சத்யன் மான்சியின் மீது படர்ந்து அவளை இறுக தழுவி, அவள் உடலெங்கும் தனது விரலை ஓடவிட்டான், பெண்மையின் ரகசியங்களை, பெண்மையின் அற்புதங்களை கண்டறிந்த அவன் விரல்கள் தனக்கு துணையாக அவன் உதடுகளை அழைத்தன
சத்யன் தனது இரண்டு கால்களையும்அகல விரித்து மான்சியின் கால்களை அதன் நடுவே சிறைபிடித்து லேசாக தன் இடுப்பை உயர்த்தி வளைந்து முகத்தை அவள் மார்புக்கு கொண்டுவந்து வலது மார்பின் கோபுர நுனியை தன் மூக்கால் உரசி அதன்பின் உதட்டால் கவ்வினான்,
ரவிக்கையை கழட்டாமல் அதன் மேலேயே அவன் செய்த லீலைகள் மான்சியை மயங்க வைத்தாலும் சுதாரித்துக்கொண்டு அவன் தலைமுடியைப் பற்றி இழுத்து தன் மார்பில் இருந்த அவன் முகத்தை உயர்த்தி “ வேனாங்க, இன்னும் கொஞ்சநாள்... பாக்யாவோட கல்யாணம் முடியட்டும் அதுவரைக்கும் வெயிட் பண்ணுங்க ப்ளீஸ்” என்று கெஞ்ச .
அவள் வலது மார்பில் இவன் எச்சிலும் அவள் காம்பில் சுரந்த பாலும் சேர்ந்து பெரியதாக ஒரு ஈர வட்டத்தை ஏற்படுத்தியிருக்க அதையே காமத்தோடு பார்த்த சத்யன் “ என்னால முடியாது மான்சி, இன்னிக்கு எனக்கு நடந்த அத்தனை அவமானத்துக்கும் ஆறுதல் நீதான் மான்சி, எனக்காக உன்னைத் தரமாட்டியா?” என்று கேட்க....
மான்சியை அவன் வார்த்தைகள் பாதித்தது, ஆனால் தனது தன்மானத்தை யாரிடமும் இழக்க அவள் தயாரில்லை, தன் முழு பலத்தையும் திரட்டி சத்யன் பக்கவாட்டில் தள்ளியவள் எங்கே அவன் கோபித்துக்கொள்வானோ என்று உடனே அவனை இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டாள்
அவன் நெஞ்சில் தன் முகத்தை வைத்துக்கொண்டு “ உங்களுக்காக நான் என் உயிரையே கூட தரத் தயார், ஆனா இது வேண்டாமே? எல்லாரும் நம்மளைப் பத்தி ஊர் கேவலமா பேசுறதை நாமலும் உண்மைன்னு நிரூபிக்கனுமா? உங்களோட காதல் உயர்வுன்னு சொன்னீங்களே அந்த உயர்வான காதலை இந்த சின்ன விஷயத்துக்காக நாம கேவலப்படுத்தனுமா? நல்லா யோசிச்சுப்பாருங்க, நம்ம மேல நாமே சேத்தை வாறி அடிச்சுக்கனுமா?” என்று மான்சி பொருமையாக சத்யனுக்கு எடுத்துக்கூற...
அவள் சத்யனை புரட்டித் தள்ளியதுமே அவனது உணர்ச்சிகள் குலைந்து வடிந்துவிட, அவள் பேச்சு சத்யனை மேலும் எரிச்சல் மூட்டியது “ ஊருக்காக உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்திக் கிட்டு மரக்கட்டை மாதிரி வாழனும்னு சொல்றியா மான்சி?” என்றான்
அவன் மார்பில் இருந்து தலையை எடுத்துவிட்டு எழுந்து அமர்ந்த மான்சி, கீழே கிடந்த முந்தானையை எடுத்து தோளில்ப்போட்டு தன் மார்பில் இருந்த ஈர வட்டத்தை மறைத்து “ நான் மரக்கட்டை மாதிரி வாழச்சொல்லலை, அதுக்காக குப்பைத் தொட்டியாகவும் வாழ முடியாதே?” என்றவள் குனிந்து அவன் நெற்றியில் முத்தமிட்டு
“ நான் என் கடந்த காலத்தை மறந்து உங்ககூட நல்லதொரு வாழ்க்கை வாழனும்னு ஆசைபடுறேன்,, அந்த வாழ்க்கை முறையோடு அமையட்டுமே, நீங்க உங்க அம்மாகிட்ட சவால் விட்ட மாதிரி நம்மலோட வாழ்க்கை அவங்க அனுமதியோட உங்க வீட்டுல ஆரம்பிக்கனும்,, அதற்கான நாள் வெகுதூரமில்லை, அதுவரைக்கும் கொஞ்சம் காத்திருக்கலாமே?” என்று அவனுக்கு புரியவைக்க...
சத்யன் சற்றுநேரம் அமைதியாக கண்மூடினான், ஏற்கனேவே தொலைந்துபோன உணர்ச்சிகள் மான்சியின் பேச்சுக்கு பிறகு முற்றிலும் காணமல் போயிருந்தது, ஒரு நீண்ட பெருமூச்சுடன் எழுந்து அமர்ந்த சத்யன் “ சரி நீ படுத்துக்க இனிமேல் உன்னை தொந்தரவு பண்ணமாட்டேன் மான்சி” என்று கூறிவிட்டு எழுந்தவனை கையைப் பிடித்து இழுத்து அமர வைத்து ..
“ மறுபடியும் என்னை தவறா நினைக்கிறீங்க பாருங்க,, நான் இப்போ இதை தொந்தரவுன்னு சொன்னேனா? எனக்கும் மனசுக்குள்ள காதல் இருக்குங்க, ஆனா அந்த காதலை வெளிப்படுத்த இது தருனமில்லை, மொதல்ல பாக்யா கல்யாணம், அப்புறம் என்னை உங்கவீட்டுக்கு அழைச்சிட்டுப் போங்க, அதன்பிறகு நீங்க போதும் போதும்னு சொல்ற வரைக்கும் நான் விடமாட்டேன்” என்று மான்சி குறும்புடன் கண்சிமிட்டிக் கூறிவிட்டு அவன் கைகளை தன் கன்னத்தில் வைத்து அழுத்திக்கொண்டாள்
சற்றுமுன்னர் கொதித்துக்கொண்டிருந்த சத்யனின் மனமும் உடலும் ஓரளவுக்கு தணிந்திருக்க, அவள் முகத்தையே சிறிதுநேரம் பார்த்திருந்துவிட்டு எழுந்துகொண்டான்,
எழுந்தவன் சட்டையை மாட்டிக்கொண்டு தலையணையை சரிசெய்வது போல அதன் அடியில் இருந்த ஜட்டியை எடுத்துக்கொண்டு பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தான், திரும்ப வந்து தனது பேன்ட் பாக்கெட்டில் இருந்து பைக் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு கதவை நோக்கி செல்ல...........
அவன் பைக் சாவியை எடுத்ததும் திகைத்துப்போன மான்சி “ என்னங்க இந்த நேரத்துல எங்க போறீங்க? கோவிச்சுக்கிட்டீங்களா?” என்று வருத்தமாக கேட்க..
அவளைத் திரும்பிப்பார்த்த சத்யன் “ கோபமெல்லாம் இல்லை மான்சி, நீ சொன்னதும் நியாயம் தான், நான் இப்போ சரியாயிட்டேன், ஆனா கொஞ்சம் டென்ஷனா இருக்கு, இன்னும் கொஞ்சநேரம் உன்னை பார்த்தால் விரகத்தில் வெந்து சாம்பாலாயிடுவேன் மான்சி,, என்னை விடு வெளியேப் போய் மெயின்ரோடு பக்கம் சிகரெட் பாக்கெட் வாங்கிட்டு வரப்போறேன்” என்று கூறிவிட்டு கதவை திறந்துகொண்டு வெளியே போய்விட்டான்
“ மோகம் என்னும் தீயில் என் மனம் வெந்து வெந்து உருகும்,,
“ வானம் எங்கும் அந்த பிம்பம் வந்து வந்து விலகும்,
“ மோகம் என்னும் மாயப் பேயை கொன்று போட வேண்டும்,,
“ இல்லை என்றபோது எந்தன் மூச்சு நின்று போகவேண்டும்,,
“ தேகம் எங்கும் மோகம் வந்து யாகம் செய்யும் நேரம் நேரம்,,
“ தாயே இங்கு நீயே வந்து தண்ணீர் ஊற்ற வேண்டும் வேண்டும்,,
“ மனதில் உனது ஆதிக்கம் ...
“இளமையின் அழகு உயிரை பாதிக்கும்,,
“ விரகம் இரவை சோதிக்கும்,,
“ கனவுகள் விடியும் வரையில் நீடிக்கும்,,
“ ஆசை எனும் புயல் வீசிவிட்டதடி,,
“ ஆணிவேர் வரையில் ஆடிவிட்டதடி,,
“ காப்பாய் தேவி...... காப்பாய் தேவி.......
