வாழ்ந்தால் உன்னோடுதான் மான்சி - அத்தியாயம் - 19

“ ம் நீங்க தான இனிப்பு நாக்குல ஒட்டுதுன்னு சொன்னீங்க, அதான் உங்க நாக்கை சப்பி பார்க்கலாம்னு வந்தேன்” என்று மான்சி கண்களில் குறும்பு மின்ன கூற..

“ அடிப்பாவி” என்று திகைத்த சத்யன் “ ம்ஹூம் இதுக்கெல்லாம் மயங்கமாட்டான்டி இந்த சத்யன்,, உன்கிட்ட வழிஞ்சேன்னு மட்டமா நெனைக்காதே? நான் கரெக்டா இருப்பேன்” என்ற சத்யன் அவள் முகத்தை தள்ளவும் ராகினி ரிஷியோடு உள்ளே வரவும் சரியாக இருந்தது

“ என்ன தம்பி காபி குடிக்கிறீங்களா?” என்றபடி ராகினி வீட்டுக்குள் நுழைய, ரிஷி சத்யனிடம் தாவினான்,

மகனை வாங்கி மடியில் வைத்துக்கொண்டு “ என்னக்கா ரொம்ப அழுதானா? எல்லார்கிட்டயும் அழமா போனானா?” என்று சத்யன் கேட்க ..



“ அழவேயில்லை தம்பி, அங்க பசங்க நிறைய இருந்தாங்க இவனும் நல்லா அதுக கூட விளையாடினான், அவங்களுக்கு எல்லாம் இவனை பிரியவே முடியலை, நான்தான் நீங்க தேடுவீகன்னு தூக்கிட்டு வந்தேன்” என்ற ராகினி ரிஷிக்கு பாலை ஆற்றினாள்

மாலை ஆறு மணிக்கு சத்யனும் மான்சியும் ரிஷியுடன் அந்த ஊர் கிராமதேவதை பொன்னியம்மன் கோயிலுக்கு போய்வரும்படி ராகினி கூற, மூவரும் கோவிலுக்குப் போனார்கள், சத்யன் வெள்ளை வேட்டி சட்டையில் ரிஷியை தூக்கிக்கொண்டு வர, அவனை பார்வையால் ரசித்துக்கொண்டே உடலால் உரசிக்கொண்டும் வந்தாள் மான்சி.

கோயில் அர்ச்சனை தட்டை கொடுத்துவிட்டு மான்சி கைகூப்பி நிற்க, சத்யன் மகனை தோளில் போட்டுக்கொண்டு சாமியைப் பார்த்து கைகூப்பினான்,
அவனை தன் முழங்கையால் இடித்து “ இதோ பாருங்க உங்க முடிவை மாத்திக்கங்க, என்னால தாக்குப்பிடிக்க முடியாது, ப்ளீஸ் என்னை பழிவாங்காதீங்க” என்று மான்சி கிசுகிசுப்பாக கெஞ்ச..

சத்யன் வந்த சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு “ ஏய் ச்சீ இது கோயில்டி, வாயை மூடிக்கிட்டு சாமியை கும்பிடு” என்று அதட்டிவிட்டு சாமி கும்பிட்டான்
சாமி கும்பிட்டு வெளியே வரும்வரை கஷ்டப்பட்டு வாயை மூடிக்கொண்டு வந்த மான்சி ,.... வெளியே வந்ததும் “ இதோ பாருங்க நான் உங்களை படுத்தி வச்சதுக்கு என்னை பழிவாங்கனும்னு மட்டும் நினைக்காதீங்க, அப்புறம் அவ்வளவு தான்” என்று சத்யனை எச்சரிக்கை செய்தாள்

“ ஏய் நான் பழிவாங்கனும்னு நெனைக்கலை, எல்லார்கிட்டயும் சொல்லிட்டு, கல்யாணம் முடிஞ்சதும் எல்லாத்தையும் முறையா பண்ணலாம்னு தான் அப்படி சொன்னேன், ஆனா நான் சொன்னதுல எந்த மாற்றமும் இல்லை” என்று உறுதியாக கூறிவிட்டு சத்யன் முன்னால் நடக்க,

மான்சி அவனையே சிறிதுநேரம் முறைத்து விட்டு, ‘ அதையும்தான் பார்க்கலாம்’ என்று சவலாக கூறிவிட்டு அவன் பின்னால் போனாள்

