"ம்க்கும் பெரிய இவருமாதிரி பேசிட்டு போறான் பாரு ரசனையில்லாதவன்...... இவனுக்கெல்லாம் என் அக்காவை கொடுத்திருக்கானுங்க பாரு ச்சே.... இவன் எப்படித்தான் ரெண்டு பிள்ளை பெத்தானோ தெரியலை .... நமக்கு வில்லன் வெளிய இல்லடி இவன்தான் வில்லன்.....ஆத்திரத்தில் ஒரு நாளைக்கு அவனை குமுறப் போறேன் பாரு அப்பதான் நான் யாருன்னு அவனுக்கு தெரியும்" என்று சத்யன் எரிச்சலாக கூற
" ஹலோ மாமூ இப்போ அவரு உங்களுக்கு அக்கா புருஷன் மட்டுமில்லை உங்க பொண்டாட்டியோட அண்ணன் அவரை மரியாதையில்லாம பேசினா அப்புறம் இனிமேல் உங்களுக்கு ராத்திரியில் கதவடைப்பு தான் ஆமா சொல்லிட்டேன்" என்று மான்சி கிண்டலாக சொல்ல " ம்ம் கதவு இருந்தா தானே கதவை அடைக்க முடியும் இரு இரு கதவையே கழட்டி வைச்சிரர்றேன் .... சரி சரி வா மான்சி உள்ளே போகலாம் அப்புறம் வில்லன் மறுபடியும் வந்துரப்போறான் " என்ற சத்யன் அவளை அழைத்துக்கொண்டு வீட்டுக்குள் போனான் குழந்தை தபஸ்யாவின் சிரிப்பும் அழகும் அனைவரையும் கவர்ந்துவிட அவளை கொஞ்சுவதிலேயே நேரம் கடந்து விட்டது...
தாத்தாவுக்கு துனையாக மருத்துவமனையில் யார் இருப்பது என்ற கேள்வி எழ.... அத்தனை பேரும் மவுனமாக இருந்தனர்.... வேலுவோ எதையும் கண்டுகொள்ளாமல் தன் தங்கை பெற்று வைத்திருக்கும் குன்டு பெண்ணை மடியில் வைத்து கொஞ்சிக்கொண்டிருந்தான்....வேலுக்கு குழந்தையை ரொம்ப பிடித்திருந்தது...... ஆனால் குழந்தையின் ஜாடை சத்யன் போல இருக்கவே எரிச்சலுடன் ச்சே இதை பாரு அவங்க அப்பனைப்போலவே வந்து பிறந்திருக்கு ஏன் என் தங்கச்சி மாதிரி வந்து பிறக்கக் கூடாதா....... என்று மனதிற்குள் நினைத்தபடி குழந்தையை கொஞ்சிக்கொண்டிருந்தான்
சத்யன் தன் அக்கா ரஞ்சனியின் காதில் “ ஏய் ரஞ்சியக்கா உன் புருஷன் சும்மாதானே இருக்கார் இன்னிக்கு அவரை தாத்தாக்கூட போய் துணைக்கு இருக்க சொல்லு..... என்னால என் மகளை இங்கே விட்டுட்டு அங்கே தாத்தாக்கூட இருக்க முடியாது.... ப்ளீஸ்க்கா ”...என்று தன் அக்காவிடம் கெஞ்சி கேட்க “ ம் மகளை விட்டு இருக்கமுடியலையா இல்ல மான்சிய விட்டுட்டு இருக்க முடியலையா” என்று குறும்புடன் கேட்ட ரஞ்சனி “சரி இரு நான் அவர்கிட்ட பேசி அனுப்பறேன்” என்று கூறிவிட்டு வேலுவிடம் போனாள்
ரஞ்சனி ஏதேதோ பேசி வேலுவை சரிகட்டி மருத்துவமனைக்கு அனுப்பிவைக்க...... வீட்டில் இருந்தவர்கள் அனைவரும் சாப்பிட்டுவிட்டு அவரவர் அறைகளுக்கு செல்ல... மான்சி அஞ்சனா சத்யனின் அம்மா இவர்கள் மூவரும் மான்சியின் அறையில் படுத்துக்கொள்ள... வழக்கம் போல சத்யன் அஸ்வின் அறையில் படுத்துகொண்டான். சத்யனுக்கு எங்கே உறக்கம் வந்தது கண்முன்னே மான்சியும் அவளின் செழிப்பான உடலுமே வந்து நிற்க்க ரொம்பவும் தவித்து போனான்....