சத்யன் தனது இரண்டு கால்களையும்அகல விரித்து மான்சியின் கால்களை அதன் நடுவே சிறைபிடித்து லேசாக தன் இடுப்பை உயர்த்தி வளைந்து முகத்தை அவள் மார்புக்கு கொண்டுவந்து வலது மார்பின் கோபுர நுனியை தன் மூக்கால் உரசி அதன்பின் உதட்டால் கவ்வினான்,
ரவிக்கையை கழட்டாமல் அதன் மேலேயே அவன் செய்த லீலைகள் மான்சியை மயங்க வைத்தாலும் சுதாரித்துக்கொண்டு அவன் தலைமுடியைப் பற்றி இழுத்து தன் மார்பில் இருந்த அவன் முகத்தை உயர்த்தி “ வேனாங்க, இன்னும் கொஞ்சநாள்... பாக்யாவோட கல்யாணம் முடியட்டும் அதுவரைக்கும் வெயிட் பண்ணுங்க ப்ளீஸ்” என்று கெஞ்ச .
அவள் வலது மார்பில் இவன் எச்சிலும் அவள் காம்பில் சுரந்த பாலும் சேர்ந்து பெரியதாக ஒரு ஈர வட்டத்தை ஏற்படுத்தியிருக்க அதையே காமத்தோடு பார்த்த சத்யன் “ என்னால முடியாது மான்சி, இன்னிக்கு எனக்கு நடந்த அத்தனை அவமானத்துக்கும் ஆறுதல் நீதான் மான்சி, எனக்காக உன்னைத் தரமாட்டியா?” என்று கேட்க....
மான்சியை அவன் வார்த்தைகள் பாதித்தது, ஆனால் தனது தன்மானத்தை யாரிடமும் இழக்க அவள் தயாரில்லை, தன் முழு பலத்தையும் திரட்டி சத்யன் பக்கவாட்டில் தள்ளியவள் எங்கே அவன் கோபித்துக்கொள்வானோ என்று உடனே அவனை இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டாள்
அவன் நெஞ்சில் தன் முகத்தை வைத்துக்கொண்டு “ உங்களுக்காக நான் என் உயிரையே கூட தரத் தயார், ஆனா இது வேண்டாமே? எல்லாரும் நம்மளைப் பத்தி ஊர் கேவலமா பேசுறதை நாமலும் உண்மைன்னு நிரூபிக்கனுமா? உங்களோட காதல் உயர்வுன்னு சொன்னீங்களே அந்த உயர்வான காதலை இந்த சின்ன விஷயத்துக்காக நாம கேவலப்படுத்தனுமா? நல்லா யோசிச்சுப்பாருங்க, நம்ம மேல நாமே சேத்தை வாறி அடிச்சுக்கனுமா?” என்று மான்சி பொருமையாக சத்யனுக்கு எடுத்துக்கூற...
அவள் சத்யனை புரட்டித் தள்ளியதுமே அவனது உணர்ச்சிகள் குலைந்து வடிந்துவிட, அவள் பேச்சு சத்யனை மேலும் எரிச்சல் மூட்டியது “ ஊருக்காக உணர்ச்சிகளை கட்டுப்படுத்திக் கிட்டு மரக்கட்டை மாதிரி வாழனும்னு சொல்றியா மான்சி?” என்றான்
அவன் மார்பில் இருந்து தலையை எடுத்துவிட்டு எழுந்து அமர்ந்த மான்சி, கீழே கிடந்த முந்தானையை எடுத்து தோளில்ப்போட்டு தன் மார்பில் இருந்த ஈர வட்டத்தை மறைத்து “ நான் மரக்கட்டை மாதிரி வாழச்சொல்லலை, அதுக்காக குப்பைத் தொட்டியாகவும் வாழ முடியாதே?” என்றவள் குனிந்து அவன் நெற்றியில் முத்தமிட்டு
“ நான் என் கடந்த காலத்தை மறந்து உங்ககூட நல்லதொரு வாழ்க்கை வாழனும்னு ஆசைபடுறேன்,, அந்த வாழ்க்கை முறையோடு அமையட்டுமே, நீங்க உங்க அம்மாகிட்ட சவால் விட்ட மாதிரி நம்மலோட வாழ்க்கை அவங்க அனுமதியோட உங்க வீட்டுல ஆரம்பிக்கனும்,, அதற்கான நாள் வெகுதூரமில்லை, அதுவரைக்கும் கொஞ்சம் காத்திருக்கலாமே?” என்று அவனுக்கு புரியவைக்க...
சத்யன் சற்றுநேரம் அமைதியாக கண்மூடினான், ஏற்கனேவே தொலைந்துபோன உணர்ச்சிகள் மான்சியின் பேச்சுக்கு பிறகு முற்றிலும் காணமல் போயிருந்தது, ஒரு நீண்ட பெருமூச்சுடன் எழுந்து அமர்ந்த சத்யன் “ சரி நீ படுத்துக்க இனிமேல் உன்னை தொந்தரவு பண்ணமாட்டேன் மான்சி” என்று கூறிவிட்டு எழுந்தவனை கையைப் பிடித்து இழுத்து அமர வைத்து ..
“ மறுபடியும் என்னை தவறா நினைக்கிறீங்க பாருங்க,, நான் இப்போ இதை தொந்தரவுன்னு சொன்னேனா? எனக்கும் மனசுக்குள்ள காதல் இருக்குங்க, ஆனா அந்த காதலை வெளிப்படுத்த இது தருனமில்லை, மொதல்ல பாக்யா கல்யாணம், அப்புறம் என்னை உங்கவீட்டுக்கு அழைச்சிட்டுப் போங்க, அதன்பிறகு நீங்க போதும் போதும்னு சொல்ற வரைக்கும் நான் விடமாட்டேன்” என்று மான்சி குறும்புடன் கண்சிமிட்டிக் கூறிவிட்டு அவன் கைகளை தன் கன்னத்தில் வைத்து அழுத்திக்கொண்டாள்
சற்றுமுன்னர் கொதித்துக்கொண்டிருந்த சத்யனின் மனமும் உடலும் ஓரளவுக்கு தணிந்திருக்க, அவள் முகத்தையே சிறிதுநேரம் பார்த்திருந்துவிட்டு எழுந்துகொண்டான்,
எழுந்தவன் சட்டையை மாட்டிக்கொண்டு தலையணையை சரிசெய்வது போல அதன் அடியில் இருந்த ஜட்டியை எடுத்துக்கொண்டு பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தான், திரும்ப வந்து தனது பேன்ட் பாக்கெட்டில் இருந்து பைக் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு கதவை நோக்கி செல்ல...........
அவன் பைக் சாவியை எடுத்ததும் திகைத்துப்போன மான்சி “ என்னங்க இந்த நேரத்துல எங்க போறீங்க? கோவிச்சுக்கிட்டீங்களா?” என்று வருத்தமாக கேட்க..
அவளைத் திரும்பிப்பார்த்த சத்யன் “ கோபமெல்லாம் இல்லை மான்சி, நீ சொன்னதும் நியாயம் தான், நான் இப்போ சரியாயிட்டேன், ஆனா கொஞ்சம் டென்ஷனா இருக்கு, இன்னும் கொஞ்சநேரம் உன்னை பார்த்தால் விரகத்தில் வெந்து சாம்பாலாயிடுவேன் மான்சி,, என்னை விடு வெளியேப் போய் மெயின்ரோடு பக்கம் சிகரெட் பாக்கெட் வாங்கிட்டு வரப்போறேன்” என்று கூறிவிட்டு கதவை திறந்துகொண்டு வெளியே போய்விட்டான்
“ மோகம் என்னும் தீயில் என் மனம் வெந்து வெந்து உருகும்,,
“ வானம் எங்கும் அந்த பிம்பம் வந்து வந்து விலகும்,
“ மோகம் என்னும் மாயப் பேயை கொன்று போட வேண்டும்,,
“ இல்லை என்றபோது எந்தன் மூச்சு நின்று போகவேண்டும்,,
“ தேகம் எங்கும் மோகம் வந்து யாகம் செய்யும் நேரம் நேரம்,,
“ தாயே இங்கு நீயே வந்து தண்ணீர் ஊற்ற வேண்டும் வேண்டும்,,
“ மனதில் உனது ஆதிக்கம் ...
“இளமையின் அழகு உயிரை பாதிக்கும்,,
“ விரகம் இரவை சோதிக்கும்,,
“ கனவுகள் விடியும் வரையில் நீடிக்கும்,,
“ ஆசை எனும் புயல் வீசிவிட்டதடி,,
“ ஆணிவேர் வரையில் ஆடிவிட்டதடி,,
“ காப்பாய் தேவி...... காப்பாய் தேவி.......
