"சிவா சார். எதுக்கு தயங்குரிங்க. உங்களுக்கு மட்டுமே ஒரு தனியான பொண்ணு செலக்ட் பண்ணி தரேன். மாசம் ஒரு லட்சம் கொடுத்துடுங்க. எப்போ வேணுமோ அப்ப அவளை நீங்க யூஸ் பண்ணிக்கலாம். என் கிட்ட எம் பி ஏ படிக்கிற பொண்ணு ஒருத்தி இருக்கா. கொஞ்சம் புதுசு. ஹாஸ்டல்ல தங்கி இருக்கா. பகல் மட்டும் தான் உங்க கூட அவ இருப்பா. ஓகே ன்னா சொல்லுங்க மீட்டிங் ஏற்பாடு பண்ணுறேன்."
அவன் பேசிய விதத்தில் மயங்கி போனான் சிவா.
"சரி ஏற்பாடு பண்ணுங்க" என்று சொல்ல, ஊருக்கு ஒதுங்குபுறத்தில் இருந்த பண்ணை வீட்டில் சந்திப்பு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.
புதிதாக வந்த அந்த பெண்ணை காரில் ட்ராப் செய்து விட்டு ரமேஷ் செல்ல, உள்ளே காத்திருந்த சிவாவை பார்த்து
"ஹாய் சார், என்னோட பேரு ஆஷா. நான் எம் பி ஏ செகண்ட் இயர் படிக்கிறேன்".
தனது ஹாண்ட்பாகில் இருந்த தனது ஐ டி கார்டை காண்பிக்க, "ஓகே" என்று சொல்லி விட்டு அவளை நன்றாக கவனித்தான்.
ஒல்லியான உருவம். உருவத்துக்கு சம்பந்தம் இல்லாத கட்டுக்கு அடங்காத அவள் மார்பு.சிறிய கண்கள். மாநிறம். எப்போதும் சிரித்த முகம்.
"சார் நான் உட்காரலாமா."
"சாரி, உட்காருமா. உங்களை பத்தி சொல்லுங்க
" என்று சிவா கேட்க
"சார், உங்களை விட எனக்கு வயசு ரொம்ப கம்மி பெயர் சொல்லியே கூப்பிடலாம்."
"எனக்கு சொந்த ஊரு திண்டுக்கல். அப்பா விவசாயி. என் குடும்பத்தில நான்தான் முதல்ல படிக்கிற ஆளு. ஏற்கனவே எனக்கு பீஸ் கட்டி குடும்பத்தில நொடிச்சு போய்ட்டாங்க. இந்த வருஷ பீஸ், ஹாஸ்டல் பீஸ், ப்ராஜெக்ட் செலவு எல்லாத்துக்கும் எனக்கு பணம் தேவை பட்டது. அதை சம்பாதிக்கதான் நான் இந்த வேலைல ஈடுபடுகிறேன். ரமேஷ் அண்ணா உங்களை பத்தி சொன்னார். நீங்க நல்லவரு, டிசன்ட் ஆனவருன்னு. அதோட எனக்கு ஒருத்தர்கிட்ட மட்டும் கீப்-பா இருக்க பிடிச்சு இருக்கு."
அவள் பேசிய விதம் அவனுக்கு பிடித்து விட்டது.
அவள் அவன் அருகில் வந்து "சார் கொஞ்சம் புழுக்கமா இருக்கு நான் வேணாம் என்னோட டாப்ஸ்-சை கலட்டிடட்டுமா?" என்று கேட்டபடி அவன் பதிலுக்கு காத்து இராமல் தன் டி ஷர்ட் டாப்ஸ் சை மெல்ல தலைக்கு மேல் கழட்ட அசந்து போய் நின்றான்.
"என்ன சார், நான் அழகா இருக்கேனா. எல்லாம் உங்களுக்கு பிடிச்ச மாதிரி இருக்கா."'ஒரு பெண்ணால் இப்படி எல்லாம் பேச முடியுமா' என்ற ஆச்சர்யம் தாங்கவில்லை சிவாவுக்கு.
அவன் கையை எடுத்து தோள் மீது போட்டு அருகில் இருந்த படுக்கை அறைக்கு இட்டு சென்றாள்.
"சார் உங்களுக்கு நான் டிரஸ்சை கழட்டினா பிடிக்குமா, இல்லை நீங்களே கழட்டனுமா?" என்று கேட்க
சிவா சிரிக்க ஆரம்பித்தான். "ஹேய் ஆஷா. நீ ரொம்ப பாஸ்ட். எனக்கு என் மனைவியை தவிர எந்த பெண்ணிடம் பழக்கம் இல்லை."
"ஓ அப்படியா. உங்க மனைவிக்கு தெரியாம பஸ்ட்டைம்தானே."
சிவா சிரிக்காமல் "என் மனைவி இறந்து நாலு வருஷம் ஆச்சு."
ஆஷா முகத்தில் சிரிப்பு மறைந்து போனது. "சாரி சார்.கவலைபடாதிங்க. உங்க மனைவி என்ன சுகம் கொடுப்பாங்களோ அதை விட நான் அதிகமா கொடுப்பேன்.உங்களுக்கு உங்க மனைவி ஞாபகம் வராம பாத்துக்கிறேன்."
அவன் இரண்டு கைகளை எடுத்து அவளின் இரண்டு மார்பிலும் வைத்து கசக்க வைத்தாள்.பஞ்சு போன்று இருந்த அந்த இரண்டு பந்துகளையும் அவன் மெதுவாக கசக்க 'அம்மா' என்று மெல்ல சத்தத்தை விட்டாள். அதற்கு மேல் சிவாவுக்கு பொறுமை இல்லை.அவளை தன்னோடு இழுத்து உதடுகளை கவ்வி கொண்டான்.
அவளின் பிரவுன் உதடுகளை அவன் விலக்கி நாக்கை துலாவ, ஆஷா கிறங்கி போனாள்.மெல்ல அவளின் பிராவை விடுதலை கொடுத்து மார்காம்புகளை விரல்களால் மெல்ல கிள்ள சிலிர்த்து போனாள்.
அவள் மெதுவாக தனது இடுப்பில் இருந்த ஜீன்சுக்குவிடை கொடுக்க, பாண்டி மட்டுமே அணிந்த ஆஷா கவர்ச்சி கன்னியாக தெரிய, சிவாவுக்கு அதற்கு மேல் உணர்ச்சியை அடக்க முடியவில்லை.
தனது வாயை இறக்கி அவளின் வலது மார்பில் வைத்து உறிஞ்ச, ஆஷா திணறி போனாள். உணர்ச்சி அதிகமாக "இன்னும் கடிங்க", என்று கெஞ்ச அவளை தூக்கி படுக்கையில் சாய்த்து அவள் மீது படர்ந்தான்.
