மான்சியின் கனவுகள் - அத்தியாயம் - 22

கல்யாணம் முடிந்து அனைவரின் காலிலும் விழுந்து விழுந்து கும்பிட்டு களைத்துப் போய் கிட்டத்தட்ட இரண்டரை மணிநேரம் கழித்துதான் சத்யனும் மான்சியும் மதிய உணவை முடித்துக்கொண்டு தங்கள் அறையில் வந்து உட்கார முடிந்தது,,

இருவருடனும் குழந்தையை எடுத்துக்கொண்டு வந்த பத்மா “ என்ன இதுக்கே இப்படி சலிக்கிறீங்களா இன்னும் நம்ம சொந்தக்காரங்க மொத்த பேரும் வந்தா விழுந்து கும்பிட்டு எழுந்திரிக்கவே ஒரு வாரம் ஆகுமே” என்று சிரிப்புடன் கூற

எதிர் சோபாவில் அமர்திருந்த கௌதம் “ ஆமாம்டா சத்யா எங்க கல்யாணத்துல கும்பிட்டு விழுந்துட்டு நைட்டு முதுகு வலிக்கு தைலம் தேய்க்கவே எங்களுக்கு நேரம் சரியாப்போச்சு,, அப்புறம் எங்க,, ம்ஹும் எதுவுமே நடக்கலை, அப்புறமா விடியகாலையே இவதான்” என்று கௌதம் ஏதோ சொல்ல வாயெடுக்க பத்மா ஓடிவந்து அவன் வாயைப் பொத்தினாள்



கௌதம் வாயைத் திறக்க திணற, “ எதையாவது உளறாதீங்க, மொதல்ல எந்திரிச்சி வெளியவாங்க அவங்க கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுக்கட்டும், அப்பத்தான் ஈவினிங் பங்ஷனுக்கு பிரஸ்ஸா இருக்கமுடியும்” என்று கணவனை அதட்டிய பத்மா, இவர்களையே குறுகுறுவென பார்த்துக்கொண்டிருந்த மான்சி சத்யனைப் பார்த்து “ சும்மா பேசிகிட்டே இருக்காம கொஞ்சநேரம் ஓய்வெடுங்க, ஈவினிங் வந்து எழுப்புறேன்” என்று சொல்லிவிட்டு கணவனை தள்ளிக்கொண்டு வெளியே போய் கதவை மூடினாள்

சத்யன் அலுப்புடன் “ யப்பா” என்று கட்டிலில் விழுந்தான், நிம்மதி, சந்தோஷம், பூரிப்பு, இவையெல்லாம் கலந்த சுகமானதொரு அலுப்பு அவனிடம்

காலையிலிருந்து பால் கொடுக்காததால் கனத்துபோயிருந்த மார்புகளின் அவஸ்தை தாங்காமல் மான்சி குழந்தையை தூக்கி மடியில் வைத்து அவசரமாய் முந்தானையை விலக்க, பத்மா ஏகப்பட்ட பின் போட்டு குத்தியிருந்ததால் முந்தானையை சுலபமாக விலக்க முடியவில்லை,

பரிதாபமாக சத்யனைப் பார்த்து “ இந்த அக்கா ஏன்தான் இத்தனை பின் போட்டாங்களே, தம்பிப்பாப்பா வேற காலையிலேர்ந்து சங்குல பால் குடிச்சான் பாவம், இப்போ பால் குடுக்கனும் எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு, இந்த சேலையை வேற எப்படி அவுக்குறதுன்னே தெரியலை பச்” என்று சலிப்புடன் மான்சி கவலையாக சொல்ல..

