அவன் முகத்தில் இருந்த வேதனை அவளை கொன்று தின்றது.... மான்சி ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளாக ரவிக்கையை கலைந்தாள்... உள்ளாடையை அவிழ்த்துப்போட்டாள்... வெறும் பாவாடையுடன் கட்டிலில் ஏறி அவனருகில் படுத்தாள்... மல்லாந்து கிடந்த சத்யனின் தன் பக்கம் திருப்பி தனது வெற்று மார்பில் வைத்து அழுத்தினாள்.... சத்யன் எதுவும் செய்யாமல் அவள் மார்பில் புதைய.... சற்று தாமதித்த மான்சி மறுபடியும் அவன் முகத்தை விலக்கி தனது மார்புகளை எக்கி அவன் உதட்டருகே வலது மார்பின் காம்பை எடுத்துச்சென்று உதட்டில் வைத்து அழுத்தினாள்....
கண்திறந்த சத்யன் “ வேனாம் மான்சி” என்று பலகீனமான குரலில் கெஞ்சினான்... மான்சி காம்பை விரலிடுக்கில் பற்றி அவன் உதட்டை பிளந்து உள்ளே வைத்துவிட்டு அவன் பின்னந்தலையை பற்றி தன் மார்போடு அழுத்த... அந்த சின்னஞ்சிறிய காம்போடு சேர்ந்து மார்பு சதையும் கொத்தாக சத்யனின் வாய்க்குள் நுழைந்தது...
அதன்பின் சத்யன் விலகவில்லை.... வாய்க்குள் இருந்த மென் பொருளை சப்பியே கெட்டியான திடப் பொருளாக மாற்றினான்... அடுத்தடுத்த மார்புகளுக்கு வாயையும் கையையும் மாற்றிக்கொண்டு உச்சத்தில் உறிஞ்சினான்...
மான்சியின் விழிகளில் கண்ணீர் வழிந்தது.... சத்யனின் வலியைப் போக்க தன் உடலை மருந்தாகப் பயன்படுத்தினாள்.... தன் கண்ணீரை அவன் பார்த்துவிடக்கூடாதே என்று தலையனையில் முகத்தை அழுத்தி கண்ணீரை மறைத்தாள்.... சற்றுநேரத்தில் அவன் வாய் அவள் மார்புகளில் விளையாடிய சுகத்தை விழிமூடி ரசித்தாள்...
சத்யன் அவள் மார்புகளை சுவைத்த வாறே அவள் மேலேறினான்... தனது கால்களை அகல விரித்து அதற்குள் அவளை கொண்டு வந்து இறுக அணைத்தான்... மான்சியும் அவன் முதுகில் கைபோட்டு தன்னோட வளைத்தாள்.... அவன் நெஞ்சில் மோதி பிதுங்கியது அவளின் மார்புகள்... சத்யன் அவள் முகமெங்கும் முத்தமிட்டான்... மான்சிக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது... அவன் முத்தத்துக்கு அழகாக ஒத்துழைத்தாள்....
சத்யனின் உறுப்பு ஷாட்ஸ்க்குள் தடித்து நீண்டு மான்சியின் தொடைகளை உரசியது... உரசுவது எது என்று மான்சிக்கு புரிந்தது... வயிற்றுக்குள் இருந்து ஏதோவொன்று கிளம்பி வந்து தொண்டைக்குள் வந்து நின்றுகொண்டு இம்சை செய்ய.... இல்லை நான் தப்பு பண்ணலை தப்பு பண்ணலை இது தப்பு இல்லை.... வலியால் துடிக்கும் என் உயிருக்கு என் உடலை காணிக்கையாக்கி வலியை மறக்க செய்கிறேன்.... இது என் காதலுக்காக நான் செய்யும் தியாகம்... தப்பு இல்லை... தப்பே கிடையாது” ஜபம் போல் திரும்ப திரும்ப சொன்னது மான்சியின் மனது....
அவள் மனதோடு போராடிக்கொண்டிருந்த அதே வேளையில் .. சத்யன் அவள்மீது இருந்து எழுந்து பாவாடையின் முடிச்சை அவிழ்த்து அதை உருவினான்... கையில் இருந்த அவள் பாவாடையை தன் முகத்தோடு வைத்து அழுத்திக்கொண்டுவன் பிறகு அதை கீழே போட்டுவிட்டு அவள் கால்களை நீட்டி படுக்க வைத்து கட்டிலுக்கு வெளியே நின்று ரசித்தான்...
பக்கவாட்டில் கிடந்த பின்னப்பட்ட நீண்ட கருங்கூந்தல்.....
ஆறாம் பிறையை வெட்டி ஒட்டியது போன்ற நேர்த்தியான முன் நெற்றி.....
முதலில் அடர்த்தியாய் பின்பு போகப்போக நுனிவரை கூர்மையான புருவங்கள்....
அதன் கீழே சீனத்து கை விசிறி போன்ற அடர்த்தியான மயிர் அடர்ந்த இமைகள்.. ....
எப்பேர்ப்பட்ட வீரனையும் உருக்குலையச் செய்யும் உணர்ச்சி மிக்க விழிகள்....
சற்றே முன்புறம் தூக்கலாய் கூர்மையான ஒரு விரல் நீளமுள்ள நாசி....
ஒதுக்கப்பட்ட கேசம் வந்து உரிமையுடன் புரண்டு உறவாடும் செவிகள்....
இலேசாய் ஒடுங்கிய வளவளப்பான நிலாத்துண்டு கன்னங்கள்...
சதைப்பிடிப்பற்று மினுமினுப்பு ஏறிய மேவாய்க்கட்டை....
ஆரஞ்சு சுளைகளை அளவாய் இடைவெளி விட்டு அடுக்கியது போன்ற அதரங்கள்....
வெண்மையாய் நீண்ட கழுத்து... அதில் பொதுபொதுவென்று பொம்மென்று திம்மென்று நின்ற தோள்கள்....
எகிப்திய பிரமிடுகளை சிறியதாக சுருக்கி பதுக்கி வைத்த மார்பு பகுதிகள்......
வாழைத்தண்டின் உள் பகுதிபோல் வெண்மையாய் நீண்டு கிடந்த கைகள்.....
காந்தள் பூவாய் விரல்கள்.... அதில் நிலவின் பிசுறுகளாய் நகங்கள்....
ஒட்டி ஒடுங்கி உணவுக்கட்டுப்பாட்டை உலகிற்குச் சொல்லும் இளம் வயிறு....
அதன் நடுவில் சிறுகச்சிறுக மதுவை ஊற்றி அருந்த ஆசை வரும் சிறு குளம் போன்ற தொப்புள்....
விரிந்து பின் குழிந்து இறங்கிய இடைப்பகுதி.... அதன் கீழ் வெல்வெட்டைப் போன்ற தொடைகள்...
அந்த தொடைகள் சங்கமிக்கும் இடத்தில் இருக்கும் மன்மதப் புதையல்.. இன்னும் விதை வெடிக்காத இந்த அற்புதத்தை எதனுடன் ஒப்பிடுவது?
ஒரு சிற்பத்தை போல் செதுக்கி வைத்தத சரியாத அளவான பின்புறங்கள்...
சந்தன மரத்தை கடைந்தெடுத்து பாலீஷ் செய்த உறுதியான கால்கள்....
மஞ்சள் ரோஜாக்களை அடுக்கி அதில் செர்ரிப் பழத்தை கோர்த்து வைத்த பாதங்களும் விரல்களும்....
மொத்தத்தில் ஐந்தரை அடி உயரத்தில் ஒரு ராஜ கோபுரத்தை போன்று சிலர்க்க வைக்கும் உடலமைப்பு....
அந்த உடலுக்கான நிறத்தை கொடுக்க பிரம்மன் ரொம்பவே சிரமப்பட்டு இறுதியில் தானுண்ட பாலில் அவளை உறுவாக்கினான் போல்...
சத்யனின் விழிகள் சிறு இடைவெளி விடாது அவளை ரசித்தது.... மான்சி அவன் பார்வையின் வீச்சு தாங்காமல் எப்போதோ கண்மூடியிருந்தாள்...
சத்யன் தனது ஆடைகளை களைந்துவிட்டு கட்டிலில் ஏறினான்.... மெல்ல அவளருகில் சரிந்து படுத்தான்... கண்மூடிக்கிடந்தவளை தன் பக்கமாக திருப்பினான்... உதடுகளால் அவள் காதின் நுனியை சப்பி விட்டு “ மான்சி உனக்கு சம்மதம் தானே..... என்னோட வலியை குறைக்க நீ இப்படி பண்ணேன்னு தெரியும் ..எனக்கு இப்போ வலியில்லை... உனக்கு பிடிக்கலைன்னா வேனாம்” என்று மெல்லிய குரலில் சொல்ல...
