அன்று தொடங்கியது ஒரு தொழிலதிபராக எனது தனிப் பயணம். அன்றில் இருந்து எங்கள் இருவரின் அன்னியோன்னியம் இன்னும் ஒரு பரிமாணத்தை அடைந்தது.
அந்த ரிஸார்ட்டில் இருந்து வீடு திரும்பிய அடுத்த தினம் ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷனில் பெரும் பங்குதாரர்களான முதலீட்டு நிருவனங்களின் பிரதிநிதிகளுடன் பேச்சு வார்த்தை நடத்தினேன்.
என்னை வேலை நீக்கம் செய்ததில் இருந்து அவர்கள் அனைவரும் பெரும் பதட்டத்தில் இருந்தனர். நஷ்டத்தில் இருந்த ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன் எனது விரிவாக்கப் பணிகள் மூலம்தான் இன்று இந்த நிலமைக்கு வந்து இருக்கிறது என்பதை அவர்கள் நன்கு அறிந்து இருந்தனர். நான் இல்லாவிட்டால் மெக்ஸிகாலி, மலேஷியா மற்றும் ஓசூர் தொழிற்சாலைகளை சரிவர நடத்த முடியாது என்பதையும் அவர்கள் நன்கு அறிந்து இருந்தனர். அவர்களுக்கும் அந்த மூன்று உப-நிருவனங்களிலும் பெரும்பான்மை பங்கு இருந்தது.
அந்த மூன்று நிருவனங்களையும் சேர்த்து ஒரு தனி நிருவனமாக்க அவர்களின் உதவியை நாடினேன். ப்ராடி அமெரிக்காவிலும் நான் பெங்களூரிலும் இருந்தபடி அந்த மூன்று தொழிற்சாலைகளை நிர்வாகிக்க முடியும் என்பதை அவர்களுக்கு எடுத்துரைத்தேன்.
எதிர்ப்புத் தெரிவித்தாலும் எரிக்கும் மற்ற முக்கிய பங்குதாரரும் வேறு வழியின்றி ஒப்புதல் அளித்தனர். அடுத்த மூன்று மாதங்களில் எங்கள் தொழில் நிருவனம் தனியாக இயங்கத் தோட்ங்கியது.
அப்போது அதன் ஒரே வாடிக்கையாளர் ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன். ஆக, நாங்கள் தயாரித்துக் கொடுத்தால்தான் ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன் விற்பனை செய்யமுடியும்; அதே போல் ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன் ஆர்டர் கொடுத்து அதற்கு பணமும் கொடுத்தால்தான் எங்கள் நிருவனம் இயங்கும் என்ற நிலை. இந்த நிலையை மாற்ற முதலில் முடிவெடுத்தேன்.
புதிய வாடிக்கையாளர்களைப் பிடிக்க எங்களுக்கு என்று ஒரு தனி மார்கெடிங்க் பிரிவை உருவாக்கினோம். முன்பு எரிக் ஸ்ப்ரிங்கர் மார்கெடிங்க் பிரிவின் தலைமை வகித்து இருந்தாலும் அவனுக்கு அடுத்து இருந்த ஜெராட் மார்டின்தான் அந்தப் பிரிவின் வெற்றிகளுக்கு முக்கியக் காரணம். எனது அழைப்புக்காக அவர் காத்து இருந்தார். எட்வர்ட் ப்ராடிக்கு அடுத்த பதவியை அவருக்குக் கொடுக்க முடிவெடுத்தோம். அவருக்கும் நிருவனத்தில் பங்கு கொடுத்தோம். அவர் எங்கள் நிருவனத்தின் மார்கெடிங்க் பிரிவின் தலைமைப் பதவியேற்றார்.
அதுவரை அமெரிக்கக் கடற்படை ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷனுக்கு ஒரு பெரிய வாடிக்கையாளர். சான் டியேகோவில் இருந்த அதன் தலைமையகத்தில் சாம் ஸ்ப்ரிங்கருக்கு நெருங்கிய நண்பர்கள் பலர் இருந்ததும் அதற்கு ஒரு முக்கியக் காரணம். உற்பத்தி நிருவனங்களை தனியாகப் பிரித்ததனால் அமெரிக்கக் கடற்படையின் ஆர்டர்கள் பாதிக்கக் கூடும் என்பது எங்கள் யூகம். ஜெராட் மார்டின் ஜப்பான், க்ரீஸ் மற்றும் நார்வே நாடுகளில் இருக்கும் கப்பல் தயாரிக்கும் நிருவனங்களை அணுகி ஆர்டர்களை வாங்கிக் குவித்தார். எங்கள் தொழிற்சாலைகள் பலவிதமான பொறிகளுக்கும் தேவையான உதிரிப் பாகங்களை (உப-பொறிகள் என்றும் சொல்லலாம்) தயாரிக்கக் கூடியவையாக இருந்தாலும் ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனம் அதுவரை கப்பல்களுக்குத் தேவையானவற்றை மட்டுமே தயாரித்து விற்று வந்தது. இந்த நிலையையும் மாற்ற பல ஆடோமொபைல் (கார், லாரி, பஸ் இத்யாதி) தயாரிக்கும் நிருவனங்களையும் அணுகி அவர்களுக்கு வேண்டிய பல உப-பொறிகளை செய்ய சில சாம்பிள் ஆர்டகளைப் பெற்றோம்.
1987இன் முடிவில் எங்களது நிருவனத்திடம் இருந்த உற்பத்திக்கான ஆர்டகளில் சரி பாதி மட்டுமே ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷனில் இருந்து வந்து இருந்தது. நாங்கள் எதிர்பார்த்தபடி அமெரிக்கக் கடற்படையிடம் இருந்து அடுத்த வருடத்திற்கான ஆர்டர்கள் எதுவும் வரவில்லை.
1988இல் ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனத்தின் விற்பனை முன்பு இருந்த அளவில் பாதியாக சுருங்கியது. பலர் வேலையை விட்டு அகற்றப் பட்டனர். ப்ராடி, மார்டின் இருவரும் சிறிது எதிர்த்தாலும் மைதிலிக்குக் கொடுத்த வாக்கைக் காப்பாற்ற நான் அகற்றப்பட்ட ஒவ்வொருவருக்கும் எங்கள் நிருவனத்தில் வேலை கொடுத்தேன். ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனம் இன்னமும் பெரும்பான்மையான உற்பத்திக்கு எங்கள் நிருவனத்தையே நம்பி இருந்தது. இருப்பினும் நாங்கள் உற்பத்தி செய்ய மறுக்கக் கூடும் என்று எரிக் எதிர்பார்க்க வில்லை. எரிக்கைப் பழிவாங்க நான் அந்த வருடத்தின் இறுதிவரை காத்து இருக்க வேண்டியதாக இருந்தது.
1989இன் தொடக்கத்தில் என் கணைகளைத் தொடுக்கத் தொடங்கினேன். ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனம் வாடிக்கையாளர்களிடம் வருடம் முழுவதும் சப்ளை செய்ய ஆர்டர் பெற்று இருந்தாலும், அது எங்கள் நிருவனத்துக்கு மூன்று மாதங்களுக்கு ஒரு ஆர்டர் கொடுத்து வந்தது. இந்த நடைமுறை, எப்போது வேண்டுமானாலும் அந்த உப-நிருவனங்களை மூடுவதற்கு எந்த விதமான தடங்கலும் இருக்கக் கூடாது என்ற காரணத்தால் சாம் ஸ்ப்ரிங்கர் இருந்தபோது ப்ராடி அமுல் படுத்தியது. அதுவே இப்போது எங்களுக்குச் சாதகமாக அமைந்தது. வருடத்தின் முதல் மூன்று மாதங்களுக்கான ஆர்டர்களை ஏற்றுக் கொண்டு தயாரித்துக் கொடுத்த பிறகு, அதே விலைக்கு உற்பத்தி செய்து கொடுக்க இயலாது என்று காரணம் கூறி அடுத்த மூன்று மாதங்களுக்கான ஆர்டர்களை ஏற்க மறுத்தோம். ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனம் வருடத்தில் இடையில் வாடிக்கையாளர்களிடம் அதிக விலை கேட்க முடியாது. ஆனால் எங்களுக்கு அதிக விலை கொடுக்க வேண்டிய நிலை உருவானது. அந்த வருடத்தின் இறுதியில் ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவன பெரும் நஷ்டத்துக்கு உள்ளானது. அந்த வருடத்தின் முடிவில் எரிக் நிர்வாகப் பொருப்பில் இருந்து நீக்கப் பட்டான். ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன் எங்கள் நிருவனத்துடன் இணைக்கப் பட்டது.