அவளுக்கு பின்னால் படுத்திருந்த சத்யன் எழுந்து “ இரு நான் அவுத்து விடுறேன்” என்று அவளுக்கு முன்னால் வந்து, பின் எங்கெங்கு போடப்பட்டிருக்கிறது என்று தேடித்தேடி அவிழ்த்தான், கழுத்தை இறுக்கிக்கொண்டு இருந்த நகைகளை நகர்த்தி இலகுவாக்கினான

“ நகையெல்லாம் கழட்டி வச்சிட சொல்லி அத்தை சொன்னாங்க, சாயங்காலம் வேற போட்டுவிடுறாங்களாம்,, அதனால எல்லாத்தையும் கழட்டுங்க எனக்கு கழுத்து வலிக்குது” என்று மான்சி சொல்ல

“ ம் அவுக்குறேன் இரு” என்ற சத்யன் காலி நகைப் பெட்டிகளை எடுத்து பக்கத்தில் வைத்துக்கொண்டு ஒரு ஒரு நகையாக கழட்டி பெட்டியில் வைத்தான், இடுப்பில் இருந்த சங்கிலியை அவிழ்த்தவன் அவளின் மெல்லிய இடுப்பில் முத்தமிட்டு கழட்டினான், கழுத்தை ஒட்டியிருந்த நெக்லஸை கழட்டும் மான்சி கழுத்தை வாகாக பின்னால் சாய்க்க அவளின் பச்சை நரம்பு ஓடும் சங்கு கழுத்தில் முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு கழட்டினான், காதுகளில் இருந்த தொங்கல்களை கழட்டும்போது கிளர்ச்சியுடன் காது மடல்களை சப்பியபடி கழட்டினான், இறுதியா அவன் போட்ட செயினை கழட்டும் போது “ ம்ஹூம் அது எப்பவுமே என்னுடனே இருக்கட்டும்” என்றாள் மான்சி

சரியென்று அவளிடமிருந்து குழந்தையை வாங்கி கட்டிலில் கிடத்தினான் சத்யன், இப்போது மான்சியின் கழுத்தில் அவன் கட்டிய தாலியுடன் காலையில இவன் போட்ட செயினும், மூக்கில் ஒரு வைரமூக்குத்தியும் மட்டுமே இருந்தது, புடவை முந்தானையை விலக்கி கொசுவத்தில் கைவிட்டு அவிழ்த்து கீழே புடவையை போட்டுவிட்டு, ரவிக்கையின் கொக்கிகளை அவிழ்க்கும் போதுதான் கவனித்தான், காலையிலிருந்து பால் கொடுக்காததால் மார்பில் பால் தேங்கி மார்புகள் கனத்துப் போயிருக்க காம்பில் கசிந்து ரவிக்கையை வட்டமாக ஈரமாக்கியிருந்தது,

நிமிர்ந்து அவள் முகத்தை பார்த்தான், இவனின் செல்ல சிலுமிஷங்களால் கண்கள் மயங்கியிருந்தாலும் முகத்தில் அளவுகடந்த களைப்பு இருந்தது, நேற்று இரவுமுழுவதும் கண்விழித்ததும், காலையிலிருந்தே கல்யாண அலுப்பும் அவளை பெரிதும் களைப்படைய செய்திருந்தது,

எப்படியெப்படியோ கிளர்ந்த உணர்வுகளை சத்யன் உதட்டை கடித்து மனதை அடக்கிக்கொண்டு போய் அலமாரியை திறந்து ஒரு நைட்டியை எடுத்துவந்து அவள் கையில் கொடுத்து “குழந்தைக்கு பசி இல்ல போல நல்லா தூங்குறான்,, அதனால பாத்ரூம் போய் ப்ளவுஸ் அவுத்துட்டு நல்லா க்ளீன் பண்ணிட்டு நைட்டியை போட்டுகிட்டு வா மான்சி” என்று சத்யன் சொல்ல,, சரியென்று தலையசைத்து விட்டு மான்சி எழுந்து பாத்ரூமுக்கு போனாள்

சத்யனும் பட்டுவேட்டி சட்டையை கலைந்து விட்டு ஒரு ஷாட்ஸை மாட்டிக்கொண்டு படுத்துவிட்டான்,, சற்றுநேரம் கழித்து வந்த மான்சி அவனருகில் படுத்துக்கொண்டு அவனை அணைத்தபடி உடனேயே தூங்கிவிட, சத்யன் சற்றுநேரம் தூங்காமல் விழித்தபடி அன்று நடந்தவைகள் அனைத்தையும் மனதில் ஓடவிட்டான், மான்சி இப்போது அவன் மனைவி என்பதைத்தவிர வேறெதுவும் அவன் மனதில் பதியவில்லை