அன்று இரவு உணவுக்கு இட்லியும் சட்னியும் செய்தார்கள் ராகினியும் மான்சியும், ரிஷியின் விளையாட்டுகளை ரசித்தபடி மூவரும் சாப்பிட்டு விட்டு, வீட்டுக்கு வெளியே இருந்த திண்ணையில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தனர்,
ராகினி ரிஷியுடன் எதிர் திண்ணையில் அமர.. சத்யனை உரசினார்ப் போல் அமர்ந்த மான்சி மெல்லிய இருட்டில் அவன் தொடையை தடவியவாறே பேசினாள், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவள் கை முன்னேற., சத்யன் அவள் கையை பற்றி நகர்த்துவதும், இவள் தடவுவதும் என இவர்களின் நாடகம் தொடர்ந்தது

ஓரளவுக்கு மேல் பொறுமையிழந்த சத்யன் “ சரிக்கா எனக்கு தூக்கம் வருது, நீங்க வேனா பேசிகிட்டு இருங்க” என்று கூறிவிட்டு எழுந்து உள்ளே போய்விட்டான்

சிறிதுநேரம் கழித்து உள்ளே வந்த ராகினி “ பாப்பா நீ ரிஷியோட இங்கே படுத்துக்க, நான் போய் நாலாவது வீட்டு அம்மாச்சி வீட்டுல படுத்துக்கிறேன், இங்க இடம் பத்தாவது கண்ணு” என்று கூறிவிட்டு ஒரு பெட்சீட்டை எடுத்துக்கொண்டு வெளியேப் போக,

அவள் போன சிறிதுநேரத்திலேயே மான்சி ஓடிச்சென்று கதவை சாத்தி தாள் போட்டுவிட்டு வந்தாள், காலையில் போலவே சத்யன் சுவர் ஓரமாக ரிஷியுடன் படுத்துக்கொள்ள மான்சி அவன் பாய்க்கு பக்கத்தில் தனக்கும் விரித்தாள்

“ ஏய் வீனா என்னை கடுப்பேத்தாத, நகந்து படுடி” என்று சத்யன் திரும்பாமலேயே அதட்ட....... மான்சி அதை காதிலேயே வாங்காமல் அவனருகே படுத்துக்கொண்டாள்,

“ ஏன்டி நீ வச்சதுதான் சட்டம்னு இப்படி படுத்துற” என்றவன் மகனை தூக்கி நடுவில் போட்டுக்கொண்டு தட்டிக்கொடுத்தான், அன்று முழுவதும் விளையாடியதால் ரிஷி சீக்கிரத்திலேயே உறங்கிவிட, சத்யனையும் தூக்கம் தழுவியது

நல்ல உறக்கத்தில் அவன் கைலியை யாரோ தளர்த்துவது போல் இருக்க, சட்டென்று சுதாரித்த சத்யன், அந்த கையை கப்பென்று பிடித்துக்கொண்டு “ வேனாம் மான்சி, ஒழுங்கா படுத்து தூங்கு” என்று இருட்டில் கிசுகிசுத்தான்

“ முடியாது எனக்கு இப்போ வேனும்” என்றது மான்சியின் பிடிவாத குரல் ..

“ ஏய் நீயெல்லாம் ஒரு தமிழ் பொண்ணாடி, கல்யாணம் ஆனதுக்கு பிறகு வச்சுக்கலாம்னு சொன்னா கேட்க மாட்டேங்குற” என்று சத்யன் எரிச்சலாக கூற

“ இல்ல நான் தமிழ்ப் பொண்ணு இல்லை, இங்க்லீஷ் பொண்ணுன்னு வச்சிக்கங்க” என்றவள் அவன் கையில் இருந்த தன் கையை இழுத்துக்கொண்டு “ மயிலே மயிலேன்னா இறகு போடாது புடிங்கி தான் எடுக்கனும் போல” என்றவாரு பட்டென்று அவன் மேல் ஏறி படுத்தாள்

“ அடிப்பாவி... என்னடி இப்படி இருக்க” என்று சத்யன் திகைப்புடன் கூவினான், அவன் மேல்கிடந்த மான்சியின் உடலில், நெற்றிப்பொட்டைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை சத்யனின் கைகள் அவளை அணைக்கத் துடித்தது,, ஆனால் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டான் “ வேனாம் மான்சி, எனக்கு இதுல விருப்பமே இல்லை” என்று போலியாக வேஷமிட்டான்