மான்சிக்கு வருத்தமாக இருந்தது, எல்லாம் என்னால வந்தது, என்று நெற்றியில் தட்டிக்கொண்டாள், சத்யன் அதிகமாக சிகரெட் பிடிப்பதில்லை, எப்போதாவது துரையுடன் இருக்கும் நேரங்களில் இருவரும் புகைத்துப் பார்த்திருக்கிறாள், இன்று இந்த நேரத்தில் சிகரெட்டை தேடிச் செல்வது மான்சிக்கு சங்கடமாக இருந்தது,
‘ அய்யோ மழை வந்ததே நனைஞ்சுகிட்டேவா போறாரு?’ என்று வேகமாக எழுந்து வெளியே எட்டிப்பார்த்தாள், சத்யனின் உணர்ச்சிகளைப் போலவே, மழையும் வடிந்துவிட்டிருந்தது, சில்லென்ற ஈரக்காற்று உடலை வருட, குழந்தைக்கு ஈரக்காற்று ஆகாதே என்று கதவை மூடிவிட்டு வந்து படுத்துக்கொண்டாள்
பைக்கை எடுத்துக்கொண்டு மெயின்ரோட்டுக்கு வந்த சத்யன் தேடியலைந்து... வாகன ஓட்டிகளுக்காக திறந்திருந்த ஒரு பெட்டிக்கயை கண்டுபிடித்து, “ ஒரு பாக்கெட் வில்ஸ் குடுங்க” என்று கேட்டு வாங்கி அங்கேயே ஒரு சிகரெட்டை பற்ற வைத்து புகையை உள்ளே இழுத்தான்,
மான்சி கூறியதை அவனால் மறுக்க முடியவில்லை, இன்று உணர்ச்சிகளுக்கு அடிமையாகி எல்லாம் முடிந்திருந்தால் அப்பா சொன்னதுபோல மான்சியை நான் காதலிக்கிறேன் என்பது போய், சத்யன் மான்சியை வச்சுகிட்டு இருக்கான் என்பதுதான் உண்மையாக இருக்கும், அறைக்குள் நடப்பது உலகுக்கு தெரியாது என்றாலும் நம் மனசாட்சிக்கு தெரியுமே, மான்சியைப் பற்றி தவறாக பேசியதற்காக அப்பாவையே அடிச்சிட்டு அதே தவறை உண்மையாக்க நினைத்த தனது உணர்வுகளை எண்ணி வெட்கமாக இருந்தது சத்யனுக்கு
சிகரெட் முடிந்துவிட பைக்கை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டுக்கு கிளம்பினான், மணி நான்க ஆகியிருக்க கார்ப்பரேஷன் தண்ணீர் வரும் நேரமாதலால் தெருவில் நிறைய வீடுகளில் லைட் எரிந்து பைப்பில் தண்ணீர் பிடிக்கும் பாத்திரங்கள் மோதும் சத்தம் கேட்டது
சத்யன் கேட்டை திறந்து பைக்கை உள்ளே நிறுத்திவிட்டு மாடிக்குப் போக, தண்ணீர் பிடிக்க வெளியே வந்த ரமா, சத்யனைப் பார்த்துவிட்டு “ என்ன சத்யா டியூட்டி முடிஞ்சு இப்பதான் வரியா?” என்று கேட்க...
சத்யன் “ ஆமாம் அக்கா” என்று கூறிவிட்டு மாடிக்குப் போய் வீட்டுக்குள் போகாமல் கைப்பிடி சுவற்றின் மீது ஏறியமர்ந்து மற்றொரு சிகரெட்டை பற்றவைத்து இழுக்க ஆரம்பித்தான்.
கொஞ்சநேரத்தில் துரை மாடிக்கு வர சத்யன் கைப்பிடி சுவற்றில் இருந்து குதித்து இறங்கிவிட்டு, சிகரெட்டை கைக்குள் வைத்து மறைத்து புகையை பக்கவாட்டில் திரும்பி ஊதினான்,
துரை அவனருகே வந்து சிகரெட்டுக்காக கை நீட்ட, சத்யன் தன் சட்டைப் பாக்கெட்டில் இருந்த சிகரெட் பாக்கெட்டை எடுத்து அவரிடம் கொடுக்க அவர் அதிலிருந்து ஒரு சிகரெட்டை உருவி உதட்டுக்கு கொடுத்ததும் சத்யன் தன் கையில் இருந்த சிகரெட்டால் அவர் சிகரெட்டுக்கு நெருப்பு வைத்துவிட்டு மீண்டும் சுவற்றில் ஏறி அமர்ந்தான்,
துரை புகையை இழுத்துவிட்டு சாம்பலை சுண்டியபடி “ டியூட்டி முடிஞ்சு இப்பதான் வந்தேன்னு உன் அக்கா சொன்னா, நீதான் டியூட்டிக்கே போகலையே?....” என்றவர் அவன் முகத்தை பார்த்து “ என்னடா வீட்டுல ஏதாவது பிரச்சனையா?” என்று கேட்டார்..
‘ அய்யோ மழை வந்ததே நனைஞ்சுகிட்டேவா போறாரு?’ என்று வேகமாக எழுந்து வெளியே எட்டிப்பார்த்தாள், சத்யனின் உணர்ச்சிகளைப் போலவே, மழையும் வடிந்துவிட்டிருந்தது, சில்லென்ற ஈரக்காற்று உடலை வருட, குழந்தைக்கு ஈரக்காற்று ஆகாதே என்று கதவை மூடிவிட்டு வந்து படுத்துக்கொண்டாள்
பைக்கை எடுத்துக்கொண்டு மெயின்ரோட்டுக்கு வந்த சத்யன் தேடியலைந்து... வாகன ஓட்டிகளுக்காக திறந்திருந்த ஒரு பெட்டிக்கயை கண்டுபிடித்து, “ ஒரு பாக்கெட் வில்ஸ் குடுங்க” என்று கேட்டு வாங்கி அங்கேயே ஒரு சிகரெட்டை பற்ற வைத்து புகையை உள்ளே இழுத்தான்,
மான்சி கூறியதை அவனால் மறுக்க முடியவில்லை, இன்று உணர்ச்சிகளுக்கு அடிமையாகி எல்லாம் முடிந்திருந்தால் அப்பா சொன்னதுபோல மான்சியை நான் காதலிக்கிறேன் என்பது போய், சத்யன் மான்சியை வச்சுகிட்டு இருக்கான் என்பதுதான் உண்மையாக இருக்கும், அறைக்குள் நடப்பது உலகுக்கு தெரியாது என்றாலும் நம் மனசாட்சிக்கு தெரியுமே, மான்சியைப் பற்றி தவறாக பேசியதற்காக அப்பாவையே அடிச்சிட்டு அதே தவறை உண்மையாக்க நினைத்த தனது உணர்வுகளை எண்ணி வெட்கமாக இருந்தது சத்யனுக்கு
சிகரெட் முடிந்துவிட பைக்கை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டுக்கு கிளம்பினான், மணி நான்க ஆகியிருக்க கார்ப்பரேஷன் தண்ணீர் வரும் நேரமாதலால் தெருவில் நிறைய வீடுகளில் லைட் எரிந்து பைப்பில் தண்ணீர் பிடிக்கும் பாத்திரங்கள் மோதும் சத்தம் கேட்டது
சத்யன் கேட்டை திறந்து பைக்கை உள்ளே நிறுத்திவிட்டு மாடிக்குப் போக, தண்ணீர் பிடிக்க வெளியே வந்த ரமா, சத்யனைப் பார்த்துவிட்டு “ என்ன சத்யா டியூட்டி முடிஞ்சு இப்பதான் வரியா?” என்று கேட்க...
சத்யன் “ ஆமாம் அக்கா” என்று கூறிவிட்டு மாடிக்குப் போய் வீட்டுக்குள் போகாமல் கைப்பிடி சுவற்றின் மீது ஏறியமர்ந்து மற்றொரு சிகரெட்டை பற்றவைத்து இழுக்க ஆரம்பித்தான்.
கொஞ்சநேரத்தில் துரை மாடிக்கு வர சத்யன் கைப்பிடி சுவற்றில் இருந்து குதித்து இறங்கிவிட்டு, சிகரெட்டை கைக்குள் வைத்து மறைத்து புகையை பக்கவாட்டில் திரும்பி ஊதினான்,
துரை அவனருகே வந்து சிகரெட்டுக்காக கை நீட்ட, சத்யன் தன் சட்டைப் பாக்கெட்டில் இருந்த சிகரெட் பாக்கெட்டை எடுத்து அவரிடம் கொடுக்க அவர் அதிலிருந்து ஒரு சிகரெட்டை உருவி உதட்டுக்கு கொடுத்ததும் சத்யன் தன் கையில் இருந்த சிகரெட்டால் அவர் சிகரெட்டுக்கு நெருப்பு வைத்துவிட்டு மீண்டும் சுவற்றில் ஏறி அமர்ந்தான்,
துரை புகையை இழுத்துவிட்டு சாம்பலை சுண்டியபடி “ டியூட்டி முடிஞ்சு இப்பதான் வந்தேன்னு உன் அக்கா சொன்னா, நீதான் டியூட்டிக்கே போகலையே?....” என்றவர் அவன் முகத்தை பார்த்து “ என்னடா வீட்டுல ஏதாவது பிரச்சனையா?” என்று கேட்டார்..
சத்யன் அமைதியாக இருந்தான், துரை அக்கரை உள்ள மனிதர்தான், பிரச்சனையை சொன்னால் அவருக்கு தெரிந்த வழியை அவர் சொல்வார் என்று அவன் மனம் சொல்ல, நேற்று மாலை அப்பாவுக்கும் தனக்கும் நடந்த பிரச்சனையை சொன்னான் “ நேத்து நைட்டே இங்க வந்துட்டேன் அண்ணே” என்று சத்யன் சொன்னதும்...