சாயங்காலம் பத்மா வந்து இருவரையும் எழுப்பியபோது உற்சாகத்துடன் கண்விழித்தார்கள், குழந்தைக்கு வென்பட்டு துணியை இடுப்புக்கு மட்டும் சுற்றி, மெல்லிய செயின் ஒன்றை அணிவித்து பத்மா கீழே எடுத்துச்செல்ல, சத்யன் கோட்சூட்டும்,, மான்சி ரத்தச்சிவப்பில் அதிகமான வேலைபாடுகள் நிறைந்த ஆர்கன்ஹா புடவை உடுத்தி, அதற்கு மேட்சாக சிவப்பு கல் வைத்த நகைகள் அணிந்து சத்யனுடன் கீழே வந்தாள்,, மனைவியைப் பார்த்தபடியே வந்த சத்யன் வாயில் ஊறிய உமிழ்நீர் ஜொள்ளாக வழிந்து விடாமல் எச்சில் விழுங்கி தடுமாறியபடி உடன் வந்தான்

ஹாலை ஒட்டியிருந்த பூஜை அறையில் குத்து விளக்குகள் எரிய வாழைஇலை போட்டு அதில் உணவுகள் பரிமாறப்பட்டு முதலில் தெய்வத்துக்குப் படையல் போட்டனர், அங்கே ஒரு சிறிய மூங்கில் கூடை வைக்கப்பட்டு அதில் வைக்கோலை பரப்பி, அதன்மேல் பட்டு துணியொன்று விரிக்கப்பட்டிருந்தது, சுற்றிலும் சொந்தக்காரர்கள் கூடியிருக்க குழந்தையை அதில் கிடத்திய பத்மா தூங்கிக்கொண்டிருந்த குழந்தையின் காலை தன் விரலால் சுண்டிவிட குழந்தை விழித்துக்கொண்டு அழ ஆரம்பித்தது, உடனே பூஜை பாத்திரத்தில் இருந்த நீரை கையில் ஊற்றி பூங்கோதை மூன்று முறை பேரனின் முகத்தில் அடிக்க குழந்தை குளிர்ந்த நீர் பட்டதில் அதிர்ந்து இன்னும் கொஞ்சம் அதிகமாக அழ ஆரம்பித்தது, அதன்பின் வெள்ளி சங்கில் இருந்த சர்க்கரைத் தண்ணீரை குழந்தையின் வாயில் ஒரு சொட்டு விட குழந்தை தன் அழுகையை நிறுத்திவிட்டு சக்கரைத் நீரை சுவைத்தது, அங்கிருந்த சிலர் “ பாருப்பா அவ்வளவு கத்துனான், வாயில இனிப்பு பட்டதும் கப்புன்னு அடங்கிட்டான்” என்று சொல்ல,

சத்யன் தன்னருகே நின்ற மான்சியின் இடுப்பை தன் விரலால் சீண்டி “ எப்புடி என் புள்ளை” என்று ரகசியமாக பெருமை பேச,, “ ம்க்கும் அப்பனுக்கு பிள்ளை தப்பாம பிறந்திருக்கான்” என்று மான்சி அவனை பதிலுக்கு வாரிவிட்டு “ பூஜை ரூம்ல வந்து என்ன இது சும்மா இருங்க” என்று ரகசியமாக அவனை எச்சரிக்கை செய்துவிட்டு நகர்ந்து நின்றுகொண்டாள்

அதன்பிறகு குழந்தைக்கு அவர்களின் குலதெய்வம் பெயரான அய்யனாரின் பெயர் குழந்தைக்கு வைக்கப்பட்டது, ராஜதுரை குழந்தையின் காதருகே குனிந்து “ அய்யனார், அய்யனார், அய்யனார்” என்று மூன்றுமுறை சொல்ல சுற்றிலும் இருந்தவர்கள் எல்லோரும் குழந்தையின் பெயரை சொன்னார்கள்

“ அய்ய என்னங்க இது அய்யனாரா தம்பிப்பாப்பாவோட பேரு?” என்று மான்சி திகைப்புடன் கேட்க..

