செக்மேட் - சைபர் கிரைம் திரில் தொடர் - பாகம் - 4

Muthusamy - An Introduction
சக்திவேல் முத்துசாமி - ஒரு அறிமுகம்

Saturday, December 1, 2001
சனிக் கிழமை, டிசம்பர் 1, 2008

"அடுத்த மாணவர் நமது பள்ளிக்கே பெருமை சேர்த்து இருக்கும் ஒரு சர்வதேச பரிசைப் பெற்றவர். சர்வதேச மேதமாடிக்ஸ் ஒலிம்பியாட் (Mathematics Olympiad) எனும் கணிதப் போட்டியில் முதல் பரிசை பெற்ற சக்திவேல் முத்துசாமியை மேடைக்கு அழைக்கிறேன்"

கரகோஷத்துக்கு இடையே அந்த உயரமான மாணவன் மேடைக்கு வந்தான். மற்றவர் கைதட்டல்கள் முடிந்த பின்னரும் நடந்து வந்து கொண்டிருந்த மாணவனைப் போன்ற முகத்தோற்றத்துடன் மூன்றாம் வரிசையில் வெள்ளை வேட்டியும் சட்டையுமாக அமர்ந்து இருந்த ஒருவரின் கைகள் ஓயவில்லை. அவரருகே முகத்தில் பெருமிதம் பொங்க அமர்ந்து இருந்த பெண்ணின் முகம் தன் கணவரின் செய்கையில் சற்றே வெட்கமடைந்து சிவந்தது. அவர்கள் இருவரையும் பார்த்து சிரித்த அறிவிப்பாளர் யாவருக்கும் கேட்கும்படி மைக்கில், "ப்ரொஃபெஸர், சாரை கொஞ்சம் நேரம் கை தட்டாம இருக்க சொல்லுங்க. சக்திக்கு சீக்கிரமா எங்க பாராட்டு பத்திரத்தை கொடுத்திடறோம் அப்பறம் வீட்டுக்கு போய் பாக்கி கைதட்டல் கொடுக்கட்டும்" என்ற பிறகு கல்லூரி கணித ப்ரோஃபெசர் மனோகரி முத்துசாமி தலை குனிந்து அருகில் இருந்த கணவரின் கையை கிள்ளிய பிறகே தன் கைதட்டலை முத்துசாமி நிறுத்தினார்.

அறிவிப்பாளர் மைக்கில் தொடர்ந்து, "சக்திவேலை தெரியாதவர் இந்த பள்ளியில் இல்லை. இருப்பினும் வெளியில் இருந்து வந்திருப்போருக்காகவும் மற்ற மாணவர்களின் பெற்றோருக்காகவும் அவனைப் பற்றிய ஒரு சிறிய அறிமுகம். இப்போது பதினோறாம் வகுப்பில் இருக்கும் சக்திவேல் படிப்பில் முதல் வகுப்பில் இருந்து முதல் இடத்தில் இருந்து இருக்கிறான். அதுமட்டும் அல்லாது பத்தாம் வகுப்பு வரை பல விளையாட்டுக்களிலும் முதல் இடத்தை பிடித்து இருந்தான். பதினோறாம் வகுப்புக்கு வந்த பிறகே தன் விளையாட்டிற்கு நேரம் செலவிடுவதை குறைத்து கொண்டு இருக்கிறான். அவனுக்கு இந்த பாராட்டு பத்திரத்தை கொடுக்குமாறு நமது பள்ளி முதல்வரை கேட்டுக் கொள்கிறேன்"

பாராட்டு பத்திரத்தைப் பெற்று திரும்பிய சக்திவேலின் நெற்றியில் முத்தமிட்ட முத்துசாமி அவனை ஆரத்தழுவினார்.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

இரவு கணவன் மனைவி இருவரும் படுக்கைக்கு போகு முன்னர் அன்று மாலை நடந்த விழாவை திரும்ப அசை போட்டுக் கொண்டு இருந்தனர்.

"ஐ.ஐ.டி என்டரன்ஸ் எக்ஸாம்லயும் அவன் இந்த மாதிரி நல்லா பண்ணணும்மா"

"நிச்சயம் பண்ணுவான்"

"எனக்கு இன்னைக்கு எவ்வளவு பெருமையா இருந்துது தெரியுமா?"

"ம்ம் ..."

படுக்கை அறைக்குள் நுழைந்த மனோகரி ஒன்றும் பேசாமல் அங்கு இருந்த அலமாரி அருகே சென்று தன் கூந்தலில் இருந்த ஹேர் பின்களை நீக்கியபடி தலையை வாரத் தொடங்கினாள். அவள் அருகே சென்று நின்றவர் அவள் முகத்தை ஏந்தி, "என்ன மேடத்துக்கு என்னவோ கோவம் போல இருக்கு?"