தனது உடைகளை கலைந்து சிவாநிர்வாணமாக ஆஷா அவன் ஆண்மையை கண்டு அசந்து போனாள்.
அவள் தனது கைகளால் அவன் ஆண்மையை பிடித்து கொள்ள, சிவா அவளின் பஞ்சு போன்ற மார்புகளில் மாறி மாறி தாக்குதல் நடத்தினான்.
ஆஷா, திக்கு முக்காடி போனாள். அவளுக்கு இது முதல் அனுபவம் இல்லை என்றாலும் கூட, சிவாவின் அந்த அதிரடி அணுகுமுறை அவளுக்கு பிடித்து இருந்தது.
சிவாவும் மெதுவாக இன்ப பூமிக்குள் காலெடுத்து வைக்க தொடங்கினான்.
ஆஷா அதற்கு மேல் தாங்க முடியாமல் தத்தளிக்க, தனது ஆண்மையை அவளின் பெண்மை வாசலில் வைத்து 'மே ஐ கம் இன்'என்று கேட்க முகம் சிவந்தாள் ஆஷா.
அவளின் மௌனத்தை சம்மதமாக கொண்டு இடி என்று இறக்க ஆஷா ஒரு கணம் தடுமாறி போனாள். 'ஆ' என்று கத்த அவள் வாய் திறக்க, அவளின் உதடுகளை கவ்வி சத்தத்தை அடக்கினான்.
அதற்கு பிறகு ஆஷாவுக்கு என்ன நடக்கிறது என்பது தெரியவில்லை, உள்ளே நுழைந்த அவன் ஆண்மை நடத்திய தாக்குதலில் அவள் உடல் தவிக்க, அடுத்த அரை மணி நேரம் ஆஷா சிவா கட்டுபாட்டில் இருந்தாள்.
கண்களை மூடி 'ம் ம்' என்று முனகி கொண்டே இருந்த ஆஷாவின் பெண்மையில் தன் உயிர் நீரை தெளிக்க, சந்தோசத்தில் திக்கு முக்காடி போன ஆஷா அவனை இருக்க கட்டி கொண்டாள்.
அவன் காதுக்குள் "என்னால உங்களை மறக்க முடியாத அளவுக்கு பண்ணிட்டிங்க. நீங்க எப்போ கூப்பிட்டாலும் நான் வருவேன்" என்று கிறக்கமாக சொல்ல, சிவாவுக்கு நான்கு ஆண்டுகள் காத்திருந்த ஆண்மையை அவளுக்கு தாரை வார்த்து விட்ட நிம்மதியில் அவள் மீது படுத்து கிடந்தான்.
அதை தொடர்ந்த சில மாதங்களில் வாரம் இரண்டு முறையாவது ஆஷாவை பார்த்து அனுபவித்து வருவது வழக்கம் ஆனது.மாதம் ஒரு லட்சம் கொடுத்து வர ஆஷாவுக்கு சந்தோஷம். ரமேஷ் மூலம் வேறு சில வாடிக்கையாளர்களை திருப்தி படுத்தி வந்தாள். சிவாவுக்கு அந்த விஷயம் தெரியாமல் பார்த்து கொண்டாள்.
அடிக்கடி சிவா சேலம் வந்து போவது அரசல் புரசலாக தெரிந்த போது தீபக் "என்ன விஷயம் என்று கேட்க, கிளப் மீட்டிங்" என்று சொல்லி சிவா சமாளித்து விட்டான். ஆனால் எக்காரணத்தை முன்னிட்டும் தன் மகளுக்காக செலவிடும் நேரத்தை அவன் குறைக்கவில்லை.
"டாடி, நான் கிளம்பிட்டேன்" என்ற பிரபாவின் குரல் கேட்டு தன் நினைவுகளில் இருந்து விடுபட்டான் சிவா.
பட்டு பாவாடை அணிந்த தன் மகளை பார்த்து அவனுக்கு சந்தோஷம் தாளவில்லை. நாலு வயது முடிந்த போதும், அவளுக்கு வயதை மீறிய வளர்ச்சி மற்றும் பேச்சு எல்லாம். இப்போது புதிதாக அனிதா டீச்சர் பற்றி தான் தினமும் வீட்டில் பேச்சு.
தனது ஹோண்டா சிட்டி காரை எடுத்து கொண்டு பிரபா, மற்றும் பெரிய நாயகியுடன் பன்னிரண்டு மணி அளவில் கோவிலை எட்ட, ஏற்கனவே சொல்லி வைத்து இருந்ததால் அபிஷேகம் தொடங்கியது.
கண் குளிர ரசித்து விட்டு காரில் வந்து உட்கார்ந்த சிவா தன் மகளிடம் "குட்டிம்மா உனக்கு எப்படிடா நாமக்கல் ஆஞ்சநேயர் தெரியும்".
"டாடி நீ தானே சொல்லி இருக்கே. அம்மாவுக்கு ஆஞ்சநேயர்னா ரொம்ப பிடிக்கும்னு. அதனால தான் எனக்கு அவரை பார்க்கணும்னு ஆசையா இருந்துச்சு" பேசி கொண்டே இருந்த பிரபா முகம் வாடியது.
"அப்பா என் பிரெண்ட்ஸ் எல்லாருக்கும் அவங்க அம்மா லஞ்ச் கொண்டு வராங்க. எனக்கு அம்மா இல்லையே. நீயாவது கொண்டு வர கூடாதா?"சிவாவுக்கு முதலில் என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை. ஒரு வழியாக சமாளித்து "சரிடா கண்ணா, நாளைல இருந்து கொண்டு வரேன்".
கோவத்தோடு இருந்த பிரபாவின் தாடையை பிடித்து "சாரி" என்று கெஞ்ச, "ஓகே" என்று பெரிய மனுசி போல் சொல்லி விட்டு, "சரி டாடி இப்போ என்ன ப்ரோக்ராம்?" என்று கேட்க,
"சந்தோஷ் அங்கிள் வீட்ல லஞ்ச்" என்றான் சிவா.
"ஹையா, அங்கே என் கூட விளையாடுறதுக்கு ஒரு குட்டி பாப்பா இருக்கு" என்று குதிக்க, சிரித்து கொண்டே வண்டியை சேலம் நோக்கி விரட்டினான்.
சந்தோஷ் வீட்டில் எல்லோரும் சாப்பிட்டு விட்டு பேசி சிரிக்க, சந்தோஷ் சிவாவை அழைத்து கொண்டு மொட்டை மாடிக்கு சென்றான்.