“ ம் ஆமாம் மான்சி நம்ம குடும்பத்தில் பிறக்குற எல்லா ஆண் குழந்தைக்கும் முதல்ல அய்யனாரப்பன் பேரைத்தான் வைப்பாங்க, அதன்பிறகு குழந்தை பிறந்த நேரத்தை வச்சு ஜாதகப் பேரா ஏதாவது லேட்டஸ்டா வச்சுடுவாங்க” என்று சத்யன் மனைவிக்கு பொருமையாக விளக்கினான்

“ அப்போ குட்டிப்பையனுக்கு வேற என்னப் பேரு செலக்ட் பண்ணிருக்கீங்க” என்று மான்சி சத்யனிடம் ஆர்வமாய் கேட்டாள்

“ கொஞ்சம் வெயிட்ப் பண்ணு அப்பாவே சொல்வாரு” என்று சத்யன் செல்ல, மான்சி அவனை செல்லமாக முறைத்துவிட்டு திரும்பிக்கொண்டாள்

குழந்தையை மூங்கில் கூடையில் இருந்து பூங்கோதை எடுத்து வந்து ஹாலில் இருந்த அலங்காரம் செய்யப்பட்ட மரத் தொட்டிலில் படுக்க வைக்க, இப்போது ராஜதுரை சக்கரைத் தண்ணியை பேரன் வாயில் விட்டுவிட்டு குழந்தையின் காதில் “ அசுவத்தாமன்,, அசுவத்தாமன்,, அசுவத்தாமன்” என்று மூன்றுமுறை உச்சரித்தார்

கூட்டத்தில் இருந்தவர்கள் அனைவரும் அருமையான பெயர் என்று பாராட்ட ராஜதுரை தன் மனைவியைப் பார்த்து பெருமையாக சிரித்துக்கொண்டார்



“ ஹய்யா அசுவத்தாமன் பெயர் சூப்பரா இருக்கு” என்று குதூகலித்த மான்சியைப் பார்த்து சிரித்த சத்யன் “ ம்ம் ரொம்ப நல்லப் பெயர், ஆயிரம் யானைகளின் பலம் கொண்டவன் என்பது இந்த பெயரின் அர்த்தம் மான்சி, மகாபாரத கதையில் யாராலுமே வெள்ளமுடியாத கொல்லமுடியாத ஒரு சுத்த வீரன் அசுவத்தாமன் மட்டுமே,, நமக்கு தேவைப்பட்டால் சுருக்கி அஸ்வத் ன்னு கூப்பிடலாம் ” என்று பெயருக்கான விளக்கத்தை மான்சிக்கு கூறினான்

அதன்பின் சொந்தகாரர்கள், நண்பர்கள், மில் ஊழியர்கள், என அடுத்தடுத்து வந்து குழந்தையை வாழ்த்திவிட்டு சத்யனின் புத்தம்புதிய அழகு மனைவியைப் பார்த்து வியந்து கொண்டு வந்த பரிசுகளை கொடுத்துவிட்டு உணவருந்தி சென்றார்கள்

பத்மாவையும் கௌதமையும் பார்க்கவே முடியவில்லை, மொத்த விழாவும் அவர்களின் தலைமேல் சுமத்தப்பட்டிருந்ததால் ஓடி ஓடி வந்தவர்களை கவனிக்கவே அவர்களுக்கு நேரம் சரியாயிருந்தது

இரவானதும் பூங்கோதை மகன் மருமகள் பேரன் மூவருக்கும் திருஷ்டி சுற்றிப் போட்டுவிட்டு வீட்டினர் அனைவரையும் சாப்பிட அழைத்துச்சென்றாள், சத்யனின் அருகே அமர்ந்து சாப்பிட்ட மான்சிக்கு விழாவினால் ஏற்ப்பட்ட பிரமிப்பு இன்னும் கண்களைவிட்டு அகலவில்லை

எல்லோரும் களைந்து சென்ற பிறகு வீட்டினர் மட்டும் ஹாலில் அமர்ந்திருக்க, பூங்கோதை பத்மாவை நெருங்கி “ என்ன பத்தூ இன்னிக்கு நைட்டு ரெண்டுபேருக்கும் சாந்திமுகூர்த்ததுக்கு எப்படி ஏற்பாடு பண்றது, மான்சி வேற பச்சை உடம்புக்காரி, குழந்தைவேற சின்னதா இருக்கான், அதனால மூனாவது மாசம் ஏற்பாடு பண்ணலாமா?” என்று அப்பாவியாக யோசனை கேட்க

