மான்சியும் நானும் - அத்தியாயம் - 14

சத்யன் இன்னும் கீழே கையை இறக்கி அவளின் தொடைகளை தடவிப்பார்க்க நினைத்து கையை கொண்டுசெல்ல அவன் கைகள் ஒரளவுக்கு மேல் இறங்கவில்லை அவள் சற்று மேலே ஏறினால் தான் அவள் தொடைகளை தொட்டுத்தடவி பார்க்க முடியும் என்று நினைத்த சத்யன் தன் மேல் கிடந்த மான்சியின் இடுப்பை தனது இரு கைகளால் பிடித்து மேலே தூக்கி உயர்த்த இப்போது அவள் முகம் இவன் முகத்தை கடந்து இருக்க இவன் நெற்றியில் அவளின் சங்கு கழுத்து இருக்க இவன் உதட்டருகில் அவளின் மார்பின் மேல்பகுதி இருக்க இவன் அகன்ற நெஞ்சில் அவளின் ஆலிலைவயிறு அமுங்கி இருக்க

இவன் வயிற்றில் அவளின் பெண்மை மென்மையாக அழுந்தி இருக்க
 இவன் ஆண்மை சரியாக அவளின் தொடையிடுக்கில் தஞ்சமடைந்து இருக்க இவன் முழங்காலில் அவளின் கால்பாதம் ஊன்றி இருந்தது சத்யனுக்கு இப்போது குழப்பமாக இருந்தது அவளின் தொடைகளை தடவதான் இவன் அவளை உயரத்தியது ஆனால் இப்போது அவளின் மார்புகள் இரண்டும் அவன் வாயருகே இருந்து கொண்டு நாங்கள்தான் முதலில் என்று போட்டிப்போட்டு அழைப்பு விடுக்க சத்யன் எதை முதலில் செய்வது என்று குழம்பிக்கொண்டிருந்தான்




சத்யனுக்கு மான்சியின் தொடைகளை தடவிப் பார்ப்பதைவிட அவளின் மார்புகளின் தன்மையை அறிந்துகொள்ளவதுதான் உகந்ததாக பட அதற்க்கான முயற்சியில் இறங்கினான் அவளை பக்கவாட்டில் சரித்து இவன் ஒருக்களித்து படுத்து அவள் மார்புவரை கம்பளியை இறக்கி இரவு விளக்கின் வெளிச்சத்தில் அவளின் தனங்களை ரசித்தான் சத்யன் அவளின் அழகு மார்பில் இருந்த காம்புகள் நான்கு முன்பு பருத்தியின் விதைகள் போல் இருந்தவை இப்போது சிறு திராச்சையின் அளவுக்கு மாறியிருந்தது

ஏன் என்று சத்யன் யோசிக்க அடடா இவள் இப்போது ஒரு குழந்தைக்கு தாய் அல்வா அதனால்தான் என்று அவன் அறிவுக்கு புரிய அப்படியானால் இப்போது இந்த காம்புகளில் பால் வருமா என மறுபடியும் யோசித்தவன் அதை சோதித்து பார்த்துவிடலாம் என்று முடிவுசெய்து அவளின் மார்பில் ஒன்றை கையில் பிடித்து அதன் காம்பை தன் வாயில் நுழைத்து இழுத்து உறிஞ்ச ம்ஹூம் எதுவும் வரவில்லை சரி கையால் அமுக்கி உறிஞ்சலாம் என்று நினைத்து இரு கைகளாலும் அவள் மார்பை அழுத்தி அழுத்தி சப்பி உறிஞ்ச இப்பவும் பால் வரததால் தன் வாயை எடுத்து விட்டு இரண்டு கைகளாலும் மாம்பழத்தில் சாறெடுக்க கசக்குவது போல உருட்டி கசக்கி காம்பை பிதுக்கி பார்த்தான்

அந்த இரவு விளக்கின் மெல்லிய வெளிச்சத்தில் அவள் மார்காம்பின் நுனியில் ஒருமாதிரி எண்ணை போல அடர்த்தியான திரவம் லேசாக துளிர்த்திருக்க அதை தன் நாக்கால் நக்கியெடுத்தான் அது லேசான உப்பு சுவையுடன் இவன் நாக்கில் பிசின் போல் ஒட்டிக்கொன்டது மான்சிக்கு இவன் செயல் வித்யாசமாக இருக்க அவன் தலைமுடியை கொத்தாக பற்றி உயர்த்தி ''என்னங்க பண்ணிகிட்டு இருக்கீங்க ''என்று கேட்க ''ம்ம் உனக்குத்தான் நம்ம பிரவீன் பொறந்துட்டான்ல அதனால பால் வருதான்னு பார்த்தேன் ''என்று ரகசிய குரலில் கூற ''அடச்சே எவ்வளவு நாள் கழிச்சி பால் வருமான்னு யோசிக்கவே மாட்டீங்களா எனக்கு குழந்தை பிறந்து மூணு வருஷம் ஆச்சு இப்பபோய் பால் வருமா ''என்று குரல் முழுவதும் நாணத்துடன் சொல்ல