திரும்பி தன்னருகில் படுத்திருந்த அஸ்வினை பார்த்தான் அவன் நன்றாக உறங்கிக்கொண்டிருக்க.... சத்யன் மெதுவாக தனது செல்போனை எடுத்து கொண்டு பூனை போல் நடந்து அறையைவிட்டு வெளியேறினான் மான்சி கட்டிலில் குழந்தையுடன் படுத்துக்கொள்ள சத்யனின் அம்மா குழந்தைக்கு அந்தபக்கமாக படுத்திருக்க.... அஞ்சனா தரையில் ஒரு விரிப்பை விரித்து படுத்திருந்தாள்....
மான்சியின் மொபைலில் மெசேஜ் டோன் வர குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துகொண்டிருந்த மான்சி மொபைலை எடுத்து என்ன மெசேஜ் என்று பார்க்க... சத்யன்தான் அனுப்பியிருந்தான் ‘என்ன பண்ற மான்சி’ என்று கேட்டிருந்தான் ‘குழந்தைக்கு பால் குடுத்துக்கிட்டு இருக்கேன்’ என மான்சி பதில் அனுப்பினாள் ‘ புட்டிப்பாலா குடுக்கிற ‘ என கேட்டான் ‘ ம்ஹூம் தாய்ப்பால்’ என்று பதில் அனுப்பினாள்
‘ ம் அப்படியா... ஆமா தபு எப்படி பால் குடிப்பா கையால ரெண்டு பக்கமும் புடிச்சிகிட்டா’ என்று கேட்டு மறுபடியும் மெசேஜ் வர ‘ ஏய் ச்சீ ச்சீ அப்படியெல்லாம் குடிக்க மாட்டாள்.... ஆமா என்ன தூக்கம் வரலையா “ என்று இவள் கேட்க ‘ஆமா மானு தூக்கமே வரலை நீ கொஞ்ச நேரம் கீழே ஹாலுக்கு வாயேன் சும்மா பேசிகிட்டு இருக்கலாம் ப்ளீஸ்டி ‘ என்று அவனிடமிருந்து பதில் தகவல் வர ‘சரி இருங்க குழந்தையை தூங்க வச்சிட்டு வர்றேன்’ என்று பதில் அனுப்பியவள் குழந்தையை தூங்கவைத்து விட்டு சத்யனின் அம்மாவைப் பார்க்க அவங்க நல்லா தூங்கிக்கொண்டு இருந்தாள்
மெதுவாக கட்டிலைவிட்டு இறங்கி கதவை நோக்கி போவதற்கு திரும்ப... விழித்திருந்த அஞ்சனா மான்சியை கவணித்துவிட்டு அவளை சத்தமில்லாமல் போகுமாறும் குழந்தையை தான் பார்த்துக்கொள்வதாகவும் ஜாடையில் கூற.... மான்சி வெட்கத்துடன் கதவைத் திறந்து வெளியே வந்தாள் சத்யன் அவளுக்காக மாடிப்படியருகிலேயே காத்திருக்க.... மான்சியை பார்த்ததும் சத்தமில்லாமல் வேகமாக வந்து அவளை வாரியெடுத்து தன் மார்போடு அணைத்து தூக்கிக்கொண்டு படிகளில் இறங்கினான்.....