"ஏண்டா சிவா நான் கேள்வி படுறது உண்மையா. நீ அந்த மாமா பையன் ரமேஷ்கிட்ட மாட்டியாமே."
சிவா தர்ம சங்கடத்தில் நெளிந்தான்.
"சிவா, எனக்கு எல்லாம் தெரியும். ஏண்டா, இப்படி பண்ணுற. வேணும்னா ஒரு கல்யாணம் பண்ணிக்கோ. உனக்கு மனைவியும் ஆச்சு, உன் குழந்தைக்கு அம்மாவும் ஆச்சு."
சிவா யோசிக்க ஆரம்பித்தான்.
"சொன்னா கேளு சிவா, நீ மாட்டிகிட்டா, பெரிய அவமானம்."
"சரிடா இனிமே நான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா குறைச்சுட்டு வரேன். ஒரு நல்ல பெண் கிடைச்சா சொல்லு" என்று சொல்லி விட்டு வீடு திரும்ப, சிவா தனது அறையில் படுத்து கொண்டே விழித்து இருந்தான்.
மனதுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது. சந்தோஷ் சொல்லும் வார்த்தை ஒவ்வொன்றும் சரிதான் என்று உணர்ந்தாலும் தன் உடல் தேவை தன்னை மீறி விட்டு போனதை உணர்ந்தான்.தன்னை நினைத்து வெட்கப்பட்டு வேதனைபட்டு உறங்கி விட்டான்.
காலை பிரபா ஸ்கூல் வேனில் பள்ளிக்கு கிளம்பிய உடன் மதியம் லஞ்ச் கொண்டு வர சொன்னதை நினைவில் நிறுத்தி பெரிய நாயகியை சாப்பாடு செய்து தர சொன்னான்.
லஞ்ச் நேரமான பன்னிரண்டு மணிக்கு ஸ்கூல் உள்ளே நுழைய, தூரத்தில் சிவாவை கண்டு ஓடி வந்த பிரபா அவன் காலை கட்டி கொண்டு "டாடி டாடி" என்று குதித்து, பக்கத்தில் இருந்த அவள் தோழியிடம், "இங்கே பார்த்தியா என் டாடி" என்று பெருமையோடு சொல்ல, சிவா சிரித்து கொண்டே அவளை இரு கைகளால் அள்ளி கொண்டான்.
சாப்பாடு ஊட்டி கொண்டே மகளிடம் பேசிய சிவா அவள் சாப்பிட்டு முடித்த உடன் கை கழுவ வைத்து திரும்ப கிளாஸ் போக சொல்ல,
"டாடி உங்களை எங்க கிளாஸ் டீச்சர் அனிதா மேம் மீட் பண்ணனும்னு சொன்னாங்க. வாங்க டாடி" என்று இழுத்து கொண்டு செல்ல, சரி என்று அவளுடன் சென்றான்.
கிளாஸ் வாசலில் நின்று பேசி கொண்டு இருந்த தனது கிளாஸ் மிஸ் கையை பிடித்து "மிஸ் இவர் தான் என் டாடி" என்று அறிமுகம் செய்ய, அனிதா என்ற அவள் மிஸ் சிவாவை பார்த்து அதிர்ச்சி, ஆச்சர்யம் கலந்து பார்த்து, "வாங்க SRK பாத்து அஞ்சு வருஷம் ஆச்சுல்ல?" என்று கேட்க, சிவா 'இவங்க யாரு என்னை எதுக்கு SRK (Shah Rukh Khan) அப்பிடின்னு கூப்பிடுறாங்க' என்று குழம்பினான்.
"யாருங்க நீங்க. என்னை அஞ்சு வருஷமா தெரியுமா? என்னோட பேரு SRK இல்ல" என்று சிவா பதில் பேச, அனிதா சிரித்து கொண்டே
"நீங்க சிவா தானே"
"ஆமா
"உங்களோட முழு பேரு என்ன?"
"சிவா ராம கிருஷ்ணன்"
"அதை தான் நான் சுருக்கி SRKன்னு கூப்பிட்டேன்"
"அப்படியா" என்று அசடு வழிந்தபடி, "சரி உங்களுக்கு என்னை எப்படி தெரியும்"
"ஷிவா,உங்களோட தங்கை அதாவது வளர்ப்பு தங்கை சாந்தியோட சினிமாவுக்கு வந்த பத்து தோழிகளில் நானும் ஒருத்தி. அது மட்டும் இல்லை வீணா கல்யாணத்துக்கு கிப்ட் வாங்க சேலம் பழைய பஸ் ஸ்டாண்ட் வந்தபோது அவள் கூட நானும் வந்தேன். என்னை கூட உங்களுக்கு அறிமுக படுத்தி வச்சாலே ஞாபகம் இருக்கா?"
யோசித்தான் "சரியா ஞாபகம் இல்லைங்க" என்று சங்கடத்தோடு சொல்ல,
"அதனால என்னங்க, நான் என்ன பெரிய ஆளா நீங்க என்னை ஞாபகம் வச்சுக்கிற அளவுக்கு. நீங்க பெரிய ஆளுதான் இல்லைனா, சினிமா தியேட்டர்ல புரட்டி எடுப்பிங்களா, இல்லைனா வீணாவை புரட்சிகரமா கல்யாணம் பண்ணி இருப்பிங்களா" பெரு மூச்சு விட்டாள்.
"உங்க பொண்ணு கிட்ட பேசினப்போ அம்மா சாமி கிட்ட போயட்டாங்கன்னு சொன்னா. அவளுக்கு படிப்புல கொஞ்சம் கவனம் குறைவா இருக்கு அதனால உங்க கிட்ட பேசலாம்னு கூப்பிட்டேன். நேர்ல பார்த்ததுக்கு அப்புறம் தான் நீங்க SRKன்னு தெரிஞ்சுது."
இப்போது தான் சிவா அவளை சரியாக கவனித்தான். கொஞ்சம் நித்யா மேனனை போல் தோற்றம். ஆனால் கண்களில் எப்போதும் சோகம். சிரித்து பேசினாலும் அவள் முகத்தின் சோகங்கள் மாறவில்லை.
இதை கவனித்த சிவா, "நீங்க சொல்றது உண்மைதான். நானும் தினம் சொல்லி கொடுக்கிறேன். அவள் கிட்ட ஒரு முன்னேற்றமும் தெரியலை. ஏதாவது டியுசன் ஏற்பாடு பண்ணனும்னு நினைக்கிறேன்" என்று கவலை தோய்ந்த முகத்தோடு சொல்ல,
"அதுக்காக என்ன சிவா நீங்க சரின்னா, நான் சொல்லி கொடுக்கிறேன். தினம் சாயந்தரம் அஞ்சு மணிக்கு என்னோட வீட்டில கொண்டு வந்து விட்டு ஆறு மணிக்கு கூட்டி போங்க, தினமும் சொல்லி கொடுத்தா அவள் நல்லா படிக்க ஆரம்பிச்சுடுவா. நல்ல புத்திசாலி,அவளோட அம்மா மாதிரி" என்று சொல்ல, வீணா நினைவில் கண் கலங்கிய சிவா 'ஆமாம்' என்று தலை அசைத்தான்.