 ''ஏய் யார்கிட்ட கதை விடுற எங்கப்பா என் பாட்டிகிட்ட ஐந்து வயசு வரைக்கும் பால் குடிச்சாறாம் இப்போ பிரவீன் பிறந்து மூணு வருஷம் தானே ஆகுது அதனால நல்லா அமுக்கினா வரும் ''என்று குசுகுசுவென்று சத்யன் கூற மான்சிக்கு சிரிப்பு வந்தது

அவன் முடியை பிடித்து தன் முகத்தருகே இழுத்து அவன் உதட்டில் முத்தமிட்டு ''டேய் சின்னப்பையா அது தொடர்ந்து குடிச்சாதான் வரும் திடீர்னு இப்போ போட்டு கசக்கினா ரத்தம் தான்டா வரும் சின்னப்பையா உனக்கு பால் வேனும்னா நான் மறுபடியும் அம்மா ஆனாதான் கிடைக்கும் அதனால சமத்து பையனா அதுக்கான வேலையைப்பார்ப்போம் அதவிட்டுட்டு இதையே நோண்டாதே என்ன ''என்று மான்சி குறும்பு குரலில் கூறினாள்

 மான்சி அதுபோல் கூறியதும் சத்யன் மனைவி சொல் தட்டாதவனாக அவளின் மார் கனிகளை விடுத்து கம்பளிக்குள்ளாகவே அவள்மீது படுத்தவாறே சரிந்து இறங்கி அடிவயிற்றுக்கு வந்தான் மான்சி கையை வெளியே எடுத்து கம்பளிக்கு மேல் அவன் தலையை தடவிப்பார்த்தாள் இப்போது தான் நிறைமாதக் கர்பிணியை போல் அவள் அடிவயிற்றில் இருந்த அவன் தலை தெரிய சிலிர்த்து போன மான்சி அவன் தலை மெதுவாக கீழ் நோக்கி தள்ள சரியாக அவள் பெண்மையில் வந்து முட்டியது

அவன் முகம் சத்யனுக்கு ஐயோ வெளிச்சத்தில் இந்த அழகையெல்லாம் அனுபவிக்க முடியவில்லையே என்று ஏங்கி சரி பரவாயில்லை அதை பிறகு பார்க்கலாம் இப்போது தன் நாக்காலும் உதடுகளாலும் அவள் பெண்மையின் தன்மையை அறியலாம் என நினைத்தான் அவள் பெண்மை முன்பு சிறிது கூட இடைவெளி இல்லாமல் மொட்டாக இருந்தது இப்போது சிறு பிளவுடன் லேசாக மலர்ந்திருந்தது சத்யன் அந்த பிளவில் தனது மூக்கை நுழைத்து நுகர்ந்தான் ஏற்கனவே இவன் செய்த காதல் விளையாட்டுகளால் அதில் லேசான ஈரம் கசிந்து இருக்க அந்த ஈரம் இவனின் மூக்கிலும் அதன் கீழே கத்தையான மீசையிலும் ஒட்டிக்கொண்டது

அதன் வாசனை சற்று வித்யாசமாக இருந்தது பாலின் ஏட்டிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட வெண்ணெய்யில் கோழியின் மாமிசத்தை போட்டு ஊறவைத்தால் ஒரு வித்யாசமான வாசனை வரும் அதே வாசனை மான்சியின் பெண்மையிலும் வந்தது ஏனோ சத்யனுக்கு அந்த வாசனை மிகவும் பிடித்துவிட தனது நாக்கால் கீழிருந்து மேலாக அழுத்தமாய் இழுக்க இப்போது அதில் ஈரம் முழுவதும் இவன் நாக்கில் இருக்க சத்யன் நாக்கை வாய்க்குள் மடித்து சப்புக்கொட்டி சுவைத்தான்