1990இன் மே மாத இறுதியில் சான் டியேகோவில் இருந்து பெங்களூருக்கு குடிபெயர்ந்தோம்.
அடுத்த பதினைந்து ஆண்டுகளும் கண்மூடித் திறக்குமுன் பறந்தன.
அந்த ரிஸார்ட்டில் இருந்து வீடு திரும்பிய அடுத்த தினம் ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷனில் பெரும் பங்குதாரர்களான முதலீட்டு நிருவனங்களின் பிரதிநிதிகளுடன் பேச்சு வார்த்தை நடத்தினேன்.
என்னை வேலை நீக்கம் செய்ததில் இருந்து அவர்கள் அனைவரும் பெரும் பதட்டத்தில் இருந்தனர். நஷ்டத்தில் இருந்த ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன் எனது விரிவாக்கப் பணிகள் மூலம்தான் இன்று இந்த நிலமைக்கு வந்து இருக்கிறது என்பதை அவர்கள் நன்கு அறிந்து இருந்தனர். நான் இல்லாவிட்டால் மெக்ஸிகாலி, மலேஷியா மற்றும் ஓசூர் தொழிற்சாலைகளை சரிவர நடத்த முடியாது என்பதையும் அவர்கள் நன்கு அறிந்து இருந்தனர். அவர்களுக்கும் அந்த மூன்று உப-நிருவனங்களிலும் பெரும்பான்மை பங்கு இருந்தது.
அந்த மூன்று நிருவனங்களையும் சேர்த்து ஒரு தனி நிருவனமாக்க அவர்களின் உதவியை நாடினேன். ப்ராடி அமெரிக்காவிலும் நான் பெங்களூரிலும் இருந்தபடி அந்த மூன்று தொழிற்சாலைகளை நிர்வாகிக்க முடியும் என்பதை அவர்களுக்கு எடுத்துரைத்தேன்.
எதிர்ப்புத் தெரிவித்தாலும் எரிக்கும் மற்ற முக்கிய பங்குதாரரும் வேறு வழியின்றி ஒப்புதல் அளித்தனர். அடுத்த மூன்று மாதங்களில் எங்கள் தொழில் நிருவனம் தனியாக இயங்கத் தோட்ங்கியது.
அப்போது அதன் ஒரே வாடிக்கையாளர் ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன். ஆக, நாங்கள் தயாரித்துக் கொடுத்தால்தான் ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன் விற்பனை செய்யமுடியும்; அதே போல் ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன் ஆர்டர் கொடுத்து அதற்கு பணமும் கொடுத்தால்தான் எங்கள் நிருவனம் இயங்கும் என்ற நிலை. இந்த நிலையை மாற்ற முதலில் முடிவெடுத்தேன்.
புதிய வாடிக்கையாளர்களைப் பிடிக்க எங்களுக்கு என்று ஒரு தனி மார்கெடிங்க் பிரிவை உருவாக்கினோம். முன்பு எரிக் ஸ்ப்ரிங்கர் மார்கெடிங்க் பிரிவின் தலைமை வகித்து இருந்தாலும் அவனுக்கு அடுத்து இருந்த ஜெராட் மார்டின்தான் அந்தப் பிரிவின் வெற்றிகளுக்கு முக்கியக் காரணம். எனது அழைப்புக்காக அவர் காத்து இருந்தார். எட்வர்ட் ப்ராடிக்கு அடுத்த பதவியை அவருக்குக் கொடுக்க முடிவெடுத்தோம். அவருக்கும் நிருவனத்தில் பங்கு கொடுத்தோம். அவர் எங்கள் நிருவனத்தின் மார்கெடிங்க் பிரிவின் தலைமைப் பதவியேற்றார்.
அதுவரை அமெரிக்கக் கடற்படை ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷனுக்கு ஒரு பெரிய வாடிக்கையாளர். சான் டியேகோவில் இருந்த அதன் தலைமையகத்தில் சாம் ஸ்ப்ரிங்கருக்கு நெருங்கிய நண்பர்கள் பலர் இருந்ததும் அதற்கு ஒரு முக்கியக் காரணம். உற்பத்தி நிருவனங்களை தனியாகப் பிரித்ததனால் அமெரிக்கக் கடற்படையின் ஆர்டர்கள் பாதிக்கக் கூடும் என்பது எங்கள் யூகம். ஜெராட் மார்டின் ஜப்பான், க்ரீஸ் மற்றும் நார்வே நாடுகளில் இருக்கும் கப்பல் தயாரிக்கும் நிருவனங்களை அணுகி ஆர்டர்களை வாங்கிக் குவித்தார். எங்கள் தொழிற்சாலைகள் பலவிதமான பொறிகளுக்கும் தேவையான உதிரிப் பாகங்களை (உப-பொறிகள் என்றும் சொல்லலாம்) தயாரிக்கக் கூடியவையாக இருந்தாலும் ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனம் அதுவரை கப்பல்களுக்குத் தேவையானவற்றை மட்டுமே தயாரித்து விற்று வந்தது. இந்த நிலையையும் மாற்ற பல ஆடோமொபைல் (கார், லாரி, பஸ் இத்யாதி) தயாரிக்கும் நிருவனங்களையும் அணுகி அவர்களுக்கு வேண்டிய பல உப-பொறிகளை செய்ய சில சாம்பிள் ஆர்டகளைப் பெற்றோம்.
1987இன் முடிவில் எங்களது நிருவனத்திடம் இருந்த உற்பத்திக்கான ஆர்டகளில் சரி பாதி மட்டுமே ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷனில் இருந்து வந்து இருந்தது. நாங்கள் எதிர்பார்த்தபடி அமெரிக்கக் கடற்படையிடம் இருந்து அடுத்த வருடத்திற்கான ஆர்டர்கள் எதுவும் வரவில்லை.
1988இல் ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனத்தின் விற்பனை முன்பு இருந்த அளவில் பாதியாக சுருங்கியது. பலர் வேலையை விட்டு அகற்றப் பட்டனர். ப்ராடி, மார்டின் இருவரும் சிறிது எதிர்த்தாலும் மைதிலிக்குக் கொடுத்த வாக்கைக் காப்பாற்ற நான் அகற்றப்பட்ட ஒவ்வொருவருக்கும் எங்கள் நிருவனத்தில் வேலை கொடுத்தேன். ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனம் இன்னமும் பெரும்பான்மையான உற்பத்திக்கு எங்கள் நிருவனத்தையே நம்பி இருந்தது. இருப்பினும் நாங்கள் உற்பத்தி செய்ய மறுக்கக் கூடும் என்று எரிக் எதிர்பார்க்க வில்லை. எரிக்கைப் பழிவாங்க நான் அந்த வருடத்தின் இறுதிவரை காத்து இருக்க வேண்டியதாக இருந்தது.
1989இன் தொடக்கத்தில் என் கணைகளைத் தொடுக்கத் தொடங்கினேன். ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனம் வாடிக்கையாளர்களிடம் வருடம் முழுவதும் சப்ளை செய்ய ஆர்டர் பெற்று இருந்தாலும், அது எங்கள் நிருவனத்துக்கு மூன்று மாதங்களுக்கு ஒரு ஆர்டர் கொடுத்து வந்தது. இந்த நடைமுறை, எப்போது வேண்டுமானாலும் அந்த உப-நிருவனங்களை மூடுவதற்கு எந்த விதமான தடங்கலும் இருக்கக் கூடாது என்ற காரணத்தால் சாம் ஸ்ப்ரிங்கர் இருந்தபோது ப்ராடி அமுல் படுத்தியது. அதுவே இப்போது எங்களுக்குச் சாதகமாக அமைந்தது. வருடத்தின் முதல் மூன்று மாதங்களுக்கான ஆர்டர்களை ஏற்றுக் கொண்டு தயாரித்துக் கொடுத்த பிறகு, அதே விலைக்கு உற்பத்தி செய்து கொடுக்க இயலாது என்று காரணம் கூறி அடுத்த மூன்று மாதங்களுக்கான ஆர்டர்களை ஏற்க மறுத்தோம். ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவனம் வருடத்தில் இடையில் வாடிக்கையாளர்களிடம் அதிக விலை கேட்க முடியாது. ஆனால் எங்களுக்கு அதிக விலை கொடுக்க வேண்டிய நிலை உருவானது. அந்த வருடத்தின் இறுதியில் ஸ்ப்ரிங்கர் நிருவன பெரும் நஷ்டத்துக்கு உள்ளானது. அந்த வருடத்தின் முடிவில் எரிக் நிர்வாகப் பொருப்பில் இருந்து நீக்கப் பட்டான். ஸ்ப்ரிங்கர் கார்பரேஷன் எங்கள் நிருவனத்துடன் இணைக்கப் பட்டது.