"சரிங்க மேடம், உங்களோட வீட்டு அட்ரஸ் சொன்னா நான் சாயந்தரம் டியூசனுக்கு கூட்டி வரேன் என்று கேட்க
"சிவா, நீங்க என்னை பெயர் சொல்லியே கூப்பிடலாம். உங்களை விட எனக்கு ஆறு வயசு குறைவுதான். என்னோட மொபைல் நம்பரை குறிச்சுக்கங்க. கிளம்பும்போது கூப்பிட்டா நான் வழி சொல்லுறேன்" என்று சொல்ல சரி என்று தலை அசைத்து விட்டு கிளம்பினான் சிவா.
தூரத்தில் தலையை தொங்க விட்டபடி நடந்து சென்ற சிவாவை பார்த்து கண்கள் கலங்க நின்றாள் அனிதா.
மூணு மணிக்கு டிரைவர் காரில் வீட்டுக்கு வந்த பிரபா, சிவாவை கண்ட உடன் 'டாடி' என்று கத்தியபடி ஓடி வந்து கட்டி கொண்டாள்.
"என்ன டாடி இன்னைக்கு வெளியே போகலையா" அடிக்கடி சிவா சேலம் போவதை மனசில் வைத்து கேட்க, சிவா "இல்லை கண்ணா,இன்னைக்கு நீ டியுசன் போகணுமே, அதனாலதான் டாடி உனக்காக காத்து இருக்கேன்."
"உள்ளே போய் பேஸ் வாஸ் பண்ணிட்டு, பாட்டி கிட்ட காம்ப்ளான் வாங்கி குடிச்சுட்டு வா. அப்புறம் கொஞ்சம் நேரம் படி. உன்னை நான் அஞ்சு மணிக்கு அனிதா டீச்சர் வீட்டுக்கு கூட்டி போறேன்."
'ஹையா' என்று சந்தோசத்தோடு குதித்தபடி "டாடி மிஸ்சை பார்க்க போறமா", என்று கேட்டபடி உள்ளே ஓடி சென்றாள்.
ஐந்து மணிக்கு அனிதா சொல்லியபடி வழி கேட்டு வீட்டு வாசலின் கதவை தட்டினான். அது கொஞ்சம் பழைய வீடு,என்பதைகவனித்தபடி கதவை மீண்டும் தட்ட கதவு திறந்தது.
பச்சை நிற சுடிதாரில் அனிதா கதவை திறந்து "உள்ளே வாங்க சிவா" என்று அழைத்தபடி, "உங்களை பெயர் சொல்லி கூப்பிடலாமா"என்று கேட்க, சிவா பதிலுக்கு "நோ ப்ரோப்லம்" என்றான்.
உள்ளே பார்த்து "அம்மா சிவா வந்துருக்காரு, கொஞ்சம் டீ கொண்டு வா" என்று சொல்லி விட்டு, அங்கே இருந்த சேரை இழுத்தாள்.
சிவாவை உட்கார சொல்லி விட்டு அருகில் இருந்த சேரில் பிரபாவை உட்கார வைத்து "கண்மணி இந்தா சாக்லேட்" என்று டைரி மில்க் தர பிரபா சிவாவை பார்க்க "வாங்கிக்கோ கண்ணா" என்று சொன்னான்.
"பரவாயில்லை பெண்ணை நல்லபடியா வளர்த்து இருக்கீங்க". பிரபாவின் கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்து "குட் கேர்ள்" என்றாள்.
அதற்குள் அனிதா அம்மா கையில் டீ கொண்டு வந்து சிவா கையில் கொடுத்து, சிவா தம்பி எப்படி இருக்கீங்க என்று கேட்க சிவாவுக்கு ஆச்சர்யம் தாங்கவில்லை.
"என்ன அனிதா, உங்க அம்மாவுக்கு என்னை எப்படி தெரியும்" என்று கேட்க, அனிதா பதிலுக்கு சிரிக்க, அதில் ஜீவன் இல்லை.
"சிவா, உங்களுக்கு எங்களை பற்றி தெரியாதே தவிர, உங்களை பற்றி எனக்கு நல்லா தெரியும், எங்க அம்மாவுக்கும் தெரியும்"
"சரி நான் உள்ளே இருக்கும் அறைல பிரபாவுக்கு பாடம் சொல்லி தரேன். நீங்க அம்மா கூட பேசிட்டு இருங்க. டியுசன் முடிஞ்ச உடனே குழந்தையும் கூட்டி போகலாம்" என்று சொல்ல, அந்த யோசனை 'சரி' என்று பட்டதால் சிவா 'ஓகே' சொன்னான்.
உள்ளே சுவற்றில் இருந்த போட்டோக்களை பார்த்த சிவா, அனிதா அம்மாவிடம் கேட்க, அவர் விளக்கம் கொடுத்து வந்தார்.சின்ன குழந்தையாக அனிதா, அவள் அப்பாவின் மார்பில் சாய்ந்தபடி இருந்த அனிதா.
கடைசியாக தோழிகள் சாந்தி, அனிதாஉட்பட பலருடன் இருந்த வீணா போட்டோவை பார்த்த உடன் கொஞ்சம் உணர்ச்சி வசப்பட்டு போனான்.
'அது கல்லுரி முதல் ஆண்டு எடுத்தது' என்று அனிதா அம்மா சொல்ல, சிவா அவர்களை பார்த்து 'இந்த வீட்டில நீங்க மட்டும் தானா' என்று கேட்க
"ஆமாம் சிவா தம்பி, இவளோட அப்பா இவளுக்கு பத்து வயசு இருக்கும்போதே போய்ட்டார். நாங்க ரெண்டு பேர் மட்டும் தான்"என்று சொல்ல,
"ஆமா நீங்க சேலம்ல தான இருந்திங்க இங்கே எப்படி வந்திங்க. அனிதாவுக்கு இன்னும் ஏன் கல்யாணம் செய்யலை" என்று கேட்க,வேதனை கலந்த சிரிப்போடு
"அதை ஏன் தம்பி கேக்குறிங்க. அது சொன்னா உங்க மனசு கஷ்டப்படும்."
