மாமன் மகள் மான்சி - அத்தியாயம் - 5

சத்யன் இவ்வளவு நேரம் ஓடியதால் அவன் உடல் வியர்த்திருந்தது.... மான்சி அவனின் பிடரியில் தனது முகத்தால் தேய்க்க... அங்கே வந்த வந்த அவனின் வியர்வை வாசனை அவளை கிறங்க வைத்தது... அந்த வாசனையை நுகர மூச்சை அதிகமாக உள்ளுக்கு இழுத்து வெளியே விட்டவள் ...அந்த மயக்கத்தில் அவளையும் அறியாமல் அவளின் வலதுகை அவன் கழுத்தில் இருந்து கீழே இறங்கியது.... அவன் சட்டையின் மேல் பட்டன் திறந்திருக்க அதன் வழியாக மான்சி தன் கையை உள்ளே நுழைத்து அவனின் வலதுபக்க மார்பை கொத்தாக பற்றி அழுத்தி கொண்டாள் அவளின் வேகமான மூச்சு அவன் பிடரியில் பட.... அவளின் கைகள் அவன் மார்பை பற்றியிருக்க...... அவள் மார்புகள் அவன் முதுகை அழுத்தி இம்சை செய்ய.... பலநாட்களுக்கு பிறகு சத்யனின் ஆண்மை தனது உச்சபட்ச எழுச்சியை அடைந்து அவன் பேன்ட் ஜிப் பிய்த்துக்கொண்டு வெளியே வருவது போல அவன் உள்ளாடைக்குள் முட்டிக்கொண்டு நிற்க்க.... சத்யனுக்கு நடக்கவே சிரமமாக இருந்தது


அவன் ஆண்மை இருக்க இருக்க நான் ஜிப்பை பிய்த்துக்கொண்டு வரவா என்பது முன்புறமாக தள்ளி அவன் நடக்கும் போது தொடையிடுக்கில் மாட்டி சிரமப்படுத்த...இப்போது அவனின் நடையின் ஸ்டைலே மாறி கால்கள் நடுவே எதையோ வைத்து அதை கால்களால் இடுக்கி கெட்டியாக பிடித்துக்கொண்டு நடப்பது போல நடக்க ஆரம்பித்தான் சத்யன் அவனுக்கு ஏற்பட்ட அளவுகடந்த சிரமத்தில் அவளை அப்படியே கீழே கிடத்தி அவள் மேல் படர்ந்து அவளை ஆசை தீர புணர்ந்து விடலாமா என்று நினைத்தவன் .... அய்யோ அதைவிட அவளுக்கு நான் வேறு என்ன கெடுதல் செய்ய முடியும் .... என் வாழ்க்கையில் எல்லாம் முடிந்துவிட்டது

 ஆனால் அவளுக்கு இனிமேல் தான் எல்லாமே ஆரம்பம்.... ச்சே நான் ஏன் இவளிடம் இவ்வளவு சலனப்படுகிறேன்.... முதல் வேலையாக நாளைக்கு காலையில் இவளை ஊருக்கு அனுப்பினால்தான் தனக்கு நிம்மதி என்று நினைத்துக்கொன்டான். ஆனால் அவன் மனம் ‘ஏய் சத்யா ஏன்டா பொய்க்கு புனுகு பூசற... அவள் மேல இவ்வளவு ஆசையை வச்சிருக்கவன் அதை அவளிடம் வெளிப்படையாக சொல்லி அவளின் சம்மதத்தை கேளு... அதைவிட்டு ஊருக்கு அனுப்ப போறானாம்... லூசு பயலே நீ ஏன்டா உன் ஆண்மையை இப்படி அடக்கனும்.. அவளுக்கே இதெல்லாம் பிடிக்குதுன்னு நெனைக்கிறேன்...

அதனால் இதுதான் சந்தர்ப்பம் அவளை கேளு சத்யா’ என்று அவன் மனம் அவனை ஏளனம் செய்தது சத்யன் அவன் மனசாட்சியின் குறுக்குவழி பேச்சை கேட்பதா இல்லை... அவனின் மூளையின் நேர்மையான பேச்சை கேட்டு அதன் படி நடப்பதா என்று தவிக்க ஆரம்பித்தான் இவனின் போராட்டங்களை உணராத மான்சி அவன் மார்பை பற்றியிருந்த தன் கைகளால் மார்பை லேசாக பிசைந்தும் அழுத்தியும் அங்கே இருந்த அடர்த்தியான மயிர்களை விரலில் சுற்றியும் விளையாட ஆரம்பித்தாள் அப்போது அவர்கள் நடக்கும் வழியில் இருந்து சிறிதுதூரத்தில் நீராவி மேலே கிளம்பி குளிர்ந்த காற்று மெல்லிய சாரலுடன் வர ..சத்யன் தான் தேடிவந்த அருவி அங்கேதான் இருக்கிறது என்று நினைத்தான்