1990இன் மே மாத இறுதியில் சான் டியேகோவில் இருந்து பெங்களூருக்கு குடிபெயர்ந்தோம்.
அடுத்த பதினைந்து ஆண்டுகளும் கண்மூடித் திறக்குமுன் பறந்தன.
2005இன் தொடக்கத்தில் தொடங்கி மைதிலியின் மாத விடாய் மெதுவாக நின்றது. முதலில் சில மாதங்கள் மெனோபாஸின் விளைவுகள் அவள் உடலைத் தாக்கின. அவள் தன் உடல் நலனை விட எனது தேவைக்கு ஈடு கொடுக்க தன்னை மிக கவனமாகப் பராமரித்துக் கொண்டாள். இருப்பினும் அவள் உடலில் நேர்ந்த சில மாற்றங்களால் அவள் அவதிப் படுவதை நான் உணர்ந்தேன். அவளது உடல் மாற்றங்களை உணர்ந்து அவளுடன் சேக்கையைத் தவிர்த்து இருந்தேன். அச்சமயத்தில் தொடர்ச்சியாக ஓரு மாதத்திற்கும் மேலான வெளிநாட்டுப் பயணத்தை நான் மேற்கொள்ள வேண்டி இருந்தது. நான் புறப்படுவதற்கு முந்தைய இரவு மைதிலி என்னருக்கில் நெருங்கிப் படுத்தவாறு என் மார்பில் தலை வைத்த படி, "சாரிப்பா. நீங்க திரும்பி வரும்போது எல்லாம் சரியாயிடும். அதுவரைக்கும் பொறுத்துக்குங்க ப்ளீஸ்"
நான், "என்ன நீ? நான் என்னமோ எனக்கு வேணும்ன்னு உன்னைத் தொந்தரவு செஞ்ச மாதிரி பேசறே?"
மைதிலி, "இல்லை .. இந்த மூணு நாலு மாசமா .. " என்று இழுத்தாள்.
நான், "தெரியுண்டா. நீ எதுவும் சொல்ல வேண்டாம்"
மைதிலி தன் கைகளை என் கால்களுக்கு இடையே கொண்டு சென்றபடி, "அதுவரைக்கும் இது சும்மா இருக்கணும்"
நான், "நிச்சயம் சும்மா இருக்கும். கவலைப் படாதே"
மைதிலி, "வெளியூர்ல எதுவும் செய்ய மாட்டீங்களே?"
எரிச்சலடைந்த நான், "இப்ப எதுக்கு உனக்கு புதுசா இந்த சந்தேகம் வந்து இருக்கு?"
கண் கலங்கிய மைதிலி, "இந்த சமயத்திலும் நீங்க எனக்கு மட்டும்தான். நியாபகம் வெச்சுக்குங்க"
அவளை என் மார்போடு இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டேன்.
திரும்பி வந்த அடுத்த இரவு பழைய மைதிலியாக என்னுடன் உற்சாகத்துடன் உறவாடினாள்.
அவள் மேல் படர்ந்து அவளுக்குள் ஐக்கியமான எனக்கு இரு ஆச்சர்யங்கள். முதலில் எப்போதும் இல்லாத வழுவழுப்பு
நான், "ஏய், என்னது இது? மேடத்துக்கு எக்கச் சக்க மூடா? இந்த மாதிரி ஈரமா இருந்து நான் பார்த்ததே இல்லையே?"
சிணுங்கிய மைதிலி, "மூடுதான். ஒரு வேளை ஈரமாகாட்டி என்ன செய்யறதுன்னு ..."
நான், "என்ன செஞ்சே?"
மைதிலி, "கொஞ்சூண்டு ... "
நான், "கொஞ்சூண்டு?"
மைதிலி, "K-Y ஜெல் போட்டேன். அப்பறம் எனக்கும் நல்லா ஈரமாயிடுச்சு. அதான்"
நான், "கிறுக்கு .. " என்றபடி மேலும் அவளுக்குள் புக எப்போதும் இல்லாத ஒரு இறுக்கத்தை உணர்ந்தேன்
மைதிலி, "ஏய், வேற என்ன செஞ்சே சொல்லு?"
மைதிலி, "இப்ப என்ன ஆராய்ச்சி? எனக்கு ரொம்ப மூடா இருக்கு" என்றவாறு மேலும் சிணுங்கினாள்.
ஒரு இளம்பெண்ணுடன் இணைவதைப் போல உணர்ந்தேன். இன்பத்தின் எல்லைக்குச் சென்றேன். உக்கிரமான சேர்க்கைக்குப் பிறகு அவளை அணைத்துப் படுத்து இருந்த போது அவள், "எப்படி இருந்தது?"
நான், "நான் அப்படியே சொக்கிப் போயிட்டேன். நல்லா டைட்டா இருந்துச்சு. எப்படிடா?"
மைதிலி, "நம்ம சான் டியேகோ கைனிக் கிட்ட பேசினேன். கெகல் எக்ஸர்சைஸ்ன்னு ஒரு எக்ஸர்சைஸ். அதைப் பத்தி ஃபாக்ஸ் பண்ணினாங்க. அதை டெய்லி செஞ்சேன். அதான் அப்படி ஆயிருக்கு"
நான், "எதுக்கு அந்த எக்ஸர்சைஸ்?"
மைதிலி, "அதுக்குள்ளே இருக்கற மஸ்ஸில்ஸை ஸ்ட்ராங்க் ஆக்கறதுக்கு"
நான், "எதுக்குள்ளே?"
மைதிலி, "அய்யாவுக்கு அதுங்கறது கூட மறந்து போச்சு"
நான், "ஓ, அதுக்குக் கூட எக்ஸர்சைஸ் இருக்கா? ஏய், அப்படின்னா எனக்கும் அந்த மாதிரி இருக்குமே?"
மைதிலி, "ஏன்? என் இடுப்பை ஒடிக்க ஆசையா? இப்பவே இந்த ஆட்டம் போடுது. எக்ஸர்சைஸ் எல்லாம் பண்ணினா அப்பறம் தினம் தினம் சில்லி மூன்தான்"
நான், "என்ன நீ? நான் என்னமோ எனக்கு வேணும்ன்னு உன்னைத் தொந்தரவு செஞ்ச மாதிரி பேசறே?"
மைதிலி, "இல்லை .. இந்த மூணு நாலு மாசமா .. " என்று இழுத்தாள்.
நான், "தெரியுண்டா. நீ எதுவும் சொல்ல வேண்டாம்"
மைதிலி தன் கைகளை என் கால்களுக்கு இடையே கொண்டு சென்றபடி, "அதுவரைக்கும் இது சும்மா இருக்கணும்"
நான், "நிச்சயம் சும்மா இருக்கும். கவலைப் படாதே"
மைதிலி, "வெளியூர்ல எதுவும் செய்ய மாட்டீங்களே?"
எரிச்சலடைந்த நான், "இப்ப எதுக்கு உனக்கு புதுசா இந்த சந்தேகம் வந்து இருக்கு?"
கண் கலங்கிய மைதிலி, "இந்த சமயத்திலும் நீங்க எனக்கு மட்டும்தான். நியாபகம் வெச்சுக்குங்க"
அவளை என் மார்போடு இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டேன்.
திரும்பி வந்த அடுத்த இரவு பழைய மைதிலியாக என்னுடன் உற்சாகத்துடன் உறவாடினாள்.