“ஸ் என்ன இது எனக்கு நடக்க தெரியும் என்னை இறக்கி விடுங்க” என்று மான்சி கிசுகிசுப்பான குரலில் சொல்ல அவளின் கிசுகிசுப்பான அந்த குரல் சத்யனின் உணர்வுகளை தூண்டிவிட அவளை இன்னும் அதிகமாக இறுக்கியணைத்துக் கொண்டு கீழே ஹாலுக்கு வந்து அவளை சோபாவில் கிடத்தினான் மான்சி தன்மீது கவிழ்ந்திருக்கும் சத்யனின் சட்டை காலரை பற்றி தன்மேல் இழுத்து படுக்கவைத்தாள்
சத்யன் சோபாவில் நன்றாக காலைநீட்டி அவள்மீது நீட்டி படுத்து சிறிதுநேரம் எதுவுமே செய்யாமல் ஈருடல் ஓருயிர் போல அழுத்தி அமிழ்ந்து கிடந்தனர் " அன்பே அன்று உன் சிரிப்பில்..... " என் தாயின் தாலாட்டை மறந்தேன்...... " மறுநாள் உன் அணைப்பில்...... " என் தந்தையின் ஸ்பரிசத்தை மறந்தேன்...... " இன்று உன் முத்தத்தில்...... " நான் என்னையே மறந்துவிட்டேன்...!!!!!! மான்சியின் மீது கவிழ்ந்து படுத்திருந்த சத்யன் வெகுநேரம் அவளின் வாசனையை சுவாசித்துக்கொன்டே அமைதியாக படுத்திருக்க.......... சோபாவுக்குள்லேயே அழுந்தி கிடந்த மான்சி தன் கைகளால் அவன் முதுகை சுற்றி வளைத்து தன் பலம்கொண்ட மட்டும் தன்னுடன் சேர்த்து அணைத்தாள்......
அவளின் அந்த இறுக்கமான தழுவலில் சத்யனின் ஆண்மை தன்து உச்சநிலையை அடைந்து அவள் அடிவயிற்றில் மேல் நோக்கி மடிந்து இருவருக்கும் இடையில் ஒரு சிறு இடைவெளியை உண்டுபண்ணியது.... சத்யன் அந்த இடைவெளியை குறைக்கும் முயற்சியாக லேசாக தனது இடுப்பை தூக்கி கையை உள்ளேவிட்டு மேல்நோக்கி நிமிர்ந்திருந்த உறுப்பை கையில் பிடித்து கீழ்நோக்கி திருப்பி அவள் பெண்மை மேட்டில் வைத்துவிட்டு மான்சியை இறுக்கி அணைத்துக்கொள்ள இருவரின் முக்கோண மேடும் ஒன்றை ஒன்று அழுத்தமாக உரசியபடி இருக்க.... அவன் ஆண்மை கீழ்நோக்கி வளைந்து அவள் பெண்மையை தன் விரைப்பால் பிளக்க முயன்றது
அதுவரை தன்மீது கிடந்த சத்யனின் பிடறி மயிரையும் அவன் வலதுகாதின் நுனியையும் சப்பி ஈரமாக்கி கொண்டிருந்த மான்சிக்கு தன் தொடையிடுக்கில் புகுந்து தன்னை துளையிட முயற்ச்சிக்கும் அவன் உறுப்பின் விரைப்பும் வீரியமும் புரிய..... விதிர்த்துப் போய் அவன் மார்பில் கைவைத்து “ ப்ளீஸ் எழுந்திருங்க மாமா” என்று தள்ளிவிட “ஏய் இப்போ ஏன் தள்ற பேசாம அப்படியே இரு மான்சி” என்று கிசுகிசுப்பான குரலில் அவள் காதருகில் கூறிய சத்யன் இடுப்பை மேலும் கீழுமாக அசைத்து அவள் பெண்மை மேட்டில் தேய்க்க ஆரம்பித்தான்