"ம்ம்ம் ... ஒண்ணும் இல்லை. மேதமாடிக்ஸ் ஒலிம்பியாட்ல ப்ரைஸ் வாங்கின பையனை இவ்வளவு பாராட்டறவருகிட்ட இருந்து அவனை கோச் பண்ணின எனக்கு ஒரு வார்த்தை கூட இல்லைன்னு நினைச்சேன்"


"ஏய், பெத்த பையன் கிட்ட பொறாமை படற ஒரே அம்மா நீதான்"

"பொறாமை என் பையன் மேல இல்லை. ரெண்டு வாரமா வெளியூர் போயிட்டு வந்த நிமிஷத்துல இருந்து பையன் புராணமா இருந்தா கோவம் வராதாக்கும்?"

"சாரி, சாரிம்மா. " என்றபடி அவளை இழுத்து அணைத்து முத்தமிட்டார்.

முப்பத்து ஒன்பது வயதிலும் கட்டுக் குலையாத அவளது அழகு அவரது கைகளுக்குள் மெழுகாக உருகத் தொடங்கியது..

தூரத்து உறவான மனோகரியை ஒரு திருமணத்தில் பார்த்த முத்துசாமி அக்கணமே அவள்தான் தன் வாழ்க்கை துணைவி என்று முடிவெடுத்தார். அவளிடம் தன் காதலை தெரிவித்தார். பி.எஸ்ஸி. கணிதம் இரண்டாம் ஆண்டில் படித்துக் கொண்டு இருந்த மனோகரிக்கு மேல் மேலும் பி.ஹெச்.டி (டாக்டர் பட்டம்) வரை படிக்க வேண்டும் என்ற ஆர்வம். அவள் தான் மேலும் படிக்க வேண்டும் அதுவரை திருமணத்தில் விருப்பமில்லை என்றதற்கு 'நீ படிச்சு முடிக்கற வரைக்கும் காத்திருக்க தயார்' என்று வாக்களித்து இருந்தார். தனது பெற்றோரிடமும் தன் விருப்பத்தைக் கூறி அவர்கள் சம்மதமும் பெற்றார்.

வசதி குறைந்த அவளது தந்தை ஊரில் இருந்த பெரியவர் ஒருவரிடம் கடன் பட்டு இருந்தார். அந்த பெரிய மனிதர் கடனுக்கு பதிலாக மகளை சகல கெட்ட பழக்கங்களும் கொண்ட தன் மகனுக்கு தாரமாக கேட்டார். வேறு வழியின்றி ஒப்புதல் அளித்திருந்த தந்தையின் வார்த்தைக்கு கட்டுப் பட்டாலும் அவரிடம் மன்றாடி முத்துசாமியின் தந்தையை பார்க்க சொன்னாள். அவர் முத்துசாமியின் பெற்றோரை சென்று பார்க்க முத்துசாமி மனோகரிக்கு வரதட்சிணை கொடுத்து (அவள் தந்தையின் கடனை அடைத்து) மணம் புரிந்தார். திருமணமானாலும் அவளது பி.எஸ்ஸி முடியும் வரை காத்து இருந்து உறவு கொண்டார். அந்த முதலிரவு வரை மணவாழ்க்கையை முழுவதும் அறியாமல் இருந்த மனோகரி அந்நாளில் இருந்து தன் கணவனின் அன்பைத் தவிர காமத்திற்கும் அடிமையானாள். மற்ற மாணவ மாணவியர் மத்தியில் தான் திருமணமானவள் என்று பெருமையுடன் காட்டிக் கொண்டு தொடர்ந்து எம்.எஸ்ஸி கணிதத்தில் சேர்ந்தாள். எம்.எஸ்ஸி கடைசி வருடம் பரிட்சைக்கு போகும் போது அவள் நிறைமாத கர்ப்பிணி.

முத்துசாமி ஈரோட்டை சுற்றி சிறிய அளவில் விசைத்தறி (Power loom) வைத்து தொழில் செய்து கொண்டு இருந்த பலரிடம் கொள்முதல் செய்த துணியை நியாயமான அளவு லாபம் வைத்து ஏற்றுமதி செய்து வந்தார். சிறிய அளவில் தொடங்கி இருந்த அந்த டெக்ஸ்டைல் எக்ஸ்போர்ட் (textile export) வியாபாரம் சூடு பிடிக்க தொடங்கி இருந்தது. விவசாய நிலத்தை விற்று தொழிலில் முதலீடு செய்தார்.

பெண்களுக்கு கடைசி முப்பதுகளிலும் ஆண்களுக்கு நாற்பதுகளிலும் காமம் ஒரு புது அனுபவம். அதை முழுவதுமாக அனுபவித்த இன்பக் களைப்பில் திளைத்த இருவரும் வாய் திறக்காமல் படுத்து இருந்தனர். அவர் தோளில் தலை வைத்து படுத்து இருந்த மனோகரி முகத்தை உயர்த்தி, "போன வேலை என்னாச்சு?"

