சங்கீதா - இடை அழகி 33

அன்று இரவு ரோஹித் தூங்குகையில் பகலில் பார்த்த காட்சிகள் மனதில் ஆழமாக பதிவானதால் ஒரு சூடான கனவு வந்தது அவனுக்கு , அதில் அவன் சங்கீதா ஆண்டியின் ஜட்டியை அவள் உணவு அருந்தும் போது restaurent ல் மற்றவர்கள் பார்வைக்கு தெரியாமல் அவிழ்ப்பது போல இருந்தது.. சங்கீதா சந்கோஜப்பட்டு அனுமதிப்பாள்..(click here to view rohit dream about sangeetha aunty) – (Listen to the beautiful background music – especially when she release his hands slowly to do whatever he want to do & watch especially the face expressions of the women and the young boy in the suit) மறு முனையில் சங்கீதாவுக்கு இரவு அனைவரும் தூங்கிய பிறகு ரகாவிடமிருந்து phone வந்தது, மிகுந்த உற்சாகத்தில் அந்த அழைப்பை அட்டென்ட் செய்தாள் சங்கீதா.ஹலோ… – உற்சாகம் கலந்த குரலில் இரவு நேரம் என்று கூட பார்க்காமல் கொஞ்சம் சத்தமாகவே பேசினாள் சங்கீதா..
Yeah..Raghav here…. – என்று மறு முனையில் ராகவின் வசீகர க் குரல் என்ன.. sir இன்னிக்கி கிட்டத்தட்ட தூங்குற நேரத்துக்கு போன் பண்ணி இருக்கீங்க? – சிரித்து கிண்டலாக கேட்டாள் சங்கீதா.. ஒன்னும் இல்லை, தூக்கம் வரல, அதான் கொஞ்சம் designs போட்டுகுட்டு இருந்தேன் usually சினிமா எதாவது பார்பியேப்பா, என்ன இப்போ புதுசா designs? படம் பார்த்தேன், இருந்தாலும் எதாவது செய்யணும் னு தோணுச்சி, அதான் கொஞ்சம் மனசுல தோணுற gurlz & women’s skirts & tops designs போட்டுக்குட்டு இருந்தேன். ஒஹ்.. ஏன் pants & shirts designs போடக்கூடாதா? – கிண்டலாக சிரித்து கேட்டல் சங்கீதா.. அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை, நிறைய போட்டு இருக்கேன், pants ல கூட நிறைய boot cut designs இருக்கு. உங்க வயசு பொம்பளைங்க போடுற வரைக்கும் design போட்டு வெச்சி இருக்கேன்.. அய்யோ ராமா… நான் சொன்னத புரிஞ்சிக்கவே இல்லையா?… நான் சொல்ல வந்தது ஏன் வெறும் பொம்பளைங்களுக்கு மட்டும் designs பண்ணுறீங்க, ஆம்பளைங்களுக்கும் பண்ண வேண்டியது தானே னு சொன்னேன். – அவள் கிண்டல் செய்ய முயற்சித்தாள் என்பதை லேசாக சிணுங்கும் சிரிப்பில் சொல்லாமல் சொன்னாள்.. ஒஹ்… அப்படியா?… – ராகவுக்கு அவள் கிண்டல்தான் செய்தாள் என்பது தெரிந்தும் தெரியாதது போல நக்கலாக சிரித்து பதில் சொன்னான்.. “ஆமாம்… அப்படிதான்…” – சொல்லும்போது அழகாக சிரித்தாள் சங்கீதா..