"இல்லை பரவாயில்லை சொல்லுங்க" என்று சொல்ல, உள்ளே இருந்து வந்த அனிதா,
"வேணாம்மா நம்ம கஷ்டம் நம்மளோட போகட்டும். மேலும் அவருக்கு நடந்தது எல்லாம் தெரிஞ்சால் வருத்த படுவாரு. சொல்ல வேணாம்" என்று கெஞ்ச, அவள் அம்மா புரிந்து கொண்டு சமையல் அறைக்கு சென்று விட்டாள்.
அவன் பேசிய விதத்தில் மயங்கி போனான் சிவா.
"சரி ஏற்பாடு பண்ணுங்க" என்று சொல்ல, ஊருக்கு ஒதுங்குபுறத்தில் இருந்த பண்ணை வீட்டில் சந்திப்பு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.
புதிதாக வந்த அந்த பெண்ணை காரில் ட்ராப் செய்து விட்டு ரமேஷ் செல்ல, உள்ளே காத்திருந்த சிவாவை பார்த்து
"ஹாய் சார், என்னோட பேரு ஆஷா. நான் எம் பி ஏ செகண்ட் இயர் படிக்கிறேன்".
தனது ஹாண்ட்பாகில் இருந்த தனது ஐ டி கார்டை காண்பிக்க, "ஓகே" என்று சொல்லி விட்டு அவளை நன்றாக கவனித்தான்.
ஒல்லியான உருவம். உருவத்துக்கு சம்பந்தம் இல்லாத கட்டுக்கு அடங்காத அவள் மார்பு.சிறிய கண்கள். மாநிறம். எப்போதும் சிரித்த முகம்.
"சார் நான் உட்காரலாமா."
"சாரி, உட்காருமா. உங்களை பத்தி சொல்லுங்க
" என்று சிவா கேட்க
"சார், உங்களை விட எனக்கு வயசு ரொம்ப கம்மி பெயர் சொல்லியே கூப்பிடலாம்."
"எனக்கு சொந்த ஊரு திண்டுக்கல். அப்பா விவசாயி. என் குடும்பத்தில நான்தான் முதல்ல படிக்கிற ஆளு. ஏற்கனவே எனக்கு பீஸ் கட்டி குடும்பத்தில நொடிச்சு போய்ட்டாங்க. இந்த வருஷ பீஸ், ஹாஸ்டல் பீஸ், ப்ராஜெக்ட் செலவு எல்லாத்துக்கும் எனக்கு பணம் தேவை பட்டது. அதை சம்பாதிக்கதான் நான் இந்த வேலைல ஈடுபடுகிறேன். ரமேஷ் அண்ணா உங்களை பத்தி சொன்னார். நீங்க நல்லவரு, டிசன்ட் ஆனவருன்னு. அதோட எனக்கு ஒருத்தர்கிட்ட மட்டும் கீப்-பா இருக்க பிடிச்சு இருக்கு."
அவள் பேசிய விதம் அவனுக்கு பிடித்து விட்டது.
அவள் அவன் அருகில் வந்து "சார் கொஞ்சம் புழுக்கமா இருக்கு நான் வேணாம் என்னோட டாப்ஸ்-சை கலட்டிடட்டுமா?" என்று கேட்டபடி அவன் பதிலுக்கு காத்து இராமல் தன் டி ஷர்ட் டாப்ஸ் சை மெல்ல தலைக்கு மேல் கழட்ட அசந்து போய் நின்றான்.
"என்ன சார், நான் அழகா இருக்கேனா. எல்லாம் உங்களுக்கு பிடிச்ச மாதிரி இருக்கா."'ஒரு பெண்ணால் இப்படி எல்லாம் பேச முடியுமா' என்ற ஆச்சர்யம் தாங்கவில்லை சிவாவுக்கு.
அவன் கையை எடுத்து தோள் மீது போட்டு அருகில் இருந்த படுக்கை அறைக்கு இட்டு சென்றாள்.
"சார் உங்களுக்கு நான் டிரஸ்சை கழட்டினா பிடிக்குமா, இல்லை நீங்களே கழட்டனுமா?" என்று கேட்க
சிவா சிரிக்க ஆரம்பித்தான். "ஹேய் ஆஷா. நீ ரொம்ப பாஸ்ட். எனக்கு என் மனைவியை தவிர எந்த பெண்ணிடம் பழக்கம் இல்லை."
"ஓ அப்படியா. உங்க மனைவிக்கு தெரியாம பஸ்ட்டைம்தானே."
சிவா சிரிக்காமல் "என் மனைவி இறந்து நாலு வருஷம் ஆச்சு."
ஆஷா முகத்தில் சிரிப்பு மறைந்து போனது. "சாரி சார்.கவலைபடாதிங்க. உங்க மனைவி என்ன சுகம் கொடுப்பாங்களோ அதை விட நான் அதிகமா கொடுப்பேன்.உங்களுக்கு உங்க மனைவி ஞாபகம் வராம பாத்துக்கிறேன்."
அவன் இரண்டு கைகளை எடுத்து அவளின் இரண்டு மார்பிலும் வைத்து கசக்க வைத்தாள்.பஞ்சு போன்று இருந்த அந்த இரண்டு பந்துகளையும் அவன் மெதுவாக கசக்க 'அம்மா' என்று மெல்ல சத்தத்தை விட்டாள். அதற்கு மேல் சிவாவுக்கு பொறுமை இல்லை.அவளை தன்னோடு இழுத்து உதடுகளை கவ்வி கொண்டான்.
அவளின் பிரவுன் உதடுகளை அவன் விலக்கி நாக்கை துலாவ, ஆஷா கிறங்கி போனாள்.மெல்ல அவளின் பிராவை விடுதலை கொடுத்து மார்காம்புகளை விரல்களால் மெல்ல கிள்ள சிலிர்த்து போனாள்.
அவள் மெதுவாக தனது இடுப்பில் இருந்த ஜீன்சுக்குவிடை கொடுக்க, பாண்டி மட்டுமே அணிந்த ஆஷா கவர்ச்சி கன்னியாக தெரிய, சிவாவுக்கு அதற்கு மேல் உணர்ச்சியை அடக்க முடியவில்லை.
தனது வாயை இறக்கி அவளின் வலது மார்பில் வைத்து உறிஞ்ச, ஆஷா திணறி போனாள். உணர்ச்சி அதிகமாக "இன்னும் கடிங்க", என்று கெஞ்ச அவளை தூக்கி படுக்கையில் சாய்த்து அவள் மீது படர்ந்தான்.
தனது உடைகளை கலைந்து சிவாநிர்வாணமாக ஆஷா அவன் ஆண்மையை கண்டு அசந்து போனாள்.
அவள் தனது கைகளால் அவன் ஆண்மையை பிடித்து கொள்ள, சிவா அவளின் பஞ்சு போன்ற மார்புகளில் மாறி மாறி தாக்குதல் நடத்தினான்.