பத்மா வயிற்றைப் பிடித்துக்கொண்டு விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள்,, “ மூனாவது மாசமா? சரி சரி இதுவும் நல்லதுதான் அப்படியே பண்ணுங்க அத்தை, மான்சியோட ரூமை கீழே மாத்திடலாம் இதை சத்யன் கிட்ட நானே சொல்லிர்றேன்,” என்று சொல்லிவிட்டு பத்மா மறுபடியும் சிரிக்க

கௌதமிடம் பேசிக்கொண்டே காதை இங்கே வைத்திருந்த சத்யன் “ அண்ணே எப்படிண்ணே சமாளிக்கிற,, ம்ஹூம் முடியலை, எங்களுக்கு இப்போதைக்கு வில்லி அண்ணிதான் போலருக்கு, ப்ளீஸ் நீயாவது கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ணுப்பா, ஏழுவருஷத்து பட்டினிக்கு தீனி போடனும்ப்பா” என்று சத்யன் அவஸ்தையாக கௌதமிடம் கெஞ்ச..

அவனோ சிரிப்புடன் தம்பியின் அவஸ்தையை ரசித்துவிட்டு பூங்கோதையிடம் திரும்பி “ அய்யோ சித்தி நீங்க எந்தகாலத்துல இருக்கீங்க, அவங்களுக்கு எப்படியிருக்கனும்னு தெரியும் சித்தி, அதனால அவங்க போக்குலேயே விடுங்க, விபரம் புரிஞ்சி நடந்துக்குவாங்க” என்று சொன்னான்

பூங்கோதை எதுவும் சொல்லாமல் எழுந்து தங்களது அறைக்கு போனாள், உடனே பத்மா அவனைப் பார்த்து முறைக்க, கௌதம் எழுந்து பத்மாவின் அருகில் அமர்ந்து “ விடுடி பாவம் சின்னஞ்சிறுக” என்று மனைவியை சமாதானம் செய்ய..

“ ம்க்கும் உங்க தம்பி என்கிட்ட சவால் விட்டுருக்கான்,, என் பேரை உப்புமான்னு மாத்திக்கச் சொல்லி,, அதனால அவங்க ரெண்டுபேருக்கும் இன்னிக்கு பர்ஸ்ட்நைட் கிடையாது” என்று பத்மா கறாராக பேசினாள்

உடனே திரும்பி தம்பியை பார்த்த கௌதம் “ ஏன்டா சத்யா உனக்கு மூளையிருக்காடா,, ஏற்கனவே எனக்கு உப்புமா பிடிக்காது இதுல இவளுக்கு பேரே உப்புமான்னு வச்சா எப்புடிடா,, என்று பொய் கோபத்துடன் சொல்லிவிட்டு பத்மாவிடம் திரும்பி “ நீ கவலைப்படாதேடி பத்தூ, வேனும்னா பொங்கல், பூரி, இட்லி, தயிர்வடை, இப்படி ஏதாவது பேரை மாத்திக்கலாம்” என்று அவன் சிரியாமல் சொல்ல, சத்யனும் மான்சியும் வயிற்றைப் பிடித்துக்கொண்டு சிரித்தார்கள்

“ என்ன உங்க தம்பிகூட சேர்ந்து நீங்களும் நக்கல் பண்றீங்களா,, வீட்டுக்கு வாங்க பொங்கலுக்கு உங்களை சட்னியாக்கிர்றேன்” என்று மிரட்டிவிட்டு எழுந்துபோய் மான்சியின் அருகில் அமர்ந்தாள்

பத்மாவின் தோள்களைப் பற்றி தொங்கிய மான்சி “ அக்கா அக்கா எனக்கு பூரின்னா ரொம்ப பிடிக்கும் அக்கா, அதனால உங்கப் பேரை பூரின்னே வச்சுக்கலாமே அக்கா” என்று தன்பங்குக்கு பத்மாவை கேலி செய்ய