"ஓ, நல்ல படியா முடிஞ்சுது. இந்த கன்ஸைன்மென்ட் நான் நினைச்சதுக்கும் பெருசா இருக்கு. அந்த பையர் (BUYER) கிட்ட இருந்து பணத்தை சீக்கரம் வசூல பண்ணனும். இல்லைன்னா டேஞ்சர்"onday, December 17, 2001 6:30 PM

திங்கள், டிசம்பர் 17, 2001 மாலை 6:30

சக்திவேல் படித்துக் கொண்டு இருந்த போது அவன் தந்தை வெகு நேரம் தொலைபேசியில் பேசிக் கொண்டு இருந்ததை கவனித்தான். அவர் பேசியதில் இருந்து ஒரு பெரிய வாக்கு வாதம் என்று அவனுக்கு தோன்றியது.

பேசி முடித்து சில நிமிடங்களுக்கு பிறகு அவனது அறைக்கு முத்துசாமி வந்தார். அவன் படித்துக் கொண்டு இருப்பதைப் பார்த்து, "படிச்சுட்டு இருக்கியா? சரி, நான் அப்பறம் வர்றேன்" என்ற வாறு திரும்பி செல்ல எத்தனித்தார்.

அதற்குள் சக்திவேல், "என்ன சொல்லுங்கப்பா. நான் சும்மா ரிவைஸ்தான் பண்ணிட்டு இருக்கேன். எனக்கு ஒரு தொந்தரவும் இல்லை" என்ற பிறகு அவனது கட்டிலுக்கு வந்து அமர்ந்தார்.

"உனக்கு இந்த ஏஸோ (AZO) அப்படின்னா என்னன்னு தெரியுமா?"

"வெறும் ஏஸோ அப்படின்னா என்னன்னு தெரியலப்பா. ஆனா ஏஸோ காம்பௌண்ட்ஸ் (Azo Compounds) அப்படின்னா என்னன்னு தெரியும். ஒரு வித கெமிக்கல்ப்பா அது. வெவ்வேற காம்பௌண்ட்ஸ் இருக்கு. அதுல சில காம்பௌண்ட்ஸை மஞ்சள் , ஆரஞ்ச், சிவப்பு மாதிரி கலருக்கு சாயமா உபயோகிக்கலாம். நம்ம ஊர்ல அப்பறம் குமாரபாளயத்தில இருக்கற சாயப் பட்டறைங்களில உபயோகிக்கறாங்கப்பா"

"பரவால்லை இவ்வளவு தெரிஞ்சு வெச்சு இருக்கே?"

"எனக்கு பாடத்துல வந்துது. அப்பறம் ஸ்கூலுக்கு போற வழியில இருக்கற சாயப் பட்டறைக்கு போய் அவங்க ஆரஞ்ச் கலர் சாயம் வாங்கின பழைய டப்பா ஒண்ணை அவங்க கிட்ட கேட்டு வாங்கி அதுல என்ன எழுதி இருக்குன்னு பாத்தேன். என்ன காம்பௌண்ட் உபயோகிச்சு இருக்காங்கன்னு அதுல போட்டு இருந்துச்சு. அப்பறம் அந்த டப்பாவில அந்த சாயத்தை இன்னர் கார்மெண்ட்ஸுக்கு உபயோகப் படுத்த கூடாதுன்னு போட்டு இருந்துச்சுப்பா"

"அப்படியா? " என்று அவர் கேட்டுக் கொண்டு இருந்த போது உள்ளே நுழைந்த மனோகரி, "அட, அவன் பாடத்தைப் பத்தி கேட்டுட்டு இருக்கற மாதிரி இருக்கு?"

"ஒண்ணுமில்லைம்மா," என்ற வாறு அவர் அவசரமாக புறப்பட்டு தன் பைக்கை எடுத்துக் கொண்டு வெளியில் சென்றார்.

மனோகரி சக்திவேலிடம், "உன் கிட்ட அப்பா என்னடா கேட்டாரு?"

"ஏஸோ காம்பௌண்ட்ஸ் (Azo Compounds) அப்படின்னு நான் ஆர்கானிக் கெமிஸ்ட்ரில படிக்கறதை பத்தி எனக்கு தெரியுமான்னு கேட்டாரரும்மா" என்றவன் தொடர்ந்து தன் தந்தையிடம் சொன்ன விளக்கங்களை சொன்னான்.

மனோகரி முகத்தில் குழப்ப ரேகைகள் படர, "அப்படியா?" என்றாள்

சக்திவேல், "ஏம்மா அப்பாவோட பிஸினஸ்ல எதாவுது பிரச்சனையாம்மா?"

மனோகரி, "எனக்கு தெரிஞ்சு ஒண்ணும் இல்லைடா கண்ணா. ஏன் கேக்கறே?"