“நாங்கதான் gents பத்தி focus பண்ணுறது இல்லையே… our organization completely focus only on female oriented things.” “அது தெரியுமே..” – அவள் கணவன் வேலை செய்வதால் அவளுக்கு அது தெரிந்திருந்தது. இருப்பினும் அதிகம் பேசவில்லை சங்கீதா. தன் கணவரும் அங்கே ஒரு ஜூனியர் designer ஆக வேலை செய்கிறார் என்று சொல்ல ஆரம்பித்து, மீண்டும் அது வேண்டாமென்று உள்ளுக்குள் தோன்ற, பேசாமல் மௌனமானாள் சங்கீதா.. “அதான் உன் office லேயே நிறைய பேர் இருக்காங்களே இந்த வேலைய செய்யுறதுக்கு, அப்புறம் நீ ஏன் இப்படி தூங்காம designs போட்டுக்குட்டு இருக்கே?” அது அவங்களுக்கு வேலை, ஆனால் எனக்கு இது passion.. ஒரு குழந்தை கிட்ட வீடியோ கேம் விளையாட சொன்னா அதோட முகத்துல எவ்வளவு சந்தோஷம் இருக்குமோ அந்த மாதிரி எனக்கு இந்த designs போடுறதுல மனசுக்கு திருப்தி கிடைக்கும்.. “ஹ்ம்ம்… வேலைய ரொம்ப ரசிச்சி செய்யுறீங்கனு தெரியுது…” ரொம்ப ரொம்ப ரசிக்குறேன்… ஏன்னா இந்த உலகத்துல உண்மையாவே கடவுளோட படைப்புல ரொம்ப ரொம்ப அற்புதமான படைப்பு பெண் தான். வரையுற ஓவியதுல ஆகட்டும், designg பண்ணுற டிரஸ் ஆகட்டும், ornaments ஆகட்டும், அழகு சாதனங்கள் ஆகட்டும், எல்லாத்துலயும் பெண்கள் சம்மந்த பட்ட விஷயங்களின் எண்ணிக்கை ஆண்களை விடவும் ஜாஸ்த்தி.. – என்றான் ராகவ்…. ஒரு நொடி ராகவ் இப்படி open frank hearted ஆக பேசும்போது சங்கீதாவுக்கு என்ன பேச வேண்டுமென்று தெரியாமல் மெளனமாக இருந்தாள், இருப்பினும் அவன் பேச்சை ரசிக்க தவறவில்லை. ஒரு நிமிஷம் ராகவ்… என்று கூறி உள்ளுக்குள்ளே படுக்கையில் லேசாக ரஞ்சித் சிணுங்கும் சத்தம் கேட்டு அதிக சத்தம் குடுக்காமல் அவனை அங்கிருந்து தூக்கி தனது இடுப்பில் வைத்து மீண்டும் ரகாவுடன் பேச ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா.. என்ன ஆச்சு சங்கீதா? என்று ராகவ் கேட்க.. ஒன்னும் இல்லை என் செல்ல குட்டிக்கு தூக்கம் வரல.. அதான் அவனை தூக்கிட்டு வந்து மடியில வெச்சிக்குட்டு உட்கார்ந்தேன்.. அவிழ்த்து விட்டிருக்கும் ஜாக்கெட் கொக்கிகளுக்கு அடியில் சங்கீதாவின் முலைகள் ஒன்றோடு ஒன்று ஒட்டி அதன் இடுக்கினில் தாலி மணிகள் தொப்புளை நோக்கி தொங்கிக்கொண்டிருந்தது.. அப்போது ரஞ்சித்தை வழக்கம் போல தூங்க வைக்க முதுகில் மெதுவாக் தட்டிக் கொண்டிருந்தாள் சங்கீதா, ரஞ்சித்தின் சினுங்கல் குறைந்தது, கூடவே அவனது பிஞ்சு கை விரல்கள் அவளது இடுப்பை அங்கும் இங்கும் மேய்ந்து அவளது தொப்புளை வெற்றிகரமாக அடைந்தது. ரஞ்சித் சங்கீதாவின் தொப்புளில் விரலை வைக்க, “செப்பா… இவனோட இந்த விளையாட்டு முடியல என்னால…” என்று லேசாக தனக்குத் தானே முனகினாள் சங்கீதா…. என்ன ஆச்சு சங்கீதா ஏதாவது problem? ரஞ்சித்தின் சினுங்கல் சத்தம் கேட்டும் கேட்காத மாதிரி கேள்வி எழுப்பினான் ராகவ். இல்லை இல்லை ஒன்னும் இல்லப்பா ராகவ், நீ பேசு. எது பத்தி பேசிட்டு இருந்தோம்? designs… ஹ்ம்ம் yes…. you know something raghav?