“ ஏன்டி நீயுமா?, இரு இரு எனக்கும் ஒரு நேரம் வரும் அப்ப பேசிக்கிறேன்” என்று கூறிய பத்மா எழுந்து ராஜதுரையின் அறைக்கு போனாள்

சற்றுநேரத்தில் வெளியே வந்தனர் பூங்கோதையும் பத்மாவும், பூங்கோதை மகனிடம் வந்து “ சத்யா இன்னிக்கு மான்சி ரூம்லயே இருங்க நாளைக்கு உன்னோட ரூமுக்கு மான்சியோட திங்ஸ் எல்லாத்தையும் சிப்ட் பண்ணச்சொல்லி அப்பா சொன்னாரு” என்று சொல்லிவிட்டு சமையலறையை நோக்கி போக, பத்மா மான்சியை அழைத்துக்கொண்டு மாடிக்கு போனாள்,

வேலைக்காரப் பெண் ஒருத்தி பழத்தட்டை மாடியில் எடுத்துச்சென்று வைத்துவிட்டு வந்தாள்,,

நேற்று இரவுதான் மான்சியுடன் ஆசைதீர உறவுகொண்டாலும் இன்று முதலிரவு என்ற எண்ணமே சத்யன் உள்ளத்தில் ஒரு கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்த மாடிக்குச் செல்லும் நேரத்திற்காக ஒரு துடிப்புடன் காத்திருந்தான்,

சற்றுநேரத்தில் கௌதமின் மொபைல் போன் ஒலிக்க, எடுத்து பேசிய அடுத்த நிமிடமே இணைப்பை துண்டித்துவிட்டு “ சத்யா நேரமாச்சு உன் அறைக்கு போ, நானும் போய் தூங்குறேன்” என்று சூசகமாக சொல்லிவிட்டு எழுந்துகொண்டான்

இதயம் எகிறி குதிக்க “ சரி அண்ணா” என்று சொல்லிவிட்டு சத்யன் மாடிப்படிகளில் தாவி ஏறினான்,

டீனேஜ் பையன் போல துள்ளலுடன் செல்லும் தம்பியைப் பார்த்து புன்னகைத்துவிட்டு மில் விஷயமாக பேச சித்தப்பாவின் அறைக்கு போனான் கௌதம்

சத்யன் அறையை நெருங்கவும், பத்மா கதவை திறந்து வெளியே வரவும் சரியாக இருந்தது, சத்யன் பத்மாவை ஏறிட்டு “ தாங்க்ஸ் அண்ணி” என்று உணர்ச்சிப் பூர்வமாக சொல்ல,

எக்கி அவன் தலையில் தட்டிய பத்மா “ ஏய் சத்யா என்ன இது இதுக்கெல்லாமா தாங்க்ஸ்,, உங்கம்மாவுக்கு இப்படித்தான் தாங்க்ஸ் சொல்லுவியா?” என்று அன்பாக கூறவிட்டு படிகளை நோக்கி சென்றவள் மறுபடியும் நின்று “ குழந்தை ஞாபகத்தில் இருக்கட்டும் சத்யா” என்று எச்சரிக்கை செய்துவிட்டு போனாள்

சத்யன் கதவைத் திறந்து உள்ளே வந்து கதவை சாத்தி தாழிட்டான், கோட்டையும் டையையும் அவிழ்த்து சோபாவில் வீசிவிட்டு திரும்பினான் , கட்டிலில் மான்சி தலைகவிழ்ந்து அமர்ந்திருந்தாள், சந்தனநிற காட்டன் சேலையுடுத்தி தலை நிறைய மல்லிகைப்பூவுடன் மிதமான ஒப்பனையுடன் அமர்ந்திருந்தாள்,

அவளை நெருங்கிய சத்யன் குனிந்த முகத்தை விரல்களால் தொட்டு நிமிர்த்தினான், விழிகளை விரித்து அவனைப் பார்த்தவள், அவனின் இதயத்தை எங்கே தொலைத்தோம் என்று அவளின் விழிகளில் தேடினான், எவ்வளவு ஊடுருவியும் அவள் விழிகளில் தொலைந்து போன இவனின் இதயம் தெரியவில்லை,