 மான்சியும் இருவரும் அருவியை நெருங்கி விட்டோம் என்று புரிந்து... அவன் காதருகே தன் உதடு வைத்து ‘’சத்யா அருவி வந்துருச்சுன்னு நினைக்கிறேன் ப்ளீஸ் சத்யா அங்க போகலாம் ‘’என்று கொஞ்சலாக கேட்டாள் அருவிக்கு போகலாம் என்று மான்சி கேட்க ...சத்யன் அவளை கீழே விட்டு தன் தோளோடு அணைத்து அருவிக்கு போகலாமா என்று யோசித்தான் ..... சத்யனுக்கும் போக என்று ஆசையாகத்தான் இருந்தது ஆனால் நேரம் ஆகிவிட்டதை உணர்ந்து “வேண்டாம் மான்சி இன்னும் கொஞ்சநேரத்தில் இருட்ட ஆரம்பிச்சிரும் அப்புறமா நாம இங்கேருந்து போறது ரொம்ப சிரமம்... அதனால வேண்டாம் மான்சி நாளைக்கு நம்ம கூட யாரையாவது கூட்டிக்கிட்டு அருவிக்கு வரலாம்” என்று சத்யன் அடம் பிடிக்கும் சிறுகுழந்தைக்கு சொல்வது போல தன்மையாக சொன்னான்

 ஆனால் மான்சி உன்மையிலேயே சிறுகுழந்தையை போல் பிடிவாதம் செய்தாள் “ ம்ஹூம் நாளைக்கா... என் காலு இருக்கிற நிலைமைல நான் எப்படி வரமுடியும் ... ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் சத்யா இவ்வளவு தூரம் வந்துட்டோம் அப்படி பார்த்துட்டே போயிரலாம் சத்யா”என்று தன் விரல்களால் அவன் தாடையை பிடித்து கொஞ்சினாள் சத்யனுக்கு என்ன சொல்வது என்று புரியவில்லை.... அவளின் கொஞ்சலும் அவளின் அருகாமையும்... அவனை சிறுச்சிறுக தனது நிலையை இழக்க செய்தது.... ஒருபக்கம் நீண்டநாளுக்கு பிறகு ஏற்பட்ட ஒரு பெண்ணின் நெருக்கத்தால் மனமும் உடலும் கிளர்ச்சியடைந்து எக்காளமிட்டாலும்.... மறுபக்கம் இதெல்லாம் சரிதானா... இனி என்ன ஆகுமோ... இதெல்லாம் எங்கே போய் முடியுமோ என்று அவனின் மூளை எச்சரிக்க சத்யன் சிலவினாடிகள் யோசித்தான்

 பிறகு “ மான்சி அருவிகிட்ட பாறையா இருக்கும் ரொம்ப வழுக்கும் உன் காலு இருக்கிற நிலைமையில் நீ அவசியம் போகனுமா”என்றான் அவனுக்கு மனதுக்குள் கொஞ்சம் சங்கடமாக இருந்தது.... இப்போது இவள் அழகும் அருகாமையும் தன்னை பையித்தியமாக்குது..... இதிலே இன்னும் அருவியில என்ன நடக்குமோ என்றுதான் சங்கடபட்டான் “அதான் நீங்க இருக்கீங்களே சத்யா என்னை கெட்டியாகப் பிடிச்சுக்கிட்டு கூட்டி போங்க.... நானும் ஜாக்கிரதையா வர்றேன் ப்ளீஸ்” என்று மான்சி அவன் தோளைப் படித்து தொங்கினாள்

 “ சரிசரி போகலாம் அதுக்காக தோளைப் பிடிச்சு தொங்காத ஏற்கனேவே பின்னாடி முதுகில ரெண்டு பள்ளம் விழுந்த மாதிரி பீலிங்கா இருக்கு... இதுல வேற நீங்க தொங்கி நான் குள்ளமாகிறப் போறேன் “ என்று சத்யன் உதடுகளில் சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு சொல்ல.. மான்சிக்கு அவன் சொன்னதன் அர்த்தம் புரியவில்லை “ முதுகில பள்ளமாயிருச்சா ஏன் சத்யா” என்று அப்பாவித்தனமாக கேட்டாள் “இருஇரு சொல்றேன்” என்ற சத்யன் அவளை நேராக நிற்க்க வைத்துவிட்டு சற்று விலகி வந்து தன் இடுப்பில் கைவைத்துக் கொண்டு அவளை ஏற இறங்க நிதானமாக பார்த்து....” ஏன் மான்சி இவ்வளவு பெரிசா இருந்தா முதுகுல பள்ளம் விழாம என்ன செய்யும்” என பார்வையை அவளின் பருத்த மார்புகளில் வைத்துக் கொண்டு கேட்டான்

