என் உயிரே மான்சி - அத்தியாயம் - 23

சத்யன் அந்த மார்பு விழுங்கும் முயற்ச்சியை விட்டுவிட்டு, எழுந்து அமர்ந்து தனங்கள் வானம் பார்க்க கண்மூடி மல்லாந்து கிடந்த மான்சியை பார்த்தான், தூக்கம் கலைந்த தேவதையை போல கிடந்தாள் அவள்

இவன் சப்பி ருசித்ததில் அவளின் இரண்டு மார்பும் எச்சிலால் மினுமினுக்க, இவ்வளவு நேரம் கிடைத்த சுகத்தை மனதில் அசை போடுவதுபோல், முகம் முழுவதும் பூரிப்பில் நனைந்திருக்க கண்மூடி இதழ்கள் பிளந்து அவளின் முத்து பற்கள் வெளியே தெரிய சொர்க்கத்தில் மிதக்கும் சொர்ணச் சிலையாக கிடந்தாள் மான்சி



சத்யன் வேட்கை கலந்த புன்னகையோடு அவள் மேல் படர்ந்து அவளின் பிளந்திருந்த இதழ்களை தன் உதடுகளால் மேலும் பிளந்து, தன் நாக்கை உள்ளே செலுத்தினான், இவ்வளவு நேர சுகத்தினால் அவள் வாயில் ஏராளமான உமிழ்நீர் சுரந்து தேங்கியிருக்க, சத்யன் அதை வாயோடு வாய் வைத்து சிந்தாமல் சிதறாமல் உறிஞ்சி குடித்தான்

அவள் இதழ் தேனின் வாசனையும் சுவையும் சத்யனை மயக்கியது, அவளின் மார்புகளில் செலவிட்ட கணங்களைவிட அவள் இதழ்களில் அதிக நேரம் செலவிட்டு தனது தாகத்தை தீர்த்துக்கொண்டு அவளுக்கும் தன்னால் முடிந்தளவுக்கு தாகம் தீர்த்தான் சத்யன்

மான்சி இவனைவிட அதிக தாகத்தில் இருப்பவள் போல, அவன் தரும் எச்சிலை காற்றில் உளரும் தருனம் கூட இல்லாமல் லாவகமாக உறிஞ்சிவிடுவாள், இவர்கள் இப்படியே தங்கள் தாகத்தை இதழ்களில் சுரக்கும் நீர் குடித்து தணித்துக்கொண்டனர்

மனமின்றி அவள் இதழ்களை விடுவித்த சத்யன் கட்டிலைவிட்டு இறங்கி, அவளை ஏறஇறங்க பார்த்தான், சற்று முன் நடந்த அதிரடி புணர்ச்சியில் மான்சியின் பெண்மை இவனுடைய ஆண்மை ரசத்தால் கசகசத்து போயிருந்தது

சத்யன் அதை சுத்தப்படுத்தினால் தான் அவளின் பெண்மையின் உண்மை சுவையை உணரமுடியும் என நினைத்து, அவளின் இடுப்பில் கைகளைவிட்டு அவளை தூக்கிக்கொண்டு பாத்ரூம் நோக்கி போக

மான்சி பட்டென கண்விழித்து அவனை பார்த்தாள், அவன் தன்னை பாத்ரூம் எடுத்து சொல்வதும், அவன் கைகளில் தான் முழு நிர்வாணமாக கிடப்பதையும் உணர்ந்து “ கீழே விடுங்க நான் நடந்து வர்றேன்” என்று வெட்கத்துடன் சொல்ல,
சத்யன் பதிலேதும் சொல்லாமல் குனிந்து அவள் செப்பு இதழ்களில் ஆழமாய் ஒரு முத்தமிட்டுவிட்டு. பாத்ரூமில் கொண்டு போய் அவளை இறக்கி அவளை எதிரில் நிற்க்க வைத்துவிட்டு அவள்முன் மண்டியிட்டான்