அவன வலிக்காக ஆரம்பித்து.. இப்போது பாதியில் நிறுத்தினால்.. தன்னைப்பற்றி எவ்வளவு மோசமாக நினைப்பான் என்று யோசித்த மான்சி அவன் முகத்தோடு தன் முகத்தை இழைத்து “ எனக்கு சம்மதம் தான்... வாங்க” என்றாள்....
அதன்பின் சத்யனுக்கு அனுமதி தேவையில்லை... எழுந்து அவள் தொடைகளை விரித்து அதன் நடுவே மண்டியிட்டு அமர்ந்து தனது முதல் வணக்கத்தை முத்தமாக அவள் பெண்மைக்கு வைத்தான்.... நான்கு அங்குல விட்டத்தில் சற்று உப்பலாய்... பிளவே தெரியாது ஒட்டிகிடந்த பெண்மை உதடுகளை விரலால் விரித்து உள்ளே தெரிந்த செர்ரி நிறி உட்சுவர்களை பார்த்தான் வியப்பில் அவன் விழிகள் விரிந்து கொண்டது... அங்கிருந்த மன்மத மொட்டைக்கூட தடவித்தான் கண்டு பிடித்தான்...
இந்த சிறு பெண்மை தனது நீண்டு கனத்து போயிருக்கும் உறுப்பை தாங்குமா? என்று பயந்தவன் போல் விரலால் தடவித் தடவி... உள்ளே விட்டு எடுத்து அவள் பெண்மையை தயார் செய்தான்... பின்னர் அவள் உடல் சிலிர்த்து துள்ளி துடிக்க துடிக்க அவள் பெண்மையை சுவைத்துப் பார்த்தான்.... இளக்கம் கொடுத்து வழிந்த பெண்மையின் நீரை அவன் உறிஞ்ச ஆரம்பித்ததும் மான்சி விலுக்கென்று உடல் உதற ஓவென்ற மெல்லிய கூச்சலுடன் அவனை தலை முடியை பிடித்து இழுத்து தள்ளிவிட்டு கண்ணீருடன் கவிழ்ந்துப் படுத்தாள்....
சத்யனோ மறுபடியும் அவளிடம் அனுமதி கேட்கும் நிலையில் இல்லை.... அவளை புரட்டிப்போட்டு நடுவில் புகுந்தான்... நிமிர்ந்து விரைத்த உறுப்பைப் பிடித்து அவள் பெண்மை பிளவில் வைத்து அழுத்தி சிறுகச்சிறுக செலுத்தினான்... அவனுக்குத் தெரியும் அவளின் சின்னஞ்சிறு பெண்மை அவனுக்கு அவ்வளவு சீக்கரம் வழிவிடாது என்று.... இடுப்பை அழுத்தாமல் அவள்மீது கவிழ்ந்து அணைத்து முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு அவள் உடல் இறுக்கத்தை தளர்த்தினான்...
இறுகிகிடந்த அவள் உடல் அவன் கொடுத்த முத்தத்தில் இளக ஆரம்பிக்க.. அவள் தொடைகள் விரிந்தன... இதுதான் சமயம்மென்று அவள் வாயோட தன் வாயைப் பொருத்திக்கொண்டு இடுப்பை ஓங்கி அழுத்தி குத்த... அவளுக்குள் இருந்த பெண்மை வேலி கிழிந்துபோனது... மான்சியில் உடல் வலியால் துள்ள தன் உடலால் அவள் உடலை அழுத்தினான்... வாயோடு வாய் வைத்து உறிஞ்சி.... இதழோடு இதழ்கள் வைத்து கவ்வி சுவைத்து அவள் வலியை குறைத்தான்...
மான்சியின் துடிப்பு ஓரளவுக்கு குறைந்ததும் மெதுவாக இயங்க ஆரம்பித்தான் சத்யன்... அந்த கன்னி உறுப்பை புணருவதில் முதலில் அவனுக்கே வலியெடுக்க ஆரம்பித்தது... ரொம்ப இறுக்கமாக சென்று வந்தது சத்யனின் ஆண்மை....
“ மான்சி இன்னும் கொஞ்சம் காலை விரியேன்.... எனக்கு ரொம்ப வலிக்குது” என்று கெஞ்சுதலாய் சொன்னதும் “ ம்ம்” என்ற முனங்களுடன் மான்சியின் கால்கள் அகல விரிந்தன... இப்போது சத்யனுக்கு உள்நுழைந்து வெளிவர இலகுவாக இருக்க..... கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தனது வேகத்தை அதிகரித்து... அவளை அணைத்தபடி புயலாய் இயங்கினான்.... அவனுக்கு கீழே அவள் உடல் நசுங்கியது.... பின்னர் இரண்டு கையையும் ஊன்றி எழுந்து தனது இடுப்பை மட்டும் அசைத்து அவள் பெண்மையை தகர்த்தான் ...
அவன் வேகத்தில் மான்சியின் உடல் முழுவதும் அதிர்ந்து குலுங்கும் அழகை ரசித்தவாறு இயங்கியவன் வெகு சீக்கிரத்தில் உச்சம் எய்தி அடித் தொண்டையிலிருந்து வந்த ஓங்காரத்துடன் சரிந்து அவள் மேல் விழுந்தான்....
தன் காதலனுக்கு வலி தீர்க்கும் மருந்தாக நினைத்து அந்தவித குற்றவுணர்வும் இன்றி தன்னையே கொடுத்த மான்சி ... தன்மேல் கிடந்து உதறும் அவன் உடலை ஆறுதலாய் வருடினாள்..... மார்பில் புரண்ட முகத்தை எடுத்து நெற்றியில் நிறைவாய் முத்தமிட்டாள்
நிமிர்ந்த சத்யன் அவளைப்பார்த்து கண்சிமிட்டி கவர்ச்சியாய் சிரிக்க.... சத்யனின் சிரிப்பை மீட்டுவி்ட்ட சந்தோஷத்தில் மான்சியின் இதழ்கள் புதிதாய் ஒரு புன்னகையை அவிழ்த்து அவனுக்கு கொடுத்தது ...
அதன்பின் சத்யன் மறுபடியும் வேண்டுமென்று கேட்க... மான்சி சினுங்கலாய் மறுக்க... அந்த சினுங்கலையே அழைப்பாய் ஏற்று புகுந்தான் களத்தில்....
விடியவிடிய அவள் மார்பு சரிவுகளில் விழுந்து வெளியேற முடியாமல் வெந்தான் சத்யன்....
தன்னால் பலமுள்ள மட்டும் பாய்ந்தான்.... முதல் முடியும் போது அடுத்தது என்னால் முடியுமா? என்ற கேள்வியுடன் விழுந்து.... சற்றுநேரத்தில் மான்சி என்ற கட்டழகியின் உடலை தொட்டுத் தடவி சுவைத்து மீண்டும் தன்னை தயார் செய்துகொண்டு புணர்ச்சியில் ஈடுபட்டான்....
மான்சி தனது உடலின் மொத்தப் பரப்பளவையும் தாராளமயமாக்கல் கொள்கையில் ததும்ப விட... என்னாகும் சத்யனின் நிலை? ஒவ்வொரு முறையும் அவளுக்குள் விழுந்து உடைந்து நொருங்கி பின் எழுந்தான்.... முத்துக்களை உடைத்து உடைத்து செய்த வெண் சிற்பமாய் மான்சி மல்லாந்து கிடந்தாள்....
நிலா நிர்வாணமாகி நட்சத்திர நீச்சல் குளத்தில் இறங்கி நீந்திவிட்டு.. சூரியனின் சூட்டில் தன்னை உலர்த்திக் கொண்டு வெட்கத்துடன் தலைமறைவாகும் வரை சத்யனின் தேடல் தீரவில்லை... மான்சியின் உதட்டு விழிம்பில்.... மார்பு விரிப்பில்.... இடைப் பிரிவில்.... முதுகுப் பரப்பில்... என முக்கி முக்கி தேடினான்.... அவனுடைய முரட்டுக் கரங்கள் மான்சியின் வியர்வையில் கசகசத்தது... மான்சி எனும் மதுக்கோப்பைக்குள் மதுவை ஊற்றி ஊற்றி அருந்தினான்...