அவர்களின் உடைகளுக்கு மேலாகவே சத்யன் அப்படி தேய்த்தது இருவரின் உடல் சூட்டையும் அதிகப்படுத்த....மான்சி தன் கைகளால் அவன் முதுகில் டீசர்டை பிடித்து கசக்கி உடலை வளைத்து நெளிந்தாள் “ ஸ் மான்சி நெளியாதே அப்புறமா ரெண்டு பேரும் கீழேதான் விழனும்..... இல்லேன்னா ரெண்டு பேரும் கீழே படுத்துக்குவம்மா” என்று அவளிடம் மெல்லிய குரலில் கேட்க மான்சி அவனுடைய எண்ணத்தை உணர்ந்து “ இதென்ன நடு ஹால்ல இப்படி பண்றீங்க.... சும்மா பேசிகிட்டு இருக்கலாம்னு தானே வரச்சொன்னீங்க இப்போ என்னடான்னா கீழே படுக்கலாமான்னு கேட்கறீங்க வேனாம் மாமா யாராவது பார்த்துட்டா ரொம்ப அசிங்கம் என்னை விடுங்க நான் போறேன்” என்று கூறிய மான்சி திமிறி எழுந்திருக்க
சத்யன் அவளைவிட்டு கீழே இறங்கி நின்றுகொண்டு அவளையும் கைகொடுத்து எழுப்பி நிறுத்தி.... மான்சி எதிர்பாராத தருணத்தில் அவளின் வலதுகையை எடுத்து தனது டிரவுசருக்குள் விட்டு தஅவள் கையோடு தன்கையையும் சேர்த்து தன் ஆண்மையை அழுத்தி பிடித்து “ இவனை பாரு மான்சி எப்படி சூடாகி விரைச்சு போயிருக்கான்னு நீ ரூமுக்கு போய்ட்டா நான் இவனை எப்படி சமாதானப்படுத்துறது” என்று முகத்தை பரிதாபமாக வைத்துக்கொண்டு சத்யன் கேட்க அவனுடைய பரிதாபமான முகத்தை பார்த்து மான்சிக்கு சிரிப்பு வந்தது.....
ஆனால் டிரவுசர்க்குள்ளே தன் கையிலிருந்த அவன் உறுப்பை தடவி அதன் எழுச்சியை பார்த்து திகைப்புடன் “ ஆமா உள்ள ஒன்னும் போடலியா “ என்று கேட்க “ம்ஹூம் இங்கே வரும்போதே கழட்டி வச்சுட்டுதான் வந்தேன்” என்ற சத்யன் “மான்சி ப்ளீஸ் “ என்று கண்களில் தாபத்துடன் கெஞ்ச “ ச்சு என்ன மாமா நேத்து வேலு அண்ணன் சொன்னது மறந்து போச்சா இனிமே நடக்கிறதாவது நமக்குள்ளே முறையா நடக்கட்டும் மாமா இன்னும் கொஞ்சநாள் வெயிட் பண்ணக்கூடாதா” என்றவள் அவனை நெருங்கி நின்று அவன் வயிற்றின் வழியாக கையை உள்ளேவிட்டு அவனுடைய மார்பு முடிகளை தன் விரல்களால் கோதி இடையே தட்டுப்பட்ட அவனின் சிறு மார்காம்பை தன் ஆள்காட்டிவிரலால் சுரண்டியபடி பேச
“ எனக்கும் தெரியும் மான்சி ஆனா இன்னிக்கு ஒரே ஒருநாள் மட்டும்தான்... அதுக்கப்புறம் எல்லாமே முறையோடு தான் நடக்கும் மான்சி ப்ளீஸ்”......என்ற சத்யன் அவளின் சம்மதத்துக்காக அவள் கண்களையே பார்க்க மான்சி அவன் பார்வையின் தீவிரம் தாளாமல் தலைகவிழ்ந்து “ இங்கே போய் எப்படி மாமா யாராவது வந்துட்ட என்ன பண்றது “ என தனக்கே கேட்காதவாறு கிசுகிசுப்பாய் மான்சி அவனிடம் கேட்க அவளுக்கு தன்னுடன் இன்பம் சுகிப்பதில் பிரச்சனையில்லை.....
மறைவில்லாத இந்த இடம்தான் பிரச்சனை என்று.... அவள் சொன்ன வார்த்தைகள் சத்யனுக்கு தெளிவுபடுத்த.... சத்யன் உய் என்று மெல்லிய குரலில் சத்தமிட்டு அவளை தன் கைகளில் வாரியெடுத்து கொண்டு சோபாவின் பின்புறம் போனான் அந்த நீளமான சோபாவின் பின்புறம் வெறும் தரையில் அவளை கிடத்திய சத்யன் அவள் காலருகே மண்டியிட்டு ரொம்ப அவசரமாக அவள் அணிந்திருந்த நைட்டியை காலில் இருந்து மேலே சுருட்டி அவளின் மார்புவரை ஏற்றினான்....