அவனுக்குப் பக்கத்தில் ஏறியமர்ந்த துரை “ நாம எதிர்பார்த்தது தானே,, என்ன உன் அப்பா மான்சியைப் பத்தி கேள்விப்பட்டது தப்பா போயிருச்சு,, அதுக்காக நீயும் கைநீட்டியிருக்க கூடாது,, சரிவிடு போனதை பேசி பயனில்லை, இனி நடக்கப்போவதை பேசுவோம்” என்று துரை சொன்னதும் சத்யன் ஆர்வத்தோடு அவர் முகத்தைப் பார்த்தான்
முடிந்து போன சிகரெட்டை நெருப்பை அணைத்து வீசிய துரை “ நேத்து அரவிந்தன் வந்து விஷயமெல்லாம் சொன்னான்” என்றவர் சத்யனைப் பார்த்து முறைத்து “ ஏன்டா பைத்தியக்காரனாடா நீ? இவ்வளவு சிக்கலை வச்சுகிட்டு அசால்டா சுத்துற,, ஏதாவது நடந்தா உன் தங்கச்சி கல்யாணமே நின்னுடுமேடா? எங்க யார்கிட்டயாவது கலந்து ஆலோசனை பண்ணனும்னு உனக்கு தோனுச்சா? என்னதான் முடிவு பண்ணிருக்க சத்யா?” என்று கோபமாக கேட்டார்
அவர் உரிமையோட பேசியது மனசுக்கு இதமாக இருக்க “ நானும் பல வழியில யோசனைப் பண்ணிகிட்டு தான் இருக்கேண்ணே, நாளைக்கு ஞாயித்துக்கிழமை ராமச்சந்திரன் வீட்டுல தான் இருப்பார், கால் பண்ணி வரச்சொல்லிட்டு அவர்கிட்ட பேசலாம்னு இருக்கேன்” என்று சத்யன் சொல்ல....
புருவத்தை சுருக்கி யோசித்த துரை “ இல்ல சத்யா ராமச்சந்திரன் கிட்ட பேசுறது அவ்வளவாக சரியா வராது, அவன் அப்படியே திருப்பிக்கொள்ள வாய்ப்பிருக்கு,மொதல்ல தனக்கு மச்சான வரப்போறேவன் ஒரு கைதியோட பொண்டாட்டிக் கூட குடும்பம் நடத்துறானேன்னு கௌரவம் பார்த்து கல்யாணத்தை மறுக்கலாம்,, ஏன்னா அவனும் ஒரு கவர்மெண்ட் எம்ப்ளாயீ, நிறைய கவுரவம் பார்ப்பான்,, ரெண்டாவது இப்போ உன் அப்பா அம்மாவே உனக்கு எதிரா இருக்குறாங்க, அதனால நீ ராமச்சந்திரன் கிட்ட பேசுறது உனக்கே எதிரா முடிய வாய்ப்பிருக்கு சத்யா.. எனக்கு தெரிஞ்சு இதை பேசவேண்டிய ஆளே வேற” என்று துரை சொன்னதும்
சத்யனுக்கு அட இது வேறயா? என சொத்தென்று இருந்தது, யோசித்தால் துரை சொல்வதும் ரொம்ப சரி, கவர்மெண்ட் எம்ப்ளாயீ என்றால தலையில் கொம்பு முளைத்தவன் நிறைய பேர் இருக்கான், இப்போ என்ன செய்வது என்ற யோசனையுடன் அவரைப் பார்த்து “ வேற யார்கிட்ட பேசனும்னு சொல்றீங்கண்ணே?” என்று அவரிடமே கேட்டான்,
“ அனுசுயா......... ஆமா சத்யா அனுசுயா கிட்ட பேசினாத்தான் சரியா வரும்,, உன் நிலைமையை எடுத்துச்செல்லி அவகிட்டயே உதவி கேட்போம்” என்று துரை சொல்ல...
“ அனுசுயா கிட்டா நான் போய் பேசவா அண்ணே?” என்று சத்யன் குழப்பத்தோடு கேட்க..
“ ம்ஹூம் நீ போய் பேசினா காரியமே கெட்டுவிடும்,, மான்சியை காதலிக்கிறேன்னு நீயே போய் சொன்னா அவ மனசுல மான்சி மேல பொறாமை தான் வரும், அவளைப் பிடிக்காம தான் நீ மான்சியை கல்யாணம் பண்ணிக்க நினைக்கிறதா தவறா நினைப்பா,, அதனால உன் சார்பா வேற யாராவது போய் பேசி உன் நிலைமை எடுத்துச்செல்லி உன் சார்பா வாதாடனும், அவளுக்கு புரிய வைக்கனும் சத்யா, அவளே வீடடுல சொல்லி நடக்க இருக்கும் நிச்சயதார்த்தத்தை நிறுத்தினா தான் சரியா வரும்” என்று துரை சொல்லி முடிக்க....
அவனுக்குப் பக்கத்தில் ஏறியமர்ந்த துரை “ நாம எதிர்பார்த்தது தானே,, என்ன உன் அப்பா மான்சியைப் பத்தி கேள்விப்பட்டது தப்பா போயிருச்சு,, அதுக்காக நீயும் கைநீட்டியிருக்க கூடாது,, சரிவிடு போனதை பேசி பயனில்லை, இனி நடக்கப்போவதை பேசுவோம்” என்று துரை சொன்னதும் சத்யன் ஆர்வத்தோடு அவர் முகத்தைப் பார்த்தான்
முடிந்து போன சிகரெட்டை நெருப்பை அணைத்து வீசிய துரை “ நேத்து அரவிந்தன் வந்து விஷயமெல்லாம் சொன்னான்” என்றவர் சத்யனைப் பார்த்து முறைத்து “ ஏன்டா பைத்தியக்காரனாடா நீ? இவ்வளவு சிக்கலை வச்சுகிட்டு அசால்டா சுத்துற,, ஏதாவது நடந்தா உன் தங்கச்சி கல்யாணமே நின்னுடுமேடா? எங்க யார்கிட்டயாவது கலந்து ஆலோசனை பண்ணனும்னு உனக்கு தோனுச்சா? என்னதான் முடிவு பண்ணிருக்க சத்யா?” என்று கோபமாக கேட்டார்
அவர் உரிமையோட பேசியது மனசுக்கு இதமாக இருக்க “ நானும் பல வழியில யோசனைப் பண்ணிகிட்டு தான் இருக்கேண்ணே, நாளைக்கு ஞாயித்துக்கிழமை ராமச்சந்திரன் வீட்டுல தான் இருப்பார், கால் பண்ணி வரச்சொல்லிட்டு அவர்கிட்ட பேசலாம்னு இருக்கேன்” என்று சத்யன் சொல்ல....
புருவத்தை சுருக்கி யோசித்த துரை “ இல்ல சத்யா ராமச்சந்திரன் கிட்ட பேசுறது அவ்வளவாக சரியா வராது, அவன் அப்படியே திருப்பிக்கொள்ள வாய்ப்பிருக்கு,மொதல்ல தனக்கு மச்சான வரப்போறேவன் ஒரு கைதியோட பொண்டாட்டிக் கூட குடும்பம் நடத்துறானேன்னு கௌரவம் பார்த்து கல்யாணத்தை மறுக்கலாம்,, ஏன்னா அவனும் ஒரு கவர்மெண்ட் எம்ப்ளாயீ, நிறைய கவுரவம் பார்ப்பான்,, ரெண்டாவது இப்போ உன் அப்பா அம்மாவே உனக்கு எதிரா இருக்குறாங்க, அதனால நீ ராமச்சந்திரன் கிட்ட பேசுறது உனக்கே எதிரா முடிய வாய்ப்பிருக்கு சத்யா.. எனக்கு தெரிஞ்சு இதை பேசவேண்டிய ஆளே வேற” என்று துரை சொன்னதும்
சத்யனுக்கு அட இது வேறயா? என சொத்தென்று இருந்தது, யோசித்தால் துரை சொல்வதும் ரொம்ப சரி, கவர்மெண்ட் எம்ப்ளாயீ என்றால தலையில் கொம்பு முளைத்தவன் நிறைய பேர் இருக்கான், இப்போ என்ன செய்வது என்ற யோசனையுடன் அவரைப் பார்த்து “ வேற யார்கிட்ட பேசனும்னு சொல்றீங்கண்ணே?” என்று அவரிடமே கேட்டான்,
“ அனுசுயா......... ஆமா சத்யா அனுசுயா கிட்ட பேசினாத்தான் சரியா வரும்,, உன் நிலைமையை எடுத்துச்செல்லி அவகிட்டயே உதவி கேட்போம்” என்று துரை சொல்ல...
“ அனுசுயா கிட்டா நான் போய் பேசவா அண்ணே?” என்று சத்யன் குழப்பத்தோடு கேட்க..