கண்திறந்த சத்யன் “ வேனாம் மான்சி” என்று பலகீனமான குரலில் கெஞ்சினான்... மான்சி காம்பை விரலிடுக்கில் பற்றி அவன் உதட்டை பிளந்து உள்ளே வைத்துவிட்டு அவன் பின்னந்தலையை பற்றி தன் மார்போடு அழுத்த... அந்த சின்னஞ்சிறிய காம்போடு சேர்ந்து மார்பு சதையும் கொத்தாக சத்யனின் வாய்க்குள் நுழைந்தது...
அதன்பின் சத்யன் விலகவில்லை.... வாய்க்குள் இருந்த மென் பொருளை சப்பியே கெட்டியான திடப் பொருளாக மாற்றினான்... அடுத்தடுத்த மார்புகளுக்கு வாயையும் கையையும் மாற்றிக்கொண்டு உச்சத்தில் உறிஞ்சினான்...
மான்சியின் விழிகளில் கண்ணீர் வழிந்தது.... சத்யனின் வலியைப் போக்க தன் உடலை மருந்தாகப் பயன்படுத்தினாள்.... தன் கண்ணீரை அவன் பார்த்துவிடக்கூடாதே என்று தலையனையில் முகத்தை அழுத்தி கண்ணீரை மறைத்தாள்.... சற்றுநேரத்தில் அவன் வாய் அவள் மார்புகளில் விளையாடிய சுகத்தை விழிமூடி ரசித்தாள்...
சத்யன் அவள் மார்புகளை சுவைத்த வாறே அவள் மேலேறினான்... தனது கால்களை அகல விரித்து அதற்குள் அவளை கொண்டு வந்து இறுக அணைத்தான்... மான்சியும் அவன் முதுகில் கைபோட்டு தன்னோட வளைத்தாள்.... அவன் நெஞ்சில் மோதி பிதுங்கியது அவளின் மார்புகள்... சத்யன் அவள் முகமெங்கும் முத்தமிட்டான்... மான்சிக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது... அவன் முத்தத்துக்கு அழகாக ஒத்துழைத்தாள்....
சத்யனின் உறுப்பு ஷாட்ஸ்க்குள் தடித்து நீண்டு மான்சியின் தொடைகளை உரசியது... உரசுவது எது என்று மான்சிக்கு புரிந்தது... வயிற்றுக்குள் இருந்து ஏதோவொன்று கிளம்பி வந்து தொண்டைக்குள் வந்து நின்றுகொண்டு இம்சை செய்ய.... இல்லை நான் தப்பு பண்ணலை தப்பு பண்ணலை இது தப்பு இல்லை.... வலியால் துடிக்கும் என் உயிருக்கு என் உடலை காணிக்கையாக்கி வலியை மறக்க செய்கிறேன்.... இது என் காதலுக்காக நான் செய்யும் தியாகம்... தப்பு இல்லை... தப்பே கிடையாது” ஜபம் போல் திரும்ப திரும்ப சொன்னது மான்சியின் மனது....
அவள் மனதோடு போராடிக்கொண்டிருந்த அதே வேளையில் .. சத்யன் அவள்மீது இருந்து எழுந்து பாவாடையின் முடிச்சை அவிழ்த்து அதை உருவினான்... கையில் இருந்த அவள் பாவாடையை தன் முகத்தோடு வைத்து அழுத்திக்கொண்டுவன் பிறகு அதை கீழே போட்டுவிட்டு அவள் கால்களை நீட்டி படுக்க வைத்து கட்டிலுக்கு வெளியே நின்று ரசித்தான்...
பக்கவாட்டில் கிடந்த பின்னப்பட்ட நீண்ட கருங்கூந்தல்.....
ஆறாம் பிறையை வெட்டி ஒட்டியது போன்ற நேர்த்தியான முன் நெற்றி.....
முதலில் அடர்த்தியாய் பின்பு போகப்போக நுனிவரை கூர்மையான புருவங்கள்....
அதன் கீழே சீனத்து கை விசிறி போன்ற அடர்த்தியான மயிர் அடர்ந்த இமைகள்.. ....
எப்பேர்ப்பட்ட வீரனையும் உருக்குலையச் செய்யும் உணர்ச்சி மிக்க விழிகள்....
சற்றே முன்புறம் தூக்கலாய் கூர்மையான ஒரு விரல் நீளமுள்ள நாசி....
ஒதுக்கப்பட்ட கேசம் வந்து உரிமையுடன் புரண்டு உறவாடும் செவிகள்....
இலேசாய் ஒடுங்கிய வளவளப்பான நிலாத்துண்டு கன்னங்கள்...
சதைப்பிடிப்பற்று மினுமினுப்பு ஏறிய மேவாய்க்கட்டை....
ஆரஞ்சு சுளைகளை அளவாய் இடைவெளி விட்டு அடுக்கியது போன்ற அதரங்கள்....
வெண்மையாய் நீண்ட கழுத்து... அதில் பொதுபொதுவென்று பொம்மென்று திம்மென்று நின்ற தோள்கள்....
எகிப்திய பிரமிடுகளை சிறியதாக சுருக்கி பதுக்கி வைத்த மார்பு பகுதிகள்......
வாழைத்தண்டின் உள் பகுதிபோல் வெண்மையாய் நீண்டு கிடந்த கைகள்.....
காந்தள் பூவாய் விரல்கள்.... அதில் நிலவின் பிசுறுகளாய் நகங்கள்....
ஒட்டி ஒடுங்கி உணவுக்கட்டுப்பாட்டை உலகிற்குச் சொல்லும் இளம் வயிறு....
அதன் நடுவில் சிறுகச்சிறுக மதுவை ஊற்றி அருந்த ஆசை வரும் சிறு குளம் போன்ற தொப்புள்....
விரிந்து பின் குழிந்து இறங்கிய இடைப்பகுதி.... அதன் கீழ் வெல்வெட்டைப் போன்ற தொடைகள்...
அந்த தொடைகள் சங்கமிக்கும் இடத்தில் இருக்கும் மன்மதப் புதையல்.. இன்னும் விதை வெடிக்காத இந்த அற்புதத்தை எதனுடன் ஒப்பிடுவது?
ஒரு சிற்பத்தை போல் செதுக்கி வைத்தத சரியாத அளவான பின்புறங்கள்...
சந்தன மரத்தை கடைந்தெடுத்து பாலீஷ் செய்த உறுதியான கால்கள்....
மஞ்சள் ரோஜாக்களை அடுக்கி அதில் செர்ரிப் பழத்தை கோர்த்து வைத்த பாதங்களும் விரல்களும்....
மொத்தத்தில் ஐந்தரை அடி உயரத்தில் ஒரு ராஜ கோபுரத்தை போன்று சிலர்க்க வைக்கும் உடலமைப்பு....
அந்த உடலுக்கான நிறத்தை கொடுக்க பிரம்மன் ரொம்பவே சிரமப்பட்டு இறுதியில் தானுண்ட பாலில் அவளை உறுவாக்கினான் போல்...
சத்யனின் விழிகள் சிறு இடைவெளி விடாது அவளை ரசித்தது.... மான்சி அவன் பார்வையின் வீச்சு தாங்காமல் எப்போதோ கண்மூடியிருந்தாள்...
சத்யன் தனது ஆடைகளை களைந்துவிட்டு கட்டிலில் ஏறினான்.... மெல்ல அவளருகில் சரிந்து படுத்தான்... கண்மூடிக்கிடந்தவளை தன் பக்கமாக திருப்பினான்... உதடுகளால் அவள் காதின் நுனியை சப்பி விட்டு “ மான்சி உனக்கு சம்மதம் தானே..... என்னோட வலியை குறைக்க நீ இப்படி பண்ணேன்னு தெரியும் ..எனக்கு இப்போ வலியில்லை... உனக்கு பிடிக்கலைன்னா வேனாம்” என்று மெல்லிய குரலில் சொல்ல...
அவன வலிக்காக ஆரம்பித்து.. இப்போது பாதியில் நிறுத்தினால்.. தன்னைப்பற்றி எவ்வளவு மோசமாக நினைப்பான் என்று யோசித்த மான்சி அவன் முகத்தோடு தன் முகத்தை இழைத்து “ எனக்கு சம்மதம் தான்... வாங்க” என்றாள்....
அதன்பின் சத்யனுக்கு அனுமதி தேவையில்லை... எழுந்து அவள் தொடைகளை விரித்து அதன் நடுவே மண்டியிட்டு அமர்ந்து தனது முதல் வணக்கத்தை முத்தமாக அவள் பெண்மைக்கு வைத்தான்.... நான்கு அங்குல விட்டத்தில் சற்று உப்பலாய்... பிளவே தெரியாது ஒட்டிகிடந்த பெண்மை உதடுகளை விரலால் விரித்து உள்ளே தெரிந்த செர்ரி நிறி உட்சுவர்களை பார்த்தான் வியப்பில் அவன் விழிகள் விரிந்து கொண்டது... அங்கிருந்த மன்மத மொட்டைக்கூட தடவித்தான் கண்டு பிடித்தான்...