அதன் சுவை உவர்ப்பாக இருந்தது சத்யனின் நாக்கு இன்னும் வேண்டும் என்று தகராறு செய்ய சத்யன் தன் முகத்தை லேசாக திருப்பி அவளது பெண்மையை தனது விரல்களால் விரித்துபிடித்து நாக்கை உள்ளேவிட்டு தன் உதடுகளால் அவள் பெண்மை உதட்டை சேர்த்து பிடிக்க இப்போது அவன் வாய் இரண்டு வேலையை செய்தது அவன் நாக்கு உள்ளே துளையிட அவன் உதடு அவள் பெண்மையின் மன்மத மொட்டை இழுத்து சப்ப நேரம் ஆக ஆக சத்யனின் வேகம் அதிகரித்தது தனது நாக்காலேயே அவளின் கர்ப்பவாசலை திறந்து கருவை உண்டாக்கிவிடும் போல இருந்தது

அதன் வேகம் மான்சியின் உடல் சுகத்தில் துடித்து அடிவயிறு தடதடவென அதிர கைகள் கொத்தாக அவன் தலைமுடியை பற்றி மேலே இழுப்பதும் பிறகு அவனை அவள் பெண்மைக்குள் வைத்து உள்ளே தள்ளி அனுப்புபவள் போல செய்துகொண்டிருந்தாள் சில சமயங்களில் அவள் உடல் தரையை விட்டு அந்தரத்தில் பறப்பது போல் உணர்ந்தாள் திடீரென அவளுக்கு தொடைகள் இரண்டும் நடுங்கி உடலின் மொத்த ரத்தமும் முகத்தில் பாய்ந்து முகம் சிவந்து போக இரண்டு கைகளாலும் அவன் தலையை பிடித்துக்கொண்டு புரியாத பாஷையில் தீனமாய் அலற ஆரம்பித்தாள்

 சத்யன் அவள் அலறுவதை உணர்ந்தாலும் தன் வாயை எடுக்காமல் ஏதோ தனது வாழ்நாளுக்கு தேவையான உணவும் தண்ணீரும் அவள் பெண்மைக்குள் இருப்பது போல் சுவைத்து சுவைத்து இன்பமடைந்தான் தலையை திருப்பி அலறும் அவளை பார்க்காமல் அவளின் பெண்மையை சாப்பிட முயற்ச்சித்தான் மான்சியின் அலறல் அதிகமாகி உச்சமடைய அவள் பெண்மையிலிருந்து கொழகொழப்பாய் ஒரு திரவம் வெளியே வர சத்யன் அதை உணர்ந்து தன் முகத்தை எடுப்பதற்க்குள் அவன் முகம் முழுவதும் அப்பிக்கொண்டது சத்யன் தன் நாக்கை சுழற்றி தன் மீசை உதடு ஆகியவற்றில் இருந்த அவளின் உச்சநீரை நக்கி சுவை பார்த்தது

 மான்சி இந்த அனுபவத்தில் மிகவும் சோர்ந்து தளர்ந்து போனாள் தனது உயிர்சக்தி முழுவதும் கரைந்து போனது போல் உணர்ந்தாள் ஆனால் அந்த சுகம் ஏன் சிலநிமிடங்களிலேயே முடிவுக்கு வந்தது என்று ஏங்கியது அவள் மனம் சத்யனும் அவள் பெண்மையை சுவைத்தே களைத்து போனான் பிசுபிசுவென இருந்த அவள் பெண்மையின் மீதே முகத்தை வைத்து படுத்துக்கொன்டான் அவனுக்கு அது அருவருப்பாக இல்லை இதற்க்காக எத்தனை நாள் விரகதாபத்தில் ஏங்கி தவித்திருப்பான் இவ்வளவு சுகமான இரவு இப்படியே நீடிக்ககூடாது என்று ஏங்கினான்

 இவ்வளவு நேரம் நடந்த காதல் கலந்த காம விளையாட்டில் இருவரும் அருகிலிருந்த மான்சியின் அம்மாவையும் குழந்தையையும் மறந்து விட்டனர் சத்யன் அடத்த கட்டத்துக்கு தயாராகி அவர்கள் மீது இருந்த கம்பளியை விலக்கினான் ஊட்டியின் விரைக்க வைக்கும் குளிர் அவர்களை ஊடுருவவில்லை காரணம் அவர்கள் இருவரின் உடலும் உச்சகட்ட கொதிநிலையை அடைந்திருந்தது இருவரும் தஙகளின் நிர்வாணத்தை கண்டு அச்சப்படவில்லை அசிங்கப்படவில்லை இந்த ஆறுமாதமாக தன்னை நினைத்து நினைத்து ஏங்கிய தன் கணவனுக்கு ஒரு நிறைவான உறவையும் சந்தோஷத்தையும் கொடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்தாள் மான்சி