அவள் மேல் படர்ந்து அவளுக்குள் ஐக்கியமான எனக்கு இரு ஆச்சர்யங்கள். முதலில் எப்போதும் இல்லாத வழுவழுப்பு
நான், "ஏய், என்னது இது? மேடத்துக்கு எக்கச் சக்க மூடா? இந்த மாதிரி ஈரமா இருந்து நான் பார்த்ததே இல்லையே?"
சிணுங்கிய மைதிலி, "மூடுதான். ஒரு வேளை ஈரமாகாட்டி என்ன செய்யறதுன்னு ..."
நான், "என்ன செஞ்சே?"
மைதிலி, "கொஞ்சூண்டு ... "
நான், "கொஞ்சூண்டு?"
மைதிலி, "K-Y ஜெல் போட்டேன். அப்பறம் எனக்கும் நல்லா ஈரமாயிடுச்சு. அதான்"
நான், "கிறுக்கு .. " என்றபடி மேலும் அவளுக்குள் புக எப்போதும் இல்லாத ஒரு இறுக்கத்தை உணர்ந்தேன்
மைதிலி, "ஏய், வேற என்ன செஞ்சே சொல்லு?"
மைதிலி, "இப்ப என்ன ஆராய்ச்சி? எனக்கு ரொம்ப மூடா இருக்கு" என்றவாறு மேலும் சிணுங்கினாள்.
ஒரு இளம்பெண்ணுடன் இணைவதைப் போல உணர்ந்தேன். இன்பத்தின் எல்லைக்குச் சென்றேன். உக்கிரமான சேர்க்கைக்குப் பிறகு அவளை அணைத்துப் படுத்து இருந்த போது அவள், "எப்படி இருந்தது?"
நான், "நான் அப்படியே சொக்கிப் போயிட்டேன். நல்லா டைட்டா இருந்துச்சு. எப்படிடா?"
மைதிலி, "நம்ம சான் டியேகோ கைனிக் கிட்ட பேசினேன். கெகல் எக்ஸர்சைஸ்ன்னு ஒரு எக்ஸர்சைஸ். அதைப் பத்தி ஃபாக்ஸ் பண்ணினாங்க. அதை டெய்லி செஞ்சேன். அதான் அப்படி ஆயிருக்கு"
நான், "எதுக்கு அந்த எக்ஸர்சைஸ்?"
மைதிலி, "அதுக்குள்ளே இருக்கற மஸ்ஸில்ஸை ஸ்ட்ராங்க் ஆக்கறதுக்கு"
நான், "எதுக்குள்ளே?"
மைதிலி, "அய்யாவுக்கு அதுங்கறது கூட மறந்து போச்சு"
நான், "ஓ, அதுக்குக் கூட எக்ஸர்சைஸ் இருக்கா? ஏய், அப்படின்னா எனக்கும் அந்த மாதிரி இருக்குமே?"
மைதிலி, "ஏன்? என் இடுப்பை ஒடிக்க ஆசையா? இப்பவே இந்த ஆட்டம் போடுது. எக்ஸர்சைஸ் எல்லாம் பண்ணினா அப்பறம் தினம் தினம் சில்லி மூன்தான்"
அந்த வருடத்தின் இறுதியில் அமுதாவின் திருமணம் நடந்தது. அவளும் மஹேஷும் தேனிலவுக்கு சென்று திரும்பிய அடுத்த வாரம் எங்களது இருபத்து ஐந்தாவது வெட்டிங்க் ஆனிவர்ஸரி.
எனக்கும் மைதிலிக்கும் இறைவன் இளமையான தோற்றத்தைக் கொடுத்து இருந்தான். எனக்குக் காதோரம் மட்டும் சிறு நரை. மைதிலிக்கு அதுகூட இல்லை. தன் உடலை அவள் நன்கு பராமரித்து வந்து இருந்தாள். பார்பதற்கு அவள் முப்பதுகளில் இருந்ததைப் போலவே இன்னமும் இருந்தாள்.
காலை குடும்பத்துடன் கோவிலுக்குச் சென்று வழிபட்டு வந்தோம். முன்னிரவில் இருந்து ஒரு பெரிய பார்ட்டிக்கு மஹேஷுடன் அமுதாவும் அஷோக்கும் சேர்ந்து ஏற்பாடு செய்து இருந்தனர். வெகு நேரம் தொடர்ந்த பார்ட்டிக்கு வந்து இருந்தவரை வழியனுப்பிய பிறகு படுக்கை அறையை அடைந்தேன். படுக்கையில் மைதிலி எனக்காக காத்து இருந்தாள். எங்கள் முதலிரவில் கட்டி இருந்த அதே புடவையை உடலில் போர்த்தியபடி அமர்ந்து இருந்தாள். முதலிரவுக்கு அடுத்த நாள் காலை நான் அவளுக்கு போட்டு அழகு பார்த்த அதே வைர நகைகள் போர்த்தியிருந்த புடவைக்கு அடியில் இருந்த பிறந்த மேனியில் ஜொலித்தன.
அமுதாவுக்குத் தனிக் குடித்தனம் வைத்துக் கொடுத்தோம். தொழிற்சாலை நிர்வாகத்தில் அனுபவம் வருவதற்காக அஷோக் மலேஷியா புறப்பட்டான்.
அமுதா 'லவ் பர்ட்ஸ்' என்று கிண்டலடிக்கும் அளவுக்கு எங்களது உடலுறவு அதிகரித்தது.
அந்த நெருக்கம் அடுத்த அனிவர்ஸரி வரை தொடர்ந்தது.
எனக்கும் மைதிலிக்கும் இறைவன் இளமையான தோற்றத்தைக் கொடுத்து இருந்தான். எனக்குக் காதோரம் மட்டும் சிறு நரை. மைதிலிக்கு அதுகூட இல்லை. தன் உடலை அவள் நன்கு பராமரித்து வந்து இருந்தாள். பார்பதற்கு அவள் முப்பதுகளில் இருந்ததைப் போலவே இன்னமும் இருந்தாள்.
காலை குடும்பத்துடன் கோவிலுக்குச் சென்று வழிபட்டு வந்தோம். முன்னிரவில் இருந்து ஒரு பெரிய பார்ட்டிக்கு மஹேஷுடன் அமுதாவும் அஷோக்கும் சேர்ந்து ஏற்பாடு செய்து இருந்தனர். வெகு நேரம் தொடர்ந்த பார்ட்டிக்கு வந்து இருந்தவரை வழியனுப்பிய பிறகு படுக்கை அறையை அடைந்தேன். படுக்கையில் மைதிலி எனக்காக காத்து இருந்தாள். எங்கள் முதலிரவில் கட்டி இருந்த அதே புடவையை உடலில் போர்த்தியபடி அமர்ந்து இருந்தாள். முதலிரவுக்கு அடுத்த நாள் காலை நான் அவளுக்கு போட்டு அழகு பார்த்த அதே வைர நகைகள் போர்த்தியிருந்த புடவைக்கு அடியில் இருந்த பிறந்த மேனியில் ஜொலித்தன.
அமுதாவுக்குத் தனிக் குடித்தனம் வைத்துக் கொடுத்தோம். தொழிற்சாலை நிர்வாகத்தில் அனுபவம் வருவதற்காக அஷோக் மலேஷியா புறப்பட்டான்.
அமுதா 'லவ் பர்ட்ஸ்' என்று கிண்டலடிக்கும் அளவுக்கு எங்களது உடலுறவு அதிகரித்தது.
அந்த நெருக்கம் அடுத்த அனிவர்ஸரி வரை தொடர்ந்தது.
2008 (தொடர்கிறது)
சிகிச்சை முடிந்த பின் மைதிலிக்கு முன்பு இருந்த அளவுக்கு உற்சாகம் திரும்ப சில நாட்கள் ஆனது. இரவில் இருவரும் ஒரே படுக்கையில் படுத்தாலும் என்னருகே வருவதைத் தவிர்த்தாள்.
மகப்பேறுக்காக எங்களுடன் இருந்த அமுதா தன் ஃப்ளாட்டிற்குச் சென்றாள். வீட்டை பராமரிக்க ஏற்கனவே அமைத்துக் கொடுத்த முழு நேர வேலைக்காரியுடன் குழந்தையைப் பார்த்துக் கொள்ள இன்னும் ஒரு சற்று வயதான வேலைக்காரிக்கும் மைதிலி ஏற்பாடு செய்து இருந்தாள்.