இந்த சிறு பெண்மை தனது நீண்டு கனத்து போயிருக்கும் உறுப்பை தாங்குமா? என்று பயந்தவன் போல் விரலால் தடவித் தடவி... உள்ளே விட்டு எடுத்து அவள் பெண்மையை தயார் செய்தான்... பின்னர் அவள் உடல் சிலிர்த்து துள்ளி துடிக்க துடிக்க அவள் பெண்மையை சுவைத்துப் பார்த்தான்.... இளக்கம் கொடுத்து வழிந்த பெண்மையின் நீரை அவன் உறிஞ்ச ஆரம்பித்ததும் மான்சி விலுக்கென்று உடல் உதற ஓவென்ற மெல்லிய கூச்சலுடன் அவனை தலை முடியை பிடித்து இழுத்து தள்ளிவிட்டு கண்ணீருடன் கவிழ்ந்துப் படுத்தாள்....
சத்யனோ மறுபடியும் அவளிடம் அனுமதி கேட்கும் நிலையில் இல்லை.... அவளை புரட்டிப்போட்டு நடுவில் புகுந்தான்... நிமிர்ந்து விரைத்த உறுப்பைப் பிடித்து அவள் பெண்மை பிளவில் வைத்து அழுத்தி சிறுகச்சிறுக செலுத்தினான்... அவனுக்குத் தெரியும் அவளின் சின்னஞ்சிறு பெண்மை அவனுக்கு அவ்வளவு சீக்கரம் வழிவிடாது என்று.... இடுப்பை அழுத்தாமல் அவள்மீது கவிழ்ந்து அணைத்து முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு அவள் உடல் இறுக்கத்தை தளர்த்தினான்...
இறுகிகிடந்த அவள் உடல் அவன் கொடுத்த முத்தத்தில் இளக ஆரம்பிக்க.. அவள் தொடைகள் விரிந்தன... இதுதான் சமயம்மென்று அவள் வாயோட தன் வாயைப் பொருத்திக்கொண்டு இடுப்பை ஓங்கி அழுத்தி குத்த... அவளுக்குள் இருந்த பெண்மை வேலி கிழிந்துபோனது... மான்சியில் உடல் வலியால் துள்ள தன் உடலால் அவள் உடலை அழுத்தினான்... வாயோடு வாய் வைத்து உறிஞ்சி.... இதழோடு இதழ்கள் வைத்து கவ்வி சுவைத்து அவள் வலியை குறைத்தான்...
மான்சியின் துடிப்பு ஓரளவுக்கு குறைந்ததும் மெதுவாக இயங்க ஆரம்பித்தான் சத்யன்... அந்த கன்னி உறுப்பை புணருவதில் முதலில் அவனுக்கே வலியெடுக்க ஆரம்பித்தது... ரொம்ப இறுக்கமாக சென்று வந்தது சத்யனின் ஆண்மை....
“ மான்சி இன்னும் கொஞ்சம் காலை விரியேன்.... எனக்கு ரொம்ப வலிக்குது” என்று கெஞ்சுதலாய் சொன்னதும் “ ம்ம்” என்ற முனங்களுடன் மான்சியின் கால்கள் அகல விரிந்தன... இப்போது சத்யனுக்கு உள்நுழைந்து வெளிவர இலகுவாக இருக்க..... கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தனது வேகத்தை அதிகரித்து... அவளை அணைத்தபடி புயலாய் இயங்கினான்.... அவனுக்கு கீழே அவள் உடல் நசுங்கியது.... பின்னர் இரண்டு கையையும் ஊன்றி எழுந்து தனது இடுப்பை மட்டும் அசைத்து அவள் பெண்மையை தகர்த்தான் ...
அவன் வேகத்தில் மான்சியின் உடல் முழுவதும் அதிர்ந்து குலுங்கும் அழகை ரசித்தவாறு இயங்கியவன் வெகு சீக்கிரத்தில் உச்சம் எய்தி அடித் தொண்டையிலிருந்து வந்த ஓங்காரத்துடன் சரிந்து அவள் மேல் விழுந்தான்....
தன் காதலனுக்கு வலி தீர்க்கும் மருந்தாக நினைத்து அந்தவித குற்றவுணர்வும் இன்றி தன்னையே கொடுத்த மான்சி ... தன்மேல் கிடந்து உதறும் அவன் உடலை ஆறுதலாய் வருடினாள்..... மார்பில் புரண்ட முகத்தை எடுத்து நெற்றியில் நிறைவாய் முத்தமிட்டாள்
நிமிர்ந்த சத்யன் அவளைப்பார்த்து கண்சிமிட்டி கவர்ச்சியாய் சிரிக்க.... சத்யனின் சிரிப்பை மீட்டுவி்ட்ட சந்தோஷத்தில் மான்சியின் இதழ்கள் புதிதாய் ஒரு புன்னகையை அவிழ்த்து அவனுக்கு கொடுத்தது ...
அதன்பின் சத்யன் மறுபடியும் வேண்டுமென்று கேட்க... மான்சி சினுங்கலாய் மறுக்க... அந்த சினுங்கலையே அழைப்பாய் ஏற்று புகுந்தான் களத்தில்....
விடியவிடிய அவள் மார்பு சரிவுகளில் விழுந்து வெளியேற முடியாமல் வெந்தான் சத்யன்....
தன்னால் பலமுள்ள மட்டும் பாய்ந்தான்.... முதல் முடியும் போது அடுத்தது என்னால் முடியுமா? என்ற கேள்வியுடன் விழுந்து.... சற்றுநேரத்தில் மான்சி என்ற கட்டழகியின் உடலை தொட்டுத் தடவி சுவைத்து மீண்டும் தன்னை தயார் செய்துகொண்டு புணர்ச்சியில் ஈடுபட்டான்....
மான்சி தனது உடலின் மொத்தப் பரப்பளவையும் தாராளமயமாக்கல் கொள்கையில் ததும்ப விட... என்னாகும் சத்யனின் நிலை? ஒவ்வொரு முறையும் அவளுக்குள் விழுந்து உடைந்து நொருங்கி பின் எழுந்தான்.... முத்துக்களை உடைத்து உடைத்து செய்த வெண் சிற்பமாய் மான்சி மல்லாந்து கிடந்தாள்....
நிலா நிர்வாணமாகி நட்சத்திர நீச்சல் குளத்தில் இறங்கி நீந்திவிட்டு.. சூரியனின் சூட்டில் தன்னை உலர்த்திக் கொண்டு வெட்கத்துடன் தலைமறைவாகும் வரை சத்யனின் தேடல் தீரவில்லை... மான்சியின் உதட்டு விழிம்பில்.... மார்பு விரிப்பில்.... இடைப் பிரிவில்.... முதுகுப் பரப்பில்... என முக்கி முக்கி தேடினான்.... அவனுடைய முரட்டுக் கரங்கள் மான்சியின் வியர்வையில் கசகசத்தது... மான்சி எனும் மதுக்கோப்பைக்குள் மதுவை ஊற்றி ஊற்றி அருந்தினான்...
“ புதிதாய் திருமணம் ஆனவனிடம்...
“ இரவில் போய் பேசக்கூடாது!
“ புதிதாய் வெற்றிப் பெற்றவனிடம்...
“ வாய்ப்பு கேட்டு போகக்கூடாது!
“ இரண்டுமே ஒருவிதமான போதை நிலை!
“ அவனுக்குக் கண் தெரியாது,
“ காது கேட்காது, கால் நிற்காது...
“ இவனுக்கு முன்னால் நிற்பவர்கள்..
“ ஒரு முடி மாதிரி தெரிவார்கள்!
“ தான் செய்ததை நினைத்து ததும்பிக் கொண்டிருப்பான்!
“ யாரையும் அலட்சியப் பார்வையுடன் அலசுவான்!
“ சத்யனும் இதே மனநிலையில் தான் இருந்தான்..
“ இந்த உலகமே அவனுக்கு தூசாக துரும்பாக தெரிந்தது!
“ இரவில் போய் பேசக்கூடாது!
“ புதிதாய் வெற்றிப் பெற்றவனிடம்...
“ வாய்ப்பு கேட்டு போகக்கூடாது!
“ இரண்டுமே ஒருவிதமான போதை நிலை!
“ அவனுக்குக் கண் தெரியாது,
“ காது கேட்காது, கால் நிற்காது...
“ இவனுக்கு முன்னால் நிற்பவர்கள்..