மான்சி கூச்சத்துடன் ஒருகையால் குறுக்கே தன் மார்பையும், மறுகையால் கீழே தன் பெண்மையையும் மறைத்துக்கொள்ள, கீழே அமர்ந்திருந்த சத்யன் மேலே நிமிர்ந்து அவள் முகத்தை பார்த்து கண்ஜாடையில் கையை எடுக்குமாறு சொல்ல,

அவளோ ம்ஹூம் என்று மறுப்பது போல் தலையை ஆட்டினாள்

சத்யன் தன் பக்கத்தில் இருந்த பக்கெட்டில் இருந்து தண்ணீரை ஜக்கில் எடுத்து அவள் கைகளுக்கு மேலாகவே அவள் பெண்மையில் ஊற்றினான், தண்ணீரின் ஜில்லிப்பால் மான்சி கைகளை விலக்கிக்கொள்ள.....

சத்யன் முகத்தில் சிரிப்புடன் மறுபடியும் தண்ணீரை எடுத்து அவள் பெண்மையில் ஊற்றி தேய்த்து கழுவ தன் கையை அங்கே வைக்க,

மான்சி கூச்சத்துடன் பின்னால் நகர்ந்து “ ப்ளீஸ் இதுமாதிரி எல்லாம் வேண்டாம் நானே கிளீன் பண்ணிக்கிறேன் என்று மிகுந்த சங்கடத்துடன் சொல்ல

அவளுடைய கூச்சத்தையும் சங்கடத்தையும் மதித்து சத்யன் எழுந்துகொண்டு “ ம்ம் நானே கிளீன் பண்ணனும்னு ஆசையோட இருநதேன், சரி விடு இன்னொரு நாளைக்கு என்கிட்ட மாட்டாமலா போயிருவ அப்போ ஐயாதான் எல்லாமே செய்வேன் ஆமா சொல்லிட்டேன்” என்று அவளை போலியாக மிரட்டிய சத்யன் அங்கே மூடியிருந்த வெஸ்டர்ன் டாய்லெட் மீது உட்கார்ந்து கொண்டான்

மான்சிக்கு தான் அவன் முன் நிர்வாணமாய் நிற்பதை காட்டிலும் அவனுடைய நிர்வாணக் கோலத்தை பார்க்கத்தான் அதிக கூச்சமாக இருந்தது, விரைத்து தலையை ஆட்டிக்கொண்டு இருந்த அவனின் உறுப்பை ஓரக்கண்ணால் பார்த்து வெட்கத்துடன் மனம் பூரித்து,

அவனுக்கு முதுகு காட்டி நின்று தன் பெண்மையை சுத்தப்படுத்திக் கொண்டு அவன் சுதாரிக்குமுன் வெளியே ஓடிவந்து கட்டிலில் கவிழ்ந்து படுத்து ஒரு பெட்சீட்டால் தனது உடலை மறைத்து கொண்டாள்

சத்யன் அவளின் ஓடத்தை பார்த்து வாய்விட்டு சிரித்தபடி தன்னை சுத்தப்படுத்திகொண்டு வெளியே வந்து கட்டிலை பார்க்க. மான்சி தன் உடல் முழுவதும் போர்த்திக்கொண்டு படுத்திருந்தாள்
வேகமாக கட்டிலை நெருங்கி அந்த பெட்சீட்டை பிடித்து இழுக்க அது சத்யனின் கையோடு வந்தது, அவளின் பின்புற நிர்வாணம் சத்யனை வாய்பிளக்கச் செய்தது,

தங்கக்கலசம் போன்ற அவளின் புட்டங்கள் சரியாமல் உயர்ந்து நின்றது
கட்டிலில் தாவி ஏறிய சத்யன் ஏறிய வேகத்தில் அவள் பின்புற மேட்டில் தனது பல்தடம் பதிய லேசாக கடிக்க,

“ ஏய் ச்சீ, என்ன இது அங்கபோய் வாயை வச்சு கடிக்கிறீங்களே” என்ற மான்சி பட்டென்று திரும்பினாள்