இருப்பினும் தினம் அமுதாவின் ஃப்ளாட்டிற்குச் சென்று குழந்தையுடன் இரண்டு மணி காலமாவது இருப்பதை வழமையாகக் கொண்டாள்.
சில நாட்களுக்குப் பிறகு டாக்டர் ஸ்ரீநாத் சொன்னதை மனதில் கொண்டு இரவில் அவளருகே நகர்ந்து அவளை அணைத்தேன்.
மைதிலியின் உடலில் லேசாக நடுக்கத்திற்குக் பிறகு ஒரு இறுக்கம் புகுந்தது. நைட் லாம்பின் மெல்லிய ஓளியில் அவள் என்னை கண் கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
பிறகு, "வேண்டாம்ப்பா ... "
நான், "ஏன்? எனக்கு வேணும். எத்தனை நாளாச்சு?"
மைதிலி, "உங்களால எஞ்சாய் பண்ண முடியாது"
நான், "ஏன்?"
மைதிலி, "ம்ம்ம் ... என்னை கில்டியா ஃபீல் பண்ணவைக்காதீங்க"
நான், "எதுக்கு கில்டி?"
என் மார்பில் முகம் புதைத்து விசும்பத் தொடங்கினாள்.
நான், "ஏய், கிறுக்கு. எதுக்கு இந்த அழுகாச்சி?"
மைதிலி, "எனக்கு செத்துடலாம்ன்னு இருக்கு"
நான், "மடத்தனமா பேசாதே."
இறுக்கி அணைத்தவன் அவளது இதழ்களைக் கவ்வி முத்தத்தைத் தொடங்கினேன். முதலில் சிறுது தயங்கியவள் எனது முத்தத்தில் உருகினாள். இருவர் நாக்கும் சில நிமிடங்கள் சண்டையிட்ட பிறகு, "இப்ப என்ன ஆயிருச்சுன்னு இந்த மாதிரிப் பேசறே?"
மைதிலி, "பின்னே இந்தக் கோலத்தில"
நான், "எந்தக் கோலத்தில பார்க்கலாம்" என்றவாறு அவளது ஹவுஸ் கோட்டின்னை அகற்றத் தொடங்கினேன்.
உடல் சிலிர்த்தவள் என்னை அதற்கு அனுமதித்தாள். ஹவுஸ் கோட் அகல, ப்ராவும் பாவாடையும் மட்டும் அவள் உடலில் படர்ந்து இருந்தன. இரவு படுக்கையில் எப்போதும் ப்ரா அணியாமல் படுப்பாள். ஆனா சிகிச்சைக்குப் பிறகு உள்ளே இருந்த ஸ்பாஞ்ச் உடன் அமைந்த ப்ராவை அவள் அகற்றுவதே இல்லை.
காது மடல்களில் முத்தமிடத் தொடங்கியவன் அவள் மார்பகப் பகுதியை விடுத்து தொப்புளில் கவனத்தைச் செலுத்தினேன். பாவாடை நாடாவின் முடிச்சை அவழ்த்து அதற்குக் கீழ் இருந்த ஃஜிப்பை இறக்க மேனி சிலிர்த்தவள் திரும்பி குப்புறப் படுத்துக் கொண்டாள். பாவாடையை கீழே இறக்கித் தள்ளினேன். ப்ராவைத் தவிற பிறந்த மேனியாக படுத்து இருந்தவளின் அழகான கால்களும் பின்புறக் கோளங்களும் அதற்கு மேல் இருந்த இடைப் பகுதியும் முதுகும் என்னைக் கிறங்கடித்தன. முதுகில் முத்தமிட்டு என் முத்தப் பயணத்தை கீழே கொண்டு சென்றேன். நெளிந்தாள். கோளங்கள் இரண்டிலும் முதலில் முத்தமிட்டு பிறகு கடித்தேன்.
"ஆங்க் " என்று மெலிதாக அலறிய படி திரும்பிப் படுத்தாள்.
மன்மதப் பீடத்தில் முத்தமிட்டேன். சிணுங்கினாள். நாக்கால் அவளது சொர்கவாசலுடன் உறவாடினேன். டாக்டர் ஸ்ரீநாத் சொன்னது போல் அவளது ஈரத் தன்மை வெகுவாகக் குறைந்து இருந்தது. அவள் மனத்தில் இருந்த பதட்டத்தை உடலில் இருந்த இறுக்கம் பறைசாற்றியது. நான் தயாராக வைத்து இருந்த K-Y ஜெல்லை எடுத்து என் உறுப்பில் தடவிக் கொண்டு அவளுக்குள் ஐக்கியமானேன்.
நெடுநேரம் அவளுடன் மென்மையாக உறவாடினேன். சிலிர்த்தாள். பிறகு வெடித்தாள். அவள் முகத்தில் இருந்த வியப்பு அதை அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை என்பதைக் காட்டியது. பிறகு அவளுக்குள் இருந்து சுரந்த உச்ச நீர் முன்பு இருந்த அளவுக்கு இல்லை என்பதை உணர்ந்து அவள் முகம் சுருங்கியது.
நான் என் இயக்கத்தைத் தொடர்ந்த படி, "மைதிலி"
மைதிலி, "ம்ம்ம் ... "
நான், "நல்லா இருக்குடா"
மைதிலி, "முன்னே இருந்த அளவுக்கு ஈரம் இல்லை. பரவால்லையா?"
நான், "கவலைப் படாதே சில்லி மூன் பண்ணிட மாட்டேன்"
மைதிலி செல்லமாகச் சிணுங்கியபடி என் பிட்டத்தில் அறைந்தாள்.
என் வேகத்தை சற்று அதிகரித்து உச்சமடைந்தேன். அவளுக்கு இருபுறமும் கையூன்றி அவள் மேல் என் பாரம் முழுவதும் இறங்காமல் அவள் மேல் படர்ந்தவாறு அவள் இதழோடு இதழ் இணைத்தேன். என் தலை முடியைக் கோதியவாறு வெகு நேரம் என்னுடன் முத்தப் போர் புரிந்தாள். தலை நிமிர்த்திப் பார்த்த போது அவள் கண்கள் கலங்கி இருந்தன. இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள்.
சிகிச்சை முடிந்த பின் மைதிலிக்கு முன்பு இருந்த அளவுக்கு உற்சாகம் திரும்ப சில நாட்கள் ஆனது. இரவில் இருவரும் ஒரே படுக்கையில் படுத்தாலும் என்னருகே வருவதைத் தவிர்த்தாள்.
மகப்பேறுக்காக எங்களுடன் இருந்த அமுதா தன் ஃப்ளாட்டிற்குச் சென்றாள். வீட்டை பராமரிக்க ஏற்கனவே அமைத்துக் கொடுத்த முழு நேர வேலைக்காரியுடன் குழந்தையைப் பார்த்துக் கொள்ள இன்னும் ஒரு சற்று வயதான வேலைக்காரிக்கும் மைதிலி ஏற்பாடு செய்து இருந்தாள்.
இருப்பினும் தினம் அமுதாவின் ஃப்ளாட்டிற்குச் சென்று குழந்தையுடன் இரண்டு மணி காலமாவது இருப்பதை வழமையாகக் கொண்டாள்.
சில நாட்களுக்குப் பிறகு டாக்டர் ஸ்ரீநாத் சொன்னதை மனதில் கொண்டு இரவில் அவளருகே நகர்ந்து அவளை அணைத்தேன்.
மைதிலியின் உடலில் லேசாக நடுக்கத்திற்குக் பிறகு ஒரு இறுக்கம் புகுந்தது. நைட் லாம்பின் மெல்லிய ஓளியில் அவள் என்னை கண் கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
பிறகு, "வேண்டாம்ப்பா ... "
நான், "ஏன்? எனக்கு வேணும். எத்தனை நாளாச்சு?"
மைதிலி, "உங்களால எஞ்சாய் பண்ண முடியாது"
நான், "ஏன்?"
மைதிலி, "ம்ம்ம் ... என்னை கில்டியா ஃபீல் பண்ணவைக்காதீங்க"
நான், "எதுக்கு கில்டி?"