“ விருப்பமில்லைன்னா சைலன்ட்டா படுங்க, நான் பார்த்துக்கிறேன்” என்றவள் தனது முதல் ஆயுதமாக சத்யனின் மார்பை நாக்கால் நக்கியபடி அவனின் சின்னஞ்சிறிய காம்பை கவ்விக்கொண்டே கையால் அவன் உடலை வருடி கீழே இறங்கினாள்,

“ மான்சி வேனாம்டி” சத்யனின் குரல் ஈனஸ்வரத்தில் ஒலித்தது

அவள் காலால் அசைத்து தொடைகளால் தேய்த்து அவன் கைலியை அவிழ்த்து கீழே தள்ளினாள், அவன் இடுப்பை இறுக்கிப்பிடித்த ஜட்டியை சரக்கென்று கீழே தள்ளிவிட்டு கூச்சம் மிகுதியால் அவன்மேல் விழுந்து இறுக்கிக் கட்டிக்கொண்டாள்

ராக்கெட்டாக நிமிர்ந்த சத்யனின் உறுப்பு மான்சியின் தொடையிடுக்கில் உரசி உள்ளே நுழைந்து, இரண்டு தொடைகளின் கதகதப்பில் மேலும் விரைத்தது, ஆனாலும் சத்யன் அவளை அணைக்கவில்லை, கைகளை விரித்து அப்படியே கிடந்தான்

“ ப்ளீஸ்பா எனக்கு ரொம்ப கூச்சமா இருக்கு, நீங்களே பண்ணுங்க ப்ளீஸ் செல்லம்” என்று மான்சி அவன் மூக்கை உரசி கெஞ்சினாள்

சத்யன் கண்களை மூடிக்கொண்டு “ ம்ஹூம், எனக்கு எதுவும் தெரியாது” என்று கூறினான்

மான்சி சற்றுநேரம் அவன்மீது அப்படியே கிடந்தாள், பிறகு வெடுக்கென்று நிமிர்ந்து “ அப்ப நீ எதுவும் பண்ணமாட்ட,, சரி விடு நீ நல்ல பையனாவே இரு, நான் கெட்டப் பொண்ணாவே இருக்கேன்” என்றவள் தன் தொடைகளை விலக்கி கையை இருவருக்கும் இடையே நுழைத்து அவன் ஆண்மையைப் பிடித்தாள்
அது வெடுக்கென்று துடிக்க பயந்து போய் பட்டென்று விட்டுவிட்டு, சத்யனை பாவமாக பார்த்தாள், அவன் அசையவில்லை கண்மூடி அப்படியே படுத்திருந்தான்,

மான்சிக்கு வீம்பு வந்தது, ஆடிக்கொண்டிருந்த அவனது ஆண்மையை மறுபடியும் கையால் வளைத்துப் பிடித்தாள், அவன் மேலே படுத்தவாறு தொடையை விரித்து தன் பெண்மையின் வாசலில் வைத்துவிட்டு மறுபடியும் நிமிர்ந்து சத்யனைப் பார்த்தாள், அவனிடம் அதே பாவனை



சரிதான் போடா என்பதுபோல் தலையை சிலுப்பியவள், அவன் உறுப்பை தனது பெண்மை துவாரத்திற்கு சரியாக வைத்துவிட்டு கையை எடுத்துக்கொண்டு இடுப்பை அழுத்தினாள், இந்தமுறை உறவை முன்பு ஒருமுறை சத்யன் கற்றுக்கொடுத்தது தான், இடுப்பை அசைத்து அசைத்து இறக்க அவளின் பெண்மை உதடுகளை பிளந்துகொண்டு உள்ளே நுழைந்தது சத்யனின் உறுப்பு உள்ளே போய் அவளின் கருவறை வாசலை முட்டியது , மான்சி இந்த கொஞ்சநேர போராட்டத்திக்கே சோர்ந்துபோய் அவன்மீது சரிந்து படுத்துக்கொண்டாள்

“ ச்சே ஏங்க இப்படிப் பண்றீங்க? வர்ற ஆத்திரத்தில் அப்படியே கடிச்சு துப்பிடுவேன்,, ஆனா ரிஷிக்கு ஒரு தங்கச்சிப் பாப்பா வேனுமேன்னு தான் விட்டு வச்சிருக்கேன்” என்று மான்சி பொய்யான கோபத்தில் போலியான வார்த்தைகளை கூற ..