“ ஒரு முடி மாதிரி தெரிவார்கள்!
“ தான் செய்ததை நினைத்து ததும்பிக் கொண்டிருப்பான்!
“ யாரையும் அலட்சியப் பார்வையுடன் அலசுவான்!
“ சத்யனும் இதே மனநிலையில் தான் இருந்தான்..
“ இந்த உலகமே அவனுக்கு தூசாக துரும்பாக தெரிந்தது!
நிலா நிர்வாணமாகி நட்சத்திர நீச்சல் குளத்தில் இறங்கி நீந்திவிட்டு.. சூரியனின் சூட்டில் தன்னை உலர்த்திக் கொண்டு வெட்கத்துடன் தலைமறைவாகும் வரை சத்யனின் தேடல் தீரவில்லை... மான்சியின் உதட்டு விழிம்பில்.... மார்பு விரிப்பில்.... இடைப் பிரிவில்.... முதுகுப் பரப்பில்... என முக்கி முக்கி தேடினான்.... அவனுடைய முரட்டுக் கரங்கள் மான்சியின் வியர்வையில் கசகசத்தது... மான்சி எனும் மதுக்கோப்பைக்குள் மதுவை ஊற்றி ஊற்றி அருந்தினான்...
கட்டிலின் ஆட்டம் நின்று இவர்கள் கால்கள் தளர கைகள் துவள வீழ்ந்தனர்.... சத்யன் மல்லாந்து வீழ்ந்து கண்திறந்தபடி கனவுலோகத்தில் பயணம் செய்ய... மான்சி கட்டிலைவிட்டு இறங்கி சிதறிக்கிடந்த ஆடைகளை தொகுத்தாள்....
சத்யன் பக்கவாட்டில் புரண்டு மீண்டும் அவளை இழுத்து தன்மீது கிடத்த... மான்சி அவனின் பரந்து விரிந்த மார்பில் தன் மூக்கால் உரசி “ நான் பாத்ரூம் போகனும்” என்றாள்..
அவளை பக்கத்தில் படுக்க வைத்துவிட்டு “ கொஞ்சம் இரு நான் ஹீட்டர் போட்டுட்டு வர்றேன்... இவ்வளவு காலையில தண்ணீர் ரொம்ப சில்லுனு இருக்கும்” என்று கரிசனமாக கூறிவிட்டு எழுந்து போனான்...
மான்சிக்கு இந்த உலகை ஆண்டவன் புதிதாக படைத்து..... அதில் சத்யனையும் இவளையும் மட்டுமே இருக்கச் சொல்லி அனுமதி வழங்கியது போல ஒரு இன்ப மயக்கத்தில் இருந்தாள்....
சத்யனின் ஆண்மையின் பலமும் உடல்நிலை சரியில்லாத இ்ந்த நிலையிலும் அவன் வேகமும் ஆவேசமும் அவளை சிலிர்க்க வைத்தது... ஒவ்வொரு நிலையிலும் இவளின் முகம்ப் பார்த்து வலியுணரந்த அவன் இயங்கியது மான்சிக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது...
திமிராக பேசி என்னை இவளை தன் காலடியில் விழ வைக்க நினைத்த சத்யனுக்கும் இவனுக்கும் எவ்வளவு வித்தியாசம்.... மான்சிக்கு நினைத்த போதே சிலிர்த்தது.... நான் சம்மதித்து உறவில் கூட தன்னிடம் அனுமதி பெற்று பிறகு ஆரம்பித்த அவன் நேர்மை அவளை வியக்க வைத்தது... இப்படியே அவனை அணைத்துக்கொண்டு கிடக்கவேண்டும் என்று ஏங்கியது அவள் மனம்.... ஆனால் அவனுக்கு உணவும் மருந்தும் கொடுக்க வேண்டுமே என்ற எண்ணம் அவளை எழ வைத்தது...
மான்சி எழுந்து பாத்ரூமை நெருங்கும் போது.. சத்யன் கதவை திறந்து வெளியே வந்தான்.... “ ஹீட்டர் போட்டுருக்கேன்.. சுடுதண்ணீர் பிடிச்சு யூஸ் பண்ணு மான்சி” என்று கூறிவிட்டு திரும்பியவன்.... மறுபடியும் நின்று கதவை திறந்தவளை இழுத்து எலும்புகள் நொறுங்குவது இறுக்கமாக அணைத்து சிறிதுநேரம் நின்றிருந்தான்... அவள் திமிறி விலக நினைப்பதற்கு முன் அவளை விலக்கி கதவை திறந்து உள்ளே அனுப்பி கதவை மூடினான்.....
பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்த மான்சிக்கு அவனின் இந்த முரட்டு அணைப்பு வித்தியாசமாக இருந்தது.... இறுதியாக முகம் இறுகியிருந்தது போல் தெரிந்ததே... ரொம்ப வலியிருக்கோ? ... சொல்லாம மறைக்கிறாரா? மான்சிக்குள் பதட்டம் வந்து ஒட்டிக்கொள்ள... வேறு உடை இல்லாததால் குளிக்க வேண்டாம் வீட்டுக்கு போய் குளிக்கலாம் என நினைத்து அவசரமாக தன்னை சுத்தம் செய்துகொண்டு ஆடைகளை உடுத்தினாள்... அங்கிருந்த கண்ணாடியைப் பார்த்து கூந்தலை ஒதுக்கிக் கொண்டு பொட்டை சரிசெய்து கொண்டு மான்சி வெளியே வந்தபோது....
சத்யன் சோபாவில் அமர்ந்து தலையை பின்னால் சாய்த்து கண்களை மூடியிருந்தான்.... மான்சி அவனருகே போய் சோபாவில் ஒரு காலை மடித்து மறுகாலை தொங்கவிட்டு மண்டியிட்டு அமர்ந்து எக்கி பின்புறம் சரிந்துகிடந்த அவன் முகத்தை நிமிர்த்தி நெற்றியில் காதலோடு தன் இதழ்களை பதித்து “ என்னம்மா ரொம்ப வலியாயிருக்கா?” என்று தேனில் தொட்ட காதல் குரலில் கேட்க...
கண்விழித்த சத்யன் நிமிர்ந்து அமர்ந்து “ வலி இல்லை மான்சி” என்றவன் ஒரு நீண்ட பெருமூச்சுடன் அவள் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி கண்களை நேராகப் பார்த்து “ மான்சி நான் கேட்கறதுக்கு பதில் சரியா சொல்லு?” என்றான்..
கட்டிலின் ஆட்டம் நின்று இவர்கள் கால்கள் தளர கைகள் துவள வீழ்ந்தனர்.... சத்யன் மல்லாந்து வீழ்ந்து கண்திறந்தபடி கனவுலோகத்தில் பயணம் செய்ய... மான்சி கட்டிலைவிட்டு இறங்கி சிதறிக்கிடந்த ஆடைகளை தொகுத்தாள்....
சத்யன் பக்கவாட்டில் புரண்டு மீண்டும் அவளை இழுத்து தன்மீது கிடத்த... மான்சி அவனின் பரந்து விரிந்த மார்பில் தன் மூக்கால் உரசி “ நான் பாத்ரூம் போகனும்” என்றாள்..
அவளை பக்கத்தில் படுக்க வைத்துவிட்டு “ கொஞ்சம் இரு நான் ஹீட்டர் போட்டுட்டு வர்றேன்... இவ்வளவு காலையில தண்ணீர் ரொம்ப சில்லுனு இருக்கும்” என்று கரிசனமாக கூறிவிட்டு எழுந்து போனான்...
மான்சிக்கு இந்த உலகை ஆண்டவன் புதிதாக படைத்து..... அதில் சத்யனையும் இவளையும் மட்டுமே இருக்கச் சொல்லி அனுமதி வழங்கியது போல ஒரு இன்ப மயக்கத்தில் இருந்தாள்....
சத்யனின் ஆண்மையின் பலமும் உடல்நிலை சரியில்லாத இ்ந்த நிலையிலும் அவன் வேகமும் ஆவேசமும் அவளை சிலிர்க்க வைத்தது... ஒவ்வொரு நிலையிலும் இவளின் முகம்ப் பார்த்து வலியுணரந்த அவன் இயங்கியது மான்சிக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது...
திமிராக பேசி என்னை இவளை தன் காலடியில் விழ வைக்க நினைத்த சத்யனுக்கும் இவனுக்கும் எவ்வளவு வித்தியாசம்.... மான்சிக்கு நினைத்த போதே சிலிர்த்தது.... நான் சம்மதித்து உறவில் கூட தன்னிடம் அனுமதி பெற்று பிறகு ஆரம்பித்த அவன் நேர்மை அவளை வியக்க வைத்தது... இப்படியே அவனை அணைத்துக்கொண்டு கிடக்கவேண்டும் என்று ஏங்கியது அவள் மனம்.... ஆனால் அவனுக்கு உணவும் மருந்தும் கொடுக்க வேண்டுமே என்ற எண்ணம் அவளை எழ வைத்தது...