 மான்சி அவன் சொன்னதன் அர்த்தம் புரிய முகத்தில் வெட்கமும்.. பார்வையில் நானமும்.. உதட்டில் புன்சிரிப்பும்மாக பேச்சில் பொய்யான கோபத்தோடு “ ஏய் ச்சீ என்ன இது இப்படியெல்லாம் பேசறீங்க ச்சீ பொறுக்கி” என்று அவனை கைநீட்டி அடிப்பதுபோல் வர ... அவள் ஒற்றை காலை மட்டுமே ஊன்றி நின்றதால் பாலன்ஸ் இல்லாமல் முன்பக்கமாக சரிந்தாள் சத்யன் உடனே அவளை தாங்கி தன் மார்பில் சாய்த்து “ஏய் மான்சி நான் என்ன பொய்யா சொல்றேன் நீ வேனும்னா என் முதுகிலே தடவிப்பாரு எவ்வளவு பள்ளமாகி இருக்குன்னு” என்றவன் தன் மார்பில் இருந்த அவள் முகத்தை நிமிர்த்தி நெற்றியில் கன்னத்தில் என முத்தமிட்டு

“ ஆனால் மான்சி முதுகில சாப்ட்டா கொஞ்சம் திண்மையா எதையோ வச்சு ஒத்தடம் கொடுத்த மாதிரி ரொம்ப சுகமா இருந்துச்சு... இரு அதை கொஞ்சம் கையால தெட்டு பார்க்கிறேன்” என்று கையை அவளின் மார்புக்கு எடுத்துச்செல்ல மான்சி அவன் கையை தட்டிவிட்டு “ ம்ம் ரொம்பத்தான் ஆசை “என்று உதட்டை சுழித்து காண்பித்து கேலி செய்தவள்....” என்ன நேரமாகுதுன்னு சொல்லிட்டு இப்படி பேசிகிட்டே இருக்கீங்க ம் என்னை தூக்குங்க” என்று இரண்டு கைகளையும் விரித்து நிற்க்க சத்யன் அவளை தன் கைகளில் ஒரு குழந்தையைப் போல ஏந்திக் கொண்டான்.

சத்யன் மான்சியை தூக்கிக்கொண்டு அருவியை நெருங்க சில்லென்ற குளிர்காற்று முகத்தில் வந்து மோதியது.... இருவரும் சிலிர்த்து சத்யன் தனது அணைப்பை இறுக்க... மான்சி தன் முகத்தை அவனின் கழுத்தின் அடியில் வைத்து அழுத்திக்கொண்டாள் வழியில் இருந்த பாறைகளில் கவனமாக ஏறி அருவித் தண்ணீர் தேங்கி ஒரு ஓடையாக போகும் இடத்தில் கரையோரம் மான்சியை இறக்கிவிட்டு... நிமிர்ந்து ஆர்பரித்து கொட்டும் அருவியை பார்த்தான் ..... அருவி மிக உயரமாக யாரோ மேலேயிருந்து வெள்ளியை உருக்கி குழம்பாக கொட்டுவது போல அசைவின்றி ஒரே நேர்கோடாக விழுந்தது

 மான்சி சத்யனின் கையோடு தன் கையை பின்னி பிணைந்து கொண்டு ‘” ம் போகலாம் வாங்க” என்று வலதுகாலை தாங்கித் தாங்கி மெதுவாக நடக்க .... சத்யன் அவளின் இடுப்பில் கைப் போட்டு சுற்றி வளைத்து தன்னுடன் சேர்த்துக் கொண்டு முன்னேறினான் அருவிக்கு கீழே போனதும் சாரல் வந்து இவர்கள் முகத்தில் மோத குளிர் தாங்காமல் இருவரும் அணைத்துக்கொண்டனர் ..... “ ஏய் போதும் ரொம்ப குளிருது வா போயிரலாம்” என்று சத்யன் அழைத்தான் “ இவ்வளவு தூரம் வந்துட்டு அருவியில் குளிக்காம போரதாவது ம்ஹூம் நான் குளிச்சிட்டு தான் வருவேன் என்னை அருவிக்கு கீழே கூட்டிப்போய் நிறுத்துங்க நான் குளிக்கப் போறேன்” என்று மான்சி அவனின் கைகளை உதறி விட்டுக்கொண்டு கேட்க

 “ ஏய் என்ன வெளையாடுறியா சாயங்காலம் ஆயிருச்சு இப்போ குளிச்சா உடம்புக்கு ஏதாவது வந்து தொலைக்க போகுது ... அதுவுமில்லாம வேற மாத்துத் துணிகூட எடுத்துட்டு வரலை ஒரு டவல் கூட இல்ல மானசி ...சும்மா அருவியை பார்க்கனும்னு சொன்ன பார்த்தாச்சு .... குளிக்க எல்லாம் வேனாம் வா போகலாம்” என்று சத்யன் அவள் கையை பற்றி இழுக்க மான்சி அவன் கையை உதறி விட்டு தன் காலுக்கு கீழே ஓடிக்கொண்டு இருந்த அருவித் தண்ணில் அப்படியே சம்மணமிட்டு உட்கார்ந்து கொண்டு “ இப்போ என்ன செய்வீங்க நான்தான் நனைஞ்சிட்டேனே “ என்று சொல்லி தண்ணீரை தன் கைகளால் தட்டி சந்தோஷமாக சிரித்தாள் சத்யனுக்கும் சிரிப்பு வந்தது