சத்யன் கண்களை மூடிக்கொண்டே வாய்விட்டு சிரித்தான், தன் தலையால் அவன் நெஞ்சில் முட்டிய மான்சி, கோபத்தோடு இடுப்பை வேகமாக உயர்த்தி அதைவிட மூன்று பங்கு வேகத்தில் சரக்கென்று அவன் உறுப்பில் தன் இடுப்பை இறக்க, அவன் ஆண்மை இவளின் ஆழத்தில் போய் குத்த “ ஆவ்வ்வ்வ்...... அம்மோவ்.......” என்று மெல்லிய குரலில் அலறினாள் மான்சி , சத்யனுக்கும் வலித்திருக்க வேண்டும், அவளை சுமந்துக்கொண்டே தனது இடுப்பை அரையடிக்கு உயர்த்தி “ ராட்சஸி” என்று அலறினான்

அத்தோடு மான்சி நிற்க்கவில்லை மெல்ல மெல்ல அசைந்து அவன் உறுப்பை முழுவதுமாக தனக்குள் எடுத்துக்கொண்டாள், எழுந்து அவன் வயிற்றில் அமர்ந்து இரண்டு கையையும் அவன் நெஞ்சில் ஊன்றி தனது இன்ப பயணத்தை இடுப்பை அசைத்து ஆரம்பித்தாள்

முதலில் அசையாமல் கிடந்த சத்யன் பிறகு அவளின் ஒவ்வொரு அசைவிற்க்கும் கண்கள் சொருக முனங்க ஆரம்பித்தான், மான்சி தனது வேகத்தை அதிகப்படுத்த, கண்விழித்த சத்யன் தன் கண்முன்னால் நிலையில்லாமல் குலுங்கி ஆடிய அவளின் தனங்களை கைக்கு ஒன்றாக பற்றிக்கொண்டான்

மான்சி தனது மார்பை நிமிர்த்தி அவனுக்கு வகை செத்தபடி அவன் உறுப்பில் எழுந்து எழுந்து அமர... சத்யன் சுகத்தின் மிகுதியில் வாயைத் திறந்து அவள் தனங்களில் ஒன்றை கவ்வ முயன்றான், ஆனால் அவள் குதிக்கும் வேகத்தில் அவன் வாயிலிருந்து நழுவி ஓடியது அவளின் பால் நிறைந்த பந்துகள்..
கண்களை மூடியபடி அசைந்த மான்சி, உச்சத்தை நெருங்குகிறாள் என்பதன் அடையாளமாக குதிக்காமல் தன் வேகத்தை கூட்டி இடுப்பை அசைத்து தேய்க்க ஆரம்பித்தாள், நிமிடநேரத்தில் உச்சம் வந்து அவள் கண்களில் பூச்சி பறக்க வைத்தது, காதுகள் குப்பென்று அடைக்க, வித்தியசமான குரலில் முனங்கிய வாறு மயக்கம் வந்ததுபோல் சுழன்று அவன்மீது சரிந்தாள்

இந்த உறவில் முதன்முறையாக அவளை இழுத்து அணைத்துக்கொண்டான் சத்யன், தடதடவென்று உடல் நடுங்கிய மான்சியை தடவிக்கொடுத்து பதட்டம் தனிவித்தான், அவன் கழுத்தை கட்டிக்கொண்டு கிடந்தவள் பிறகு எழுந்து கண்களில் வழிந்த கண்ணீருடன் சத்யனுக்கு எண்ணிக்கையில்லா முத்தங்களை கொடுத்துவிட்டு மீண்டும் அவன் மீதே சரிந்தாள்

ஒரு சில நிமிடங்கள் அவளை அணைத்து கிடந்த சத்யன், அவளைப் புரட்டிப்போட்டு இவன் மேலே ஏறினான், “ கொஞ்சம் நல்லவனா இருக்கனும்னா விடமாட்டீங்களேடி” என்றபடி குனிந்து அவள் இதழ்களில் ஆழமானதொரு முத்தத்தை கொடுத்துவிட்டு , இன்னும் துடித்துக்கொண்டிருக்கும் தனது உறுப்பை அதிரடியாக அவளின் ஈரமான பெண்மைக்குள் நுழைத்தான்

ஏற்கனவே இருந்த ஈரம் சுலபமாக உள்ளே நுழைய வகை செய்ய சரக்கென்று நுழைந்ததும் உடனடியாக தனது ஆட்டத்தை ஆரம்பித்தான் சத்யன்,, இத்தனை நாட்களாக ஏங்கி தவித்த சத்யனுக்கும் அவனது ஆண்மைக்கும் இன்று வெற்றி விருந்தாக அமைந்தது 