"இன்னைக்கு ரொம்ப நேரம் ஃபோன்ல பேசிட்டு இருந்தாரும்மா. எனக்கு அவரு யார் கூடவோ சண்டை போட்டுட்டு இருந்த மாதிரி தோணுச்சு. கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு எங்கிட்ட வந்து ஏஸோ (Azo) அப்படீன்னா என்னன்னு தெரியுமான்னு கேட்டார்"

அருகில் வந்து அவன் உச்சி முகர்ந்து தலையை வருடியாவாறு "ஒரு பிரச்சனையும் இருக்காது. நீ உன் படிப்பில கவனமா இரு" என்று அவனுக்கு ஆறுதல் அளித்தாள்.

அன்று இரவு படுக்கையில் மனோகரி, "என்னங்க எதாவுது பிரச்சனையா?"

முத்துசாமி, "இல்லைம்மா. எதுக்கு கேக்கறே?"

"நீங்க சக்திகிட்ட எதோ கெமிகலைப் பத்தி கேட்டீங்களாமா?"

"ம்ம்ம் ... அவனுக்கு தெரிஞ்சு இருக்கற அளவு எனக்கு தெரியலை"

"ஆமா! அவனுக்கு பரிட்சைக்கு படிக்கற பாடம். உங்களுக்கு என்ன தலை விதியா அதை பத்தி தெரிஞ்சுக்கறதுக்கு"

"படிச்சதோட இல்லம்மா. பக்கத்துல இருக்கற சாயப் பட்டறைக்கு போய் அவங்க கிட்ட ஒரு காலி டப்பா வாங்கி அதுல என்ன போட்டு இருக்காங்கன்னும் பாத்து இருக்கான்" என்றபடி அதில் போட்டு இருந்த எச்சரிக்கையை பற்றி சொன்னார்.

"நம்ம கன்ஸைன்மெண்ட் எதுலயாவுது உபயோகிச்சு இருக்கமா?"

"எதுலயாவுது இல்லை. எல்லாத்துலையும் உபயோகிச்சு இருக்கோம். அதான் அவசரமா ஆஃபீஸுக்கு போய் அங்க இருந்த லாப் ரிப்போர்ட்டை எல்லாம் பாத்துட்டு வந்தேன். ஆனா கவலை படறதுக்கு ஒண்ணும் இல்லை. நாம பெட்ஷீட் மாதிரி துணியைதான எக்ஸ்போர்ட் பண்ணறோம்? அந்த சாயத்தை உபயோகிச்சு திருப்பூர்காரங்க மாதிரி இன்னர் கார்மென்ட்ஸ் எக்ஸ்போர்ட் பண்ணி இருந்தாதான் பிரச்சனை"

"அப்பறம் ஏன் சாங்காலம் ஃபோன்ல அவ்வளவு நேரம் பேசிட்டு இருந்தீங்களாமா?"

"அனுப்பின கன்ஸைன்மென்ட் இன்னும் கஸ்டம்ஸ் க்ளியர் ஆகாம இருக்கு. இன்னும் பையர் (BUYER) கைக்கு போய் சேருல. அதை நாம் அனுப்பின க்ளியரிங்க் அண்ட் ஃபார்வர்டிங்க் (Clearing and Forwarding) ஏஜண்டு கிட்ட ஏண்டா க்ளியர் ஆகுலேன்னு கேட்டா மண்டையை சொறியறான். அதான் புடிச்சு திட்டிட்டு இருந்தேன்"

"இந்த கன்ஸைன்மென்ட் எவ்வளவு மதிப்பு?"

"அது இருக்கும். பத்து கோடிக்கு பக்கம். நாம் கொள்முதல் செஞ்சதே ஆறு ஏழு கோடிக்கு மேல ஆச்சு"

"எதாவுது பிரச்சனையின்னா நாம் கொள்முதல் பண்ணினதை திருப்பி எடுத்துக்கு வாங்க இல்லை?"


"அங்க இருந்து கை காசு போட்டு திருப்பி கொண்டு வந்து கொடுத்தா திருப்பி எடுத்துக்குவாங்க. ஆனா அங்க இருந்து திருப்பி எடுத்துட்டு வர்றதுக்கு எக்கச் சக்கமா செலவாகும். அதுக்கு திருப்பி எடுத்துட்டு வராமயே விட்டறலாம்"

"அப்ப போட்ட பணம்?"

"கோவிந்தோ, கோவிந்தா!"

"என்ன இப்படி சாதாரணமா சொல்லறீங்க?"

"இந்த தொழில் அப்படித்தாம்மா"

"அப்பறம் எப்படி சமாளிப்பீங்க?"

"இந்த கன்ஸைன்மென்ட்டுக்கு அப்படி ஆச்சுன்னா சமாளிக்க ஒரு வழியும் இல்லை. சப்ளையருங்களுக்கு ஏற்கனவே பாதி பணத்துக்கு மேல கொடுத்தாச்சு. ஆனா கவலை படாதே. ஒரு பிரச்சனையும் வராது" என்று அவளுக்கு ஆறுதலளித்தார்.