“ ம்ஹூம் நீ போய் பேசினா காரியமே கெட்டுவிடும்,, மான்சியை காதலிக்கிறேன்னு நீயே போய் சொன்னா அவ மனசுல மான்சி மேல பொறாமை தான் வரும், அவளைப் பிடிக்காம தான் நீ மான்சியை கல்யாணம் பண்ணிக்க நினைக்கிறதா தவறா நினைப்பா,, அதனால உன் சார்பா வேற யாராவது போய் பேசி உன் நிலைமை எடுத்துச்செல்லி உன் சார்பா வாதாடனும், அவளுக்கு புரிய வைக்கனும் சத்யா, அவளே வீடடுல சொல்லி நடக்க இருக்கும் நிச்சயதார்த்தத்தை நிறுத்தினா தான் சரியா வரும்” என்று துரை சொல்லி முடிக்க....
சத்யன் திறந்த வாயுடன் அவரையே ஆச்சர்யமாக பார்த்தான், அவருடைய குடும்பத்தின் வெற்றியின் ரகசியமும் நிறைவான தாம்பத்தியத்தின் ரகசியமும் சத்யனிக்கு புரிந்தது, எவ்வளவு தெளிவான சிந்தனை, சத்யன் சுவற்றில் இருந்து குதித்து இறங்கி அவரின் கையைப்பிடித்துக் கொண்டு “ அண்ணே நீங்க சொன்னதுதான் கரெக்ட், எனக்கு இது தோனாம போச்சே, ஆனா யார் போய் அனுசுயா கிட்ட பேசுறது” என்று சத்யன் எதிர்பார்ப்புடன் அவரை பார்த்தான்
“ வேற யாரு நானும் அரவிந்தனும் தான் போய் பேசலாம்னு இருக்கோம், இப்படியொரு மடையனை ப்ரண்ட்டா வச்சுகிட்டு நாங்க நிம்மதியா தூங்கவா முடியும்?” என்று துரை நக்கல் செய்ய....
“ என்னன்னே இப்படி சொல்லிட்டீங்க, யாருக்கும் எந்த கஷ்டமும் இல்லாம பிரச்சனையை முடிக்கனும்னு நெனைச்சேன், ஏன்னா பிரச்சனை பெரிசாகி அது பாகியோட கல்யாணத்தைப் பாதிக்கக்கூடாதுன்னு பயம் தான் காரணம் ” என்று சத்யன் தன்னை நியாயப்படுத்தினான்
“ நீ நினைச்சதுல தப்பில்ல சத்யா, ஆனா அந்த மாதிரி பிரச்சனை இல்லாம முடிக்க முடியுமா?, ஏன்னா இது விஷயம் பெரிசு, உன் வழியில இதை தீர்க்கவே முடியாது,, நானும் அரவிந்தனும் நேத்து பகல் முழுக்க பேசினோம், அப்புறம் தான் இந்த யோசனை வந்தது, அரவிந்தனை இன்னிக்கு அனுசுயா வீட்டுப்பக்கம் போய் அவ எங்காவது வெளிய போற நேரத்தை கவனிச்சுட்டு வரச்சொல்லியிருக்கேன், அல்லது அந்த பொண்ணோட செல்போன் நம்பர் கிடைக்குமான்னு பார்க்க சொல்லிருக்கேன், ரெண்டுல எந்த தகவல் வந்தாலும் அவகூட பேசுறதுக்கான நேரத்தை கரெக்ட் பண்ணிகிட்டு போயிரலாம், ஏன்னா வீட்டுக்குப் போய் பேசமுடியாதே” என்று துரை தெளிவாக பேச...
‘ ஓ நமக்குத் தெரியாம இவ்வளவு நடந்திருக்கா?’ என்று நினைத்தாலும் சத்யனுக்கு அரவிந்தனை நினைத்து பெருமையாக இருந்தது, எனக்கும் மான்சிக்கும் நல்லது நடக்கனும்னு நெனைக்கிற அவனுக்கு எந்த வாழ்க்கையில் குறையும் வரக்கூடாது என்று மனதார வேண்டினான் சத்யன்
“ ஆனா இதுல இன்னொருப் பிரச்சனை இருக்கு சத்யா,, அந்த பொண்ணுக்கிட்ட ரெண்டு ஆம்பளைங்க தனியா அந்த பொண்ணு தவறா நினைக்கும், அதனால ஒரு லேடி எங்ககூட வரனும், அப்பதான் அந்த பொண்ணுக்கு எங்கமேல நம்பிக்கை வரும்” என்று துரை புதிதாக ஒரு குண்டைப் போட சத்யனுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது, இப்போ லேடிஸ்க்கு எங்கப் போறது என்று அவரைப் பார்த்து
“ அண்ணே மான்சியா?................” என்று இழுக்க...
“ ஏன் அனுசுயாகிட்டப் போய் மான்சியை வாழ்க்கைப் பிச்சை கேட்கச் சொல்றியா? அதை நீ அனுமதிச்சாலும் நான் அனுமதிக்கமாட்டேன், அவளோட இடத்தில் இருந்து இறங்கக் கூடாது” என்று கோபமாக சொன்னவர், “ நான் ரமாவை கூட்டிட்டுப் போகலாம்னு இருக்கேன், அவ எங்ககூட வந்தாத்தான் எங்களோட வார்த்தைக்கு அந்த பொண்ணு கிட்ட மரியாதை இருக்கும்” என்று துரை கூற...
மான்சியின் மீது துரைக்கு இருக்கும் மரியாதையை நினைத்து சத்யன் பூரித்தான், ஆனால் ரமா.... “ அண்ணே அக்காவுக்கு எதுவுமே தெரியாதே?” என்றான் குழப்பமாக
“ வேற யாரு நானும் அரவிந்தனும் தான் போய் பேசலாம்னு இருக்கோம், இப்படியொரு மடையனை ப்ரண்ட்டா வச்சுகிட்டு நாங்க நிம்மதியா தூங்கவா முடியும்?” என்று துரை நக்கல் செய்ய....
“ என்னன்னே இப்படி சொல்லிட்டீங்க, யாருக்கும் எந்த கஷ்டமும் இல்லாம பிரச்சனையை முடிக்கனும்னு நெனைச்சேன், ஏன்னா பிரச்சனை பெரிசாகி அது பாகியோட கல்யாணத்தைப் பாதிக்கக்கூடாதுன்னு பயம் தான் காரணம் ” என்று சத்யன் தன்னை நியாயப்படுத்தினான்
“ நீ நினைச்சதுல தப்பில்ல சத்யா, ஆனா அந்த மாதிரி பிரச்சனை இல்லாம முடிக்க முடியுமா?, ஏன்னா இது விஷயம் பெரிசு, உன் வழியில இதை தீர்க்கவே முடியாது,, நானும் அரவிந்தனும் நேத்து பகல் முழுக்க பேசினோம், அப்புறம் தான் இந்த யோசனை வந்தது, அரவிந்தனை இன்னிக்கு அனுசுயா வீட்டுப்பக்கம் போய் அவ எங்காவது வெளிய போற நேரத்தை கவனிச்சுட்டு வரச்சொல்லியிருக்கேன், அல்லது அந்த பொண்ணோட செல்போன் நம்பர் கிடைக்குமான்னு பார்க்க சொல்லிருக்கேன், ரெண்டுல எந்த தகவல் வந்தாலும் அவகூட பேசுறதுக்கான நேரத்தை கரெக்ட் பண்ணிகிட்டு போயிரலாம், ஏன்னா வீட்டுக்குப் போய் பேசமுடியாதே” என்று துரை தெளிவாக பேச...
‘ ஓ நமக்குத் தெரியாம இவ்வளவு நடந்திருக்கா?’ என்று நினைத்தாலும் சத்யனுக்கு அரவிந்தனை நினைத்து பெருமையாக இருந்தது, எனக்கும் மான்சிக்கும் நல்லது நடக்கனும்னு நெனைக்கிற அவனுக்கு எந்த வாழ்க்கையில் குறையும் வரக்கூடாது என்று மனதார வேண்டினான் சத்யன்
“ ஆனா இதுல இன்னொருப் பிரச்சனை இருக்கு சத்யா,, அந்த பொண்ணுக்கிட்ட ரெண்டு ஆம்பளைங்க தனியா அந்த பொண்ணு தவறா நினைக்கும், அதனால ஒரு லேடி எங்ககூட வரனும், அப்பதான் அந்த பொண்ணுக்கு எங்கமேல நம்பிக்கை வரும்” என்று துரை புதிதாக ஒரு குண்டைப் போட சத்யனுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது, இப்போ லேடிஸ்க்கு எங்கப் போறது என்று அவரைப் பார்த்து
“ அண்ணே மான்சியா?................” என்று இழுக்க...
“ ஏன் அனுசுயாகிட்டப் போய் மான்சியை வாழ்க்கைப் பிச்சை கேட்கச் சொல்றியா? அதை நீ அனுமதிச்சாலும் நான் அனுமதிக்கமாட்டேன், அவளோட இடத்தில் இருந்து இறங்கக் கூடாது” என்று கோபமாக சொன்னவர், “ நான் ரமாவை கூட்டிட்டுப் போகலாம்னு இருக்கேன், அவ எங்ககூட வந்தாத்தான் எங்களோட வார்த்தைக்கு அந்த பொண்ணு கிட்ட மரியாதை இருக்கும்” என்று துரை கூற...