what? நான் கூட designs போடுவேன்.. ஆனா உன் அளவுக்கு ரொம்ப ஓவரா concentrate பண்ண மாட்டேன்… அன்னிக்கி பார்தியே என் friend ரம்யா, அவளோட புடவை கடைக்கு போகும்போது எல்லாம் நிறைய varities பார்ப்பேன், அப்போ ஒரு புடவைல ஒன்னு நல்ல இருந்தா இன்னொன்னு நல்ல இருக்காது, material நல்லா இருந்தா design நல்லா இருக்காது.. எல்லாம் நல்லா இருந்தா ஓவர் costly யா இருக்கும். so அப்போ அப்போ பார்த்த எல்லா புடவைங்க designs ம் மனசுல ஓட விட்டு கற்பனை பண்ணி சில designs போட்டு வெச்சி இருப்பேன்.. அப்போ next time ஷாப்பிங் பண்ணும்போது சீக்கிரமா புடவை வாங்கிடுவேன்.. புடவை நல்லதா செலக்ட் பண்ணி வாங்கிட்டேன்னு சொல்லுறதை விட அன்னிக்கி ரம்யா சந்தோஷமா இருந்தாள் னு சொன்னா சரியாய் இருக்கும்.. பாவம் அந்த வாலு, நான் புடவை வாங்கும்போது என் கிட்ட அவ மாட்டிகுட்டு படுற அவஸ்த்தை எனக்கும் தெரியும்…., ஹஹா…. – மிக அழகாக husky voice ல் சிரித்தாள் சங்கீதா.. ஒஹ் அப்போ புடவை வாங்குரதுல எல்லா பொம்பளைங்க விடவும் நீங்க அதி பயங்கர terrorist னு சொல்லுங்க.. ஏய்ய் ராகவ், ஒதை வாங்குவ… இப்போ நீ கூட designs போடுற, நல்லா வரணும்னா கொஞ்சம் பார்த்து பண்ணுவ இல்லை அந்த மாதிரிதான் டா.. ( டா போட்டு பேசியவுடன் ஒரு நிமிடம் லேசான பயத்தில் ஏன்டா அப்படி சொன்னோமென்று உதடை கடித்துக்கொண்டாள் சங்கீதா..) oops வெரி sorry raghav, ஏதோ பேச்சு வாக்குல டா வந்துடுச்சி.. please dont mistake me.. ஒரு நிமிடம் சங்கீதா “இப்போ நீ கூட designs போடுற, நல்லா வரணும்னா கொஞ்சம் பார்த்து பண்ணுவ இல்லை” என்று சொன்னா வரிகளை கேட்டு மெளனமாக இருந்தான் ராகவ்.. காரணம் அவன் இப்போது அவனது drawing pad ல் போட்டுகொண்டிருக்கும் design களுக்கு base model சந்கீதாவினுடயது. இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு IOFI factory க்கு driver தாத்தா இறக்கி விட்ட பிறகு, சஞ்சனாவும் சங்கீதாவும் பேசிக்கொண்டே ராகவ் cabin வெளியே அமர்ந்து சற்று நேரம் காத்திருக்கையில் அவளது பேனாவில் அவளது டைரியின் கடைசி பக்கத்தில் சற்று நேரத்திற்கு முன் அவள் சொன்னது போல சில புடவைகளின் design களை போட்டு வைத்திருந்தாள்… பூ போட்ட புடவைகள், மற்றும் cross கோடுகள் போட்டு அதன் நடுவினில் சதுரம் சதுரமாக டப்பாக்கள் போட்டு அதனுள் ink நிரப்பி கலர் செய்து அதற்க்கு matching ஆக ஜாக்கெட் வரைந்திருந்தாள், ஓவியர்கள் போல வரைந்த காகிதத்தின் அடியில் “art by sangeetha beauty.. ha ha :-) ” என்று எழுதி இருந்தாள். ராகவ் அன்று வருவது தெரிந்து உடனே அதை கிழித்து மடித்து வைத்துக்கொண்டாள்.. அது எப்படியோ ரகாவின் cabinக்கு உள்ளே அவளது டைரியில் இருந்து நழுவி விட்டது. அன்று சஞ்சனா profitability increment presentation க்கு பிறகு மதியம் சங்கீதாவுக்கு factory சுத்தி காமிக்கும்போதும் சரி, அடுத்த நாள் இரவு முழுக்க சங்கீதாவுடன் பேசும்போதும் சரி, ராகவுக்கு இந்த paper கிடைக்கவில்லை. இன்று காலை Mr.Vasanthan phone ல் ராகவைக் கூப்பிட்டு சங்கீதாவுக்கு feedback குடுக்க சொல்லி அழைத்தபோது office ல் இருந்து கிளம்புகயில் அவனது மேஜையின் மீது “for your notice” என்கிற