பிறகு அவள் முதுகுக்கடியில் கைவிட்டு அவளை நிமிர்த்தி நைட்டியை தலைவழியாக கழட்டி சோபாவின் சாய்வில் போட்டுவிட்டு தன் கையிலிருந்த மான்சியை மீண்டும் தரையில் நீட்டி படுக்கவைத்துவிட்டு.... அவளின் இடுப்பருகில் மண்டியிட்டு தன் கைகளை மார்புக்கு குறுக்கே கட்டிக்கொண்டு அவள் அழகை அணுவணுவாக ரசித்தான் மான்சி குழந்தைக்கு இரவில் பால் கொடுக்கவேண்டும் என்பதால் நைட்டிக்குள்ளே வெறும் உள்பாவாடை மட்டும் அணிந்திருக்க..... மேலே அவளின் பால் நிறைந்த பருத்த மார்புகள் எந்த பிடிமானமும் இன்றி லேசாக பக்கவாட்டில் சரிந்து இருக்க.....
அதில் சிறு கருப்பு திராச்சை போன்ற மார்பின் காம்புகள் மட்டும் நாங்கள் எந்த நிலையிலும் சரியமாட்டோம் என்பதுபோல் விரைத்து நிமிர்ந்து அவனைப்பார்த்து எச்சரிக்கை செய்தன சத்யனின் சூடான உதடுகளோ யாரிடம் உங்கள் விரைப்பு என்பது போல் துடித்தபடி இருக்க.... சத்யன் அவன் உதடுகளுக்கு விருந்தளிக்க நினைத்து சட்டென குனிந்து அவளின் வலதுகாம்பை தன் உதடுகளால் கவ்வி தன் வாய்க்குள் இழுத்து சப்ப.... சர்ரென பீய்ச்சிய பாலை குடிக்க முடியாமல் சத்யன் தடுமாறி...
மான்சி மல்லாந்து படுத்திருந்ததால் அவள் மார்பின் மீதே பாலை வழியவிட .... மான்சி அவன் முகத்துக்கும் இடையே விட்டு அவன் வாயிலிருந்த காம்பை இழுத்து பிடுங்கி அவனை பக்கவாட்டில் தள்ளி படுக்கவைத்து இவளும் ஒருக்களித்து அவனைவிட சற்று ஏறி படுத்து.... அவன் முகத்தை தன் மார்பின் பக்கம் திருப்பி தன் விரல்களால் காம்பைப் பிடித்து அவன் வாயில் வைத்து அவன் பின்னந்தலையில் கைவைத்து தன் மார்போடு அழுத்தினாள்
சத்யன் இப்போது ஒரு குழந்தை தன் தாயின் மார்பை தன் விரல்களால் தடவிகொண்டே பசியாறுவது போல இவன் ரொம்ப நிதானமாக பாலை உறிஞ்சகொண்டு இருந்தான்.....
இந்த அமுதத்தை அவன் நிச்சயமாக எதிர்பார்க்கவில்லை....அவள் மார்பில் தான் பால் உறிஞ்சுவோம் என்று சத்யன் எதிர்பார்த்து வரவில்லை என்பதால்.... மிகுந்த உற்ச்சாகத்துடன் காம்பை இழுத்து இழுத்து சப்பினான்..... லேசாக களைப்படைந்தால் அந்த காம்பின் மீதே கன்னத்தை வைத்துக்கொண்டு இளைப்பாறுவான்.... பிறகு மீண்டும் உறிஞ்சுவன்.... பிறகு அதை விட்டுவிட்டு மற்றெரு மார்பில் தன் கைவரிசையைக் காட்டுவான்....