மான்சி எழுந்து பாத்ரூமை நெருங்கும் போது.. சத்யன் கதவை திறந்து வெளியே வந்தான்.... “ ஹீட்டர் போட்டுருக்கேன்.. சுடுதண்ணீர் பிடிச்சு யூஸ் பண்ணு மான்சி” என்று கூறிவிட்டு திரும்பியவன்.... மறுபடியும் நின்று கதவை திறந்தவளை இழுத்து எலும்புகள் நொறுங்குவது இறுக்கமாக அணைத்து சிறிதுநேரம் நின்றிருந்தான்... அவள் திமிறி விலக நினைப்பதற்கு முன் அவளை விலக்கி கதவை திறந்து உள்ளே அனுப்பி கதவை மூடினான்.....
பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்த மான்சிக்கு அவனின் இந்த முரட்டு அணைப்பு வித்தியாசமாக இருந்தது.... இறுதியாக முகம் இறுகியிருந்தது போல் தெரிந்ததே... ரொம்ப வலியிருக்கோ? ... சொல்லாம மறைக்கிறாரா? மான்சிக்குள் பதட்டம் வந்து ஒட்டிக்கொள்ள... வேறு உடை இல்லாததால் குளிக்க வேண்டாம் வீட்டுக்கு போய் குளிக்கலாம் என நினைத்து அவசரமாக தன்னை சுத்தம் செய்துகொண்டு ஆடைகளை உடுத்தினாள்... அங்கிருந்த கண்ணாடியைப் பார்த்து கூந்தலை ஒதுக்கிக் கொண்டு பொட்டை சரிசெய்து கொண்டு மான்சி வெளியே வந்தபோது....
சத்யன் சோபாவில் அமர்ந்து தலையை பின்னால் சாய்த்து கண்களை மூடியிருந்தான்.... மான்சி அவனருகே போய் சோபாவில் ஒரு காலை மடித்து மறுகாலை தொங்கவிட்டு மண்டியிட்டு அமர்ந்து எக்கி பின்புறம் சரிந்துகிடந்த அவன் முகத்தை நிமிர்த்தி நெற்றியில் காதலோடு தன் இதழ்களை பதித்து “ என்னம்மா ரொம்ப வலியாயிருக்கா?” என்று தேனில் தொட்ட காதல் குரலில் கேட்க...
கண்விழித்த சத்யன் நிமிர்ந்து அமர்ந்து “ வலி இல்லை மான்சி” என்றவன் ஒரு நீண்ட பெருமூச்சுடன் அவள் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி கண்களை நேராகப் பார்த்து “ மான்சி நான் கேட்கறதுக்கு பதில் சரியா சொல்லு?” என்றான்..
அவனைப் பார்த்து குழப்பமில்லாத முகத்துடன் “ என்னவேண்டுமானாலும் கேளுங்க... நான் பதில் சொல்றேன்... இனிமேல் மறைக்க என்ன இருக்கு.... இனி நீங்கதான் எனக்கு சகலமும்” என்றவள் அவன் நெஞ்சில் சாய...
சத்யன் கல்லாய் இறுகி விரைத்தான்... அவன் நெஞ்சில் வித்தியாசத்தை உணர்ந்து “ என்னங்க? எதுவானாலும் கேளுங்க ” என்று ஊக்கப்படுத்தினாள்...
சத்யன் விலகி அமர்ந்தான்... அவள் கைகளைப் பற்றினான்.... கண்களைப் பார்த்தான் பிறகு “ மான்சி ஒரு முத்தம் கேட்டதுக்காக என்னை அவ்வளவு தாக்கினவ இப்போ எப்படி உன்னையே குடுக்க சம்மதிச்ச?” சத்யனின் வாரத்தைகளில் கூர்மை...
தலைசாய்த்து சிரித்த மான்சி “ அது அன்னிக்கு இருந்த நீங்க வேற இப்போ நீங்க வேற... அதாவது அன்னிக்கும் என் மனசுல காதல் இருந்துச்சு.... அதை நான் சொல்லி நீங்க கேட்கும் தகுதி உங்களுக்கு இல்லை... உங்கள் குறிக்கோள் என் உடலை மட்டுமே அடைய நினைத்தாகவே இருந்தது... அதனால வெறுத்தேன்... ஆனா இப்போ நீங்க மாறிட்டீங்க... உங்களுடைய வார்த்தைகள் நிஜம்,, இந்த நிலைமையில நீங்க பொய் சொல்ல மாட்டிங்கன்னு புரிஞ்சுது,, என் காதல் உங்களுக்காக உருகுச்சு இந்த நிலையில உங்களை தவிக்க விட்டா என் காதல் பொய்யின்னு ஆயிடாதா? நீங்க திருந்திட்டீங்கன்னு எனக்கு தெரியும்” என்று அவன் முகம்ப் பார்த்து பேசியவள் சட்டென்று வெட்கமாய் தலை குனிந்து “ என்னை சீக்கிரமாக உங்க வீட்டுக்கு கூட்டிப் போங்க... சீக்கிரமா தாத்தா கிட்ட சொல்லி என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கங்க... இனிமே என்னால உங்களை விட்டுட்டு ஒரு நிமிஷம் கூட இருக்கமுடியும்னு தோனலை சத்யன்... நீங்க எப்பவுமே எனக்கு வேனும் சத்யன் ” என்று கிசுகிசுப்பாய் பேசியவள் அவன் நெஞ்சில் சாய்ந்து கட்டியணைத்தாள்....
சத்யன் அவளை அணைக்கவில்லை அப்படியே அமர்ந்திருந்தான்... மான்சி தானாகவே விலகினாள்... அவன் முகம்ப் பார்த்து “ உங்ககிட்ட ஏதோவொரு வித்தியாசம் தெரியுது.... இவ்வளவு வலியை வச்சுகிட்டு என்னை கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு எப்படி வாழுறதுன்னு யோசிக்கிறீங்களா? எனக்கு உங்களைப் பார்த்துக்கிட்டு பக்கத்துலயே இருக்குற பாக்கியம் மட்டும் போதும் சத்யன்... வேற எதையும் எதிர்ப் பார்க்கலை... நைட் நான் ஒத்துக்கிட்டதுக்கு காரணம் உங்க வலி இதனால் குறையும்னு தான்” என்று மான்சி கூறியதும்...
சோபாவிலிருந்து எழுந்து நடந்து தனது மேஜை டிராவை திறந்து.... சிகரெட் பாக்கெட்டை எடுத்து ஒன்றை எடுத்து உதட்டில் பொருத்தி லைட்டரால் பற்ற வைத்து கண்மூடி மூச்சை இழுத்து சிகரெட் புகையை நெஞ்சில் தேக்கி சிறிதுநேரம் அனுபவித்து பிறகு வெளியே ஊதினான்
மான்சி அவன் புகைப்பதை அதிசயமாகப் பார்த்தாள்... இந்த மூன்று நாளும் சிகரெட்டை தொடவில்லையே இப்போது மட்டும் ஏன்? மான்சி அவனின் முகத்தில் பதிலை தேடினாள்...
சத்யன் சிகரெட்டை நிதானமாக புகைத்தபடி மாத்திரைகள் இருந்த கவரை எடுத்து அப்படியே அங்கிருந்த குப்பை கூடையில் போட்டான்... மான்சி அதிர்ந்து போனாலும் எழுந்து வரவில்லை... அவன் முகத்தில் இருந்த இறுக்கம் அவளுக்கு எதையே உணர்த்தியது... இவள் முகமும் இறுக “ மருந்துகளை ஏன் குப்பையில போட்டீங்க? இனி அது தேவையில்லையா?” என்று நிதானமாக கேட்டாள்...
முடிந்துக்கொண்டிருந்த சிகரெட்டை இறுதியாக ஊதிவிட்டு அதையும் குப்பையில் போட்டவன்... மீண்டும் அவளை நோக்கி வந்து எதிரே நின்று இடுப்பில் கைவைத்து “ எப்படி மான்சி என் நோயாளி நடிப்பு?.. பிரமாதமா இருந்ததுல்ல?” என்று மான்சியிடம் எள்ளளாக கேட்க..