ஒரு box உள்ளே ஒரு paper இருந்தது. வேலை செய்யும் அனைவருக்கும் குப்பயினுள் ஏதேனும் design சம்மந்த பட்ட paper கள் இருந்தால், அவற்றை அந்த box உள்ளே போட்டு வைக்க வேண்டுமென்பது ரகாவின் உத்தரவு. அதன் படி அன்று காலை அந்த காகிதத்தை அவசரமாக பார்க்க விரும்பாமல், மெதுவாக ரசித்து பார்க்க வேண்டுமென்று எண்ணியதால் தனது BMW காரை அவனது IOFI வளாகத்தில் இருக்கும் அவனது personal driver சுரேஷை ஓட்டசொல்லி விட்டு பின் சீட்டில் அந்த designகளை ரசித்துக்கொண்டு வந்தான் ராகவ்…. அதனில் impress ஆகித்தான் அடுத்த நாள் காலை சங்கீதாவை பார்த்தபோது அவளது மேஜையின் மீது “டக் டக்” என்று ராகவ் தட்ட “வாடி ஏன் இவளோ நேரம் ஆச்சு?” என்று குனிந்த படியே நிமிராமல் கேட்டாள் சங்கீதா.. அப்போதுதான் “டி இல்லை…டா..” என்று ராகவ் சொன்னதெல்லாம் அவன் நினைவுகளில் ஓடின. அப்போதுதான் சங்கீதாவிடம் அதிக திறமைகள் இருந்தும் அதை சாதாரணமாக மூடி மறைத்திருந்தாள் என்பது தெரிய வந்தது ராகவுக்கு… எனவே சங்கீதா வரைந்த அந்த பேப்பர் வைத்து ராகவ் design ஸ் போட்டுக்கொன்டிருந்தான். ஹலோ…. கொஞ்சம் பேசுப்பா.. என்ன ஆச்சு?..- ஒன்றும் புரியாமல் சங்கீதா கேட்க.. ஆங்…ஹலோ… சொல்லுங்க சங்கீதா…
Actually I said sorry to you, because எதேச்சயா பேசிட்டு இருக்கும்போது, பேச்சு வாக்குல “டா” னு சொல்லிட்டேன். Its okay சங்கீதா, என் வயசுக்கு நீங்க ஏற்கனவே அதிகம் மரியாதை குடுக்குறீங்க, உங்க age க்கும் statusக்கும் நான் உங்களை சங்கீதா னு பெரு சொல்லி கூப்பிடுறப்ப அதை மனதளவில் ஏற்றுக்கொள்ளும் அளவுக்கு forward mindedஆக இருக்கும்போது 15 வயசு கம்மியா இருக்குற என்ன “டா” போட்டு கூப்பிடுறது ஒன்னும் தப்பில்ல.. ராகவ் பேசும் ஒவ்வொரு வார்த்தைகளும் அவளுக்கு இதமாய் இருந்தது… சில நொடிகள் பதில் ஏதும் கூறாமல் மெளனமாக அவனிடம் ஏற்படும் நெருக்கத்தை ரசித்தாள்…. ஹலோ.. என்ன ஆச்சு?… என்று சத்தம் வராமல் இருக்கும் மறுமுனையில் சங்கீதாவிடம் கேட்க.. ஆங்.. இருக்கேன் சொல்லு ராகவ்…. என்ன யோசிக்குறீங்க?… ஒன்னும் இல்லை.. ராகவ்.. – கண்ணாடியின் முன்பாக அமர்ந்து இருக்க மீண்டும் தன் முகத்தை தானே கண்ணாடியில் பார்த்து விரல் நீட்டி “என்னடி ஆச்சு உனக்கு?.. ஏதாவது யோசிச்சுக்குட்டு இருக்காம சரியா பேசுடி..” என்பது போல லேசாக தலையில் தட்டிக்கொண்டாள்…. Actually நான் கொஞ்சம் நாளுக்கு முன்னாடியே உன்னை “டா” போட்டு பேசி இருப்பேன்…. ஆனா அன்னிக்கி நீ ரொம்ப வித்யாசமா பேசின என் கூட.. – என்றாள் சங்கீதா..
என்னிக்கி? – என்றான் ஆச்சர்யமாக ராகவ்.. முதல் முதல்ல bank வந்தப்போ எனக்கு dresses பத்தி suggestions குடுத்தியே நியாபகம் இருக்கா?.. ஹ்ம்ம் yeah yes yes…. நியாபகம் இருக்கு…. நீங்க கூட டக்குனு சிரிசிகுட்டே முறைச்சி பார்தீன்களே…. ஆமாம்… எனக்கு ஆம்பளைங்க யாரவது அப்படி என் கிட்ட பேசினா பிடிக்காது… அதனாலதான் அப்படி பதில் சொன்னேன், ஆனா நீ அதையும் தாண்டி நீச்சல் அடிச்சி எனக்கே சூப்பர் பதில் குடுத்து யோசிக்க வெச்சிட்ட… ராகவுக்கு ஒரு நிமிடம் சங்கீதாவின் பதில் excitement குடுத்தது…. “என்ன சொல்லுறீங்க?…” – சிரித்துக்கொண்டே கேட்டான் ராகவ்..