ஆஷா, திக்கு முக்காடி போனாள். அவளுக்கு இது முதல் அனுபவம் இல்லை என்றாலும் கூட, சிவாவின் அந்த அதிரடி அணுகுமுறை அவளுக்கு பிடித்து இருந்தது.
சிவாவும் மெதுவாக இன்ப பூமிக்குள் காலெடுத்து வைக்க தொடங்கினான்.
ஆஷா அதற்கு மேல் தாங்க முடியாமல் தத்தளிக்க, தனது ஆண்மையை அவளின் பெண்மை வாசலில் வைத்து 'மே ஐ கம் இன்'என்று கேட்க முகம் சிவந்தாள் ஆஷா.
அவளின் மௌனத்தை சம்மதமாக கொண்டு இடி என்று இறக்க ஆஷா ஒரு கணம் தடுமாறி போனாள். 'ஆ' என்று கத்த அவள் வாய் திறக்க, அவளின் உதடுகளை கவ்வி சத்தத்தை அடக்கினான்.
அதற்கு பிறகு ஆஷாவுக்கு என்ன நடக்கிறது என்பது தெரியவில்லை, உள்ளே நுழைந்த அவன் ஆண்மை நடத்திய தாக்குதலில் அவள் உடல் தவிக்க, அடுத்த அரை மணி நேரம் ஆஷா சிவா கட்டுபாட்டில் இருந்தாள்.
கண்களை மூடி 'ம் ம்' என்று முனகி கொண்டே இருந்த ஆஷாவின் பெண்மையில் தன் உயிர் நீரை தெளிக்க, சந்தோசத்தில் திக்கு முக்காடி போன ஆஷா அவனை இருக்க கட்டி கொண்டாள்.
அவன் காதுக்குள் "என்னால உங்களை மறக்க முடியாத அளவுக்கு பண்ணிட்டிங்க. நீங்க எப்போ கூப்பிட்டாலும் நான் வருவேன்" என்று கிறக்கமாக சொல்ல, சிவாவுக்கு நான்கு ஆண்டுகள் காத்திருந்த ஆண்மையை அவளுக்கு தாரை வார்த்து விட்ட நிம்மதியில் அவள் மீது படுத்து கிடந்தான்.
அதை தொடர்ந்த சில மாதங்களில் வாரம் இரண்டு முறையாவது ஆஷாவை பார்த்து அனுபவித்து வருவது வழக்கம் ஆனது.மாதம் ஒரு லட்சம் கொடுத்து வர ஆஷாவுக்கு சந்தோஷம். ரமேஷ் மூலம் வேறு சில வாடிக்கையாளர்களை திருப்தி படுத்தி வந்தாள். சிவாவுக்கு அந்த விஷயம் தெரியாமல் பார்த்து கொண்டாள்.
அடிக்கடி சிவா சேலம் வந்து போவது அரசல் புரசலாக தெரிந்த போது தீபக் "என்ன விஷயம் என்று கேட்க, கிளப் மீட்டிங்" என்று சொல்லி சிவா சமாளித்து விட்டான். ஆனால் எக்காரணத்தை முன்னிட்டும் தன் மகளுக்காக செலவிடும் நேரத்தை அவன் குறைக்கவில்லை.
"டாடி, நான் கிளம்பிட்டேன்" என்ற பிரபாவின் குரல் கேட்டு தன் நினைவுகளில் இருந்து விடுபட்டான் சிவா.
பட்டு பாவாடை அணிந்த தன் மகளை பார்த்து அவனுக்கு சந்தோஷம் தாளவில்லை. நாலு வயது முடிந்த போதும், அவளுக்கு வயதை மீறிய வளர்ச்சி மற்றும் பேச்சு எல்லாம். இப்போது புதிதாக அனிதா டீச்சர் பற்றி தான் தினமும் வீட்டில் பேச்சு.
தனது ஹோண்டா சிட்டி காரை எடுத்து கொண்டு பிரபா, மற்றும் பெரிய நாயகியுடன் பன்னிரண்டு மணி அளவில் கோவிலை எட்ட, ஏற்கனவே சொல்லி வைத்து இருந்ததால் அபிஷேகம் தொடங்கியது.
கண் குளிர ரசித்து விட்டு காரில் வந்து உட்கார்ந்த சிவா தன் மகளிடம் "குட்டிம்மா உனக்கு எப்படிடா நாமக்கல் ஆஞ்சநேயர் தெரியும்".
"டாடி நீ தானே சொல்லி இருக்கே. அம்மாவுக்கு ஆஞ்சநேயர்னா ரொம்ப பிடிக்கும்னு. அதனால தான் எனக்கு அவரை பார்க்கணும்னு ஆசையா இருந்துச்சு" பேசி கொண்டே இருந்த பிரபா முகம் வாடியது.
"அப்பா என் பிரெண்ட்ஸ் எல்லாருக்கும் அவங்க அம்மா லஞ்ச் கொண்டு வராங்க. எனக்கு அம்மா இல்லையே. நீயாவது கொண்டு வர கூடாதா?"சிவாவுக்கு முதலில் என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை. ஒரு வழியாக சமாளித்து "சரிடா கண்ணா, நாளைல இருந்து கொண்டு வரேன்".
கோவத்தோடு இருந்த பிரபாவின் தாடையை பிடித்து "சாரி" என்று கெஞ்ச, "ஓகே" என்று பெரிய மனுசி போல் சொல்லி விட்டு, "சரி டாடி இப்போ என்ன ப்ரோக்ராம்?" என்று கேட்க,
"சந்தோஷ் அங்கிள் வீட்ல லஞ்ச்" என்றான் சிவா.
"ஹையா, அங்கே என் கூட விளையாடுறதுக்கு ஒரு குட்டி பாப்பா இருக்கு" என்று குதிக்க, சிரித்து கொண்டே வண்டியை சேலம் நோக்கி விரட்டினான்.
சந்தோஷ் வீட்டில் எல்லோரும் சாப்பிட்டு விட்டு பேசி சிரிக்க, சந்தோஷ் சிவாவை அழைத்து கொண்டு மொட்டை மாடிக்கு சென்றான்.
"ஏண்டா சிவா நான் கேள்வி படுறது உண்மையா. நீ அந்த மாமா பையன் ரமேஷ்கிட்ட மாட்டியாமே."
சிவா தர்ம சங்கடத்தில் நெளிந்தான்.
"சிவா, எனக்கு எல்லாம் தெரியும். ஏண்டா, இப்படி பண்ணுற. வேணும்னா ஒரு கல்யாணம் பண்ணிக்கோ. உனக்கு மனைவியும் ஆச்சு, உன் குழந்தைக்கு அம்மாவும் ஆச்சு."