வெகுநேரத் துடிப்பு வெகு சீக்கிரத்திலேயே அடங்கியது சத்யனுக்கு, அவள்மீது ஏறி புணர ஆரம்பித்த கொஞ்சநேரத்திலேயே உடலின் மொத்த சக்தியும் அவன் உறுப்பில் பாய இருந்ததை விட அதிகமாக நீண்டு மான்சியின் கருவரை வாசலை தகர்க்கும் நோக்கோடு வேகத்தோடு மோதி தனது ஜீவநீரை கக்கியது சத்யனின் ஆண்மை

அவனின் தேக்கி வைத்த சக்தியெல்லாம் தீர்ந்து போக சோர்ந்து போய் பக்கவாட்டில் சரிந்து விழுந்தான், சரிந்த வேகத்தில் மான்சியை திருப்பி தன்னோடு இறுக்கி அணைத்தான், தொண்டை வரண்ட குழந்தையாய் அவளின் பால் மார்பை தேடினான், அவனின் தேடல் புரிந்து சற்று மேலை உயர்ந்து அவன் முகத்தை தன் மார்போடு அழுத்தி தன் விரலால் காம்பைப் பற்றி அவன் வாயில் வைத்தாள்

உழைத்து களைப்புக்கு அந்த அமுதம் ஈரமாய் நெஞ்சில் இறங்க, சத்யன் தலையை அசைத்து முட்டி முட்டி உறிஞ்சினான், அவன் வேகத்தில் திக்குமுக்காடிப் போன மான்சி தலையை கெட்டியாக பற்றிக்கொண்டு “ மெதுவா குடிங்க, எங்கயாவது ஓடியா போகப்போகுது?” என்று கிசுகிசுப்பாக கூற

“ ம்ம்” என்றானேத் தவிர மறுபடியும் அதேபோல் வேகவேகமாகத் தான் உறிஞ்சினான்

வெகுநேரம் கழித்தே இருவரும் விலகினர், இந்த அவசரமான அதிரடியான உறவில் இருவருமே சோர்ந்துபோய் கிடந்தனர், சத்யன் ஆறுதலாய் அவள் உடலை வருட, மான்சி அன்போடு அவன் தலைமுடியை கோதினாள்

“ மான்சி நீ ஜெயிச்சுட்டடி, இனிமே நான் உனக்கு அடிமை மான்சி” என்று காதல் மோகத்தில் சத்யன் பிதற்ற..

“ ச்சீ நான் தான் உங்களுக்கு வேலைக்காரி, நீங்க ஏவியதை செய்யும் வேலைக்காரி” என்று மான்சி பதிலுக்கு பிதற்றினாள்

சத்யனுக்கு மகனின் ஞாபகம் வர திரும்பி பார்த்தான், குழந்தை ஒரு ஓரமாக பெட்சீட் மூடி தூங்கிக்கொண்டிருந்தது “ மான்சி ஊருக்குப் போனதும் எல்லார்கிட்டயும் உண்மையை சொல்லிட்டு ரொம்ப சீக்கிரமாவே கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்” என்றான் சத்யன்

“ அதெல்லாம் யார்கிட்டயும் எதுவும் சொல்லவேண்டாம், எனக்கு தெரிஞ்ச வரைக்கும் போதும்” என்றாள் மான்சி

“ இல்ல மான்சி நீ சொன்னதெல்லாம் நியாயம், பிற்காலத்தில் யாரும் உன்னைத் தவறாப் பேசக்கூடாது, எல்லாருக்ககும் உன்னைப்பற்றி சொல்லவேண்டியது என் கடமை, அதுதான் என் மனைவிக்கு நான் தரும் மரியாதை” என்று சத்யன் தீர்க்கமாக கூற, மான்சி அவனை இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டாள்

“ இதைத்தள்.. அதைத்தள்..

“ என்று எதையுமே தள்ள முடியாத விருந்து இது!

“ களைத்தல், எடுத்தல், ருசித்தல், பசித்தல், புசித்தல்,

“ என்று மனித வாழ்வில் மகத்தான விருந்து இது!

“ இந்த விருந்துக்குப் பிறகுதான்...

“ பெண் தனது புருவ மத்தியில்..

“ ஒரு ஆணை அடைத்து வைப்பாள்!

“ இந்த விருந்தில் மட்டுமே..

“ புறாவுக்கு வேங்கை உணவாகும்!

“ தன்னையே தனக்கு உணவாக்கும்..

“ இந்த விருந்தில்..

“ ஆடைகள் மட்டும் மிச்சங்கள்!

முற்றும்