சரியான குறும்பக்காரி என்று நினைத்து “ சரி வா அங்கே போகலாம் “ என்று குனிந்து அவள் அக்குளில் கைவிட்டு தூக்கி இடுப்போடு அணைத்து பிடித்துகொண்டு அவளை அழைத்து போய் அருவிக்கு கீழே நிறுத்தினான் மான்சி அவசரமாக “ இருங்க என்னோட டாப்ஸையும் டிரவுசரையும் கழட்டிர்றேன் அப்புறமா போகும்போது போட்டுக்கிறேன் “ என்று தன் இடுப்பில் கைவிட்டு தன் டாப்ஸை தலைவழியாக கழட்டினாள் சத்யனுக்கு இதயம் படபடவென அடித்துக்கொன்டது ... கைகால்கள் கூட லேசாக நடுங்கியது... இமைகளை எவ்வளவு விரிக்க முடியுமோ அவ்வளவு விரித்து அவளை பார்த்தான்... இவ தெரிஞ்சுதான் இதெல்லாம் செய்றாளா இல்லை என்னை சோதிக்க இப்படியெல்லாம் செய்றாளா.....

அடிப்பாவி ஏன்டி இங்க வந்து என்னை கொல்ற ... என்று நினைத்துக்கொன்டே மான்சி அழகிய உடலை ரசித்தான் மான்சி டாப்ஸையும் டிரவுசரையும் சுருட்டி ஒரு பாறையின்மேல் வைத்துவிட்டு இடுப்பில் கைவைத்து கொண்டு நின்றாள்.... மேலே வெளிர்மஞ்சள் நிறத்தில் பனியன் டாப்ஸும் அதன் உள்ளே கருப்புநிற ப்ராவும் அணிந்திருந்தாள் ....கீழே அதே வெளிர்மஞ்சள் நிறத்தில் தொடைகளை இறுக்கிப் பிடித்த ஒரு நிக்கரும் அதன் உள்ளே கருப்புநிற பான்டிஸ்ஸும் அணிந்திருந்தாள் அந்த ப்ரா அவள் மார்பின் எடை தாளாமல் சுற்று கீழே இறங்கியிருந்தது....

சத்யனுக்கு உடனே அந்த மார்புகள் சரியாமல் தனது கைகளால் தூக்கி பிடித்துக்கொள்ள வேண்டும் போல் இருந்தது அவளின் இடுப்பு சிறு சதை மடிப்புடன் வெளேரென்று ரொம்ப கவர்ச்சியாக இருந்தது.... தொப்புள் சற்றே ஆழமாக குழிந்து இருந்தது... சத்யனுக்கு அருவியின் நீரை கைகளில் எடுத்து வந்து அவள் தொப்புள் குழியில் ஊற்றி அதை உறிஞ்ச வேண்டும் போல் இருந்தது


அவளின் அடிவயிற்றுக்கு கீழே போன அவன் கண்கள் அந்த முக்கோண எழிலைக் கண்டு மனம் வெதும்பி சட்டென கண்களை மூடி ‘ கடவுளே யாருக்காக இவ்வளவு அழகையும் இவள் உடலில் கொட்டி வச்சிருக்க ‘ என கடவுளிடம் கேள்வி கேட்டான் மான்சி தன் இடுப்பில் கைவைத்துக் கொண்டு சத்யன் தன்னையே பார்ப்பதை கண்டு வெட்கத்துடன் ரசித்து “ என்ன சத்யா கண்மூடி தியானம் பண்றீங்களா..... கடவுளே இந்த கருவாச்சிய ஏன் மறுபடியும் என்கிட்ட கொண்டு வந்து சேர்த்தேன்னு தானே கடவுள்கிட்டே கேட்டீங்க..... கவலை படாதீங்க சத்யா உங்களை தொந்தரவு செய்யாம இருக்கிறதுக்கு முயற்சி பண்றேன்.....

இப்போ குளிக்க போகலாம் நேரமாச்சு” என்று மான்சி அவனை நோக்கி கையை நீட்ட..... சத்யன் எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக அவளை கைபற்றி அழைத்துக்கொண்டு அருவியின் கீழே போய் நின்றான் சில்லென்று தண்ணீர் இவர்கள் மீது விழ மான்சி “ஸ் யப்பா “ என்று சிலிர்த்து சத்யனை அணைத்துகொண்டாள்.... சத்யனும் பதிலுக்கு இவளை அணைத்து தனது உடலின் சிலிர்ப்பை அடக்கினான்...... அப்படியே அணைத்துக்கொண்டு வெகுநேரம் நின்றார்கள்.... இவ்வளவு நேரமாக குறும்பாக பேசிக்கொண்டு மான்சியின் உடலை ஆசையுடன் தடவி தொட்டு அணைத்து முத்தமிட்டு ரசித்த சத்யன் இப்போது எதுவுமே செய்யாமல் அமைதியாக அவளை அணைத்துக்கொண்டு அருவியில் நின்றான்