Wednesday, December 19, 2001 9:30 PM
புதன், டிசம்பர் 19, 2001 இரவு 9:30

சக்திவேல் மாலையிலிருந்து படித்துக் கொண்டு இருந்தான். அப்போது தொலைபேசி மணி ஒலித்தது. அவன் எழுவதற்கு முன் மனோகரி, "இருப்பா நான் பாக்கறேன்" என்றவாறு அடுத்த அறையில் இருந்த தொலைபேசியை எடுக்க சென்றாள்.


தொலைபேசியை எடுத்தவள் எதிர்முனையில் பேசிய அவர்களது கொடவுன் வாட்ச்மேனிடம், "சொல்லுங்க சிங்காரம் .. என்ன இந்த நேரத்துல. அய்யா வீட்டுக்கு இன்னும் வரலே"


அடுத்த சில நிமிடங்கள் மௌனமாக கேட்டுக் கொண்டு இருந்தவள் அந்த இடத்திலேயே மயங்கி விழுந்தாள். தங்கை சாந்தி அதை பார்த்து அலற அவனும் சென்று தாயை வாரி எடுத்து மடியில் போட்டு தங்கையிடம் தண்ணீர் கொடுக்கும் படி பணித்து தொங்கிக் கொண்டு இருந்த தொலைபேசி ரிசீவரை எடுத்து காதில் பொருத்தினான்.


"மேனேஜர் அய்யாவுக்கும் ஃபோன் பண்ணி இருக்கேனுங்கம்மா. அவுரு இது போலீஸ் கேசு போய் அவங்களை கூட்டிட்டு வர்றேன்னு சொன்னாருங்க. " என்று தழுதழுத்த குரலில் அவர்கள் கோடவுன் வாட்ச்மேன் சிங்காரம் சொல்லி முடித்தான்.


பதைபதைத்த மனத்துடன் சக்திவேல் தன் தங்கை கொண்டு வந்த தண்ணீரை மனோகரியின் முகத்தில் தெளிக்க நினைவுக்கு வந்தவள் "உங்க அப்பா நம்மளை எல்லாம் விட்டுட்டு போயிட்டாருடா" என்றவாறு அருகில் இருந்த மகன் மகள் இருவரையும் கட்டிக் கொண்டு கதறினாள்.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Saturday, December 22, 2001
சனிக்கிழமை, டிசம்பர் 22, 2001

மூன்றாம் நாள் பவானி சங்கமத்தில் தன் தந்தையின் அஸ்தியை கரைத்த பின் பூஜை முடிந்து தாய் தங்கையுடன் அமர்ந்து இருந்த போது முத்துசாமியின் நண்பரும் எக்ஸ்போர்ட் விவரங்களில் ஆலோசகருமான ரத்தினவேல் வந்தார்.

"இப்படி பண்ணிக்குவான்னு தெரியாம போச்சும்மா. அன்னைக்கு சாயங்காலம் ஆஃபீஸுக்கு வந்தான். இப்படி கன்ஸைன்மென்ட் ஜெர்மன் கஸ்டம்ஸ்ல (German Customs) இருந்து ரிலீஸ் ஆகாம இருக்குன்னு சொன்னான். சரக்கை வாங்கற பையர் (Buyer) ஒரு கண்டிஷனும் போடலைன்னாலும் கவர்மென்ட் அந்த சரக்கு சரி இல்லைன்னு உளளே எடுத்துட்டு போக விடாம பிடிச்சு வெச்சு இருக்காங்க. மூணு மாசத்துக்கு முன்னாடி ஜெர்மன் அரசாங்கம் ஏஸோ டைஸ் (Azo Dyes) உபயோகிக்க கூடாதுன்னு German Ordinance on Consumer Products என்கிற பேர்ல ஒரு சட்டம் கொண்டு வந்து இருக்கு. அவங்க நாட்டில இருக்கற பையர்ஸே இன்னும் அதுக்கு எதிர்ப்பு தெரிவிச்சுட்டு இருக்காங்க. இந்த மூணு மாசத்தில இப்படி நிறைய பேருக்கு ஆயிருக்கு. சாயங்காலம் ஆஃபீஸ்ல இதைப் பத்தி பேசப் பேச மனசொடிஞ்சு போயிட்டான். வீட்டுக்கு போ மேற்கொண்டு என்ன பண்ணறதுன்னு பாக்கலாம்னு சொல்லி அனுப்பிச்சேன். ஆனா மேற்கொண்டு ஒண்ணும் பண்ண முடியாதுன்னு எங்க ரெண்டு பேருக்கும் தெரியும்"

தன் தந்தைக்கு நடந்தவை, அவர் பிரிவினால் அவர்கள் மூவரின் மனத்தில் ஏற்பட்ட காயம், பார்க்க இன்னும் இளம்பெண் போலிருக்கும் தாய் பொட்டில்லாமல் வெள்ளைப் புடவையில் இருக்கும் காட்சி இவை அனைத்தினால் சக்திவேலின் மனதில் ஒரு இனம் புரியாத, அடங்காத வெறி கொழுந்து விட்டு எரியத் தொடங்கி இருந்தது.