இப்போது கழுவி சுத்தப்படுத்திய அவளின் மென்மையான பெண்மை சத்யன் கண்களுக்கு விருந்தாக, எந்தவிதமான சிந்தனைக்கும் இடமின்றி சத்யன் பட்டென்று அவள் பெண்மையில் கவிழ்ந்தான்

“அய்யோ அங்கே எதுவும் பண்ண வேனாம்” என்று மான்சி சொல்லி முடிப்பதற்குள், சத்யன் அவளின் பெண்மையை தன் உதடுகளால் கவ்வியிருந்தான், அங்கே வந்த மனம் மயக்கும் வாசம் சத்யனையும் மயக்கிவிட,

அந்த வாசத்தின் சுவையை அறியும் முயற்சியில் அவனுடைய உதடுகளும் நாக்கும் ஈடுபட்டது, சத்யன் சிறு இடைவெளி கூட விடாமல் மொத்தமாக கவ்வி தனது நாக்கால் அவளின் பெண்மை உதடுகளை தடவி உதட்டால் சப்பி இழுத்து மான்சியின் தன்மானத்துக்கு சோதனை வைத்தான் சத்யன் ,

அவன் நினைத்தது போலவே, மான்சியின் அடிவயிறு தடதடவென்று உதற, அவன் தலைமுடியை கொத்தாக பற்றிக்கொண்டு வாய்விட்டு இன்பமாய் அலற ஆரம்பித்தாள்,

அவனுடைய ஒவ்வொரு செயலுக்கும் அவளின் தொடைகள் அகன்றும் ஒடுங்கியும் தனது ஒத்துழைப்பை அருமையாக தந்தது

சத்யன் மூச்சுவிட மட்டுமே அடிக்கடி மூக்கை வெளியே எடுத்து சுவாசித்து, பிறகு மறுபடியும் அவள் பெண்மைக்குள் புகுந்துகொண்டு, தனது சீரிய பனியை செவ்வனே செய்தான்

ஒருகட்டத்தில் மான்சியின் உடல் அதிகமாக வெட்டிக்கொண்டு தனது அடிவயிற்றை நன்றாக உயர்த்தி கால்களை விரித்து அவன் தலையை தனது பெண்மையோடு வைத்து அழுத்தி பிடித்துக்கொண்டு, மறுபடியும் தன் தொடைகளை இடுக்கி கொண்டாள்

அவளுக்கு உச்சம் நெருங்குவதை உணர்ந்த சத்யன், அவள் தொடைகளை தன் கைகளால் பிடித்துக்கொண்டு வேக வேகமாக தனது நாக்கை ஒரு சாட்டையை போலே அவள் பெண்மையில் சுழட்டினான்

“ அய்யோ போதும் என்னை விட்டுடுங்க வேனாம் வேனாம்,... அம்ம்... மா ஊப்ஸ் போதும் விட்டுருங்க வேனாம் அய்.... யே சத்யன்” என்று வெட்கமின்றி கத்தி கதறி துடித்தபடியே மான்சி தனது உச்சத்தை அடைய. அதுவரை இடுங்கியிருந்த அவளுடைய தொடைகள் பட்டென விரிந்து கொண்டது

அவள் பெண்மையில் இருந்து தன் முகத்தை விலக்கி நிமிர்ந்த சத்யனின் முகத்தில் எதையோ சாதித்த பெரும் வெற்றிகண்ட பெருமிதமும் சந்தோஷமும் தவழ, மான்சியின் மீது படுத்து அவளை இறுக்கி அணைத்தவன், அவள் பெண்மை ரசத்தால் ஈரமான தன் உதடுகளை அவளின் உலர்ந்த இதழ்களில் வைத்து அழுத்தி முத்தமிட்டான்

அவனுக்கு தன் இதழ்களையும் அவன் ஆண்மைக்கு தன் பெண்மையையும் விட்டுக்கொடுத்துவிட்டு விழிமூடி கிடந்தாள் மான்சி, அவளைவிட்டு நீங்கியெழுந்தான் சத்யன்