 அவனுக்கு அவள் கடைசியாக பேசிய வார்த்தைகள் மனதை பாதித்திருந்தது.... இவள் ஏன் வந்தாள் என்று நான் வருந்துவது போல பேசிவிட்டாளே.....இவ்வளவு நாட்கள் கழித்து இப்போது தானே நான் சிரித்து சந்தோஷமாக இருக்கேன்.... இது ஏன் இவளுக்கு புரியவில்லை..... ஐயோ அதிர்ஷ்டமில்லாத எனக்கு பொக்கிஷம் போல் கிடைத்த இந்த சந்தோஷம் நிலைக்குமா ....? ‘கடவுளே எனக்கு இன்னும் ஒரேயொரு சந்தர்ப்பம் கொடு நான் இவளை காதலித்து வாழ்ந்து மறைகிறேன்’ என்று அவன் மனம் கடவுளிடம் வேண்டுகோள் வைத்தது இப்போது இருவரின் அணைப்பில் காமம் இல்லை.... மான்சி தன் மனதில் புதுப்பிக்க பட்ட காதலுடன் சத்யனை அணைத்திருந்தாள்....

சத்யன் இது நிலைக்க வேண்டுமென ஆதங்கத்தில் அணைத்திருந்தான் வெகநேரம் இருவரும் கொட்டும் அருவித் தண்ணீரில் நின்ற சத்யனும் மான்சியும் மனமேயில்லாமல் அதிலிருந்து வெளியே வந்தார்கள்...... சத்யன் தனது சட்டையுடன் அப்படியே தண்ணிரில் நின்றதால் சட்டையை கழட்டி முறுக்கி பிழிந்து உதறி மீன்டும் அணிந்தான் மான்சி தனது உடம்பில் இருந்த நீரை கைகளால் வழித்து உதறிவிட்டு தனது உடைகளை அணிந்து கொண்டாள்.... சத்யன் அவள் நடவடிக்கைகளை அருகிலேயே நின்று கண்களை விலக்காமல் கூச்சமின்றி பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான்.....

மான்சிக்கு அவன் பார்வை உடலில் பல மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது.... உடல் அனலாக மூச்சு காற்று சூடாக வெளியே வந்தது ...... தொடையிடுக்கில் ஏதோ ஊர்வது போல இருக்க காலை இடுக்கி... அவன் பார்வையில் இருந்து தனது நிலையை மறைக்க ரொம்ப சிரமப்பட்டாள் சத்யன் அவளின் தடுமாற்றத்தை கண்டு ரசித்து வா என்பது போல கையை நீட்டி அவளை அழைத்தான்.....

உடனே அவன் கையை பற்றிய மான்சி அவனை உரசியபடி நின்றாள் லேசாக இருள் கவிழ ஆரம்பிக்க சத்யன் மான்சியை தூக்க முயற்ச்சித்து இடுப்பில் கைவைக்க மான்சி “ ம்ஹூம் வேனாம் இப்போ கொஞ்சம் பரவாயில்லை வலி குறைவாத்தான் இருக்கு உங்களை பிடிச்சுகிட்டே மெதுவா நடந்து வர்றேன்” என்றாள் “ சரி வலியில்லன்னா நடந்து வா.. வலிக்கும் போது சொல்லு தூக்கிக்கிறேன்”என்று அவளை தோளோடு அணைத்துக்கொண்டு இருவரும் மவுனமாக நடக்க ஆரம்பித்தனர்...

சத்யன் வந்த வழியை ஞாபகம் வைத்திருந்ததால் சிரமமில்லாமல் இருவரும் ஜீப் நிறுத்தியிருந்த இடத்துக்கு வந்தனர் சத்யன் ஜீப்பில் ஏறி உட்கார்ந்து மான்சியும் உட்கார உதவி செய்தான்.... சத்யன் அவளின் அடிபட்ட காலை எடுத்து தன் மடியில் வைத்துக்கொண்டு ஜீப்பில் இருந்த முதலுதவி பெட்டியை எடுத்து காயத்தை சுத்தப்படுத்தி மருந்திட்டு பிளாஸ்டரை ஒட்டினான் பிறகு கையை கழுவிவிட்டு நாயர் கொடுத்த உணவை எடுத்து பார்த்தான்...

வெகுநேரம் ஆகிவிட்டதால் அந்த உணவு கெட்டுப்போயிருந்தது..... அதை அப்படியே வைத்துவிட்டு “என்ன மான்சி உனக்கு பசிக்குதா .. இந்த சாப்பாடு கெட்டுப்போயிருச்சு... இனிமேல் நாம வீட்டுக்கு போய்தான் சாப்பிடனும்” என்று சத்யன் சொன்னதும்..... “ ம் பரவாயில்லை அப்படி ஒன்னும் ரொம்ப பசிக்கலை.. சீக்கிரமே வீட்டுக்கு போயிறலாம் கிளம்புங்க “ என்று மான்சி கூறியதும் சத்யன் ஜீப்பை கிளப்பி கொஞ்சம் வேகமாகவே போனான் ஆனால் ஜீப் கிளம்பியதோடு இருவரின் பேச்சும் நின்று போயிருந்தது...