பின் குறிப்பு: உண்மையில் 1994ல் ஜெர்மனி நாடு அமுலுக்கு கொண்டு வந்த German Ordinance on Consumer Products சட்டத்தினால் ஏஸோ டை (Azo Dye) என்கிற சாயம் உபயோகித்தனால் பல ஆடை ஏற்றுமதி நிறுவனங்கள் பாதிக்கப் பட்டன. பிறகு 2002ல் ஐரோப்பிய யூனியன் (Europian Union) ஒரு சட்டம் கொண்டு வந்து எது போன்ற பொருட்களுக்கு அந்த சட்டம் என்று விளக்கியது. இந்த கதையில் தேதிகளை மாற்றிக் கூறி இருக்கிறேன்.Saturday, December 21, 2002 till Saturday, January 4, 2003

சனி, டிசம்பர் 21, 2002 முதல் சனி, ஜனவரி 4, 2003 வரை

கடந்த ஒரு வருடத்தை மனதில் அசை போட்ட படி சேரன் எக்ஸ்பிரஸ்ஸில் மேல் பர்த் ஒன்றில் அமர்ந்து ஈரோட் ரயில் நிலையத்தை அடைய காத்து இருந்தான்.

அவன் தந்தையின் கனவை நினைவாக்க ஐ.ஐ.டி நுழைவுத் தேர்வில் (IIT Entrance Exam) நூற்றுப் பதினாறாம் இடத்தைப் பிடித்து சாதனை படைத்தான். கம்ப்யூடர் சைன்ஸஸ் பிரிவில் சேர்ந்தான். அவன் கணித அறிவு எல்லோரையும் வாய் பிளக்க வைத்தது. உடன் இரண்டு வருடங்களாக மூட்டை கட்டி வைத்து இருந்த விளையாட்டுகளில் மறுபடி நுழைந்து கல்லூரியின் கால் பந்து (Football) மற்றும் கூடைப் பந்து (Basket Ball) அணிகளில் தேர்ந்து எடுக்கப் பட்டு இருந்தான். இரவில் பல மணி நேரங்களை தன் தாய் அவனுக்கு ஆசையாக அமெரிக்காவில் இருந்த தன் தோழி மூலம் வாங்கி கொடுத்த லாப்டாப்பிலும் இணையத்திலும் செலவிடத் தொடங்கி இருந்தான்.

அன்று அவனது தந்தையின் வருடாந்திரம். முந்தைய தினம் செமஸ்டர் கடைசி தேர்வை முடித்தபின் ரயில் ஏறி இருந்தான்.

ஆட்டோவில் இருந்து வீட்டிற்குள் நுழையுமுன் தங்கை சாந்தி "அம்மா, அண்ணன் வந்தாச்சு" என்று வீடு நோக்கி கத்தியபடி வந்து அவனை கட்டி அணைத்துக் கொண்டாள்.

வீட்டிற்குள் நுழைந்தவனை அன்று பூஜைக்கு வேண்டிய சமையல் செய்து கொண்டு இருந்த மனோகரி ஹாலில் சந்தித்தாள். தாயை கட்டி அணைத்தான் சக்திவேல்.

அவன் முகத்தை அண்ணாந்து பார்த்த மனோகரி, "என்னடா இன்னும் உயரமாயிட்டயா?"

சாந்தி, "ஹாஸ்டல் சாப்பாடு கொஞ்சம் சரி இல்லைன்னு அண்ணன் சொன்னதும் நீ மாசம் எக்ஸ்ட்ராவா ரெண்டாயிரம் அனுப்பினா? தினம் தினம் மட்டன் சிக்கன்னு வெட்டி இன்னும் உயரமாயிருக்கு" என்று கிண்டலடித்தாள்.

மனோகரி, "இப்ப எவ்வளவு ஹைட்டுடா?"

சக்திவேல், "ஸிக்ஸ் டூ"

மனோகரி, "உங்க அப்பாவை விட உயரமாயிட்டே" என்று சொல்ல சொல்ல அவள் கண்கள் பனித்தன.

சக்திவேல் அவளது முகத்தை கைகளில் ஏந்தி, "என்னம்மா இது ... " என்றபடி அவள் கண்களைத் துடைத்தான்.