இவ்வளவு நேரம் வெட்கமின்றி நடந்த காம விளையாட்டில் சத்யனுக்கு உடல் முறுக்கி ஆண்மை தடித்து விரைத்து நிமிர்ந்து துடித்து தலையை ஆட்டிக்கொண்டு இருக்க, சத்யன் அதை தனது கைகளால் தடவியபடி கட்டிலைவிட்டு இறங்கினான்

மான்சியின் கால்களை பற்றி கட்டிலுக்கு வெளியே இழுத்து திருப்பி குறுக்கே படுக்க வைத்தான், பிறகு அவள் கால்களை பிடித்து விரித்து தன் தோள்களில் போட்டுக்கொண்டான்,

அவன் கண்முன்,. அவன் பிள்ளைகளுக்கு இவ்வுலகை காண வழிவிட்ட, பெண்மை அற்புதமாய் மலர்ந்து விரிந்து காட்சியளித்தது, சத்யன் மறுபடியும் குனிந்து அவள் பெண்மையில் முத்தமிட்டான்

பிறகு தனது உறுப்பை அவளின் பெண்மை வெடிப்பில் சரியாக வைத்து ஒரு அழுத்தில் உள்ளே தள்ள, எந்த தடையுமின்றி விழுக்கென்று உள்ளே போன அவனது உறுப்பு அவளின் உயிர் வாசலின் ஆரம்பத்தை முட்டி நின்றது ,

சத்யன் குனிந்து தனது இடுப்புக்கு கீழே பார்த்தான், ஒரு நூலளவு கூட இடைவெளியின்றி, அவள் பெண்மை இவன் உறுப்பை கவ்வி பிடித்திருக்க, நிமிர்ந்து மான்சியை பார்த்தான்

அவள் கிறக்கமாக அரைவிழி திறந்து, தன் கீழுதட்டை பற்களால் கடித்துக்கொண்டு, கைகளால் படுக்கையின் விரிப்பை கொத்தாக பற்றி கசக்கி கொண்டு இருந்தாள்

சத்யன் முகத்தில் அவளை வெற்றி கொண்ட சிரிப்புடன்,.. தனது இடுப்பை சீராக அசைக்க அவன் உறுப்பு ஒரே சீராக உள்ளே வெளியே என வீரியத்துடன் தனது காம விளையாட்டை ஆரம்பித்தது

வினாடிகள் நிமிடங்கள் ஆக தனது அதிரடியால் அவள் பெண்மையை அதிர செய்தான் சத்யன், இருக்க இருக்க அவன் ஆண்மையும் தனது விரைப்பை அதிகமாக்கி, அவளின் பெண்மையை பிளந்து கட்டியது

சத்யனின் ஆண்மைக்கு இறுதி கட்டம் நெருங்க நெருங்க, மான்சிதான் துள்ளி துடிக்க ஆரம்பித்தாள், அவன் வேகமும், அவன் ஆண்மையின் துள்ளாட்டமும் மான்சியை திணற செய்தது

இது இரண்டாவது முறை என்பதால் வெகுநேரம் தனது குத்து விளையாட்டை ஆடிய சத்யன். இனி தாங்காது என்ற நிலை வந்தபோது மான்சியின் இடுப்பை இறுக்கி பிடித்துக்கொண்டு அவள்மீது கவிழ்ந்தான்

அவன் ஆண்மை துடித்து துடித்து தனது நீரை அவள் பெண்மைக்குள் சிந்த, அந்த உயிர் தரும் பெருமை மிக்க நீரை அவளின் கருவரை தன்னால் முடிந்ததை உள்வாங்கி சேமித்தது,