இருவரும் ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்க்க பயந்தது போல இருந்தனர்..... சத்யன் நேராக சாலையை பார்த்து வண்டியை செலுத்த..... மான்சி வெளியே இருந்த மரக்கூட்டங்களை வேடிக்கை பார்த்தாள் ஜீப் எஸ்டேட்டுக்குள் நுழைந்து வீட்டின் வாசலில் நின்றது.... சத்யன் முதலில் இறங்கி மறுபக்கம் வந்து மான்சியை கைகொடுத்து இறக்கிவிட்டு...அவளை கைபிடித்து வீட்டுக்குள் அழைத்துவர.... மான்சி காலை தாங்கினார் போல் நடந்து வருவதை பார்த்த நாயர் ஓடிவந்து என்ன ஆச்சு என்று விசாரித்தார்

 சத்யன் நடந்தவற்றை எல்லாம் நாயரிடம் சொல்லிவிட்டு....” மொதல்ல ரெண்டு பேருக்கும் சாப்பாடு எடுத்து வைங்க ரொம்ப பசிக்குது நாங்க போய் வேற டிரஸ் மாத்திட்டு வர்றோம்” என்றவன் மான்சியை கைதாங்கலாக அறைக்கு கூட்டிப்போனான் சத்யன் மான்சியை பாத்ரூம் வாசலில் விட்டு “நீ இரு நான் போய் ஹீட்டரை போட்டுட்டு வர்றேன்” என்று பாத்ரூம் உள்ளே போய் ஹீட்டரை போட்டு வெளியே வந்தவன் “ மான்சி நீ போய் இன்னொரு முறை குளிச்சா கொஞ்சம் அலுப்பு தீரும் “ என்றான் மான்சி எதுவும் பேசாமல் பாத்ரூம் உள்ளே போனாள் ... சிறிதுநேரத்தில் குளித்து வெளியே வந்தவள் மாற்று உடை எதுவும் எடுத்து வராததால் வெறும் டவலை போர்த்தி மார்பில் முடிந்து கொண்டு வந்தாள்

 சத்யன் அவளையே பார்த்து “ என்ன மான்சி மாத்திக்க வேற எடுத்துட்டு போகலையா” என்று கேட்க .... மான்சி அப்பவும் எந்த பதிலும் சொல்லாமல் தனது பெட்டியை எடுத்து அதிலிருந்து ஒரு லாங் மிடியும் ஸ்லீவ்லெஸ் டாப்ஸையும் எடுத்துக்கொண்டு மறுபடியும் பாத்ரூமுக்குள் போய்விட சத்யனுக்கு குழப்பமாக இருந்தது... ஏன் இவ திடீர்னு இப்படி மவுனமாயிட்டா.... அருவியில் நல்லாத்தானே இருந்தா இங்கே வந்ததும் என்னாச்சு.....

ஓருவேளை அங்கே ஏதோ ஒரு உணர்ச்சி வேகத்தில் எல்லாத்தையும் பண்ணிட்டு இப்போ நடந்ததை நினைச்சு வருத்தப்படுகிறாளா..... ச்சே இதைத்தான் அல்ப சந்தோஷம்ன்னு சொல்லுவாங்களா கொஞ்ச நேரங்கூட எனக்கு நிலைக்க வில்லையே.... என்னை போல அதிர்ஷ்டமில்லாதவன் யாருமே இருக்க மாட்டாங்க ..... என்று எல்லாவற்றையும் போட்டு மனதை குழப்பிக்கொன்டான் சத்யன் அதன்பிறகு இவனும் அவளிடம் எதுவும் பேசவில்லை.... அவள் உடைமாற்றிக்கொண்டு வந்ததும் இவன் போய் குளித்துவிட்டு வர....

அதற்க்குள் நாயர் உணவு தயாராகிவிட்டதை சொல்ல... இருவரும் சாப்பிட அமர்ந்தனர் சாப்பிட்டு முடிந்து மானசி படுக்கை அறைக்குள் போய்விட... சத்யன் சிறிதுநேரம் டிவி பார்த்தான்.... நாயர் கிச்சனை சுத்தம் செய்துவிட்டு அவனிடம் வந்தார்.... அவர் ஏதோ சொல்ல வருகிறார் என்பதை உணர்ந்த சத்யன் “ என்ன நாயர் என்ன விஷயம் சொல்லுங்க” என்றதும் “ ஒன்னுமில்ல சாரே நீங்க இனிமேல் இதேபோல் தினமும் ட்ரிங்க்ஸ் எடுக்காம இருக்கனும்.... இப்போ நீங்க ரொம்ப அமைதியா அழகா இருக்கீங்க... அந்த பொண்ணுமோள் வந்த நேரம் இங்கே நல்லதா நடக்குது... நீங்க இப்போ ரெண்டு நாளா நல்ல சாப்பிடுறீங்க அதனாலதான் சொல்லறேன் சார் தப்பா நினைக்க வேண்டாம்” என்று நாயர் பொருமையாக அக்கரையுடன் கூறியதும் சத்யன் சிரித்தபடி சரியென்று தலையசைத்தான்

உடனே நாயரும் சிரித்து தன் அறைக்கு போக ... சத்யன் டிவியை நிறுத்திவிட்டு அறைக்கு வந்தான்.... அங்கே மான்சி அசைவின்றி ரக்கை தலைவரை நன்றாக போர்த்திக்கொண்டு இருக்க... உள்ளே அவள் தூங்குகிறாளா விழித்திருக்கிறாளா என்று தெரியவில்லை.... சத்யன் அவளருகில் சிறிதுநேரம் நின்று பார்த்துவிட்டு பிறகு தன் கட்டிலில் வந்து அவளை பார்த்தவாறு படுத்தான்.... அவனால் அன்று நடந்தவற்றை மறக்கவே முடியவில்லை....