அதையும் நசுக்கி கசக்கி பிசைந்து சப்பி உறிஞ்சி அதை துவள வைத்துவிட்டு.... பிறகு அடுத்த மார்புக்கு போவான்.... ஏதோ காணாததை கண்டவன் போல அவள் மார்பைகளை விட்டு தன் முகத்தை நகர்த்தாமல் அங்கேயே முகத்தை புரட்டுவதும் தேய்ப்பதும் அழுத்துவதுமாக இருந்த அவன் செயல்கள் மான்சியை இன்பத்தின் உச்சத்துக்கு அழைத்து சென்றாலும்.... இருக்கும் இடமும் நிலையும் சங்கடமானது என்பதை உணர்ந்து.... அவன் காதில் “ என்ன விடியவிடிய இதையேத்தான் பண்ணுவீங்களா.... வேற எதுவுமே வேண்டாமா என்று கேட்டாள்
“ம்ம் எல்லாமே வேனும் தான் ஆனா இங்கேயிருந்து என்னால வரமுடியலையே.”... என காம்பை தன் மூக்கு நுனியால் தேய்த்துக்கொண்டே சத்யன் சொல்ல “ஸ் என்ன மாமா இது விளையாட்டு... அப்புறம் யாராவது வந்தாங்கன்னா ஏதுவுமே கிடைக்காது.... ம் நகருங்க” என்று அவன் முகத்தை வலுகட்டாயமாக தன் மார்பில் இருந்து இழுத்து கீழே தள்ள..... சத்யனும் போதும் இனி இது எங்கே போய்விடப் போகுது தினமும் ஒருகை பார்க்கவேண்டியது தான் என்று நினைத்தவன்
நேரமாவதை உணர்ந்து..... எழுந்து அமர்ந்து அவளின் பாவாடை முடிச்சை அவிழ்த்து சுருட்டி கால்வழியாக கழட்டி எறிந்துவிட்டு.... அவசரமாக அவள் பெண்மையின் மீது முகத்தை வைத்து அதன் பிளவை தன் மூக்கு நுனியால் விலக்கி அதன் வாசத்தை சர்ரென உள்ளிழுக்க.... அந்த ஏகாந்தமான வாசனை அவன் மூளை வரை சென்று தாக்கி அவன் நரம்புகளை முறுக்கேற செய்ய.... சத்யன் தன் மூக்கை எடுத்துவிட்டு தன் உதடுகளை வைத்து அந்த வாசனையின் சுவை எப்படியிருக்கும் என்று அறிய முற்ப்பட மான்சி அவன் தலைமுடி பற்றி மேலே தூக்கி அவன் முகத்தை பார்த்து
“ இப்போ இதெல்லாம் வேண்டாம் மாமா அப்புறம் ரொம்ப நேரம் ஆகிடும் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் குழந்தை எழுந்திருச்சிருவா என்னோட பால் இல்லாம அவளை யாராலும் சமாளிக்க முடியாது.... அதனால என் செல்ல மாமா இதையெல்லாம் பிறகு பார்க்கலாம் இப்போ வந்து வேலையை மட்டும் முடிங்க” என்று கூறிய மான்சி அவனின் சாட்ஸுக்குள் கைவிட்டு அவன் உறுப்பை பிடித்த வெளியே இழுக்க சத்யன் அவள் கைகளை விலக்கி கீழே காலைநீட்டி உட்கார்ந்து தன் சாட்ஸை கழட்டி வைத்துவிட்டு அவள் மீது படர்ந்து தன் உறுப்பை அவளின் பெண்மை வாசலில் வைத்து அழுத்த மான்சி அவனுக்கு வழிவிட்டு தனது காலை மடித்து அகட்டி விரிக்க....
இப்போது தனது கஜாயுதத்தை உள்ளே செலுத்தி அவள் பெண்மையுடன் சண்டையிட சத்யனுக்கு சுலபமாக இருந்தது. வெகுநாட்களாக காத்திருந்த சத்யனின் ஆரம்பமே படுவேகத்தில் இருக்க.....அவனின் ஒவ்வொரு குத்துக்கும் மான்சி மேல்நோக்கி அரையடி வரை நகர..... சத்யன் அவள் நகராதவாறு அவள் கால்கள் இரண்டையும் தன் தோளில் தூக்கிப் போட்டுக்கொண்டு அவள் இடுப்பை தன் கைகளால் பிடித்துக்கொண்டு தன் உறுப்போடு சேர்த்து வைத்து தன் தாக்குதலை தெடர.....