அவன் பார்வையின் கூர்மை தாளாமல் மான்சி தன் இமைகளை விழிகளுக்கு குடையாய் பிடிக்க, சத்யன் குனிந்து தன் உதடுகளால் அவளின் நெற்றியை வருடி, மூடிய இமைகளை தடவி, நாசியில் கோடுபோட்டு, இதழ்களுக்கு இறங்கி வந்தான், தொலைந்துபோன தனது இதயத்தை அவள் வாய்க்குள் தேடும் முயற்சியாக அவள் உதட்டை பிளந்து தனது நாவை நுழைத்தான்

நாவால் சுழற்றி சுழற்றி தேடினான், களைப்படையும் போது அங்கே தேனூற்றில் இருந்து சுரந்த தேனை உறிஞ்சி தன் தாகத்தை தனித்துக்கொண்டு மறுபடியும் தேடும் முயற்சியில் இறங்கினான், எவ்வளவு தேடியும் கிடைக்காமல் சோர்வுடன் அவன் நாக்கு வெளியே வர, சோர்வை போக்க அவள் மலரிதழ்களை தன் உதடுகளால் கவ்விப்பிடித்து சப்பிவிட்டு கீழே இறங்கினான்

மான்சி அவன் இதயத்தை திருடி குற்றத்திற்காக அவனிடம் காதல் கைதியாகி, அவனுடைய வாய் விசாரணைக்கு முழு ஒத்துழைப்பு கொடுத்து கண்மூடி அமர்ந்திருந்தாள்
தன் கழுத்தை தடவிய அவன் உதடுகளை தலையைப் பிடித்து அழுத்தி சற்று கீழே மார்புகளின் விழிம்புக்கு எடுத்துச்சென்றாள் மான்சி

அவளின் கழுத்தடியில் தன் உதடுகளாலேயே கோலமிட்ட சத்யன், கைகளால் அவளின் குழிந்த வயிற்றை தடவி தடவி மேலேறி ரவிக்கையின் ஊக்குகளை ஒவ்வொன்றாய் விடுவித்து, ரவிக்கை சிறையில் இருந்து அவளின் பொற்க்கலசங்களுக்கு விடுதலை தரும் முயற்சியில் இறங்கினான்

அவன் உதடுகள் செய்யும் லீலையால் ரொம்பவே உணர்ச்சி வசப்பட்ட மான்சி தன் கைகளால் அவன் சட்டை காலரைப் பற்றி இழுத்து தன் கலசங்களால் அவன் முகத்தில் அழுத்த, சத்யன் அவளிடமிருந்து விலகி எழுந்து தனது சட்டையை கழட்டி கீழே போட்டுவிட்டு அவள் காலருகே மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவள் முந்தானையை விலக்கினான்,
ஏற்கனவே கழட்டப் பட்டிருந்த ரவிக்கை பக்கத்துக்கு ஒன்றாக விலகியிருக்க, தன்னை எப்போதுமே பித்தனாக்கும் அந்த தங்க கோபுரங்களுக்கு மத்தியில் தன்முகத்தை புதைத்து அவள் இடுப்பை கைகளால் சுற்றி வளைத்துக்கொண்டான் சத்யன்



தன் காலடியில் மண்டியிட்டு காதல் பிச்சை கேட்கும் தன் கணவனுக்கு தன்னையே பரிசாய் தர முன் வந்த அந்த பெண்மை வெட்கம் துறந்தது, அவன் அடர்ந்த கிராப்பை கைகளால் கொத்தாகப் பற்றி இப்படியும் அப்படியுமாக உருட்டி விட சத்யனின் முகம் அந்த இரண்டு சதை குன்றுகள் மீதும் புரண்டது

அவன் வலது மார்பை கவ்வ நினைக்கும் போது, இவள் உணர்ச்சி வேகத்தில் அவன் முடியைப் பற்றி முகத்தை இடது பக்கம் புரட்டுவாள், சிறிதுநேரம் தொடர்ந்த இந்த போரட்டம் சத்யனுக்கு படு கிளர்ச்சியாக இருந்தது,