நடந்ததை நினைத்து உடல் சூடேற தன் கைகளை தொடையிடுக்கில் வைத்து அழுத்தி கொண்டான் கொஞ்சநேரம் கழித்து மான்சி திருட்டுத்தனமாக தனது போர்வையை லேசாக விலக்கி சத்யனை பார்க்க... சத்யன் அதை கவணித்துவிட்டான்.... அவன் பார்த்துவிட்டதை கண்டவள் அசடு வழிய போர்வையை கழுத்து வரை இறக்கினாள்..... சத்யனுக்கு சிரிப்பு வர “ என்னாச்சு மான்சி ஏதாவது வேனுமா “என்று சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு கேட்க “ம் ஒன்னுமில்ல எனக்கு லேசா பீவர் வர்ற மாதிரி இருக்கு ஏதாவது மாத்திரை வச்சிருக்கீங்களா “ என மான்சி சொன்னதுதான் தாமதம்... சத்யன் “என்னது பீவரா நீ ஏன் என்கிட்டே மொதல்லயே சொல்லல” என்றவன் வேகமாக எழுந்து அவள் கட்டிலருகே போய் அவள் போர்வையை மார்பு வரை இறக்கி கழுத்தடியில் கைவைத்து பார்த்தான்

 அப்படியொன்றும் காய்ச்சல் அதிகமாக இல்லை லேசான சூடுதான் இருந்தது.... சத்யன் அவள் கழுத்தில் இருந்த கையை எடுக்காமலேயே “ சூடு கம்மியாகத்தான் இருக்கு எதுக்கும் ஒரு மாத்திரை போட்டுகிறயா மான்சி” என கேட்டான் அவன் குரலில் தேன் சொட்டியது “ம்ஹூம் இன்னும் அதிகமாக ஆச்சுன்னா அப்ப போட்டுக்கிறேன்” என்ற மான்சியும் தன் கழுத்தில் இருந்த அவன் கையை விலக்காமல்... உடலை வளைத்து கழுதை இன்னும் கொஞ்சம் இடுக்கினாள்... இப்போது சத்யன் கை அங்கேயிருந்த நகர முடியாது உள்ளேயே பதிந்துகொள்ள....

அவ்வளவு நேரம் குனிந்திருந்த சத்யன் அவள் இடுப்புக்கு பக்கத்தில் இருந்த சிறிய இடத்தில் உட்கார்ந்து இடது கையை அவள் பின்னங்கழுத்தில் விட்டு அவளை தூக்கி உட்காரவைத்தான் அவள் முகத்தையே பார்த்து “ என்னாச்சு மான்சி அருவியில நல்லாத்தானே இருந்த இங்க வந்ததும் ஏன் அமைதியாயிட்ட... என்ன என் முகத்தை பார்த்து பேச பிடிக்கலையா... இல்ல நான் உன்கிட்ட நடந்துகிட்ட முறை உனக்கு பிடிக்காமல் என்னை வெறுக்கிறாயா சொல்லு மான்சி” என்று சத்யன் வருத்தத்துடன் கேட்க மான்சி பதிலேதும் சொல்லாமல் அவன் மார்பில் சாய்ந்து கொண்டாள்

 மான்சி சத்யனின் மார்பில் சாய்ந்ததும் சத்யன் அவளின் முதுகை வருடியபடி “ என்ன மான்சி உனக்கு ஆச்சு அருவியில நல்லாத்தானே இருந்த இங்கே வீட்டுக்கு வந்ததும் ரொம்ப மவுனமாயிட்ட ஏன் மான்சி என்ன பிரச்சனை “ என்று சத்யன் உருகும் குரலில் கேட்க சிறிதுநேரம் அவனின் வருடல்களை கண்மூடி ரசித்த மான்சி பிறகு அவன் மார்பில் இருந்த ரோமங்களை தன் விரலால் சுற்றியபடி “ ம் எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லை.... நீங்கதான் என்னை பத்தி எப்படி நினைச்சீங்களோன்னு சங்கடமாக இருந்தது அதுனாலதான் நான் மவுனமாயிட்டேன்” என்று மான்சி சொன்னதும் சத்யன் தன் மார்பில் இருந்த அவள் முகத்தை நிமிர்த்தி கண்களை பார்த்துக்கொண்டே