மான்சியின் மீது துரைக்கு இருக்கும் மரியாதையை நினைத்து சத்யன் பூரித்தான், ஆனால் ரமா.... “ அண்ணே அக்காவுக்கு எதுவுமே தெரியாதே?” என்றான் குழப்பமாக
“ தெரியாதுதான், ஆனா உன் வீட்டுக்கு தெரிஞ்சது மாதிரி என்னிக்காவது ஒரு நாளைக்கு அவளுக்கும் உண்மை தெரியவரும், அதனால இன்னைக்கே நான் சொல்லிடம்னு இருக்கேன், சொல்றவிதத்தில் சொன்னா ஏத்துக்குவா, அரவிந்தன் வர்றதுக்கு முன்னாடி ரமாவை சரிகட்டி வச்சாதான் நல்லது” என்றவர், சுவற்றின் மீது இருந்த சிகரெட் பாக்கெட்டில் இருந்து மற்றொரு சிகரட்டை எடுத்து உதட்டில் வைத்துவிட்டு சத்யன் பாக்கெட்டை தடவி தீப்பெட்டியை எடுத்து பற்றவைத்துக் கொண்டு “ நீ மொதல்ல உன் வீட்டுப் பிரச்சனையை தீர்க்கிற வழியப் பாரு, மற்றதை நாங்க பார்த்துக்கிறோம், நான்போய் உங்கக்காவுக்கு தண்ணி பிடிக்க ஹெல்ப் பண்ணனும்” என்று கூறிவிட்டு கீழே இறங்கினார்
சத்யன் வியப்புடன் அவரையேப் பார்த்தான், இதுபோன்ற நட்புகள் கிடைக்க என்ன தவம் சொய்தோமோ என்று எண்ணியவாறு வீட்டுக்குள் வந்தான், மான்சி எழுந்து படுக்கையை மடித்து வைத்துவிட்டு வீட்டை சுத்தம் செய்துகொண்டு இருந்தாள், சத்யனைப் பார்த்ததும் பாலை எடுத்து காபியை தயார் செய்தாள், காபியை டம்ளரில் ஊற்றி எடுத்துவந்து சத்யனிடம் கொடுத்தாள்..
காபியை வாங்கிக்கொண்டே “ எத்தனை மணிக்கு எழுந்த? குளிச்சிட்ட போலருக்கு?” என்றான் சத்யன்
குழந்தையின் துணிகளை மடித்து எடுத்து வைத்துக்கொண்டே “ நீங்க வெளிய போனதுக்கப்புறம் தூக்கம் வரலை, அப்படியே வீட்டு வேலை ஒன்னு ஒன்னா பார்த்துட்டு குளிச்சிட்டேன்” என்ற மான்சி விழித்துக் கொண்டு கைகால்களை ஆட்டியபடி படுத்திருந்த குழந்தையை எடுத்து மடியில் போட்டு முந்தானையால் மூடி பாலை கொடுத்தபடி “ குருமா பண்ணிட்டேன், பூரிக்கு மாவு ரெடி பண்ணி செய்துர்றேன். வெளிய போறதானா சாப்பிட்டு போங்க” என்று கூற..
“ ம்ம்” என்றவன் காபி குடித்துவிட்டு தனது உடைகளை எடுத்துக்கொண்டு குளியலறைக்கு போய்விட்டான்
சத்யன் குளித்து விட்டு வரும்போது மான்சி பூரி மாவை பிசைந்துகொண்டிருக்க சத்யன் தரையில் அமர்ந்து விழித்திருந்த கதிரை தூக்கி மடியில் வைத்துக்கொண்டு அவனோடு விளையாடினான், இரவு அவர்களுக்குள் நடந்தவைகள் இருவரையுமே முகத்துக்கு நேராக பேசவிடாமல் தடுத்து
பூரிக்கு மாவை தேய்த்துக்கொண்டே “ துரை அண்ணன் சொல்றதுதான் சரி, நீங்க போய் பேசினா அது உங்களுக்கு எதிராவே முடிஞ்சுடும், அதனால உங்களைப் பத்தி இன்னொருத்தர் சொன்னா அது சரியாக இருக்கும், நாமலும் எத்தனை நாளைக்குதான் ரமா அக்காவுக்கு தெரியாம மறைக்கிறது ” என்று மான்சி அவன் முகத்தைப் பார்க்காமலேயே பேச,,
துரையுடன் பேசியதை கேட்டிருக்கிறாள் என்று புரிந்துகொண்ட சத்யன் “ ஆமாம் எனக்கும் அவர் சொல்றதுதான் சரின்னு படுது” என்றான் ..
“ உங்கப்பா என்ன செய்றாரு?” என்று மான்சி மெதுவாக கேட்க
இந்த நேரத்துல அப்பாவைப் பத்தி ஏன் கேட்கறா? என்று சத்யன் அவளை ஆச்சரியமாக பார்த்து “ கார்ப்பரேஷன்ல வாட்டர் போர்டுல வேலை செய்றார்” என்றான்
சத்யன் வியப்புடன் அவரையேப் பார்த்தான், இதுபோன்ற நட்புகள் கிடைக்க என்ன தவம் சொய்தோமோ என்று எண்ணியவாறு வீட்டுக்குள் வந்தான், மான்சி எழுந்து படுக்கையை மடித்து வைத்துவிட்டு வீட்டை சுத்தம் செய்துகொண்டு இருந்தாள், சத்யனைப் பார்த்ததும் பாலை எடுத்து காபியை தயார் செய்தாள், காபியை டம்ளரில் ஊற்றி எடுத்துவந்து சத்யனிடம் கொடுத்தாள்..
காபியை வாங்கிக்கொண்டே “ எத்தனை மணிக்கு எழுந்த? குளிச்சிட்ட போலருக்கு?” என்றான் சத்யன்
குழந்தையின் துணிகளை மடித்து எடுத்து வைத்துக்கொண்டே “ நீங்க வெளிய போனதுக்கப்புறம் தூக்கம் வரலை, அப்படியே வீட்டு வேலை ஒன்னு ஒன்னா பார்த்துட்டு குளிச்சிட்டேன்” என்ற மான்சி விழித்துக் கொண்டு கைகால்களை ஆட்டியபடி படுத்திருந்த குழந்தையை எடுத்து மடியில் போட்டு முந்தானையால் மூடி பாலை கொடுத்தபடி “ குருமா பண்ணிட்டேன், பூரிக்கு மாவு ரெடி பண்ணி செய்துர்றேன். வெளிய போறதானா சாப்பிட்டு போங்க” என்று கூற..
“ ம்ம்” என்றவன் காபி குடித்துவிட்டு தனது உடைகளை எடுத்துக்கொண்டு குளியலறைக்கு போய்விட்டான்
சத்யன் குளித்து விட்டு வரும்போது மான்சி பூரி மாவை பிசைந்துகொண்டிருக்க சத்யன் தரையில் அமர்ந்து விழித்திருந்த கதிரை தூக்கி மடியில் வைத்துக்கொண்டு அவனோடு விளையாடினான், இரவு அவர்களுக்குள் நடந்தவைகள் இருவரையுமே முகத்துக்கு நேராக பேசவிடாமல் தடுத்து
பூரிக்கு மாவை தேய்த்துக்கொண்டே “ துரை அண்ணன் சொல்றதுதான் சரி, நீங்க போய் பேசினா அது உங்களுக்கு எதிராவே முடிஞ்சுடும், அதனால உங்களைப் பத்தி இன்னொருத்தர் சொன்னா அது சரியாக இருக்கும், நாமலும் எத்தனை நாளைக்குதான் ரமா அக்காவுக்கு தெரியாம மறைக்கிறது ” என்று மான்சி அவன் முகத்தைப் பார்க்காமலேயே பேச,,
துரையுடன் பேசியதை கேட்டிருக்கிறாள் என்று புரிந்துகொண்ட சத்யன் “ ஆமாம் எனக்கும் அவர் சொல்றதுதான் சரின்னு படுது” என்றான் ..
“ உங்கப்பா என்ன செய்றாரு?” என்று மான்சி மெதுவாக கேட்க
இந்த நேரத்துல அப்பாவைப் பத்தி ஏன் கேட்கறா? என்று சத்யன் அவளை ஆச்சரியமாக பார்த்து “ கார்ப்பரேஷன்ல வாட்டர் போர்டுல வேலை செய்றார்” என்றான்
மான்சி அவனை ஆச்சர்யமாக பார்த்து “ அவரும் கவர்மெண்ட் வேலைதான் செய்றாரா?” என்று கேட்டாள்
“ ஆமாம், நான் ப்ளஸ்டூ படிக்கிறவரைக்கும் எங்கப்பா நல்லாத்தான் இருந்தார், எப்பவாச்சும் தான் குடிப்பார், எங்க வீடு கட்டினதும்தான் ரெகுலரா குடிக்க ஆரம்பிச்சார், இப்ப ரொம்ப ஓவராயிடுச்சு” என்று சத்யன் தனது அப்பாவைப் பற்றி வருத்தத்துடன் கூறினான்
சற்றுநேரம் அமைதியாக இருந்த மான்சி “ இன்னிக்கு என்ன வேலையிருக்கு?” என்று கேட்க..