என் மார்பில் முகம் புதைத்து விசும்பத் தொடங்கினாள்.
நான், "ஏய், கிறுக்கு. எதுக்கு இந்த அழுகாச்சி?"
மைதிலி, "எனக்கு செத்துடலாம்ன்னு இருக்கு"
நான், "மடத்தனமா பேசாதே."
இறுக்கி அணைத்தவன் அவளது இதழ்களைக் கவ்வி முத்தத்தைத் தொடங்கினேன். முதலில் சிறுது தயங்கியவள் எனது முத்தத்தில் உருகினாள். இருவர் நாக்கும் சில நிமிடங்கள் சண்டையிட்ட பிறகு, "இப்ப என்ன ஆயிருச்சுன்னு இந்த மாதிரிப் பேசறே?"
மைதிலி, "பின்னே இந்தக் கோலத்தில"
நான், "எந்தக் கோலத்தில பார்க்கலாம்" என்றவாறு அவளது ஹவுஸ் கோட்டின்னை அகற்றத் தொடங்கினேன்.
உடல் சிலிர்த்தவள் என்னை அதற்கு அனுமதித்தாள். ஹவுஸ் கோட் அகல, ப்ராவும் பாவாடையும் மட்டும் அவள் உடலில் படர்ந்து இருந்தன. இரவு படுக்கையில் எப்போதும் ப்ரா அணியாமல் படுப்பாள். ஆனா சிகிச்சைக்குப் பிறகு உள்ளே இருந்த ஸ்பாஞ்ச் உடன் அமைந்த ப்ராவை அவள் அகற்றுவதே இல்லை.
காது மடல்களில் முத்தமிடத் தொடங்கியவன் அவள் மார்பகப் பகுதியை விடுத்து தொப்புளில் கவனத்தைச் செலுத்தினேன். பாவாடை நாடாவின் முடிச்சை அவழ்த்து அதற்குக் கீழ் இருந்த ஃஜிப்பை இறக்க மேனி சிலிர்த்தவள் திரும்பி குப்புறப் படுத்துக் கொண்டாள். பாவாடையை கீழே இறக்கித் தள்ளினேன். ப்ராவைத் தவிற பிறந்த மேனியாக படுத்து இருந்தவளின் அழகான கால்களும் பின்புறக் கோளங்களும் அதற்கு மேல் இருந்த இடைப் பகுதியும் முதுகும் என்னைக் கிறங்கடித்தன. முதுகில் முத்தமிட்டு என் முத்தப் பயணத்தை கீழே கொண்டு சென்றேன். நெளிந்தாள். கோளங்கள் இரண்டிலும் முதலில் முத்தமிட்டு பிறகு கடித்தேன்.
"ஆங்க் " என்று மெலிதாக அலறிய படி திரும்பிப் படுத்தாள்.
மன்மதப் பீடத்தில் முத்தமிட்டேன். சிணுங்கினாள். நாக்கால் அவளது சொர்கவாசலுடன் உறவாடினேன். டாக்டர் ஸ்ரீநாத் சொன்னது போல் அவளது ஈரத் தன்மை வெகுவாகக் குறைந்து இருந்தது. அவள் மனத்தில் இருந்த பதட்டத்தை உடலில் இருந்த இறுக்கம் பறைசாற்றியது. நான் தயாராக வைத்து இருந்த K-Y ஜெல்லை எடுத்து என் உறுப்பில் தடவிக் கொண்டு அவளுக்குள் ஐக்கியமானேன்.
நெடுநேரம் அவளுடன் மென்மையாக உறவாடினேன். சிலிர்த்தாள். பிறகு வெடித்தாள். அவள் முகத்தில் இருந்த வியப்பு அதை அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை என்பதைக் காட்டியது. பிறகு அவளுக்குள் இருந்து சுரந்த உச்ச நீர் முன்பு இருந்த அளவுக்கு இல்லை என்பதை உணர்ந்து அவள் முகம் சுருங்கியது.
நான் என் இயக்கத்தைத் தொடர்ந்த படி, "மைதிலி"
மைதிலி, "ம்ம்ம் ... "
நான், "நல்லா இருக்குடா"
மைதிலி, "முன்னே இருந்த அளவுக்கு ஈரம் இல்லை. பரவால்லையா?"
நான், "கவலைப் படாதே சில்லி மூன் பண்ணிட மாட்டேன்"
மைதிலி செல்லமாகச் சிணுங்கியபடி என் பிட்டத்தில் அறைந்தாள்.
என் வேகத்தை சற்று அதிகரித்து உச்சமடைந்தேன். அவளுக்கு இருபுறமும் கையூன்றி அவள் மேல் என் பாரம் முழுவதும் இறங்காமல் அவள் மேல் படர்ந்தவாறு அவள் இதழோடு இதழ் இணைத்தேன். என் தலை முடியைக் கோதியவாறு வெகு நேரம் என்னுடன் முத்தப் போர் புரிந்தாள். தலை நிமிர்த்திப் பார்த்த போது அவள் கண்கள் கலங்கி இருந்தன. இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள்.
அடுத்த நாள் காலை கரை புரண்டோடும் உற்சாகத்துடன் கல கலப்பான என் பழைய மைதிலியைக் கண்டேன்.
காலை எனக்கு பரிமாறிக் கொண்டு இருந்தபோது மைதிலி, "நிஜமாவே நல்லா இருந்துதா இல்லை எனக்காக அப்படி சொன்னீங்களா?"
நான், "எவ்வளவு நல்லா இருந்துன்னு என் ஜூனியருக்கு வாயிருந்தா அவனே சொல்லி இருப்பான்"
முகத்தில் ஒரு பெருமிதம் கலந்த நாணச் சிரிப்புடன் குனிந்து என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள்.
வாரம் ஒரு முறை நிச்சயம், சில வாரங்கள் இரு முறைகூட, என எங்கள் தாம்பத்திய உறவு தொடர்ந்தது. சில வாரங்களுக்குப் பிறகு படுக்கையில் அவளது ப்ராவை அகற்ற முற்பட்டேன். 'வேண்டாம் அசிங்கமா இருக்கும். அப்பறம் உங்களுக்கு மூட் போயிடும்' என்று மறுத்தாள். 'அதெல்லாம் ஒண்ணும் போகாது' என்று பதிலுக்கு மறுத்து பிடிவாதமாக அகற்றினேன். வலது பக்க மார்பகத்தின் பாதியளவுக்கு அகற்றப் பட்டு உருக்குலைந்து இருந்தாலும் அதன் காம்பு இன்னமும் இருந்தது. மார்பகம் அகற்றப் பட்ட இடது பக்கத்தின் மேல் என் உள்ளங்கையால் தடவியபடி எஞ்சி இருந்த காம்புடன் என் நாவினால் விளையாடினேன். மைதிலியின் உடல் மெலிதாக அதிர்ந்தது.
அந்தச் சேர்க்கையின் முடிவில் என்னுடன் சேர்ந்து உச்சமடைந்தாள். ... உண்மையாகவே!
என்னைக் கட்டியணைத்து என் முகமெங்கும் முத்தமழை பொழிந்தாள். தன்னால் இன்னமும் என்னைத் திருப்திப் படுத்த முடிகிறது என்ற எண்ணம் மட்டும் அவளை பழை நிலைக்குக் கொண்டு வந்தது. தினம் பல மருந்து மாத்திரைகள் உட்கொள்ள வேண்டி இருந்தாலும் அவள் அதை பெரிது படுத்தவில்லை.
2009இல் அஷோக்கிற்கு திருமணம் நடந்தது. ஜெராட் மார்டின் வேலை ஓய்வு பெற்றதால் அவர் வகித்த பொருப்பை அஷோக் ஏற்றான். அஷோக்கும் கீதாவும் சான் டியேகோவில் குடியேறினர். அமுதாவும் மஹேஷும் நிரந்தரமாக எங்களது பெரிய வீட்டில் குடியேறினர். என் பொருப்புக்களை முக்கால் பாகத்துக்கும் மேல் மஹேஷிடம் ஒப்படைத்தேன். சிலவற்றை அமுதா ஏற்றாள். நாங்கள் இருவரும் மைதிலி இதுவரை செல்லாத நாடுகளைப் பட்டியலிட்டு ஒரு உலகப் பயணம் மேற்கொண்டோம்.