“ என்னது நான் உன்னை பத்தி என்ன நினைக்கிறேன்னு உனக்கு என்ன தெரியும்..... இல்ல மான்சி நீ எதையோ மறைக்கிறே என்னன்னு சொல்லு “ என்று வற்புறுத்தி கேட்டான் “ ம் அது நான் ஏதோ ஒரு உணர்ச்சி வேகத்தில் உங்ககிட்ட அப்படி நடந்துகிட்டேன் ஆனால் நான் ஏன் அப்படியெல்லாம் பண்ணேன்னு எனக்கே புரியலை.... என்னோட ஒத்துழைப்பை பார்த்து நீங்க என்னை எவ்வளவு கேவலமா நெனைச்சிருப்பீங்கன்னு எனக்கு ரொம்ப சங்கடமா இருந்தது..... நான் இதுவரைக்கும் அந்த மாதிரி நடந்துகிட்டதே இல்லை ... ஏன் எங்க அம்மா முன்னாடி கூட நான் டிரஸ் மாத்தமாட்டேன்.... ஆனால் உங்க முன்னாடி என்னெல்லாம் பண்ணிட்டேன் அதையெல்லாம் நெனைச்சிதான் எனக்கு அசிங்கமா இருந்தது அதான் ஒதுங்கி இருந்தேன்” என்றவள்

அவன் முகத்தை தன் இருகரங்களில் ஏந்தி அவன் கண்களை நேராக பார்த்து “ சத்யா நீங்க என்னை பத்தி என் நடத்தையை பத்தி எதுவும் கேவலமா நெனைக்கலையே எதுவா இருந்தாலும் சொல்லுங்க சத்யா” மான்சி விழிகளில் நீரோடு கேட்க “ ம்ஹூம் இல்லம்மா உன்னை கேவலமா நான் நெனைச்சா அது நான் என் அம்மாவையே அசிங்கப்படுத்தின மாதிரி மான்சி..... கொஞ்சநேரத்தில் என்னை எவ்வளவு பதற வச்சிட்ட ம் ... நான் என்னென்னவோ நெனைச்சு குழம்பி போயிட்டேன்... என்னோட இந்த நிலைமையை நெனச்சு உனக்கு அருவருப்பு ஆயிடுச்சோன்னு பயந்துட்டேன்” என அவன் சொல்லி முடிக்கும் முன்

 “அருவருப்பா உங்க மேலேயா என்ன பேசுறீங்க நீங்க என் உயிர் சத்யா ... நான் பிறந்ததில் இருந்து உங்கள் நினைவுகளை மட்டும்தான் என் மூச்சுகாற்றாக சுவாசிக்கிறேன்... நானா உங்களை ச்சே” என்று வார்த்தையை முடிக்காமல்...அவன் முகத்தை நெருங்கி தன் பற்களால் அவனின் கீழ்உதட்டை கடித்து இழுத்து சப்பி தனது அன்பை அவனுக்கு புரிய வைக்க அவளை முழுமையாக அடைய சத்யனுக்கு அந்த ஒரு முத்தம் போதுமானதாக இருந்தது... அவளிடம் இருந்து தன் உதட்டை விடுவித்து அந்த முத்தமிட்டும் வேலையை தனதாக்கிக்கொன்டான் .....

சிறு குழந்தையை தூக்கி முகர்ந்தால் ஒரு சுகந்தமான வாசனை வருமே அதை போலஅவள் வாயிலும் வந்தது...அந்த வாசனை சத்யனை மயக்க அவள் உதட்டை பிளந்து தன் நாக்கை அவள் வாயினுள் விட்டு... அவள் வாய்க்கு வார்னீஷ் அடிப்பவன் போல தன் நாக்கால் அவளின் வாய் முழுவதும் தடவித் தடவி அதில் ஊறிய உமிழ்நீரை தன் நாக்காலேயே வழித்து தன் வாய்க்கு அனுப்பினான்... அது அமிர்தம் போல் இருக்க மேலும் உறிஞ்சினான் ...

அவன் செய்கைகள் அதிக முரட்டுத்தனமாக இருக்க மான்சிக்கு மூச்சு முட்டியது ...

தன் வாயை அவனிடம் இருந்து விடுவித்து கொள்ள போராடினாள் ... அவளின் எதிர்ப்பை உணர்ந்த சத்யன் அவள் உதடுகளை விடுவித்து தன் வாயில் ஒழுகிய அவளின் எச்சிலை கையால் துடைத்தபடி அவள் முகத்தை பார்த்து “ என்ன மான்சி பிடிக்கலையா “ என்று தாபத்துடன் கேட்க “ ம்ம் பிடிச்சிருக்கு ஆனா ரொம்ப முரடு எனக்கு மூச்சு தினறி போச்சு “ என்று நாணம் கலந்த சிரிப்புடன் மான்சி கூறியதும் .....

 “ யார் நானா முரடு இப்போ பார்க்கிறயா இந்த முரட்டு பையனோட வேலையை” என்றவன் அவளை அப்படி படுக்கையில் தள்ளி அவள்மீது தானும் படர்ந்து அவள் நெற்றி கண்கள் கன்னம் உதடு கழுத்து... என் கண்மண் தெரியாமல் சத்யன் முத்தமிட்டு அவளை இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டு திரும்ப... அந்த சிறிய கட்டிலில் இடம் போதாமல் இருவரும் கீழே விழுந்தனர்.