மனோகரி, "சரி சரி, சீக்கிரம் போய் குளிச்சுட்டு வா. ஒம்பது பத்தரை ராகு காலம். எல்லாம் ரெடியா இருக்கு சீக்கிரமா ரெண்டு பேரும் ரெடி ஆனீங்கன்னா ஒம்பதுக்கு முன்னால பூஜையை பண்ணிடலாம். இல்லைன்னா பத்தரை மணிக்கு அப்பறம் பூஜையை முடிச்சுட்டு காக்காய்க்கு படைப்பு சோறு வெக்கறவரைக்கும் பட்டினி"

சாந்தி, "காக்கா வந்து சாப்பிட்டற வரைக்கும்ன்னு சொல்ல மறந்துட்டியேம்மா"

மனோகரி, "அப்படிதாண்டி .. இவ பாருடா எதுக்கெடுத்தாலும் கிண்டல் பண்ணறா" என்று தன் பதினைந்து வயது தங்கைக்கு சரி சமமாக சண்டையிடும் அன்னையை வாஞ்சையுடன் பார்த்து சிரித்தான்.

சக்திவேல், "ஏய் வாலு, சீக்கரம் போய் குளிச்சுட்டு வா. நானும் குளிச்சுட்டு வரேன். பாவம் இல்லைன்ன அம்மா பட்டினி கெடக்கணும்"

சாந்தி, "நானுந்தான் பட்டினி கெடக்கணும். நீ சாப்பிட்டுட்டு வந்துட்டயா?"

சக்திவேல், "சேலத்திலயே முழிப்பு வந்துருச்சு. ஒரு டீ வாங்கி குடிச்சேன். அதனால பசி இல்லை. நீ காலைல எந்திரிச்சதும் ஒரு டம்ப்ளர் பால் உள்ள இறக்குவையே என்னாச்சு?"

சாந்தி, "அது பால். நான் சொல்றது சோத்துப் பட்டினி"

பூஜையை முடித்து சாப்பிட்டபின் சக்திவேல் டீ.வி பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான். மனோகரி எப்பொழுதும் கல்லூரிக்கு செல்லும் விதத்தில் உடை உடுத்தி வெளியில் செல்ல ஆயத்தமாக வந்தாள். தன் தாயை சில கணங்கள் வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தவன் பெருமூச்செறிந்தான். மனோகரி நாற்பது வயதில் பார்ப்பவர்க்கு முன் முப்பதுகளில் இருப்பது போன்ற வசீகரமான உடலமைப்புடன் இருந்தாள். தலையில் பூ வைப்பது இல்லை எனினும், நெற்றியில் ஒரு சிறு பொட்டு வைத்து இருந்தாள்.

"என்னம்மா இது இன்னைக்கு சனிக்கிழமைதானே? காலேஜ் இருக்கா?"

"ஒரு சின்ன ப்ரோக்ராம் இருக்குடா. ஒரு மணி நேர வேலைதான். சீக்கரம் வந்துருவேன்"

"அப்படீன்னா, நீங்க உங்க கைனில போறதுக்கு பதிலா நான் பைக்குல ட்ராப் பண்ணி கூட்டிட்டு வர்றேன்" என்றதும் மனோகரி முகம் மலர்ந்து, "சரி வாடா" என்றாள்

அவன் சென்னை எடுத்து செல்லுவதற்காக தயார் செய்து வைத்து இருந்த அவன் தந்தையின் புல்லட் மோட்டார் சைக்கிளை எடுத்து தாயை பின் இருக்கையில் அமர்த்தி புறப்பட்டான். அவன் இருக்கைக்கு கீழ் இருக்கும் கைப் பிடியை பிடித்து இருந்த தன் கையை எடுத்து அவன் இடுப்பை சுற்றி போட்ட கணம் மனோகரி முத்துசாமியுடன் இருப்பது போல் இருக்க அவள் உடல் சிலிர்த்தது.

கல்லூரி முழுவதும் பார்ப்பவர்களிடமெல்லாம் அவன் புராணம் பாடி அவனை அறிமுகம் செய்து வைத்தாள்.

திரும்ப வருகையில், "அம்மா, அப்பா போனதுக்கு அப்பறம் நீங்க இப்ப இந்த மாதிரி பெருமை அடிக்கற வேலைல இறங்கி இருக்கீங்க. இனிமேல் இந்த மாதிரி பாக்கறவங்க கிட்டயெல்லாம் என்னை பத்தி பெருமை அடிச்சா நான் உங்ககூட வெளியிலயே வரமாட்டேன்"

மனோகரி, "ஏண்டா பெருமை அடிக்க கூடாது? இங்க யார் பையன் உன்னை மாதிரி ஐ.ஐ.டில சேந்து படிச்சுட்டு இருக்கான்? நான் அப்படித்தான் பெருமை அடிப்பேன்.. அதுக்காக கூட வெளில வரமாட்டேன்னு சொன்னா ஓதை"

சக்திவேல், "ம்ம்ஹூம் ... உங்குளுக்கு என்னமோ ஆயிருச்சு"

அவன் தோளை பற்றி இருந்தவள் சிரித்த படி, "ரொம்ப பெரிய மனுசன் மாதிரி பேசாம போ"