சிவா யோசிக்க ஆரம்பித்தான்.
"சொன்னா கேளு சிவா, நீ மாட்டிகிட்டா, பெரிய அவமானம்."
"சரிடா இனிமே நான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா குறைச்சுட்டு வரேன். ஒரு நல்ல பெண் கிடைச்சா சொல்லு" என்று சொல்லி விட்டு வீடு திரும்ப, சிவா தனது அறையில் படுத்து கொண்டே விழித்து இருந்தான்.
மனதுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது. சந்தோஷ் சொல்லும் வார்த்தை ஒவ்வொன்றும் சரிதான் என்று உணர்ந்தாலும் தன் உடல் தேவை தன்னை மீறி விட்டு போனதை உணர்ந்தான்.தன்னை நினைத்து வெட்கப்பட்டு வேதனைபட்டு உறங்கி விட்டான்.
காலை பிரபா ஸ்கூல் வேனில் பள்ளிக்கு கிளம்பிய உடன் மதியம் லஞ்ச் கொண்டு வர சொன்னதை நினைவில் நிறுத்தி பெரிய நாயகியை சாப்பாடு செய்து தர சொன்னான்.
லஞ்ச் நேரமான பன்னிரண்டு மணிக்கு ஸ்கூல் உள்ளே நுழைய, தூரத்தில் சிவாவை கண்டு ஓடி வந்த பிரபா அவன் காலை கட்டி கொண்டு "டாடி டாடி" என்று குதித்து, பக்கத்தில் இருந்த அவள் தோழியிடம், "இங்கே பார்த்தியா என் டாடி" என்று பெருமையோடு சொல்ல, சிவா சிரித்து கொண்டே அவளை இரு கைகளால் அள்ளி கொண்டான்.
சாப்பாடு ஊட்டி கொண்டே மகளிடம் பேசிய சிவா அவள் சாப்பிட்டு முடித்த உடன் கை கழுவ வைத்து திரும்ப கிளாஸ் போக சொல்ல,
"டாடி உங்களை எங்க கிளாஸ் டீச்சர் அனிதா மேம் மீட் பண்ணனும்னு சொன்னாங்க. வாங்க டாடி" என்று இழுத்து கொண்டு செல்ல, சரி என்று அவளுடன் சென்றான்.
கிளாஸ் வாசலில் நின்று பேசி கொண்டு இருந்த தனது கிளாஸ் மிஸ் கையை பிடித்து "மிஸ் இவர் தான் என் டாடி" என்று அறிமுகம் செய்ய, அனிதா என்ற அவள் மிஸ் சிவாவை பார்த்து அதிர்ச்சி, ஆச்சர்யம் கலந்து பார்த்து, "வாங்க SRK பாத்து அஞ்சு வருஷம் ஆச்சுல்ல?" என்று கேட்க, சிவா 'இவங்க யாரு என்னை எதுக்கு SRK (Shah Rukh Khan) அப்பிடின்னு கூப்பிடுறாங்க' என்று குழம்பினான்.
"யாருங்க நீங்க. என்னை அஞ்சு வருஷமா தெரியுமா? என்னோட பேரு SRK இல்ல" என்று சிவா பதில் பேச, அனிதா சிரித்து கொண்டே
"நீங்க சிவா தானே"
"ஆமா
"உங்களோட முழு பேரு என்ன?"
"சிவா ராம கிருஷ்ணன்"
"அதை தான் நான் சுருக்கி SRKன்னு கூப்பிட்டேன்"
"அப்படியா" என்று அசடு வழிந்தபடி, "சரி உங்களுக்கு என்னை எப்படி தெரியும்"
"ஷிவா,உங்களோட தங்கை அதாவது வளர்ப்பு தங்கை சாந்தியோட சினிமாவுக்கு வந்த பத்து தோழிகளில் நானும் ஒருத்தி. அது மட்டும் இல்லை வீணா கல்யாணத்துக்கு கிப்ட் வாங்க சேலம் பழைய பஸ் ஸ்டாண்ட் வந்தபோது அவள் கூட நானும் வந்தேன். என்னை கூட உங்களுக்கு அறிமுக படுத்தி வச்சாலே ஞாபகம் இருக்கா?"
யோசித்தான் "சரியா ஞாபகம் இல்லைங்க" என்று சங்கடத்தோடு சொல்ல,
"அதனால என்னங்க, நான் என்ன பெரிய ஆளா நீங்க என்னை ஞாபகம் வச்சுக்கிற அளவுக்கு. நீங்க பெரிய ஆளுதான் இல்லைனா, சினிமா தியேட்டர்ல புரட்டி எடுப்பிங்களா, இல்லைனா வீணாவை புரட்சிகரமா கல்யாணம் பண்ணி இருப்பிங்களா" பெரு மூச்சு விட்டாள்.
"உங்க பொண்ணு கிட்ட பேசினப்போ அம்மா சாமி கிட்ட போயட்டாங்கன்னு சொன்னா. அவளுக்கு படிப்புல கொஞ்சம் கவனம் குறைவா இருக்கு அதனால உங்க கிட்ட பேசலாம்னு கூப்பிட்டேன். நேர்ல பார்த்ததுக்கு அப்புறம் தான் நீங்க SRKன்னு தெரிஞ்சுது."
இப்போது தான் சிவா அவளை சரியாக கவனித்தான். கொஞ்சம் நித்யா மேனனை போல் தோற்றம். ஆனால் கண்களில் எப்போதும் சோகம். சிரித்து பேசினாலும் அவள் முகத்தின் சோகங்கள் மாறவில்லை.
இதை கவனித்த சிவா, "நீங்க சொல்றது உண்மைதான். நானும் தினம் சொல்லி கொடுக்கிறேன். அவள் கிட்ட ஒரு முன்னேற்றமும் தெரியலை. ஏதாவது டியுசன் ஏற்பாடு பண்ணனும்னு நினைக்கிறேன்" என்று கவலை தோய்ந்த முகத்தோடு சொல்ல,
"அதுக்காக என்ன சிவா நீங்க சரின்னா, நான் சொல்லி கொடுக்கிறேன். தினம் சாயந்தரம் அஞ்சு மணிக்கு என்னோட வீட்டில கொண்டு வந்து விட்டு ஆறு மணிக்கு கூட்டி போங்க, தினமும் சொல்லி கொடுத்தா அவள் நல்லா படிக்க ஆரம்பிச்சுடுவா. நல்ல புத்திசாலி,அவளோட அம்மா மாதிரி" என்று சொல்ல, வீணா நினைவில் கண் கலங்கிய சிவா 'ஆமாம்' என்று தலை அசைத்தான்.