சத்யன் கல்லாய் இறுகி விரைத்தான்... அவன் நெஞ்சில் வித்தியாசத்தை உணர்ந்து “ என்னங்க? எதுவானாலும் கேளுங்க ” என்று ஊக்கப்படுத்தினாள்...
சத்யன் விலகி அமர்ந்தான்... அவள் கைகளைப் பற்றினான்.... கண்களைப் பார்த்தான் பிறகு “ மான்சி ஒரு முத்தம் கேட்டதுக்காக என்னை அவ்வளவு தாக்கினவ இப்போ எப்படி உன்னையே குடுக்க சம்மதிச்ச?” சத்யனின் வாரத்தைகளில் கூர்மை...
தலைசாய்த்து சிரித்த மான்சி “ அது அன்னிக்கு இருந்த நீங்க வேற இப்போ நீங்க வேற... அதாவது அன்னிக்கும் என் மனசுல காதல் இருந்துச்சு.... அதை நான் சொல்லி நீங்க கேட்கும் தகுதி உங்களுக்கு இல்லை... உங்கள் குறிக்கோள் என் உடலை மட்டுமே அடைய நினைத்தாகவே இருந்தது... அதனால வெறுத்தேன்... ஆனா இப்போ நீங்க மாறிட்டீங்க... உங்களுடைய வார்த்தைகள் நிஜம்,, இந்த நிலைமையில நீங்க பொய் சொல்ல மாட்டிங்கன்னு புரிஞ்சுது,, என் காதல் உங்களுக்காக உருகுச்சு இந்த நிலையில உங்களை தவிக்க விட்டா என் காதல் பொய்யின்னு ஆயிடாதா? நீங்க திருந்திட்டீங்கன்னு எனக்கு தெரியும்” என்று அவன் முகம்ப் பார்த்து பேசியவள் சட்டென்று வெட்கமாய் தலை குனிந்து “ என்னை சீக்கிரமாக உங்க வீட்டுக்கு கூட்டிப் போங்க... சீக்கிரமா தாத்தா கிட்ட சொல்லி என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கங்க... இனிமே என்னால உங்களை விட்டுட்டு ஒரு நிமிஷம் கூட இருக்கமுடியும்னு தோனலை சத்யன்... நீங்க எப்பவுமே எனக்கு வேனும் சத்யன் ” என்று கிசுகிசுப்பாய் பேசியவள் அவன் நெஞ்சில் சாய்ந்து கட்டியணைத்தாள்....
சத்யன் அவளை அணைக்கவில்லை அப்படியே அமர்ந்திருந்தான்... மான்சி தானாகவே விலகினாள்... அவன் முகம்ப் பார்த்து “ உங்ககிட்ட ஏதோவொரு வித்தியாசம் தெரியுது.... இவ்வளவு வலியை வச்சுகிட்டு என்னை கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு எப்படி வாழுறதுன்னு யோசிக்கிறீங்களா? எனக்கு உங்களைப் பார்த்துக்கிட்டு பக்கத்துலயே இருக்குற பாக்கியம் மட்டும் போதும் சத்யன்... வேற எதையும் எதிர்ப் பார்க்கலை... நைட் நான் ஒத்துக்கிட்டதுக்கு காரணம் உங்க வலி இதனால் குறையும்னு தான்” என்று மான்சி கூறியதும்...
சோபாவிலிருந்து எழுந்து நடந்து தனது மேஜை டிராவை திறந்து.... சிகரெட் பாக்கெட்டை எடுத்து ஒன்றை எடுத்து உதட்டில் பொருத்தி லைட்டரால் பற்ற வைத்து கண்மூடி மூச்சை இழுத்து சிகரெட் புகையை நெஞ்சில் தேக்கி சிறிதுநேரம் அனுபவித்து பிறகு வெளியே ஊதினான்
மான்சி அவன் புகைப்பதை அதிசயமாகப் பார்த்தாள்... இந்த மூன்று நாளும் சிகரெட்டை தொடவில்லையே இப்போது மட்டும் ஏன்? மான்சி அவனின் முகத்தில் பதிலை தேடினாள்...
சத்யன் சிகரெட்டை நிதானமாக புகைத்தபடி மாத்திரைகள் இருந்த கவரை எடுத்து அப்படியே அங்கிருந்த குப்பை கூடையில் போட்டான்... மான்சி அதிர்ந்து போனாலும் எழுந்து வரவில்லை... அவன் முகத்தில் இருந்த இறுக்கம் அவளுக்கு எதையே உணர்த்தியது... இவள் முகமும் இறுக “ மருந்துகளை ஏன் குப்பையில போட்டீங்க? இனி அது தேவையில்லையா?” என்று நிதானமாக கேட்டாள்...
முடிந்துக்கொண்டிருந்த சிகரெட்டை இறுதியாக ஊதிவிட்டு அதையும் குப்பையில் போட்டவன்... மீண்டும் அவளை நோக்கி வந்து எதிரே நின்று இடுப்பில் கைவைத்து “ எப்படி மான்சி என் நோயாளி நடிப்பு?.. பிரமாதமா இருந்ததுல்ல?” என்று மான்சியிடம் எள்ளளாக கேட்க..
மான்சியின் விழிகள் தெரித்து விழுவது விழித்து “ நடிப்பா?” என்று தொண்டை அடைக்க அவனிடமே திருப்பி கேட்டாள்...
“ ஆமாம் நடிப்புதான் மான்சி... எல்லாமே நடிப்பு... ஆனா இதுக்காக ஒரு மாசத்துக்கும் மேலா ஒத்திகைப் பார்த்தேன்... ஒரே வேளை சாப்பிட்டு பசியோட கிடந்து மெலிஞ்சு ஒரு நோயாளி எப்படியிருப்பான்னு ஒவ்வொரு நிமிஷமும் யோசிச்சு... அதேபோல் நடந்து... எதற்காகவும் அழாத நான் கண்ணீர் விடுறது எப்படின்னு கத்துகிட்டு... நான் சொன்னா நம்பமாட்டிங்கன்னு என் தாத்தா கிட்டயும் நடிச்சு அவர் மூலமாவே தினாகிட்ட சொல்ல வச்சு... இது எல்லாமே நடிப்பு தான் மான்சி... ” என்று சத்யன் நிதானமாக சொல்ல சொல்ல.....
மான்சிக்கு எதுவோ புரிவது போல் இருந்தது... கண் இமைகளின் தீப்பிடித்தது போல் அகல விரித்துக்கொண்டாள்... குளங்கட்டிய நீரை வெளியே வரவிடாமல் உள்ளே இழுத்தாள்... இல்லை இதெல்லாம் பொய்யின்னு சொல்லிடனும் முருகா என்று வேண்டியபடி “ இதெல்லாம் ஏன்?” என்றாள் அவள் குரல் அவளுக்கே வித்தியாசமாக இருந்தது.... நாளை இறக்கப் போகும் பெண்ணின் குரல் போல் ஜீவனற்ற குரல்
அவளுக்கு எதிர் சோபாவில் அமர்ந்த சத்யன் தனது விரல்களை கோர்த்துக்கொண்டு “ ஏன்னு உனக்கு புரியலையா மான்சி? எல்லாம் உன்னை இந்த கட்டிலுக்கு கொண்டுவரத் தான்.... நானும் எவ்வளவோ முயற்சிப் பண்ணிப் பார்த்தேன் உன்னை என்னால அசைக்க முடியலை... உன் முதலாளி என்ற என் அதிகாரத்தை யூஸ் பண்ணேன் அதுக்கும் நீ அசையலை... என் சொத்துக்களை தர்றேன்னு சொன்னேன் அதுக்கும் நீ மயங்கலை .... என்மேல உனக்கு ஆசையிருக்குன்னு தெரிஞ்சு பொறாமையை உன் தூண்டி விட பெண்களை கொண்டு வந்தேன் அந்த முயற்சியும் உன்னிடம் தோத்துப் போச்சு.... என்னால என் தொழில்ல கூட கவனம் செலுத்த முடியாத அளவுக்கு என்னை ரொம்பவே நீ பாதிச்ச... எங்க போனாலும் உன் ஞாபகம்.. என்ன செய்தாலும் அதில் நீதான் தெரிஞ்ச... எவளைத் தொட்டாலும் உன்னை நினைக்காம செக்ஸ் பண்ணமுடியலை... தோல்வியையே சந்திக்காத நான் கேவலம் உன்கிட்ட தோத்துப் போனது என்னை ரொம்பவே அவமானமா உணர வச்சுது..... உன்கிட்ட போகக்கூடாதுன்னு பலநாள் யோசிச்சேன்...