இருவருக்கும் பரம திருப்த்தியும் சந்தோஷமும் உண்டாக,, அந்த சந்தோஷத்தை தங்களின் அணைப்பில் காட்டியபடி இருவரும் இறுக்கியணைத்து கொண்டனர் 
மான்சியும் சத்யனும் உடல் களைத்துபோய் கட்டிலுக்கு குறுக்கே அணைத்துக் கொண்டு கிடந்தனர், எழுந்து பாத்ரூம் போகவேண்டும் என்று மான்சி நினைத்தாள், ஆனால் சத்யனின் அணைப்பில் இருந்து விலக முடியாமல் அப்படியே கிடந்தாள்

இவ்வளவு நேரமாக அவள் பெண்மையுடன் நேருக்குநேர் போர் புரிந்த அவனின் உறுப்பு அவள் பெண்மையில் இருந்து வழுக்கிக்கொண்டு வெளிவந்து தன் வீரியத்தை தொலைத்து நல்ல பிள்ளையாக மான்சியின் தொடையிடுக்கில் தஞ்சமடைந்தது

மான்சிக்கு தூக்கம் கண்களை சுழற்ற அப்படியே அவனை அணைத்துக்கொண்டு உறங்க ஆரம்பித்தாள், ஆனால் சத்யனுக்கு தூக்கம் வரவில்லை, அவன் மனம் முழுவதும் நிறைவாக இருந்தது

சென்னையில் இருந்து பெங்களூர் விமானநிலையம் வந்த பிறகு இருந்து நடந்தவைகளை நினைத்து பார்த்தான், சிங்கப்பூர் மாமாவை பார்க்க வரவில்லை என்றால் என் குடும்பத்தை நான் சந்தித்திருக்க முடியுமா.

இதுதான் இப்படித்தான் நடக்க வேண்டும் என்று கடவுள் எழுதிவைத்தது படிதான் எல்லாம் நடக்கும் போல. நான் செய்த தவறுகளுக்கு ஏழு வருடமாக தண்டித்து பிறகு இவனுக்கு இந்த தண்டனை போதுமென்று நினைத்து சொர்க்கத்தை தனக்கு சொந்தமாக்கிய கடவுளுக்கு அந்த நிமிடத்தில் சத்யன் நன்றி சொன்னான்

தன் மார்பில் பாதி படர்ந்த நிலையில் உறங்கும் தன் மனைவியை குனிந்து பார்த்தான், அவன் மார்பு முடிகளில் விரல்களை வருடிய வாறே தூங்கிவிட்டிருந்தாள்,

அவள் முகத்தில் ஒரு நிறைவான சந்தோஷம் நிரந்தரமாக இருந்தது, அவள் தேன் சுமந்த இதழ்கள் தூக்கத்திலும் ஈரமாக சிரித்துக்கொண்டு இருந்தது

சத்யன் சற்று தலையை சரித்து அவள் தூக்கம் கலையாமல் உச்சியில் முத்தமிட்டான், இரவு நடந்த விளையாட்டுகளில் அவளின் ஒத்துழைப்பை எண்ணி சத்யனின் உடலும் மனமும் ஒருங்கே சிலிர்த்தது,

என் மீது எவ்வளவு காதல் இருந்திருந்தால், எல்லாவற்றையும் மறந்து இவ்வளவு வெளிப்படையாக என்னை திருப்தி செய்திருப்பாள். இனி இவளின்றி எனக்கு ஏது வாழ்வும் தாழ்வும், என் உயிர் இவள் மடியில் தான் பிரியவேண்டும் இறைவனே என்று ஆத்மார்த்தமாக வேண்டியது அவன் மனம்

அவனுக்கு திடீரென்று மான்சி சொன்ன தீபக்கின் ஞாபகம் வந்தது, உடனே சத்யனின் உடல் விரைக்க, எனக்கு சொந்தமான தங்கத்தை உரசிப்பார்க்க நினைத்த அவனை என்ன செய்யாலாம் என்று யோசித்தான்

சத்யனுக்கு உண்டான ஆத்திரத்தில் அவனை ஒன்றுமில்லாமல் ஆக்கிவிட வேண்டும், என்றுதான் நினைத்தான், ஆனால் எதை செய்தாலும் மான்சிக்கு எந்த கெட்டபெயரும் வரக்கூடாது என்பதை மட்டும் தீர்மானமாக நினைத்தான்