கல்லூரியில் சேரும் முன்பு அன்னையாகவும் கண்டிப்பு மிகுந்த ஆசிரியையாகவும் இருந்த மனோகரி அவனுக்கு ஒரு தோழியாக மாறி இருந்தாள்.ஒரு நாள் இரவு மூவரும் கேரம் விளையாடிய பிறகு படுக்க சென்றனர். மனோகரி சென்ற பிறகும் சிறிது நேரம் சாந்தி அவனிடம் தன் பள்ளிக் கதைகளை பேசிக் கொண்டு இருந்தாள். அப்போது சமையலறைக்கு சென்ற மனோகரியைப் பார்த்து ஆச்சரியப் பட்டு சாந்தியிடம், "என்ன அம்மா இந்த நேரத்துல குளிச்சு இருக்காங்க?" என்றான்.

சாந்தி, "ஆமாண்ணா, கொஞ்ச நாளாவே அம்மா ராத்திரில குளிச்சுட்டு படுக்கறாங்க. ஒண்ணு ரெண்டு தடவை நடு ராத்திரில பெட்ல இருந்து எந்திரிச்சு போய் குளிச்சுட்டு படுக்கறாங்க"

சக்திவேல், "நீ அம்மா கூட படுத்துக்கறது இல்லையா?"

சாந்தி, "நான் சின்ன பிள்ளையில் இருந்து தனியா தானே அண்ணா படுத்துக்குவேன்? ஏண்ணா கேக்கறீங்க?"

சக்திவேல், "ஒண்ணுமில்லைடா .. விடு"

படுக்கைக்குச் சென்றவன் சிறுது நேரத்திற்கு பிறகு இருட்டில் மெதுவாக நடந்து தன் தாய் தந்தையரின் படுக்கை அறைக்கு அருகே சென்றான். உள்ளிருந்து லேசான முனகல் சத்தம் கேட்டது. அறைக் கதவு தாளிடாமல் இருந்தது. கதவை லேசாக திறந்து உள்ளே பார்த்தான். மனோகரி படுக்கையில் புரண்டு கொண்டு இருந்தாள். அவள் கைகள் இரண்டும் அவளது மார்பகங்களை பிசைந்து கொண்டு இருந்தன. சிறிது நேரத்தில் ஒரு கையை காலிடுக்கில் விட்டு ஆட்டினாள். படுக்கையில் அவளது உடல் முறுக்கித் துள்ளியது. சில நிமிடங்களுக்கு பிறகு அசைவற்றுக் கிடந்தாள். அவளது மார்பகம் மேலும் கீழும் ஏறி இறங்குவதில் அவள் உச்சம் அடைந்து இளைப்பாறுவது தெரிந்தது.

முறுக்கேறிய ஆண்மையுடன் சக்திவேல் தன் அறையை அடைந்தான். இருப்பினும் ஒரு சில நிமிடங்களில் அங்கு படுத்து இருந்தது தன் தாய் என்று அவன் மனம் கூற வெட்கத்தில் சுருங்கினான். ஆனால் தன் தாய் படும் அவஸ்தை அவன் மனதை வாட்டியபடி இருந்தது.

அடுத்த ஒரு வாரமும் நாள் முழுவதும் தன் தாயுடன் பேச்சிலும், செஸ் விளையாட்டிலும், ஏன், சில சமயம் அருகருகே அமர்ந்து இருவரும் வெவ்வேறு புத்தகங்களை படித்தபடி அருகாமையை மட்டும் உணர்ந்து அனுபவித்தபடியும் கழித்தான். ஆனால் இரவுகளில் ஒவ்வொரு நாளும் மனோகரியின் விரக தாபத்தைக் கண் கூடாக கண்டான்.


புறப்படுவதற்கு இரண்டு நாட்களுக்கு முன்னால் ஓர் இரவு ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாக, தன் தாயின் படுக்கை அறையை நெருங்கினான். புரண்டு கொண்டு இருந்த மனோகரி அறைக்குள் அவன் உருவம் நுழைவதைக் கண்டாள். இடுப்புக்கு மேல் வெற்று உடலில் இருந்தவனை மூச்சு வாங்கியபடி வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். பிறகு படுக்கையை விட்டு எழுந்து நின்றவள் வந்தவனை பார்த்து, "என்னடா கண்ணா? ..." என்றாள்

அவள் அருகே வந்தவன் அவள் கைகளை தன் கைகளுக்குள் எடுத்தபடி, "அம்மா, நீங்க படற கஷ்டம் எனக்கு புரியுதும்மா" என்றான்

மனோகரி ஏதும் பேசாமல் அவனைப் பார்த்தபடி நின்று இருந்தாள். அவனது உடலின் வசீகரம் அவள் மனதைக் குடைந்தது. அடங்கி இருந்த இதயம் தன் வேகத்தை அதிகரிக்க தானாக அவள் மார்பகங்கள் மேலும் கீழுமாக ஏறி இறங்கின.