ம்ஹும் என்று பெருமூச்சு விட்ட சத்யன் “ அருணுக்கு இனிமேல் லீவுதான், போன் பண்ணி கொஞ்சம் பத்திரிக்கைகளை எடுத்துவரச் சொல்லி நானும் அவனும் பஸ்ல போய் தொலைவில் இருக்குறவங்களுக்கு முதல்ல வச்சிடலாம்னு இருக்கேன், இந்த வாரம் முழுக்க நைட் டியூட்டி கேட்டிருக்கேன், அதனால பகல்ல கல்யாண வேலையை ஈசியா பார்க்கலாம், எல்லாம் வாங்கியாச்சு இன்னும் பாகிக்கு நாலு பவுனுக்கு வளையல் வாங்கனும் அதான் பாக்கி, அதுக்கும் பணம் ரெடி பண்ணனும் ” என்றவன் தன் மடியை நனைத்து விட்டு கதிரை தூக்கி வேறு துணி மாற்றி படுக்கையில் கிடத்தி விட்டு பாத்ரூமுக்கு போய் கதிர் நனைத்த இடத்தை தண்ணீர் விட்டு அலசி பிழிந்துகொண்டு வந்தான்,
“ ஈரத்தை ஏன் உடுத்தியிருக்கீங்க வேற லுங்கி இருந்தா மாத்திக்கங்க” என்றபடி பூரியை எண்ணையில் போட்டாள்
“ இல்ல ஒரு லுங்கி தான் இருக்கு,, பரவாயில்லை சீக்கிரமா காஞ்சுடும், இன்னும் கொஞ்சநேரத்தில் பேன்ட் போட்டுகிட்டு வெளியதானே போகப்போறேன்” என்றவன் கதிரை தூக்கி மடியில் வைத்துக்கொண்டு தனது செல்போனை எடுத்து அருணுக்கு கால் செய்ய, ஒரே ரிங்கில் கட் செய்யப்பட்டது, ‘ ஏன் கட் செய்தான்? என்று சத்யன் குழம்பும் போதே அருணிடமிருந்து போன் வந்தது
சத்யன் ஆன் செய்தவுடனேயே “ ஸாரி அண்ணா அம்மா பக்கத்தில் இருந்தாங்க அதான் கட் பண்ணிட்டேன்,, சொல்லுண்ணா என்ன விஷயம்?” என்று கேட்க
“ இல்லடா நீ கொஞ்சம் பத்திரிகையை எடுத்துக்கிட்டு.... நீயே போய் பத்திரிகை வைக்கிறதா சொல்லி தொலைவில் இருக்கிற சொந்தக்காரங்க பெயர் அட்ரஸ் எல்லாம் அம்மா கிட்ட வாங்கிட்டு வா, நாம ரெண்டு பேரும் பஸ்ல போய் வச்சிட்டு வந்துரலாம், அப்புறமா உள்ளூர்ல வச்சுக்கலாம்” என்று சொல்ல..
“ சரிண்ணா, நான் எங்க வரனும்?” என்றான் அருண்
“ நீ கிளம்பியதும் எனக்கு கால் பண்ணு நான் பஸ் ஸ்டாண்ட்க்கு வந்துர்றேன்” என்று சத்யன் சொன்னதும், “ சரி அண்ணா” என்று சொல்லிவிட்டு கட் செய்தான்
மான்சி அமைதியாக ஏதோ சிந்தனையில் இருந்தாள், சத்யனுக்கு தட்டு வைத்து பூரியை பறிமாறிவிட்டு சிந்தனையுடனயே இருந்தாள், சத்யன் சாப்பிட்டு முடித்ததும் “ குழந்தையை குளிக்க வைக்கனும் வந்து தண்ணி ஊத்துங்க” என்று கூறிவிட்டு மகனுடன் பாத்ரூமுக்கு போனாள்
காலை நீட்டி மகனை காலில் கவிழ்த்து போட்டு முதுகில் கைவைக்க , சத்யன் வெந்நீரை எடுத்து அவள் கைமீது ஊற்றினான், மான்சி தொடைவரை தனது உடைகளை சுருட்டிவிட்டிருந்தாள், சந்தனத்தால் மொழுகியது போல அவள் கால்கள் பளபளவென்று இருக்க சத்யன் அதை ரசித்துக்கொண்டே குழந்தைக்கு தண்ணீர் ஊற்றினான்,
“ ஆமாம், நான் ப்ளஸ்டூ படிக்கிறவரைக்கும் எங்கப்பா நல்லாத்தான் இருந்தார், எப்பவாச்சும் தான் குடிப்பார், எங்க வீடு கட்டினதும்தான் ரெகுலரா குடிக்க ஆரம்பிச்சார், இப்ப ரொம்ப ஓவராயிடுச்சு” என்று சத்யன் தனது அப்பாவைப் பற்றி வருத்தத்துடன் கூறினான்
சற்றுநேரம் அமைதியாக இருந்த மான்சி “ இன்னிக்கு என்ன வேலையிருக்கு?” என்று கேட்க..
ம்ஹும் என்று பெருமூச்சு விட்ட சத்யன் “ அருணுக்கு இனிமேல் லீவுதான், போன் பண்ணி கொஞ்சம் பத்திரிக்கைகளை எடுத்துவரச் சொல்லி நானும் அவனும் பஸ்ல போய் தொலைவில் இருக்குறவங்களுக்கு முதல்ல வச்சிடலாம்னு இருக்கேன், இந்த வாரம் முழுக்க நைட் டியூட்டி கேட்டிருக்கேன், அதனால பகல்ல கல்யாண வேலையை ஈசியா பார்க்கலாம், எல்லாம் வாங்கியாச்சு இன்னும் பாகிக்கு நாலு பவுனுக்கு வளையல் வாங்கனும் அதான் பாக்கி, அதுக்கும் பணம் ரெடி பண்ணனும் ” என்றவன் தன் மடியை நனைத்து விட்டு கதிரை தூக்கி வேறு துணி மாற்றி படுக்கையில் கிடத்தி விட்டு பாத்ரூமுக்கு போய் கதிர் நனைத்த இடத்தை தண்ணீர் விட்டு அலசி பிழிந்துகொண்டு வந்தான்,
“ ஈரத்தை ஏன் உடுத்தியிருக்கீங்க வேற லுங்கி இருந்தா மாத்திக்கங்க” என்றபடி பூரியை எண்ணையில் போட்டாள்
“ இல்ல ஒரு லுங்கி தான் இருக்கு,, பரவாயில்லை சீக்கிரமா காஞ்சுடும், இன்னும் கொஞ்சநேரத்தில் பேன்ட் போட்டுகிட்டு வெளியதானே போகப்போறேன்” என்றவன் கதிரை தூக்கி மடியில் வைத்துக்கொண்டு தனது செல்போனை எடுத்து அருணுக்கு கால் செய்ய, ஒரே ரிங்கில் கட் செய்யப்பட்டது, ‘ ஏன் கட் செய்தான்? என்று சத்யன் குழம்பும் போதே அருணிடமிருந்து போன் வந்தது
சத்யன் ஆன் செய்தவுடனேயே “ ஸாரி அண்ணா அம்மா பக்கத்தில் இருந்தாங்க அதான் கட் பண்ணிட்டேன்,, சொல்லுண்ணா என்ன விஷயம்?” என்று கேட்க
“ இல்லடா நீ கொஞ்சம் பத்திரிகையை எடுத்துக்கிட்டு.... நீயே போய் பத்திரிகை வைக்கிறதா சொல்லி தொலைவில் இருக்கிற சொந்தக்காரங்க பெயர் அட்ரஸ் எல்லாம் அம்மா கிட்ட வாங்கிட்டு வா, நாம ரெண்டு பேரும் பஸ்ல போய் வச்சிட்டு வந்துரலாம், அப்புறமா உள்ளூர்ல வச்சுக்கலாம்” என்று சொல்ல..