மான்சிக்கு வலியெடுத்தாலும் அதை மறைத்து அவனுக்கு சரியான ஒத்துழைப்பை கொடுத்தாள்..... அவனின் முரட்டுத்தனமான வேகமான குத்துகளால் மான்சி உடல் அதிர மார்புகள் இரண்டும் தாருமாறாக குலுங்கின...... மான்சியின் கைகள் ஏதாவது பிடிமானத்தை தேடி இறுதியாக சோபாவின் மரக்கால்களை கெட்டியாக பிடித்துக்கொண்டாள் இறுதியாக சத்யனுக்கு உச்சம் வரும்போது அவனின் வித்யாசமான சத்தத்தால் எங்கே வீட்டில் உள்ளவர்கள் எழுந்துவிடுவார்களோ என்று பயந்த மான்சி அவனை இழுத்து தன் மார்பில் வைத்து அழுத்தி அணைத்துக்கொள்ள.....
சத்யன் ஏகமாய் மூச்சுவாங்கி அவள் மார்பில் படுத்து இளைப்பாரினான் சிறிதுநேரத்தில் தன்னை நிதானப் படுத்திக்கொண்ட சத்யன் அவளி பக்கவாட்டில் சரிந்து படுத்து அவளை பார்த்து “ யப்பா செமவேலை இல்ல மான்சி “ என்று கூறி திருப்த்தியுடன் வாய்விட்டு சிரிக்க தன் விரல்களால் அவன் வாயை பொத்திய மான்சி ....” ம்ம் போதும் மொதல்ல போய் படுங்க இத்தோட நீங்க என் கழுத்தில் தாலிகட்டிய பிறகுதான் எல்லாமே.... அதுவரைக்கும் ஐயா சமத்துப் பையனா இருக்கனும்....
இப்போ எழுந்து போய் சமத்தாக படுங்க” என மான்சி அவன் தாடையைப் பிடித்து கொஞ்சியபடி சொல்ல ம்ம் நீ சொல்ற எல்லாம் சரிதான் ஆனா உங்கப்பாவுக்கு இன்னும் ஒருவாரம்தான் டைம் அதுக்குள்ள நம்ம கல்யாணத்துக்கு ஏற்ப்பாடு செய்யனும் இல்லேன்னா இன்னெரு குழந்தை பெத்ததுக்கு அப்புறமாதான் கல்யாணம்ன்னு சொல்லிட்டு உன்னை கூட்டிக்கிட்டு டாப்சிலிப் போயிடுவேன்.... அதுக்கப்பறம் நடக்கிற எதுக்கும் நான் பொருப்பில்லை ஆமா சொல்லிட்டேன்” என்று கண்டிப்புடன் சொல்வதுபோல சத்யன் தனது காதலையும் ஆசையையும் கூற மான்சி இவனையும் தன்னையும் பிரித்துவைத்த தனது ஈகோ பிடித்த மனதை சாடிக்கொண்டே
சத்யனை இறுக்கி அணைத்து “அதை நீங்க என் அண்ணன் வேலுகிட்ட சொல்லிப்பாருங்க” என்றாள் “அவன்கிட்டேயா அவன் ரூல்ஸ் பேசியே கழுத்தறுப்பானே சரி பரவாயில்லை மச்சானாப் போய்ட்டான்.... சரி நாம வேற பொண்ணை பெத்துட்டோம் கொஞ்சம் பணிஞ்சுதான் போகனும் வேறவழியில்லை” என்று போலியான சலிப்புடன் சத்யன் கூற “என்னது இது என் மகளை பத்தி இவ்வளவு சலிப்பா சொல்றீங்க உங்களை “ என்ற மான்சி அவன் மார்பில் தன் கைகளால் குத்த “ஏய் மான்சி என் நெஞ்சில மட்டும் குத்தாதே உள்ள இருக்கிற என் பொண்டாட்டிக்கும் என் மகளுக்கும் வலிக்கப் போகுது” என்று கூறிவிட்டு அவளை இனி பிரிவே கிடையாது என்பது போல மூச்சுமுட்ட எலும்புகள் நெருங்க வன்மையாக அணைத்துக் கொண்டான்
"காலத்தை நிலைப்படுத்த.....
" விஞ்ஞானியால் முடியுமா...? "
ஆனால் கவிஞனால் முடியும்..! "-ஆம்....
அவள் படுக்கையில் நானிருந்தால்.... "
உலகம் என்றுமே நிலையானதுதான்....!
No comments:
Post a Comment