அவசரப்பட்டு நாம ஏதாவது செய்துவிட்டு அது மான்சியிடம் இப்போது ஏற்பட்டிருக்கும் மாற்றங்களை பாதித்துவிட கூடாது, இந்த அன்பை நான் இழக்க தயாராக இல்லை, விடிந்ததும் மான்சியிடம் கேட்டு முடிவு செய்யலாம் என நினைத்தான்



சத்யனுக்கு தண்ணீர் தாகமெடுத்தது ஆனால் அவளைவிட்டு விலகினால் அவள் தூக்கம் கலைந்துவிடுமோ என்று எண்ணி, அவளை அணைத்தவாறே லேசாக ஒருக்களித்து படுத்து அவளை தன் கை வளையத்துக்குள் அடக்கிக்கொண்டு உறங்க ஆரம்பித்தான்
பொழுது விடிந்து ரத்னா வந்து கதவை தட்டும் வரை இருவரும் அதே நிலையில் உறங்கினர், மான்சி கண்விழித்து தன்னை இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டிருக்கும் சத்யனிடம் இருந்து முகத்தை விலக்கி அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தாள்

சத்யனின் முகத்தில் என்றுமில்லாத ஒரு அமைதியும், ஆண்மையின் கம்பீரமும், திவ்ய அழகும், ஒருங்கே நிலவியது, அவன் முகத்தை இன்று முழுவதும் பார்த்துக்கொண்டே இருக்கலாம் போல இருந்தது

இப்போது அவள் மனதில் இருந்த பழைய கசப்புகள் நீங்கி, இவன் என்னவன், இவன் இப்போது எனக்கு மட்டுமே சொந்தமானவன், இனி இவனை யாருக்காகவும் நான் விட்டுக்கொடுக்கவும் மாட்டேன் விலகிப்போகவும் மாட்டேன், என்று அவள் மனம் உறுதியெடுத்தது

நேற்று இரவு அவன் நடந்து கொண்ட முறை மான்சியின் ஆழ்மனதில் பதிந்து போயிருந்தது,.. மனைவியாக இருந்தாலும் அவள் நினைவின்றி இருக்கும் போது அவளை தீண்டக்கூடாது என்ற அவனது எண்ணம் அவள் மனதில் அவனை உயரத்துக்கு கொண்டு போய்விட்டது

அவன் இதையெல்லாம் தன் வாயால் சொல்லாவிட்டாலும், அவன் மனதை படித்துதான் அவனை தன் பேச்சால் தூண்டிவிட்டு அவன் வசம் தன்னை ஒப்படைத்ததும், அதன்பிறகு நடந்த உணர்ச்சிகளின் போராட்டமும்,

அதற்கான தேடல்களும், தேடலின் முடிவையும், தற்போது கூச்சமின்றி நிர்வாணத்துடன் அவனை அணைத்துக்கொண்டு இருக்கும் தன்னையும் நினைத்து வெட்கத்தில் மான்சியின் உள்ளம் பூரிக்க, முகம் சிவக்க, சத்யனை இறுக கட்டிக்கொண்டாள்

அவளின் இறுகி அணைப்பில் தூக்கம் கலைந்த சத்யன், கண்களை மூடியபடியே அவளை தூக்கி தன்மீது போட்டுக்கொண்டு அவள் முகத்தை தன் முகத்துக்கு நேராக வைத்து கண்விழித்து அவளை பார்த்தான்

ஏழு வருடங்களுக்கு பிறகு இன்றுதான் அதிகாலை மான்சியின் முகத்தில் கண்விழிக்கிறான், எதுவுமே பேசாமல் அவள் முகத்தையே பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான் சத்யன், இரவு வெகுநேரம் விழித்து இருந்தாலும் மான்சியின் முகம் அப்போதுதான் மலர்ந்த மலரை போல புத்துணர்ச்சியுடன் இருந்தது