அதற்காக அவன் செய்யும் அனைத்து செயல்களையும் ஏற்றுக்கொள்ளும் மன பக்குவம் மானசிக்கு வந்திருந்தது சத்யன் அவளை திருப்பி நேராக படுக்கவைத்து தலையனை அவள் இடுப்பின் கீழே வைத்து கால்களை விரித்து வைத்து அதன் நடுவில் மண்டியிட்டு நெருக்கமாக அமர அவனது ஆண்மை தண்டு நேராக அவளின் பெண்மை சுரங்கத்தை முட்டி நின்றது மான்சி இவ்வளவு நேரம் உச்சமடைந்த களைப்பில் கண்மூடியிருந்தவள் இப்போது கண் திறந்து தன் காலுக்கு நடுவே இருந்த சத்யனை பார்க்க அவன் கண்ணசைவில் என்ன என்றான் அவள் முகத்தில் வெட்கச் சிவப்போடு ம்ஹூம் என்று தலையசைத்தாள்

 அவன் ஆரம்பிக்கட்டுமா என்று தனது உறுப்பால் அவள் பெண்மையை தட்டி கேட்க அவள் ம்ம் எனக்குள்ளே சீக்கிரம் வா என்பது போலே அவனை இருகரங்களையும் விரித்து அழைத்தாள்



சத்யன் அவளின் அழைப்பை ஏற்று தனது ஆண்மையை தன் கையால் படித்து அவள் பெண்மைக்குள் குடியேற்றினான் இவனின் தடித்த உறுப்பு அவளின் பெண்மை வாசலை உரசி உரசி உள்ளே போக ஆக அது எப்படிப்பட்ட தேவசுகம் அவளின் பெண்மையின் சூடு அவன் ஆண்மையை உலையில் இட்ட இரும்பை போல தகிக்க வைத்தது சத்யன் தனது வாயால் அவள் பெண்மையில் நடத்திய காம பயணத்தை தனது ஆண்மையால் முடிக்க நினைத்து இதமாக இயங்க ஆரம்பித்தான்

நேரம் ஆக ஆக அந்த இதம் தொலைந்து போய் மூர்க்கம் வந்துவிட அவன் வேகம் அதிகரித்து அவள் பெண்மையை தாக்கி துவசம் பண்ண ஆரம்பித்தான் மான்சி வெறும் தரையில் படுத்திருந்ததால் இவனது வேகத்தால் வேகமாக மேல் நோக்கி நகர சத்யன் அவள் இடுப்பை பிடித்துக்கொண்டு நகரவிடாமல் இயங்குவதும் தொடர்ந்தது இறுதியில் சத்யனின் குரல்வளையை யாரோ பிடித்து நெரிப்பது போல் அடித் தொண்டையிலிருந்து ஒரு வித்யாசமான சத்தம் வர நெற்றி நரம்புகள் புடைக்க முக்கி முனங்கி கடைசியாக தனது இன்பநீரை அவளின் அற்புதமான பெண்மைப் பாத்திரத்தில் கொட்டி பத்திரப்படுத்தி களைத்து அவள்மீது படுத்து கொண்டான்

 சத்யனின் உணர்வுகளை இப்போது யாராலும் நிர்ணயம் செய்ய முடியாது அவன் தனது வாழ்நாளின் முழுமைபெற்ற சுகம் இதுதான் என்று எண்ணினான் இதைத்தான் பர்த்ருஹரி அன்று எழுதினானோ ''அணைத்தையும் மறந்து ஒரு முகமாகப் பெண்ணோடு கூடும் ... -லயத்தை உணராதவர்கள் பேரின்பம் பேரின்பம் என்று எதைத் தேடி அலைகிறார்கள் ....? சத்யன் மான்சி இருவரும் களைத்துப் போய் படுத்திருக்க அப்போது பிரவீன் அழும் குரல் கேட்க சத்யன் திடுக்கிட்டு அவசர அவசரமாக மான்சியின் மீதிருந்து பக்கத்தில் சரிந்து கம்பளியால் இருவரையும் போர்த்திக்கொன்டான்