"சரிங்க மேடம், உங்களோட வீட்டு அட்ரஸ் சொன்னா நான் சாயந்தரம் டியூசனுக்கு கூட்டி வரேன் என்று கேட்க
"சிவா, நீங்க என்னை பெயர் சொல்லியே கூப்பிடலாம். உங்களை விட எனக்கு ஆறு வயசு குறைவுதான். என்னோட மொபைல் நம்பரை குறிச்சுக்கங்க. கிளம்பும்போது கூப்பிட்டா நான் வழி சொல்லுறேன்" என்று சொல்ல சரி என்று தலை அசைத்து விட்டு கிளம்பினான் சிவா.
தூரத்தில் தலையை தொங்க விட்டபடி நடந்து சென்ற சிவாவை பார்த்து கண்கள் கலங்க நின்றாள் அனிதா.
மூணு மணிக்கு டிரைவர் காரில் வீட்டுக்கு வந்த பிரபா, சிவாவை கண்ட உடன் 'டாடி' என்று கத்தியபடி ஓடி வந்து கட்டி கொண்டாள்.
"என்ன டாடி இன்னைக்கு வெளியே போகலையா" அடிக்கடி சிவா சேலம் போவதை மனசில் வைத்து கேட்க, சிவா "இல்லை கண்ணா,இன்னைக்கு நீ டியுசன் போகணுமே, அதனாலதான் டாடி உனக்காக காத்து இருக்கேன்."
"உள்ளே போய் பேஸ் வாஸ் பண்ணிட்டு, பாட்டி கிட்ட காம்ப்ளான் வாங்கி குடிச்சுட்டு வா. அப்புறம் கொஞ்சம் நேரம் படி. உன்னை நான் அஞ்சு மணிக்கு அனிதா டீச்சர் வீட்டுக்கு கூட்டி போறேன்."
'ஹையா' என்று சந்தோசத்தோடு குதித்தபடி "டாடி மிஸ்சை பார்க்க போறமா", என்று கேட்டபடி உள்ளே ஓடி சென்றாள்.
ஐந்து மணிக்கு அனிதா சொல்லியபடி வழி கேட்டு வீட்டு வாசலின் கதவை தட்டினான். அது கொஞ்சம் பழைய வீடு,என்பதைகவனித்தபடி கதவை மீண்டும் தட்ட கதவு திறந்தது.
பச்சை நிற சுடிதாரில் அனிதா கதவை திறந்து "உள்ளே வாங்க சிவா" என்று அழைத்தபடி, "உங்களை பெயர் சொல்லி கூப்பிடலாமா"என்று கேட்க, சிவா பதிலுக்கு "நோ ப்ரோப்லம்" என்றான்.
உள்ளே பார்த்து "அம்மா சிவா வந்துருக்காரு, கொஞ்சம் டீ கொண்டு வா" என்று சொல்லி விட்டு, அங்கே இருந்த சேரை இழுத்தாள்.
சிவாவை உட்கார சொல்லி விட்டு அருகில் இருந்த சேரில் பிரபாவை உட்கார வைத்து "கண்மணி இந்தா சாக்லேட்" என்று டைரி மில்க் தர பிரபா சிவாவை பார்க்க "வாங்கிக்கோ கண்ணா" என்று சொன்னான்.
"பரவாயில்லை பெண்ணை நல்லபடியா வளர்த்து இருக்கீங்க". பிரபாவின் கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்து "குட் கேர்ள்" என்றாள்.
அதற்குள் அனிதா அம்மா கையில் டீ கொண்டு வந்து சிவா கையில் கொடுத்து, சிவா தம்பி எப்படி இருக்கீங்க என்று கேட்க சிவாவுக்கு ஆச்சர்யம் தாங்கவில்லை.
"என்ன அனிதா, உங்க அம்மாவுக்கு என்னை எப்படி தெரியும்" என்று கேட்க, அனிதா பதிலுக்கு சிரிக்க, அதில் ஜீவன் இல்லை.
"சிவா, உங்களுக்கு எங்களை பற்றி தெரியாதே தவிர, உங்களை பற்றி எனக்கு நல்லா தெரியும், எங்க அம்மாவுக்கும் தெரியும்"
"சரி நான் உள்ளே இருக்கும் அறைல பிரபாவுக்கு பாடம் சொல்லி தரேன். நீங்க அம்மா கூட பேசிட்டு இருங்க. டியுசன் முடிஞ்ச உடனே குழந்தையும் கூட்டி போகலாம்" என்று சொல்ல, அந்த யோசனை 'சரி' என்று பட்டதால் சிவா 'ஓகே' சொன்னான்.
உள்ளே சுவற்றில் இருந்த போட்டோக்களை பார்த்த சிவா, அனிதா அம்மாவிடம் கேட்க, அவர் விளக்கம் கொடுத்து வந்தார்.சின்ன குழந்தையாக அனிதா, அவள் அப்பாவின் மார்பில் சாய்ந்தபடி இருந்த அனிதா.
கடைசியாக தோழிகள் சாந்தி, அனிதாஉட்பட பலருடன் இருந்த வீணா போட்டோவை பார்த்த உடன் கொஞ்சம் உணர்ச்சி வசப்பட்டு போனான்.
'அது கல்லுரி முதல் ஆண்டு எடுத்தது' என்று அனிதா அம்மா சொல்ல, சிவா அவர்களை பார்த்து 'இந்த வீட்டில நீங்க மட்டும் தானா' என்று கேட்க
"ஆமாம் சிவா தம்பி, இவளோட அப்பா இவளுக்கு பத்து வயசு இருக்கும்போதே போய்ட்டார். நாங்க ரெண்டு பேர் மட்டும் தான்"என்று சொல்ல,
"ஆமா நீங்க சேலம்ல தான இருந்திங்க இங்கே எப்படி வந்திங்க. அனிதாவுக்கு இன்னும் ஏன் கல்யாணம் செய்யலை" என்று கேட்க,வேதனை கலந்த சிரிப்போடு
"அதை ஏன் தம்பி கேக்குறிங்க. அது சொன்னா உங்க மனசு கஷ்டப்படும்."
"இல்லை பரவாயில்லை சொல்லுங்க" என்று சொல்ல, உள்ளே இருந்து வந்த அனிதா,
"வேணாம்மா நம்ம கஷ்டம் நம்மளோட போகட்டும். மேலும் அவருக்கு நடந்தது எல்லாம் தெரிஞ்சால் வருத்த படுவாரு. சொல்ல வேணாம்" என்று கெஞ்ச, அவள் அம்மா புரிந்து கொண்டு சமையல் அறைக்கு சென்று விட்டாள்.
No comments:
Post a Comment