“ மான்சி என் வாழ்க்கையில் அதிக சந்தோஷமான இரவு எதுன்னு கேட்டா இதுதான்னு சொல்லுவேன் மான்சி, என் மனசு முழுக்க சந்தோஷம் நிறம்பி வழியுது கண்ணம்மா, என்னோட ஏழு வருஷ இழப்பை எனக்கு மீட்டு தந்த பானு அக்காவுக்கும் நம்ம பிள்ளைகளுக்கும் நான் நன்றி சொல்லனும் மான்சி, அவங்க மட்டும் பெங்களூர் ஏர்போர்ட்ல என்னை கண்டுபிடிக்காம இருந்திருதால் நான் என்னவாகி இருப்போனோ” என்று சத்யன் உள்ளத்தில் இருந்த வார்த்தைகளை சேகரித்து பேசிக்கொண்டே போக....

மான்சி அவன் வாயை பொத்தி “அதெல்லாம் சரியாடுச்சுல்ல இனிமேல் அதை பத்தி நினைக்காதீங்க சத்யன் ப்ளீஸ்”, என்று மான்சி சொல்ல

தன் உதடுகளை மூடியிருந்த அவள் விரல்களை நீக்கிவிட்டு “ஆமா நான் ஒரு விஷயம் கேட்பேன் நீ மறைக்காம சொல்லனும் மான்சி” என்று சத்யன் கேட்டான்

“ என்னவேனா கேளுங்க சொல்றேன்” என மான்சி புன்சிரிப்புடன் கூற

“ இல்ல நீ நம்ம வீட்ல இருக்கும்போது என்னை ஒருமுறை கூட பெயர் சொல்லி கூப்பிட மாட்டே, இப்போ என்னடான்னா வார்த்தைக்கு ஒரு சத்யன் போட்டு கூப்பிடுற, அதைத்தான் கேட்க நெனைச்சேன் மான்சி” என சத்யன் சொல்ல

சிறிதுநேரம் மவுனமாக இருந்த மான்சி பிறகு “ அது அன்னிக்கு உங்களை ஏர்போர்ட்ல பார்த்ததும் உங்களை ஹாட் பண்றதா நெனைச்சு அப்படி கூப்பிட்டேன், ஆனா அதுக்கப்புறம் அப்படி கூப்பிடுறதால, உங்ககிட்ட நெருக்கம் அதிகமாகுற மாதிரி இருந்துச்சு அதான் அப்படியே மறுபடியும் கூப்பிட்டேன், உங்களுக்கு பிடிக்கலைன்னா இனி கூப்பிடலை” என மான்சி வருத்தமாக கூற



தன் அவளை மீது கிடந்த அவளை இருக்கமாக அணைத்துக்கொண்ட சத்யன் “ ஏய் லூசுப் பொண்ணு நீ அப்படி கூப்பிடுறது எனக்கு பிடிச்சுதான் இருக்கு, உனக்கு ஒரு விஷயம் தெரியுமா எங்கம்மாவே எத்தனையோ வாட்டி எங்கப்பாவை தயானுதான் கூப்பிடுவாங்க” என்று பெரிய குடும்ப ரகசியத்தை சொல்வது போல ரகசியமாக சொன்னான் சத்யன்

அப்போது மறுபடியும் கதவு தட்டப்பட்டது, மான்சி சத்யன் மீது இருந்து சரிந்து இறங்க, சத்யன் அவள் இடுப்பை படித்து பக்கத்தில் இறக்கிவிட்டு ஒரு பெட்சீட்டை எடுத்து அவள் உடம்பின் மீது போர்த்திவிட்டான், பிறகு கீழே கேட்பாறற்று கிடந்த தனது ஷாட்ஸை எடுத்து போட்டுக்கொண்டான்

“ நீ படுத்திரு நான் போய் கதவை திறக்கிறேன்” என்று கூறிவிட்டு கதவை திறந்தான், வெளியே சர்தார்ஜிதான் கையில் காபி ட்ரேயுடன் நின்றுகொண்டிருந்தார்