 பிரவீனின் சத்தம் அதிகரிக்க மான்சியின் அம்மா அவனை சமாதானம் மான்சிக்கு அப்போதுதான் குழந்தை நடுஇரவில் ஒருமுறை பால் கலந்து கொடுக்கும் ஞாபகம் வந்தது மான்சி சத்யன் இருவரும் இப்போது இருக்கும் தங்களது நிர்வாணத்தை நினைத்து சங்கடமாக இருக்க சத்யனுக்கு அப்போதுதான் தாங்கள் கழட்டி போட்ட உடைகளின் ஞாபகம் வர அவசரமாக மான்சியை சீண்டினான் அவள் கம்பளிக்குள்ளேயே என்ன என்பது போல் அவன் தோளை தட்ட அவன் மான்சியின் காதில் ''நம்ம டிரஸ்''என்று மட்டும் சொல்ல மான்சி லேசாக கம்பளியை விலக்கி தன் அம்மா பார்த்தாள்

அவள் எழுந்து சமையலறைக்கு பிரவீனுக்கு பால் எடுத்து வர அழுத பிரவீனை தூக்கி கொண்டு போயிருந்தாள் மான்சி வேகமாக எழுந்து பக்கத்தில் கிடந்த அவர்களின் உடைகளை அள்ளி கம்பளிக்குள் போட அவள் புடவையை மட்டும் எடுக்க முடியவில்லை அது சற்று தள்ளி கிடந்தது அதை கைநீட்டி மான்சி எடுப்பதற்குள் அவள் அம்மா வேதா சமையலறையிலிருந்து வெளியே வர மான்சி அவசரமாக கையை உள்ளே இழுத்துக்கொண்டாள் வேதா பிரவீனை தோளில் போட்டு தட்டி மறுபடியும் உறங்க வைத்து படுக்கையில் கிடத்திவிட்டு தண்ணீர் குடிக்க மறுபடியும் சமையலறை போக திரும்பியவள் காலியாக கிடந்த சோபாவை பார்த்து அய்யோ இந்த நேரத்தில் மாப்பிள்ளை எங்கே போனார் என்று ஹாலை சுற்றிப் பார்க்க அங்கே மான்சியின் அவிழ்த்து போடப்பட்ட புடவையும் மான்சி போர்த்தியிருந்த கம்பளியின் அகலமும் அவர்களின் நிலையை காட்டிக்கொடுத்தது

 அதையெல்லாம் கவனித்த வேதாவின் முகம் மலர்ந்து வெட்க்கமாக சிரித்துக்கொன்டே போய் தண்ணீர் குடித்துவிட்டு வந்து பிரவீன் பக்கத்தில் படுத்து கம்பளியை தலைவரை இழுத்து போர்த்திகொண்டாள் சத்யனுக்கு இவ்வளவு நேரம் கண்மண் கலவி செய்துவிட்டு இப்போது மாமியாரின் முன்பு இப்படி சங்கடமாகிவிட்டதே என்று வருந்தி தலைவழியாக லுங்கியை மாட்டிக்கொண்டு மெதுவாக கம்பளியை எடுத்துவிட்டு நகர்ந்து வெளியே வர மான்சி அவனை மறுபடியும் கம்பளிக்குள் இழுத்து படுக்கவைத்து அவன்மீது ஏறி அவள் படுத்துக்கொன்டாள்

 அன்று இரவு முழுவதும் சத்யன் மான்சி ஜோடியும் சிவா நிர்மலா ஜோடியும் விடியவிடிய தூங்காமல் தங்களின் குடும்பத்தை விரிவாக்கம் செய்யும் முயற்ச்சியில் ஈடுபட்டனர் அதன்பிறகு பாவம் நிர்மலாதான் தன் புருஷன் சிவாவையும் கவனித்து தனது குடும்பத்தையும் கவனித்து வீட்டின் சமையலையும் கவனித்துக்கொள்ள வேதம் தனது பேரன் பிரவீனை கவனித்துக்கொள்ள மான்சியும் சத்யனு ஊட்டியின் இன்டு இடுக்கெல்லாம் சுற்றி தங்களின் காலங்கடந்த தேன்நிலவை அனுபவித்தார்கள்

 ''காதலெனும் போதையுற்று ..... '
'மாதர்சுக வாதைபட்டு .... '
'காமரசம் கொண்டதடி மஞ்சம் -இன்று '
'ஞானரசம் தேடுதடி நெஞ்சம்..!
 ''காய்த்தெழுந்து விம்மிநின்று...
 ''வாய்த்த இளம் கொங்கைதன்னில்... '
'சாய்த்த முகம் உண்டதொரு பாணம் --இன்று
 ''தலை சாயுமுன் வந்ததடி ஞானம் ...!