2010இன் சென்னையில் புதிதாக கடற்கரையோரம் ஒரு வீட்டைக் கட்டி அதில் குடிபுகுந்தோம்.
2011இன் தொடக்கத்தில் எப்போதும் இல்லாத மூச்சு இரைப்பில் தொடங்கிய கேன்ஸர் அவளது நுரையீரலைத் தாக்கியது. அடுத்து அடுத்து இரு அறுவை சிகிச்சைகள், ரேடியேஷன் தெரபி, கீமோ தெரபி இவற்றை எல்லாம் கேன்ஸர் எதிர்த்து நின்றது.
2012இன் தொடக்கத்தில் கேன்ஸர் வென்றது.
காலை எனக்கு பரிமாறிக் கொண்டு இருந்தபோது மைதிலி, "நிஜமாவே நல்லா இருந்துதா இல்லை எனக்காக அப்படி சொன்னீங்களா?"
நான், "எவ்வளவு நல்லா இருந்துன்னு என் ஜூனியருக்கு வாயிருந்தா அவனே சொல்லி இருப்பான்"
முகத்தில் ஒரு பெருமிதம் கலந்த நாணச் சிரிப்புடன் குனிந்து என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள்.
வாரம் ஒரு முறை நிச்சயம், சில வாரங்கள் இரு முறைகூட, என எங்கள் தாம்பத்திய உறவு தொடர்ந்தது. சில வாரங்களுக்குப் பிறகு படுக்கையில் அவளது ப்ராவை அகற்ற முற்பட்டேன். 'வேண்டாம் அசிங்கமா இருக்கும். அப்பறம் உங்களுக்கு மூட் போயிடும்' என்று மறுத்தாள். 'அதெல்லாம் ஒண்ணும் போகாது' என்று பதிலுக்கு மறுத்து பிடிவாதமாக அகற்றினேன். வலது பக்க மார்பகத்தின் பாதியளவுக்கு அகற்றப் பட்டு உருக்குலைந்து இருந்தாலும் அதன் காம்பு இன்னமும் இருந்தது. மார்பகம் அகற்றப் பட்ட இடது பக்கத்தின் மேல் என் உள்ளங்கையால் தடவியபடி எஞ்சி இருந்த காம்புடன் என் நாவினால் விளையாடினேன். மைதிலியின் உடல் மெலிதாக அதிர்ந்தது.
அந்தச் சேர்க்கையின் முடிவில் என்னுடன் சேர்ந்து உச்சமடைந்தாள். ... உண்மையாகவே!
என்னைக் கட்டியணைத்து என் முகமெங்கும் முத்தமழை பொழிந்தாள். தன்னால் இன்னமும் என்னைத் திருப்திப் படுத்த முடிகிறது என்ற எண்ணம் மட்டும் அவளை பழை நிலைக்குக் கொண்டு வந்தது. தினம் பல மருந்து மாத்திரைகள் உட்கொள்ள வேண்டி இருந்தாலும் அவள் அதை பெரிது படுத்தவில்லை.
2009இல் அஷோக்கிற்கு திருமணம் நடந்தது. ஜெராட் மார்டின் வேலை ஓய்வு பெற்றதால் அவர் வகித்த பொருப்பை அஷோக் ஏற்றான். அஷோக்கும் கீதாவும் சான் டியேகோவில் குடியேறினர். அமுதாவும் மஹேஷும் நிரந்தரமாக எங்களது பெரிய வீட்டில் குடியேறினர். என் பொருப்புக்களை முக்கால் பாகத்துக்கும் மேல் மஹேஷிடம் ஒப்படைத்தேன். சிலவற்றை அமுதா ஏற்றாள். நாங்கள் இருவரும் மைதிலி இதுவரை செல்லாத நாடுகளைப் பட்டியலிட்டு ஒரு உலகப் பயணம் மேற்கொண்டோம்.
2010இன் சென்னையில் புதிதாக கடற்கரையோரம் ஒரு வீட்டைக் கட்டி அதில் குடிபுகுந்தோம்.
2011இன் தொடக்கத்தில் எப்போதும் இல்லாத மூச்சு இரைப்பில் தொடங்கிய கேன்ஸர் அவளது நுரையீரலைத் தாக்கியது. அடுத்து அடுத்து இரு அறுவை சிகிச்சைகள், ரேடியேஷன் தெரபி, கீமோ தெரபி இவற்றை எல்லாம் கேன்ஸர் எதிர்த்து நின்றது.
2012இன் தொடக்கத்தில் கேன்ஸர் வென்றது.
ஜனவரி 31 2012
பதினோறாம் நாள்.
பூஜைக்கு அவன் தன் தாயுடன் ஷண்முகத்தின் மகன் பிரபுவும் வந்து இருந்தான்.
அவன் படித்து முடித்து நல்ல வெலையில் சேரும்வரை அவர்கள் குடும்பச் செலவு முழுவதையும் நான் ஏற்றுக் கொண்டு இருந்தேன். சில வருடங்கள் வேலையில் இருந்தபின் சொந்தமாக தொழில் செய்ய விரும்பியவனுக்கு நானே ஒரு தொழிலும் அமைத்துக் கொடுத்தேன்.
மாலை பெங்களூர் திரும்ப இருந்த மஹேஷை அடுத்த நாள் செல்லச் சொன்னேன். அடுத்த நாள் காலை என் முடிவை அறிவிப்பதாக பிள்ளைகளிடம் சொன்னேன்.
அமுதா, "என்ன ப்ளான் டாட்? ஏன் இப்படி புதிர் போடறீங்க? அட்லீஸ்ட் எங்கே இருக்கப் போறீங்க அதையாவுது சொல்லுங்க டாட்"
நான், "மோஸ்ட்லி பெங்களூர். பட், நிறைய ஊர்களுக்குப் போக வேண்டி இருக்கும்"
மஹேஷ், "மாமா, ரைவல் கம்பெனி எதுவும் ஆரம்பிக்கலையே?"
நான், "இல்லை மஹேஷ். ஏற்கனவே ஒரு தடவை அந்த மாதிரி செஞ்சு இருக்கேன். மறுபடி செஞ்சா போரடிச்சுடும்"
அஷோக், "நான் சொல்றேன். நீங்க ரொம்ப நாள் ஆசைப் பட்ட மாதிரி கெஸ்ட் லெக்சர்ஸ் கொடுக்கப் போறீங்க. சரியா?"
நான், "டேய், இதை மறந்துட்டேனே. சரி. அதுவும் செய்யப் போறேன்"
பூஜைக்கான ஆயத்தங்களில் காலையில் வாக் செல்ல மறந்து இருந்தேன். அமுதா, மஹேஷ், அஷோக், கீதா எல்லோருப் பேசி கொண்டு இருக்க நான் மட்டும் வாக் செல்லப் புறப்பட்டேன்.
கடற்கரையில் நடந்து கொண்டு இருக்கையில் இருவர் எனக்கு எதிரே நடந்து வந்தனர்.
"மிஸ்டர் முரளீதரன்?"
நான், "ஆமா?"
அவன், "மிஸ்டர் ஷண்முகத்தோட மகன் மிஸ்டர் பிரபு எங்களை அனுப்பினார்"
நான், "ஓ, அப்படியா? உங்களுக்கு என்ன வேணும்?"
அவன், "உங்க உயிர்"
நான், "என்ன?"
அடுத்த கணம் எங்கிருந்தோ அவன் கையில் தோன்றிய கத்தி என் மார்பில் பாய்கிறது.
பதினோறாம் நாள்.
பூஜைக்கு அவன் தன் தாயுடன் ஷண்முகத்தின் மகன் பிரபுவும் வந்து இருந்தான்.
அவன் படித்து முடித்து நல்ல வெலையில் சேரும்வரை அவர்கள் குடும்பச் செலவு முழுவதையும் நான் ஏற்றுக் கொண்டு இருந்தேன். சில வருடங்கள் வேலையில் இருந்தபின் சொந்தமாக தொழில் செய்ய விரும்பியவனுக்கு நானே ஒரு தொழிலும் அமைத்துக் கொடுத்தேன்.