“ சரிண்ணா, நான் எங்க வரனும்?” என்றான் அருண்
“ நீ கிளம்பியதும் எனக்கு கால் பண்ணு நான் பஸ் ஸ்டாண்ட்க்கு வந்துர்றேன்” என்று சத்யன் சொன்னதும், “ சரி அண்ணா” என்று சொல்லிவிட்டு கட் செய்தான்
மான்சி அமைதியாக ஏதோ சிந்தனையில் இருந்தாள், சத்யனுக்கு தட்டு வைத்து பூரியை பறிமாறிவிட்டு சிந்தனையுடனயே இருந்தாள், சத்யன் சாப்பிட்டு முடித்ததும் “ குழந்தையை குளிக்க வைக்கனும் வந்து தண்ணி ஊத்துங்க” என்று கூறிவிட்டு மகனுடன் பாத்ரூமுக்கு போனாள்
காலை நீட்டி மகனை காலில் கவிழ்த்து போட்டு முதுகில் கைவைக்க , சத்யன் வெந்நீரை எடுத்து அவள் கைமீது ஊற்றினான், மான்சி தொடைவரை தனது உடைகளை சுருட்டிவிட்டிருந்தாள், சந்தனத்தால் மொழுகியது போல அவள் கால்கள் பளபளவென்று இருக்க சத்யன் அதை ரசித்துக்கொண்டே குழந்தைக்கு தண்ணீர் ஊற்றினான்,
இருவரும் குழந்தையை குளிக்க வைத்து எடுத்துக்கொண்டு வந்தபோது, அருண் கால் செய்ய, சத்யன் பேசிவிட்டு “ மான்சி அருண் கிளம்பிட்டான், நானும் கிளம்புறேன், நிறைய ஊருக்குப் போய் பத்திரிக்கை வைக்கனும் ... நைட்டுதான் வருவேன், வந்ததும் சாப்பிட்டு டியூட்டிக்குப் போகனும், அதனால சாப்பாடு ரெடி பண்ணி வை” என்றவன் உடனே பேன்ட்டை மாட்டிக்கொண்டு கிளம்பினான்
கதவு வரை போனவன் மறுபடியும் ஓடிவந்து ... குழந்தைக்கு பவுடர் போட்டுக் கொண்டிருந்த மான்சியின் முகத்தைப் பற்றித் திருப்பி கன்னத்தில் அழுத்தமாக ஒரு முத்தத்தை பதித்துவிட்டு விலக நினைத்தவனின் சட்டையின் காலரை கொத்தாகப் பற்றி தன்னருகே இழுத்த மான்சி அவன் உதட்டை கவ்வி உள்ளே இழுத்து உறிஞ்சி ஒரு அழகான முத்தத்தை வழங்கி முத்தமிட்ட அதே வேகத்தில் அவனை விலக்கி “ ம்ம் கிளம்புங்க” என்றாள்
அவள் தனது உதட்டை கவ்வியதுமே அவள் முன் மண்டியிட்ட சத்யன், எழுந்திருக்க முடியாமல் கண்களில் காதலுடன் அவளை ஆச்சரியமாக பார்க்க , “ அது மட்டும் தான வேனாம்னு சொன்னேன், அதுக்கென்னவோ புதுசா பார்க்குற விருந்தாளிக்கிட்ட பேசுற மாதிரி பேசுறீங்க, நார்மலா இருங்க, மனசு தோனுறதை பேசுங்க” என்று மான்சி கூற...
சத்யன் அவள் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி தன்னருகே இழுத்தான், அவன் நெஞ்சில் கைவைத்து தள்ளிய மான்சி “ இன்னிக்கு தீர்ந்து போகுமா என்ன? போங்க போங்க போய் வேலையை முடிச்சிட்டு வாங்க, என் உதடுகள் இங்கதான் இருக்கும்,, அருண் கால் பண்ணி ரொம்ப நேரமாச்சு” என்று கூற.. சத்யன் சிறு சிரிப்புடன் அவளிடமிருந்து விலகி எழுந்து வெளியே போனான்
அவன் போன சிறிதுநேரத்தில் மாடிக்கு வந்த ரமா மான்சியிடம் எதுவும் பேசாமல் முறைத்தவாறு சுவற்றில் சாய்ந்து நிற்க்க, அவள் முகத்தைப் பார்த்ததுமே துரை எல்லாவற்றையும் சொல்லிவிட்டார் என்று மான்சிக்கு புரிந்துபோனது, கண்களில் தேங்கிய நீருடன் மன்னிப்புக் கேட்கும் பார்வையில் ரமாவை மான்சி பார்க்க..
சிறிதுநேரம் முறைத்துக்கொண்டு இருந்த ரமா கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முகம் கனிந்து கண்கள் குளமாக “ ஏன்டி எல்லாரும் சேர்ந்து என்னைய முட்டாளாக்கிட்டீங்களே?” என்று வருத்தமாக கேட்க..
கையில் இருந்த குழந்தையை தரையில் விட்டுவிட்டு சட்டென்று ரமாவின் அருகே வந்து கைகளைப் பற்றிக்கொண்டு “ அக்கா உங்களை முட்டாளாக்க ஒருநாளும் நாங்க நினைக்கலை, உங்களுக்கு நாங்க கொடுத்த மரியாதை அக்கா இது, உண்மை தெரிஞ்சா நீங்க என்னை ஏத்துக்க மாட்டீங்க என்ற பயம்தான் எங்களை சொல்லவிடாம தடுத்தது” என்று மான்சி கலக்கத்தோடு கூறினாள்
“ ஏன் மான்சி உன்னைப் பத்தி அத்தனையும் தெரிஞ்ச பிறகு இறங்காமா இருக்க நான் என்ன அவ்வளவு கல் நெஞ்சுக்காரியா? எனக்கும் ரெண்டு தங்கச்சி இருக்காளுக, எனக்கும் ஒரு மக இருக்கா? அதோட நீ ஒன்னு கைதியோட பொண்டாட்டியா என் வீட்டுக்குள்ள வரலையே,, சத்யனோட காதலியாத்தானே என் வீட்டுக்குள்ள வந்த ” என்றவள் உணர்ச்சி வசப்பட்டு உடைந்து மான்சியின் கையைப் பற்றிக்கொண்டு கண்ணீர் விட்டாள்
கதவு வரை போனவன் மறுபடியும் ஓடிவந்து ... குழந்தைக்கு பவுடர் போட்டுக் கொண்டிருந்த மான்சியின் முகத்தைப் பற்றித் திருப்பி கன்னத்தில் அழுத்தமாக ஒரு முத்தத்தை பதித்துவிட்டு விலக நினைத்தவனின் சட்டையின் காலரை கொத்தாகப் பற்றி தன்னருகே இழுத்த மான்சி அவன் உதட்டை கவ்வி உள்ளே இழுத்து உறிஞ்சி ஒரு அழகான முத்தத்தை வழங்கி முத்தமிட்ட அதே வேகத்தில் அவனை விலக்கி “ ம்ம் கிளம்புங்க” என்றாள்
அவள் தனது உதட்டை கவ்வியதுமே அவள் முன் மண்டியிட்ட சத்யன், எழுந்திருக்க முடியாமல் கண்களில் காதலுடன் அவளை ஆச்சரியமாக பார்க்க , “ அது மட்டும் தான வேனாம்னு சொன்னேன், அதுக்கென்னவோ புதுசா பார்க்குற விருந்தாளிக்கிட்ட பேசுற மாதிரி பேசுறீங்க, நார்மலா இருங்க, மனசு தோனுறதை பேசுங்க” என்று மான்சி கூற...
சத்யன் அவள் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி தன்னருகே இழுத்தான், அவன் நெஞ்சில் கைவைத்து தள்ளிய மான்சி “ இன்னிக்கு தீர்ந்து போகுமா என்ன? போங்க போங்க போய் வேலையை முடிச்சிட்டு வாங்க, என் உதடுகள் இங்கதான் இருக்கும்,, அருண் கால் பண்ணி ரொம்ப நேரமாச்சு” என்று கூற.. சத்யன் சிறு சிரிப்புடன் அவளிடமிருந்து விலகி எழுந்து வெளியே போனான்
அவன் போன சிறிதுநேரத்தில் மாடிக்கு வந்த ரமா மான்சியிடம் எதுவும் பேசாமல் முறைத்தவாறு சுவற்றில் சாய்ந்து நிற்க்க, அவள் முகத்தைப் பார்த்ததுமே துரை எல்லாவற்றையும் சொல்லிவிட்டார் என்று மான்சிக்கு புரிந்துபோனது, கண்களில் தேங்கிய நீருடன் மன்னிப்புக் கேட்கும் பார்வையில் ரமாவை மான்சி பார்க்க..
சிறிதுநேரம் முறைத்துக்கொண்டு இருந்த ரமா கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முகம் கனிந்து கண்கள் குளமாக “ ஏன்டி எல்லாரும் சேர்ந்து என்னைய முட்டாளாக்கிட்டீங்களே?” என்று வருத்தமாக கேட்க..
கையில் இருந்த குழந்தையை தரையில் விட்டுவிட்டு சட்டென்று ரமாவின் அருகே வந்து கைகளைப் பற்றிக்கொண்டு “ அக்கா உங்களை முட்டாளாக்க ஒருநாளும் நாங்க நினைக்கலை, உங்களுக்கு நாங்க கொடுத்த மரியாதை அக்கா இது, உண்மை தெரிஞ்சா நீங்க என்னை ஏத்துக்க மாட்டீங்க என்ற பயம்தான் எங்களை சொல்லவிடாம தடுத்தது” என்று மான்சி கலக்கத்தோடு கூறினாள்
“ ஏன் மான்சி உன்னைப் பத்தி அத்தனையும் தெரிஞ்ச பிறகு இறங்காமா இருக்க நான் என்ன அவ்வளவு கல் நெஞ்சுக்காரியா? எனக்கும் ரெண்டு தங்கச்சி இருக்காளுக, எனக்கும் ஒரு மக இருக்கா? அதோட நீ ஒன்னு கைதியோட பொண்டாட்டியா என் வீட்டுக்குள்ள வரலையே,, சத்யனோட காதலியாத்தானே என் வீட்டுக்குள்ள வந்த ” என்றவள் உணர்ச்சி வசப்பட்டு உடைந்து மான்சியின் கையைப் பற்றிக்கொண்டு கண்ணீர் விட்டாள்
No comments:
Post a Comment