“ அப்பதான் அன்னிக்கு என் கன்னத்தில் நீ ஏற்படுத்துன காயத்துக்காக நீ துடிச்சது ஞாபகம்... பணத்துக்கும் அதிகாரத்துக்கும் விழாத நீ சென்டிமெண்ட்க்கு தான் விழுவேன்னு தோனுச்சு... சென்டிமென்ட்டை வச்சே உன்னை வீழ்த்தனும் முடிவு பண்ணேன்.... தற்கொலை செய்துக்குவேன்னு உன்னை மிரட்டிப் பார்க்கலாமான்னு தான் மொதல்ல நினைச்சேன்... ஆனா அதை நீ எந்தளவுக்கு நம்புவேன்னு தெரியலை அதான் இந்த யோசனையை பக்காவா ப்ளான் பண்ணி செயல் படுத்தினேன்... போன வருஷம் என் நண்பன் ஒருத்தன் குடியால கடுமையா பாதிக்கப்பட்டு சிகிச்சை எடுத்துக்கிட்டான்... அவனைப்பார்த்து அவனோட மெடிக்கல் ரிப்போர்ட்டை வாங்கிட்டு வந்து அதில் என் பெயரை மாத்தி தாத்தா கிட்ட காட்டினேன்...
அவனோட மருந்து சீட்டை பயண்படுத்தி மருந்துகள் வாங்கினேன்...
“ லதா பார்த்தது எல்லாம் என் ப்ரண்டுக்கு கொடுத்த வயிற்றுவலி சம்மந்தப்பட்ட மாத்திரை.... நீ எனக்கு கொடுத்தது எல்லாம் விட்டமின் டேப்லட்ஸ்....... என் வேதனையை முகத்தில் காட்டி ரொம்ப சிரமப்பட்டு நடிச்சேன்... நினைச்ச மாத்திரத்தில் கண்ணீரை வரவழைக்கவும் சிரமப்பட்டேன்... என் குறிக்கோள் எல்லாம் உன்னை அடையனும்... அதுவும் நீயா வந்து உன்னை கொடுக்கனும்...அது நிறைவேறிருச்சு ” என்று தன் சுயரூபத்தை விளக்கமாக சொல்லி சத்யன் “ஆனா மான்சி அதுக்கு நிறைய நாள் போராடனும்னு நெனைச்சேன்... இப்படி நாலாவது நாளே நீ வந்து விழுவேன்னு நான் நெனைச்சே பார்க்கலை... பரவாயில்லை என்னை ரொம்ப சிரமப்படுத்தாம வந்து விழுந்துட்ட” என்று சொல்லிவிட்டு அவளை அலட்சியமாகப் பார்த்து வாய்விட்டு ஏளனமாக சிரித்தான் சத்யன்
“ ஆமாம் நடிப்புதான் மான்சி... எல்லாமே நடிப்பு... ஆனா இதுக்காக ஒரு மாசத்துக்கும் மேலா ஒத்திகைப் பார்த்தேன்... ஒரே வேளை சாப்பிட்டு பசியோட கிடந்து மெலிஞ்சு ஒரு நோயாளி எப்படியிருப்பான்னு ஒவ்வொரு நிமிஷமும் யோசிச்சு... அதேபோல் நடந்து... எதற்காகவும் அழாத நான் கண்ணீர் விடுறது எப்படின்னு கத்துகிட்டு... நான் சொன்னா நம்பமாட்டிங்கன்னு என் தாத்தா கிட்டயும் நடிச்சு அவர் மூலமாவே தினாகிட்ட சொல்ல வச்சு... இது எல்லாமே நடிப்பு தான் மான்சி... ” என்று சத்யன் நிதானமாக சொல்ல சொல்ல.....
மான்சிக்கு எதுவோ புரிவது போல் இருந்தது... கண் இமைகளின் தீப்பிடித்தது போல் அகல விரித்துக்கொண்டாள்... குளங்கட்டிய நீரை வெளியே வரவிடாமல் உள்ளே இழுத்தாள்... இல்லை இதெல்லாம் பொய்யின்னு சொல்லிடனும் முருகா என்று வேண்டியபடி “ இதெல்லாம் ஏன்?” என்றாள் அவள் குரல் அவளுக்கே வித்தியாசமாக இருந்தது.... நாளை இறக்கப் போகும் பெண்ணின் குரல் போல் ஜீவனற்ற குரல்
அவளுக்கு எதிர் சோபாவில் அமர்ந்த சத்யன் தனது விரல்களை கோர்த்துக்கொண்டு “ ஏன்னு உனக்கு புரியலையா மான்சி? எல்லாம் உன்னை இந்த கட்டிலுக்கு கொண்டுவரத் தான்.... நானும் எவ்வளவோ முயற்சிப் பண்ணிப் பார்த்தேன் உன்னை என்னால அசைக்க முடியலை... உன் முதலாளி என்ற என் அதிகாரத்தை யூஸ் பண்ணேன் அதுக்கும் நீ அசையலை... என் சொத்துக்களை தர்றேன்னு சொன்னேன் அதுக்கும் நீ மயங்கலை .... என்மேல உனக்கு ஆசையிருக்குன்னு தெரிஞ்சு பொறாமையை உன் தூண்டி விட பெண்களை கொண்டு வந்தேன் அந்த முயற்சியும் உன்னிடம் தோத்துப் போச்சு.... என்னால என் தொழில்ல கூட கவனம் செலுத்த முடியாத அளவுக்கு என்னை ரொம்பவே நீ பாதிச்ச... எங்க போனாலும் உன் ஞாபகம்.. என்ன செய்தாலும் அதில் நீதான் தெரிஞ்ச... எவளைத் தொட்டாலும் உன்னை நினைக்காம செக்ஸ் பண்ணமுடியலை... தோல்வியையே சந்திக்காத நான் கேவலம் உன்கிட்ட தோத்துப் போனது என்னை ரொம்பவே அவமானமா உணர வச்சுது..... உன்கிட்ட போகக்கூடாதுன்னு பலநாள் யோசிச்சேன்...
“ அப்பதான் அன்னிக்கு என் கன்னத்தில் நீ ஏற்படுத்துன காயத்துக்காக நீ துடிச்சது ஞாபகம்... பணத்துக்கும் அதிகாரத்துக்கும் விழாத நீ சென்டிமெண்ட்க்கு தான் விழுவேன்னு தோனுச்சு... சென்டிமென்ட்டை வச்சே உன்னை வீழ்த்தனும் முடிவு பண்ணேன்.... தற்கொலை செய்துக்குவேன்னு உன்னை மிரட்டிப் பார்க்கலாமான்னு தான் மொதல்ல நினைச்சேன்... ஆனா அதை நீ எந்தளவுக்கு நம்புவேன்னு தெரியலை அதான் இந்த யோசனையை பக்காவா ப்ளான் பண்ணி செயல் படுத்தினேன்... போன வருஷம் என் நண்பன் ஒருத்தன் குடியால கடுமையா பாதிக்கப்பட்டு சிகிச்சை எடுத்துக்கிட்டான்... அவனைப்பார்த்து அவனோட மெடிக்கல் ரிப்போர்ட்டை வாங்கிட்டு வந்து அதில் என் பெயரை மாத்தி தாத்தா கிட்ட காட்டினேன்...
அவனோட மருந்து சீட்டை பயண்படுத்தி மருந்துகள் வாங்கினேன்...
“ லதா பார்த்தது எல்லாம் என் ப்ரண்டுக்கு கொடுத்த வயிற்றுவலி சம்மந்தப்பட்ட மாத்திரை.... நீ எனக்கு கொடுத்தது எல்லாம் விட்டமின் டேப்லட்ஸ்....... என் வேதனையை முகத்தில் காட்டி ரொம்ப சிரமப்பட்டு நடிச்சேன்... நினைச்ச மாத்திரத்தில் கண்ணீரை வரவழைக்கவும் சிரமப்பட்டேன்... என் குறிக்கோள் எல்லாம் உன்னை அடையனும்... அதுவும் நீயா வந்து உன்னை கொடுக்கனும்...அது நிறைவேறிருச்சு ” என்று தன் சுயரூபத்தை விளக்கமாக சொல்லி சத்யன் “ஆனா மான்சி அதுக்கு நிறைய நாள் போராடனும்னு நெனைச்சேன்... இப்படி நாலாவது நாளே நீ வந்து விழுவேன்னு நான் நெனைச்சே பார்க்கலை... பரவாயில்லை என்னை ரொம்ப சிரமப்படுத்தாம வந்து விழுந்துட்ட” என்று சொல்லிவிட்டு அவளை அலட்சியமாகப் பார்த்து வாய்விட்டு ஏளனமாக சிரித்தான் சத்யன்
No comments:
Post a Comment