மாலை பெங்களூர் திரும்ப இருந்த மஹேஷை அடுத்த நாள் செல்லச் சொன்னேன். அடுத்த நாள் காலை என் முடிவை அறிவிப்பதாக பிள்ளைகளிடம் சொன்னேன்.
அமுதா, "என்ன ப்ளான் டாட்? ஏன் இப்படி புதிர் போடறீங்க? அட்லீஸ்ட் எங்கே இருக்கப் போறீங்க அதையாவுது சொல்லுங்க டாட்"
நான், "மோஸ்ட்லி பெங்களூர். பட், நிறைய ஊர்களுக்குப் போக வேண்டி இருக்கும்"
மஹேஷ், "மாமா, ரைவல் கம்பெனி எதுவும் ஆரம்பிக்கலையே?"
நான், "இல்லை மஹேஷ். ஏற்கனவே ஒரு தடவை அந்த மாதிரி செஞ்சு இருக்கேன். மறுபடி செஞ்சா போரடிச்சுடும்"
அஷோக், "நான் சொல்றேன். நீங்க ரொம்ப நாள் ஆசைப் பட்ட மாதிரி கெஸ்ட் லெக்சர்ஸ் கொடுக்கப் போறீங்க. சரியா?"
நான், "டேய், இதை மறந்துட்டேனே. சரி. அதுவும் செய்யப் போறேன்"
பூஜைக்கான ஆயத்தங்களில் காலையில் வாக் செல்ல மறந்து இருந்தேன். அமுதா, மஹேஷ், அஷோக், கீதா எல்லோருப் பேசி கொண்டு இருக்க நான் மட்டும் வாக் செல்லப் புறப்பட்டேன்.
கடற்கரையில் நடந்து கொண்டு இருக்கையில் இருவர் எனக்கு எதிரே நடந்து வந்தனர்.
"மிஸ்டர் முரளீதரன்?"
நான், "ஆமா?"
அவன், "மிஸ்டர் ஷண்முகத்தோட மகன் மிஸ்டர் பிரபு எங்களை அனுப்பினார்"
நான், "ஓ, அப்படியா? உங்களுக்கு என்ன வேணும்?"
அவன், "உங்க உயிர்"
நான், "என்ன?"
அடுத்த கணம் எங்கிருந்தோ அவன் கையில் தோன்றிய கத்தி என் மார்பில் பாய்கிறது.
ஜனவரி 31 2012
பதினோறாம் நாள்.
பூஜைக்கு அவன் தன் தாயுடன் ஷண்முகத்தின் மகன் பிரபுவும் வந்து இருந்தான்.
அவன் படித்து முடித்து நல்ல வெலையில் சேரும்வரை அவர்கள் குடும்பச் செலவு முழுவதையும் நான் ஏற்றுக் கொண்டு இருந்தேன். சில வருடங்கள் வேலையில் இருந்தபின் சொந்தமாக தொழில் செய்ய விரும்பியவனுக்கு நானே ஒரு தொழிலும் அமைத்துக் கொடுத்தேன்.
மாலை பெங்களூர் திரும்ப இருந்த மஹேஷை அடுத்த நாள் செல்லச் சொன்னேன். அடுத்த நாள் காலை என் முடிவை அறிவிப்பதாக பிள்ளைகளிடம் சொன்னேன்.
அமுதா, "என்ன ப்ளான் டாட்? ஏன் இப்படி புதிர் போடறீங்க? அட்லீஸ்ட் எங்கே இருக்கப் போறீங்க அதையாவுது சொல்லுங்க டாட்"
நான், "மோஸ்ட்லி பெங்களூர். பட், நிறைய ஊர்களுக்குப் போக வேண்டி இருக்கும்"
மஹேஷ், "மாமா, ரைவல் கம்பெனி எதுவும் ஆரம்பிக்கலையே?"
நான், "இல்லை மஹேஷ். ஏற்கனவே ஒரு தடவை அந்த மாதிரி செஞ்சு இருக்கேன். மறுபடி செஞ்சா போரடிச்சுடும்"
அஷோக், "நான் சொல்றேன். நீங்க ரொம்ப நாள் ஆசைப் பட்ட மாதிரி கெஸ்ட் லெக்சர்ஸ் கொடுக்கப் போறீங்க. சரியா?"
நான், "டேய், இதை மறந்துட்டேனே. சரி. அதுவும் செய்யப் போறேன்"
பூஜைக்கான ஆயத்தங்களில் காலையில் வாக் செல்ல மறந்து இருந்தேன். அமுதா, மஹேஷ், அஷோக், கீதா எல்லோருப் பேசி கொண்டு இருக்க நான் மட்டும் வாக் செல்லப் புறப்பட்டேன்.
கடற்கரையில் நடந்து கொண்டு இருக்கையில் இருவர் எனக்கு எதிரே நடந்து வந்தனர்.
"மிஸ்டர் முரளீதரன்?"
நான், "ஆமா?"
அவன், "மிஸ்டர் ஷண்முகத்தோட மகன் மிஸ்டர் பிரபு எங்களை அனுப்பினார்"
நான், "ஓ, அப்படியா? உங்களுக்கு என்ன வேணும்?"
அவன், "உங்க உயிர்"
நான், "என்ன?"
அடுத்த கணம் எங்கிருந்தோ அவன் கையில் தோன்றிய கத்தி என் மார்பில் பாய்கிறது.
பதினோறாம் நாள்.
பூஜைக்கு அவன் தன் தாயுடன் ஷண்முகத்தின் மகன் பிரபுவும் வந்து இருந்தான்.
அவன் படித்து முடித்து நல்ல வெலையில் சேரும்வரை அவர்கள் குடும்பச் செலவு முழுவதையும் நான் ஏற்றுக் கொண்டு இருந்தேன். சில வருடங்கள் வேலையில் இருந்தபின் சொந்தமாக தொழில் செய்ய விரும்பியவனுக்கு நானே ஒரு தொழிலும் அமைத்துக் கொடுத்தேன்.
மாலை பெங்களூர் திரும்ப இருந்த மஹேஷை அடுத்த நாள் செல்லச் சொன்னேன். அடுத்த நாள் காலை என் முடிவை அறிவிப்பதாக பிள்ளைகளிடம் சொன்னேன்.
அமுதா, "என்ன ப்ளான் டாட்? ஏன் இப்படி புதிர் போடறீங்க? அட்லீஸ்ட் எங்கே இருக்கப் போறீங்க அதையாவுது சொல்லுங்க டாட்"
நான், "மோஸ்ட்லி பெங்களூர். பட், நிறைய ஊர்களுக்குப் போக வேண்டி இருக்கும்"
மஹேஷ், "மாமா, ரைவல் கம்பெனி எதுவும் ஆரம்பிக்கலையே?"
நான், "இல்லை மஹேஷ். ஏற்கனவே ஒரு தடவை அந்த மாதிரி செஞ்சு இருக்கேன். மறுபடி செஞ்சா போரடிச்சுடும்"
அஷோக், "நான் சொல்றேன். நீங்க ரொம்ப நாள் ஆசைப் பட்ட மாதிரி கெஸ்ட் லெக்சர்ஸ் கொடுக்கப் போறீங்க. சரியா?"
நான், "டேய், இதை மறந்துட்டேனே. சரி. அதுவும் செய்யப் போறேன்"
பூஜைக்கான ஆயத்தங்களில் காலையில் வாக் செல்ல மறந்து இருந்தேன். அமுதா, மஹேஷ், அஷோக், கீதா எல்லோருப் பேசி கொண்டு இருக்க நான் மட்டும் வாக் செல்லப் புறப்பட்டேன்.
கடற்கரையில் நடந்து கொண்டு இருக்கையில் இருவர் எனக்கு எதிரே நடந்து வந்தனர்.
"மிஸ்டர் முரளீதரன்?"
நான், "ஆமா?"
அவன், "மிஸ்டர் ஷண்முகத்தோட மகன் மிஸ்டர் பிரபு எங்களை அனுப்பினார்"
நான், "ஓ, அப்படியா? உங்களுக்கு என்ன வேணும்?"
அவன், "உங்க உயிர்"
நான், "என்ன?"
அடுத்த கணம் எங்கிருந்தோ அவன் கையில் தோன்றிய கத்தி என் மார்பில் பாய்கிறது.
No comments:
Post a Comment